Oh My Kimchi!

Genoten van een avondje Koreaanse barbecue bij Oh My Kimchi! in het gezelschap van onze vrienden uit Zichem. En we hadden heel wat te vieren: de succesvol afgeronde eerste bachelor Wiskunde van hun oudste zoon en het feit dat het gelukt was een plaatsje te bemachtigen in het populaire Heilig Hartinstituut voor hun dochter (waaraan ik ook mijn steentje heb bijgedragen). Daar dronk ik graag een glaasje makgeolli op!

Na genoten te hebben van al dat flinterdun gesneden vlees, sloten we de avond een paar huizen verder af bij de Optimist (amai, twee keer op één week bij de Optimist) voor een dessertje en een laatste drankje.

Top! (Zoals de stopwoordje van de oudste zoon luidt.)

Arm Amerika

Na deze aanslag, ligt de uitslag van de Amerikaanse presidentsverkiezingen voor de hand. Wat een deprimerend vooruitzicht, want dit betekent dat de tegenstellingen in het land alleen nog groter zullen worden en het geweld zal toenemen. Ik houd mijn hart vast voor de komende jaren. Alleszins maak ik mij geen illusies dat deze aanslag zal leiden tot een verstrenging van de wapenreglementering in de VS.

Italiaans diner in Limburg

Deze namiddag hadden mijn broer en ik een afspraak met het zorgpersoneel van het rusthuis. Omdat ik dus toch al in Limburg was, besloten we het nuttige aan het aangename te paren en ‘s avonds samen iets te eten. Mijn vriend zou ons in de late namiddag vervoegen om het viertal compleet te maken.

Ons eerste idee was om samen van een heerlijke barbecue te genieten, maar aangezien de weersvoorspellingen er niet al te veelbelovend uit zagen, gooiden we de plannen om en zorgden mijn broer en zijn vriendin voor Italiaanse afhaalgerechten. En amai, wat een verwennerij! Geen gewoon afhaaleten dit, maar culinair hoogstaande creaties van NOEN. Heerlijk!

Mijn broer zorgde met veel liefde voor heerlijke aangepaste wijntjes. Handig zo’n broer die een wijncursus volgt! En ja, natuurlijk trokken we samen een flesje Poderi Rosso Giovanni van Lionello open.

Aperitiefhapjes met pastrami, mortadella, salami, ham, kaas, olijfjes en taralli:

Vitello tonnato:

Carpaccio met knolselder, truffelmayo & parmezaansneeuw:

Burrata met courgettebloemen:

Pasta van de chef:

Het was alleszins een vrolijke treinrit terug naar Leuven!

Kaas en wijn in Leuvens stadstuintje!

Hét recept voor een fantastische avond. Eigenlijk had ik onze vrienden van om de hoek uitgenodigd om bij mij op het appartement te komen eten en drinken, maar omdat de weersvoorspellingen er deze woensdag zo veelbelovend uit zagen, stelden we onze plannen bij. Ik zorgde voor de wijn, onze vrienden voor het gezellige stadstuintje en de kaas van Elsen.

Omdat onze kameraad een wijnkenner is, had ik voor de gelegenheid een heel assortiment wijnen meegenomen. Ik pakte wat wijndozen in een rolkoffertje, zodat onze kameraad kon kiezen. Voor het aperitief had ik champagne van Louis Brochet voorzien, een fijne herinnering aan ons geslaagde champagneweekend vorig jaar.

We babbelden tot middernacht en toen trok ik met de overschot van de wijn terug naar huis. Laat het ons erop houden dat het goed is dat ik vandaag een dagje verlof heb! 😉

Een optimistische date!

Deze avond had ik afgesproken met mijn beste vriendin van het middelbaar. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ons beider drukke agenda’s het vaak niet evident maken om af te spreken, dus ik ben altijd heel blij als het lukt. We hadden voor deze gelegenheid afgesproken om 18u bij de Optimist. Aangezien het niet mogelijk is te reserveren bij de Optimist, hoopte ik dat dit vroege uur ons een vrije tafel zou opleveren.

Na een mooie zonnige dag pakten de dikke regenwolken zich echter samen boven Leuven. Ik haastte mij om vóór 18u bij de Optimist te zijn en jawel, ik slaagde erin binnen een tafel voor twee te veroveren en was net vóór de wolkbreuk binnen. Mijn vriendin had echter minder geluk. Onderweg van de parking onder het Ladeuzeplein naar de Optimist werd ze overvallen door de stortregen. Gelukkig had ze de nodige voorzorgen genomen en verscheen ze toch min of meer droog op onze afspraak.

We startten de avond uiteraard met een lekkere cocktail en besloten vervolgens gewoon elk hapje op de menukaart te bestellen, omdat kiezen ons gewoonweg onmogelijk leek. En ja, alles was zeker lekker, maar de volgende keer ga ik toch voor bestellen in verschillende etappes? Nu kwam alles tegelijkertijd op tafel, wat zeker voor de warme gerechtjes niet ideaal was. En ik vond de diversiteit van de gerechtjes ook te groot. Niet alles paste even goed bij mekaar.

Verder geen klagen. Het was gezellig zitten bij de Optimist, zeker toen buiten de regen met bakken uit de hemel viel en we hadden stof genoeg om bij te praten. Een fijne avond!

Wat stond er op het menu?

chili con carne met achiote, borlottibonen & zure room
maatjes met doperwt, koolrabi & jalapeño
gekonfijte venkel met chili, zwarte olijf en pangrattato
nectarine met haloumi, rucola en cashew
canneloni met prei, taleggio & hazelnoot
slaatje met geitenkaas, gefermenteerde rode biet & filodeeg

Fietsen in de buurt van Geel

Gisteren spoorden mijn vriend en ik naar Herentals. We zorgden ervoor dat we tegen lunchtijd bij zijn ouders waren, zodat we samen een boterhammetje konden eten alvorens aan de geplande fietstocht te beginnen. Mijn vriend en ik op de blue-bike, zijn ouders op de elektrische fiets. In tegenstelling tot zaterdag was het zondag regelrecht kwakkelweer. In mijn hoofd zag ik ons al kletsnat doorheen een flinke regenbui fietsen. We monitorden dus nauwgezet de laatste weersvoorspellingen en buienradar en besloten het er dan toch op te wagen.

En we hadden geluk: op een paar verdwaalde druppels na hielden we het de ganse fietstocht droog. Onderweg lasten we een korte pauze in om het brouwerijmuseum in Geel (het bakkerijmuseum op dezelfde site was gesloten) te bezoeken. Eerlijk, een museum kan je dit amper noemen, eerder een uit de hand gelopen verzameling. Maar de site zelf is wel bijzonder en bierliefhebbers zullen hier zeker aan hun trekken komen.

Na de fietstocht trokken we samen een flesje champagne open om te vieren dat we het droog gehouden hadden en trakteerden de ouders van mijn vriend ons op sushi

Een fijne zondag, ondanks het kwakkelweer.

Expeditie Donjon in het Kasteel van Horst

Gisteren beklommen mijn vriend en ik samen met het gezin van mijn petekindje de stellingen van het Kasteel van Horst. Een unieke ervaring om tijdens dit complexe renovatieproject het kasteel te kunnen bezoeken. Het Kasteel van Horst heeft altijd een bijzonder plekje in mijn hart gehad en het was dan ook fijn om dit bezoek te kunnen delen met mijn petekindje, die heel stoer zijn hoogtevrees overwon en de werftrappen naar de top van de toren beklom.

Het uitzicht vanaf de toren is niet echt spectaculair te noemen, maar de audioguide (handig ingewerkt in de werfhelm die iedere bezoeker moet dragen) leidde ons via het verhaal van Maria-Anne van den Tympel, de laatste kasteelvrouwe, doorheen de verschillende vertrekken van het kasteel. Uiteraard was niet alles te bezoeken, het kasteel is immers een werf. Ik kijk alvast enorm uit naar het moment waarop het kasteel weer in volle glorie te bezichtigen zal zijn., inclusief prachtige torenspits die helemaal gereconstrueerd moet worden.

Na ons bezoek aan het kasteel dronken we iets op het terras van het Wagenhuis. We sloten ons bezoek af met een wandeling rond de beroemde vijver.

Daarna reden we naar het bos in de buurt van de Gempemolen voor een tweede wandeling. Mijn vriend en ik met onze cambio en het gezin van mijn petekindje met de (elektrische) fiets.

Van al dat wandelen krijgt een mens honger. We sloten de dag dus af bij de Gempemolen. We genoten van het aperitief met kroketjes en kibbeling op het terras, terwijl de schaduw langzaam beetje bij beetje onze tafel veroverde. Vervolgens verhuisden we naar binnen waar er een tafel voor zes personen voor ons klaar stond. Mijn vis was werkelijk uitstekend en ook mijn tafelgenoten waren zeer tevreden over hun gerechten. Echt een kwaliteitsvol restaurant.

Ik sloot de maaltijd af met een overheerlijke sabayon. De spreekwoordelijke kers op de taart. We namen afscheid van onze vrienden en keerden terug naar Leuven.

Topdag!

Klinken op de vriendschap bij Gastrobar Hop

Wegens agendaconflicten moest ik deze afspraak maar liefst twee keer opnieuw inplannen, maar derde keer, goede keer!

We startten de avond met een flesje champagne/witte wijn op ons appartement en trokken vervolgens met ons vriendengroepje van zes naar HOP Gastrobar. Voor mij de eerste keer dat ik er kwam sinds de inrichting vernieuwd werd. Het verbaasde me wel dat door de herinrichting het aantal tafeltjes binnen flink geslonken was, en dat terwijl er eigenlijk al niet zoveel zitplaats was. Laat ons hopen dat ze na de herinrichting van de Vaartkom een prachtig nieuw terras kunnen opzetten!

Het eten was zoals we dat gewoon zijn weer uitstekend en we lieten ons met genoegen de wijntjes van Surlie smaken bij de verschillende gangen. Ik ben telkens weer onder de indruk van de originaliteit van de gerechten bij HOP Gastrobar. Echt wel een unieke plek in het Leuvense culinaire landschap.

Artisjok en watermeloen als appetizer:

ceviche van makreel, venkel en nectarine:

jonge prei, langoustinejus, tomaat en ricotta:

zeewolf, lamsoor, harissa en wortel:

tartaar van witblauw uit Glabbeek, courgette, ansjovis dip en parmezaan:

gelakte aubergine, miso, waterkers en red meat radijs:

roomijs van Iraanse citroen, zomerfruit, limoen, zoete chili en tahinkoekje:

Geweldige avond!

Uitwuiflunch bij La Crèche des Artistes

Uitwuiven is wellicht niet het juiste woord. Eerder een dankjewel-lunch. Door de interne reorganisatie verlaat één van de leden ons managementorgaan. Eerlijk, ik denk dat het voor haar een opluchting is, want ze zat intern in een nogal oncomfortabele spreidstand tussen hoger kader en middenkader en haar agenda zal er een pak lichter door worden.

We lunchten samen bij La Crèche des Artistes om haar te bedanken voor de inzet van jaren. Eerlijk, het eten was op zijn best middelmatig te noemen. Serieus, welke Italiaan serveert nu zo’n rare pasta met spinazie en roze garnalen? Niet meteen een locatie waar ik nog zal terug keren, al moet ik toegeven dat de lunch qua prijs wel dik in orde was. En de gratis panna cotta bij de thee/koffie kon ik uiteraard wel appreciëren.