Toch een fotogenieke sport!
En goed nieuws van mijn collega’s in de frontlinie: crisis bezworen! Met dank aan die paar collega’s die speciaal terug gekomen zijn uit verlof en een heel speciale dankjewel voor die ene collega die ook gans de zaterdag heeft doorgewerkt. Helden!
Yep, de jongste dochter van onze vriend heeft definitief het Risk-virus te pakken. Geloof mij een veel toffer virus dan COVID-19! Dus planden we een nieuwe Risk-afspraak in onze kalender en spoorden we haar aan om ook haar oudste zus te overtuigen te komen meespelen.
Omdat er zaterdag ideaal barbecueweer voorspeld was, plaatsten mijn vriend en ik een bestelling bij de Kapblok, dé barbecuespecialist van Leuven en omstreken. Mijn vriend zou de bestelling gaan afhalen met de fiets en ik zou te voet met Risk, Carcassone, een fles champagne en drie flessen whisky naar onze kameraad trekken.
Helaas, ondanks de (schriftelijke!) bevestiging dat de Kapblok onze bestelling zo zou verpakken dat deze makkelijk met de fiets vervoerd kon worden, meldde mijn vriend me via whatsapp dat zowel het vlees als de groenten op een grote schotel lagen. Niet met de fiets vervoerbaar dus. Mijn vriend verzocht vriendelijk om het vlees te herverpakken in kleinere dozen, maar de groentjes waren zo mooi geschikt, dat hij besloot de fiets achter te laten en te voet met vlees en schotel naar onze vriend te gaan. Door al dat gedoe was mijn vriend er niet meer aan toe gekomen aperitiefhapjes te kopen, dus liep ik onderweg naar onze vriend nog even langs de markt in de Brusselsestraat voor wat olijfjes en gevulde paprika’s. Want om na te denken heb je brandstof nodig, he!
Het eerste spelletje Risk waren we met vier, want de oudste dochter moest nog een geschikte outfit uitkiezen voor de barbecue. Ach, tienermeisjes hebben het zwaar, altijd moeten denken aan hun imago! Van mij mocht ze gerust in haar jogging komen, hoor! Dat eerste spel werd vrij snel gewonnen door onze vriend, die de allergemakkelijkste opdracht van allemaal had: verover 18 gebieden. Omdat hij de gastheer was, gunde ik het hem, zij het tandenknarsend, de overwinning.
Tijd om aan de barbecue te beginnen. Onze vriend weet wat hij doet en ja, met vlees van de Kapblok kan er natuurlijk weinig mis gaan. We smulden van het lekkere vlees en de heerlijke groentjes die mijn vriend helemaal ongeschonden tot bij onze kameraad had gekregen. En genoten (uiteraard) van een lekker flesje wijn bij het eten.
De oudste dochter van onze vriend had ons vervoegd voor het avondmaal en nadat beide jongedames eerst nog een moochi als dessert hadden binnengewerkt, barstte de strijd opnieuw los. En jawel, na een spannende strijd op leven en dood werd de oudste dochter van onze vriend gekroond als winnares. Helemaal verdiend! (Al steek ik het toch stiekem op beginnersgeluk!)
Deze vrijdag had ik avondje uit eten gepland met een goeie vriendin. Omdat het lang geleden was, dat we elkaar nog gezien hadden, boekten we een tafeltje voor twee in één van mijn favoriete Leuvense restaurants: Barba. Helaas, mijn vriendin was één van de vele slachtoffers van de waterellende van de voorbije dagen. Haar kelder liep helemaal onder water met redelijk veel schade tot gevolg aan de apparaten die daar stonden. Geheel begrijpelijk annuleerde ze onze afspraak.
Gelukkig vond ik mijn vriend bereid om stand-in te spelen. Want tegen alle verwachtingen in diende deze vrijdagavond zich aangenaam warm en droog aan. In centrum Leuven was er, buiten de hoge waterstand van de Dijle, geen spoor meer te bekennen van de hevige regenval van de voorbije dagen en het was ideaal terrasjesweer. Al voelde het wel een beetje wrang dat mijn vriend en ik zaten te genieten op een terrasje terwijl mensen elders heel hun hebben en houden kwijt geraakt zijn. Maar goed, we moeten de door corona zwaar getroffen horeca ook steunen, he.
Dit serveerde de immer sympathieke chefkok van Barba:
Een heerlijke cosmopolitan als aperitief:
Aperitiefhapjes:
Tonijn – wakame – miso – sesam – citrus:
Zwartpoot kip – tamarinde – paprika – komkommer – ricotta:
Langoustine – brioche – pimentos – maitake:
Pietrain varken – wortel – biet – daikon:
Kaasbordje voor mijn vriend:
Cheesecake – citroen – aardbei – sablé:
En ik die dacht dat er nu eindelijk een rustigere periode was aangebroken op het werk. Helaas… Na de crisisvergaderingen over COVID-19, volgen nu de crisisvergaderingen over de waterellende. En zo stopt het nooit. Die roaring twenties lijken verder af dan ooit. Het lijkt wel alsof de Bijbelse plagen op ons zijn losgelaten. Maar goed, we laten ons niet kennen en doen ons best om, gezien de omstandigheden, snelle en adequate oplossingen uit te werken.
En ondertussen duimen we heel hard dat de pompen in het pas gerenoveerde huis van de broer van mijn schoonzus hun werk blijven doen. Voorlopig 4 centimeter water binnen, hopelijk blijft het daarbij…
Courage aan al de mensen die vrienden en familie verloren hebben en die hun hebben en houden zijn kwijtgeraakt.
Wat. Een. Ramp.
Mijn hart gaat uit naar al de mensen die getroffen zijn door dit noodweer. Ik duim heel speciaal voor mijn collega’s in Voeren en al die jeugdverenigingen waarvan de kampen geëvacueerd moesten worden.
Ergens een geluk dat onze afspraak deze avond geannuleerd is wegens een coronaquarantaine. Dit is het ideale weer om binnen te zitten en een rampenfilm te kijken.
Tomaat garnaal à la Sandra Bekkari (En nu vragen jullie je ongetwijfeld af wat daar zo speciaal aan is. Wel, de traditionele mayonaise vervangt mevrouw Bekkari door een wittebonendip, en amai, dat was een schot in de roos! Nu ben ik sowieso geen grote fan van mayonaise, dus fijn om een gerecht te kunnen proberen dat een lekker en gezond alternatief gebruikt.):
Tandoorikip met bloemkoolcouscous, appel en avocado (grote fan van bloemkoolcouscous hier):
Courgette gevuld met zoete aardappel, prei en getakaas (inclusief wordingsproces):
Altijd fijn om een bezoekje aan het Frans Masereel Centrum te brengen. Zo’n bijzondere plek! Aanrader van het moment: de kleine maar fijne tentoonstelling The Kasterlee Case van Walter Swennen. Een ideale stop voor fietsers of wandelaars, als je in de omgeving bent.
You and me, baby, you and me!
Nog iets waar ik wel aan zou kunnen wennen: altijd met dezelfde partner dansen! Zoveel fijner om met mijn vriend te dansen dan met één of andere kluns met twee linkervoeten en een zweetgeur. En ja, ik weet dat het beter is om met veel verschillende partners te dansen, dat je op die manier leert je aan te passen aan verschillende dansstijlen en zo zelf een betere danser wordt. Maar echt, niets zo fijn dan salsa dansen in de armen van mijn vriend.
Twee weken nadat we onze oorspronkelijke plannen moesten aanpassen om wille van de voorspelde onweersbuien, waren de weersvoorspellingen ons beter gezind. Extra voordeel: mijn vriend kon ons deze zondag nu ook vervoegen. Mijn vriend en ik reserveerden een Cambio, omdat we onmogelijk met z’n zessen in de wagen van onze vrienden konden en spraken af bij hen thuis in Zichem om van daaruit samen te vertrekken. Kon ik meteen ook een blik werpen op hun zwemvijver in wording. 😉
Logistiek kwam er nog wat heen en weer gerij met wagens aan te pas, maar dat liet ik graag aan de mannen over. Onze vrienden hadden alleszins hun best gedaan om ons een gevarieerde wandeling aan te bieden doorheen de Demervallei, Testelt, Zichem, de Demerbroeken en met als letterlijk hoogtepunt een bezoek aan de gereconstrueerde Maagdentoren.
Door de vele regen die de voorbije dagen gevallen is, stond de Demer erg hoog. Sommige delen van de wandeling moesten we zelfs rechtsomkeert maken omdat het pad letterlijk onder water stond. Op die plekken krioelde het ook van de muggen. Iets waar ik naar goede gewoonte helemaal niet op voorzien was. Ik heb heb thuis nochtans muggenafweermiddel met DEET liggen!
De mooiste muurschildering van België van de hand van TUZQ:
Merk op hoe hoog de Demer staat:
De Maagdentoren:
Ondanks die kleine ongemakken genoot ik van de wandeling en de fijne gesprekken. Die we gezellig verder zetten in Afspanning Den Eik (waar ik bij nader inzien al eens eerder geweest was in het gezelschap van mijn peterkindje). Een lekkere portie mosselen, daar doe je mij altijd een plezier mee! Heel laat konden we het niet maken, want onze vrienden moesten hun zoon en dochter ‘s avonds naar hun schaakkamp brengen. Maar niet getreurd, onze volgende afspraak ligt al vast!
In totaal haalde ik meer dan 20.000 stappen vandaag. Niet slecht gedaan, al zeg ik het zelf.
Yep, mijn chefkok is opnieuw in het land! En dat hij per ongeluk de rode currypasta voor het zalmgerecht verwisselde met de tomatenpuree voor de courgetti caprese, is hem van harte vergeven. Het was alleszins zo ook lekker!
Zalm in kokossaus met prinsessenboontjes en sojascheuten:
Kalkoentajine met wortelen, tomaat uit blik, ui en olijven en kruidenolie:
Courgetti caprese met tomaat, champignons, basilicum en mozzarella.
