Pergamonmuseum, Berliner Dom, Brandenburger Tor en de Reichstagsgebäude – 11 april 2023

Vandaag starten we de dag met een ontbijt bij Star Bäckerei. Ondanks de score van 4,5 op googlemaps vinden we dit ontbijt toch enigszins teleurstellend. We bestellen allemaal één van de verschillende ontbijtformules, maar zowat op elke schotel ontbreekt wel iets. Wij mankeren olijven, honing, chilipasta, Turkse thee en nog wat zaken. En ook het brood is zeer schaars. Na ons vriendelijk verzoek om extra brood krijgen we simit (een ringvormig Turks broodje met sesamzaad), maar de gewone broodjes zitten duidelijk nog in de oven. De uitbaters van de piepkleine zaak lijken iet of wat overweldigd te zijn doordat er maar liefst zes mensen tegelijkertijd hebben plaatsgenomen in hun zaak. Nu, uiteindelijk hebben we genoeg gegeten, maar een onverdeeld succes was dit chaotisch bezoek niet. Al zijn de uitbaters zeer zeker sympathiek: de tieners krijgen twee gratis donuts toegestopt als afscheidscadeautje.

Om tijd te sparen nemen we de taxi naar ons eerste museum van de dag: het Pergamonmuseum. Door de recente acties van klimaatactivisten, zijn zelfs kleine handtassen niet meer toegelaten in het museum en dus proppen we zoveel mogelijk van onze benodigdheden (voornamelijk externe batterijen en papieren zakdoekjes) in onze zakken en laten we de rest achter in de lockers en de vestiaire.

Zelfs om tien uur ‘s ochtends is het al heel druk in het museum. Door de grote renovatie die het museum momenteel ondergaat, zijn helaas niet alle topwerken te bewonderen (de Mshatta façade wordt heropgebouwd en de beelden van het Pergamonaltaar waaraan het museum zijn naam te danken heeft, zijn momenteel elders onder gebracht). Gelukkig slagen de fabuleuze Ishtar poort van Babylon en de Romeinse marktpoort van Milete er moeiteloos in ons gezelschap te betoveren. En ook de islamitische collectie met de prachtige Aleppo-kamer spreekt ons aan.

Continue reading →

Berliner Unterwelten, Oberbaumbrücke, The Wall museum, East Side Galley, Nikolaikirche en Fernsehturm – 10 april 2023

Na een goede nachtrust in ons muisstille appartement zijn we vroeg uit de veren voor onze eerste volledige dag Berlijn. Ik heb voor een goed gevuld programma gezorgd, dus een stevig ontbijt is aangewezen. Googlemaps brengt ons naar Café Bakery Bonjour alwaar we genieten van scrambled eggs en versgeperst fruitsap voor een zeer schappelijke prijs.

We bestellen een taxi via de Free Now app en zijn mooi een kwartier op voorhand bij het metrostation Gesundbrunnen, het startpunt van de rondleiding in de Berlijnse ondergrond. Ik ben er tot mijn grote trots zowaar in geslaagd een Nederlandstalige tour te boeken. Ideaal voor onze pubers! De Hollandse gids brengt een zeer boeiend verhaal over hoe Duitse vrouwen, kinderen en bejaarden (de mannen moesten vechten) tijdens WOII schuilden in deze door de aanleg van de metrotunnels ontstane ondergrondse ruimtes. Bij de start van de wandeling krijgen we de uitdrukkelijke instructies dat we niets mogen aanraken. Veel van de muren zijn immers beschilderd met giftige fosforescerende verf. Na meer dan tachtig jaar geven de muren nog altijd licht. De gids vertelt dat tijdens de oorlog het licht sterk genoeg was om er een krant bij te lezen. Al zou ik toch niet graag opgesloten gezeten hebben in deze ruimtes zonder daglicht terwijl boven de grond de bommen op Berlijn vielen en het zuurstofgehalte in deze met mensen volgepropte ruimtes langzaam daalde.

Sommige ondergrondse ruimtes zijn ingericht zoals tijdens de oorlog met houten banken en ouderwetse toiletten, andere tonen diverse voorwerpen uit de oorlog, zoals stapelbedden, wapens, posters over de verduisteringsplicht en nog veel meer. De gids legt ook linken met andere boeiende ondergrondse verhalen, zoals het ingenieuze rioolsysteem en de vroegere bierkelders onder Berlijn. Als afsluiter geeft hij ons een demonstratie van het buizenpostsysteem dat nog tot 1976 in gebruik was. Onze gids is zo’n enthousiaste verteller dat we allemaal zin hebben om die ondergrondse wereld nog wat verder te verkennen. Helaas laat onze planning dat niet toe en zullen we het moeten stellen met enkel onze herinneringen, want het is niet toegelaten foto’s te nemen in de voormalige schuilkelders.

Terug boven de grond wandelen we het Humboldthaim park in dat aan de overkant van de straat ligt om de overblijfselen van de Flakturm Humboldthain, een vroegere luchtafweertoren met bunker, te beklimmen. We worden beloond met een uitzicht op het zonnige Berlijn en genieten van de voorjaarsbloeiers in het park.

Een taxirit later stappen we uit aan de Oberbaumbrücke, een neogotische bakstenen brug over de Spree met twee 34 meter hoge torens in het midden. De brug verbindt de wijken Kreuzberg en Friedrichshain en bestaat uit twee niveaus, één voor het autoverkeer en voetgangers en één voor de metrolijnen U1 en U3. Tijdens de Koude Oorlog was deze brug een grensovergang voor voetgangers die enkel door de inwoners van West-Berlijn gebruikt mocht worden. De brug raakte stevig beschadigd tijdens WOII en werd pas na de val van de Muur gerenoveerd. Tussen de torens op het midden van de brug werd voor de metro een nieuw stalen bruggedeelte gebouwd naar een ontwerp van Calatrava. De vernieuwde brug heropende in 1994. Continue reading →

Van Leuven naar Berlijn – 9 april 2023

Na onze fijne trip naar Barcelona vorig jaar, trekken we dit jaar met onze vrienden en hun twee kinderen richting Berlijn. Mijn vriend en ik bezochten Berlijn in 2010 tijdens onze roadtrip door Europa en zijn erg benieuwd om te ervaren hoe de stad sinds die tijd veranderd is. We ontmoeten onze vrienden mooi op tijd op de luchthaven (gelukkig geen stressy filetoestanden zoals de vorige keer). We checken onze valiezen in (bij zo’n self check-in ben ik altijd wat zenuwachtig dat de bagagetag ergens onderweg loskomt) en hebben nog riant veel tijd om iets te drinken alvorens aan boord van het vliegtuig te gaan.

De vlucht verloopt vlotjes en iets voor zes uur komen we in de gloednieuwe luchthaven Berlijn Brandenburg aan. Al snel rollen onze koffers van de bagageband en dan begint de zoektocht naar een taxi. In heel de lange, lange rij taxi’s valt er geen enkele taxi geschikt voor zes personen te bespeuren. Heel bizar, want op elke luchthaven ter wereld staan er wel van die busjes om iets grotere gezelschappen te vervoeren. Niet dus in Berlijn. Gelukkig heeft mijn vriend op voorhand de taxi-app Free Now geïnstalleerd en kan hij in de app aangeven dat hij een taxi voor zes personen nodig heeft. De taxi is er verbazingwekkend snel en brengt ons in een veertigtal minuten naar het appartement dat we gehuurd hebben, niet ver van Checkpoint Charlie in de statige Friedrichstraße.

Het appartement zelf is gelegen in een prachtig historisch gebouwencomplex, maar wat een gedoe met de verhuurders, zeg! Ik heb mij op voorhand zeker vier keer akkoord moeten verklaren met steeds veranderende en steeds strenger wordende huisregels. De verhuurders waren er duidelijk niet gerust op dat wij ‘s nachts geen wilde feestjes zouden geven. En alhoewel ik ze gerust gesteld had dat wij geen plannen in die zin hadden, bleef ik maar berichten krijgen die benadrukten dat we muisstil moesten zijn. Uiteindelijk krijg ik de dag van ons vertrek een bericht dat de onderbuur erg gevoelig is voor lawaai en dat we in het appartement zelfs niet met onze schoenen aan mogen rondlopen. Mais enfin.

Gelukkig klopt de uitleg over hoe we de sleutels uit het kluisje moeten krijgen als een bus en blijkt het appartement zeer mooi en ruim te zijn met twee afzonderlijke badkamers. We trekken onze schoenen uit en installeren ons in het appartement. We worden bij onze aankomst meteen al gespot door de onderbuur die duidelijk op de loer ligt om de huurders van het appartement boven haar te spotten en krijgen van haar opnieuw de boodschap mee dat we geen geluidsoverlast mogen veroorzaken. Al goed dat we een goed gevuld programma hebben en niet van plan zijn veel tijd op dat appartement te besteden.

We hebben honger gekregen van de trip en ik zoek een restaurant in de buurt. Mijn oog valt op restaurant Mama Cook en ik weet onze vrienden, die niet zo’n fan zijn van exotisch eten, te overtuigen om daar te dineren. En amai, wat een toprestaurant. Het finger food valt bij iedereen in de smaak, mijn mojito is fantastisch en ook de hoofdgerechten zijn heerlijk (al zijn sommige sausjes net iets te pikant voor onze vrienden). Ik bestelde een Aziatische Surf and Turf met noedels die ik helaas moet afstaan aan L, de dochter van onze vrienden. K had heel dapper een noedelsoep besteld, maar die blijkt toch iets te pikant voor haar te zijn. Gelukkig ben ik een grote fan van noedelsoep en smaakt de soep mij voortreffelijk.

Voldaan keren we terug naar ons appartement alwaar we op fluistertoon nog wat black stories spelen om vervolgens op tijd in bed te kruipen. We hebben morgen een drukke dag voor de boeg!

Afscheid van Valletta – 30 december 2022

Een redelijk goede nacht gehad na de maag- en darmproblemen van gisterenavond. Wat het ook was wat de voedselvergiftiging veroorzaakt heeft, het lijkt erop dat het mijn lichaam verlaten heeft. Ik waag me aan de ontbijttafel zelfs aan een porridge! Op het eerste gezicht zonder al te veel negatieve gevolgen.

We besluiten niet te zot te doen tijdens onze laatste halve dag in Valletta. We laten onze bagage achter bij de receptie en wandelen naar buiten om te genieten van de warmte en de laatste zon op ons gezicht. Ik ben al blij dat de voedselvergiftiging na één slechte avond gepasseerd lijkt te zijn, maar blijf voorzichtig. Kwestie dat ik helemaal hersteld ben om morgen Oudjaar te vieren.

We beginnen onze wandeling op hetzelfde punt als de eerste dag van ons bezoek aan Malta: de Lower Barrakka Gardens. Van daaruit wandelen we vlak langs de waterkant rond het schiereiland van Valletta. We eindigen onze wandeling op het zonnige terras van Cockney’s met uitzicht op de aanlegsteiger van de ferry naar Sliema.

Ik beperk mij tot een pompoensoepje om mijn maag niet te overbelasten. Mijn vriend bestelt het konijn (een Maltese specialiteit) speciaal voor mij zodat ik toch wat kan proeven van dit lokale gerecht. Het smaakt mij, dus dat is alvast een goed teken.

Na de lunch keren we terug naar ons hotel om onze bagage op te halen. Een taxi brengt ons naar de kleine, maar bijzonder drukke luchthaven en daarmee zit onze trip naar Malta er alweer op.

Vanuit het raampje van het vliegtuig werp ik nog een laatste blik op dit mooie eiland. Ik hoop hier zeker nog eens terug te keren!

Casa Rocca Piccola, Fort Saint Elmo en de Lascaris War Rooms – 29 december 2022

Genoten van de heerlijke zoete French toast deze ochtend. Niet meteen een gerecht dat ik spontaan zou kiezen van een ontbijtkaart, omdat ik meestal voor hartige opties ga, maar het smaakt me echt geweldig goed. Leuk om in ons hotel elke dag een ander gerecht van de kaart te kunnen kiezen.

Vandaag bezoeken we Fort Saint Elmo, waarin het National War Museum van Malta gevestigd is. We kiezen een route die ons langs ons nog onbekende straten van Valletta brengt, kwestie van zoveel mogelijk van deze charmante stad gezien te hebben. Een gelukkig toeval brengt ons langs Casa Rocca Piccola dat net open gaat wanneer wij er klokslag 10u passeren. Ik voel me meteen aangetrokken tot deze historische woning en ook de online reviews zijn lovend. Change of plans dus, we stappen binnen, kopen een ticketje en kunnen meteen aansluiten bij de rondleiding van 10u.

Het stadspaleis Casa Rocca Piccola is al eeuwenlang in privébezit van de familie De Piro. De kamers op de verdiepingen die we kunnen bezoeken (de familie zelf woont in de nieuw gebouwde dakverdieping) zitten tsjokvol kunstwerken, zilverwerk, historische souvenirs, boeken, portretten,… Aan elk voorwerp in het huis is wel een verhaal verbonden. Ik ben onder de indruk! Ook van de knappe gast die ons rondleidt, trouwens. 😉 De hoeveelheid feiten die hij kan vertellen over de familie en hun rijke geschiedenis is indrukwekkend. Wat dit huis extra speciaal maakt, is de mooie binnentuin, een unicum in het dichtbebouwde Valletta, weggelegd voor de allerrijksten. In de tuin ontmoeten we Kiko, de papegaai, die zo vriendelijk is om samen met mij op de foto te gaan.

Continue reading →

Grand harbour rondvaart, de Megalithische tempels van Tarxien en Birgu – 28 december 2022

Opgestaan om 7.40u, aan de ontbijttafel om 8u en mooi op tijd voor de ferry van 9u naar Sliema. Perfecte timing noemt zoiets.

Na een superkort ferrytochtje wandelen we in Sliema voorbij de standjes van de populaire en hypercommerciële Captain Morgan cruises en kopen een ticketje bij concurrent Luzzu, wiens boten een pak minder fancy zijn en die veel minder verkooppunten (met minder opdringerige verkopers) hebben dan Captain Morgan. We hebben zeeën van tijd op overschot voordat de boot vertrekt om 10.30u. Dus maken we van de gelegenheid gebruik om een wandeling langs de waterkant te maken.

Onze boot vertrekt een paar minuten na 10.30u. De boot van Captain Morgan vertrekt ook om 10.30u en mag eerst uitvaren, waardoor we de ganse tocht achter de boot blijven aanvaren. We starten de rondvaart in Marsamxett Harbour, varen rond de landtong van Valletta naar de Grand Harbour, vanwaar we een prachtig uitzicht hebben op Valletta. We genieten van de interessante tocht doorheen de industriële haven met zijn scheepswerven voor gigantische industriële boten en superjachten en leren bij over de geschiedenis van de three cities (Vittoriosa, Senglea and Cospicua), de bakermat van het huidige Malta. Mijn vriend en ik absorberen de warme zonnestralen op het bovendek van onze boot en vinden het absoluut niet erg dat de boot van Luzzu wat minder hip is dan die van Captain Morgan. Het is helemaal niet druk op onze boot, we hebben zeeën van plek en zo steunen we de underdog!

Continue reading →

Uitstap naar Mdina en de catacomben van Rabat – 27 december 2022

Vandaag om 8u opgestaan omdat we een uitstap naar Mdina en Rabat op het programma hebben staan. Ik start de dag met een heerlijke porridge. Kwestie van voldoende brandstof te hebben voor een drukke dag. De taxi die we de dag voordien via een app geboekt hebben, staat stipt om 9.30u voor ons hotel. Perfect getimed!

Op minder dan een half uur zijn we van het centrum van Valletta bij Mdina. Daar aangekomen moeten we onze chauffeur vriendelijk verzoeken om ons aan de toegangspoort van Mdina af te zetten en niet op een oprit van een huis in the middle of nowhere. Geen idee welke gps applicatie de man gebruikt, want googlemaps leidt ons mooi naar de correcte ingang van deze middeleeuwse ommuurde stad. Mdina is echter veel ouder dan de middeleeuwen. Er zijn sporen van bewoning terug gevonden die dateren van rond 4000 voor Christus en ook de Feniciërs en de Romeinen lieten hier hun sporen achter. Deze voormalige hoofdstad van Malta ligt in het centrum van het eiland op een hoogte van ongeveer 225 meter en telt zo’n 400 inwoners. De stad is echt een pareltje, een bezoek meer dan waard.

Uiteraard start ik mijn kennismaking met Mdina in de openbare toiletten vlak voor de ingang, die zeer proper en goed uitgerust zijn. Iets wat mijn kleine blaas en ik uiteraard weten te waarden. We lopen de ommuurde stad binnen langs de prachtig barokke toegangspoort gebouwd in 1724 naar een ontwerp van de Franse architect Charles François de Mondion. Want ja, ook de Fransen hebben een tijdje op Malta verbleven.

In de smalle straatjes van de stad waan je je meteen in een andere eeuw. Prachtig! Al zou het geheel nog een tikkeltje mooier zijn, mochten de straten volledig verkeersvrij zijn, met uitzondering voor laden en lossen, uiteraard. Al die lelijke auto’s verstoren het beeld van een charmant middeleeuws stadje toch wel stevig.

Continue reading →

Saint John’s Co-Cathedral en diner bij Guzé – 26 december 2022

Vandaag kies ik voor het English breakfast. Een ideale manier om de dag te beginnen. Het valt me op dat de Engelse invloeden nog steeds overvloedig aanwezig zijn op Malta. Malta was een Britse kolonie tot haar onafhankelijkheid op 21 september 1964. De Queen was zelfs staatshoofd van de Staat Malta tot 1974! En de nationale taal is dan wel het Maltees, een boeiende mengeling van Arabisch en Italiaans, met Engels als tweede taal is reizen in Malta een fluitje van een cent.

Vandaag bezoeken we de 16de-eeuwse Saint John’s Co-Cathedral, een barok wonder waarvan letterlijk elke vierkante centimeter versierd is. Je weet gewoonweg niet waar eerst kijken. De audioguide voert ons doorheen de verschillende kapellen en leidt ons oog naar de meest interessante kunstwerken en graftombes. De kathedraal is één gigantisch grafmonument opgedragen aan generaties ridders van de Orde van Malta. De vloeren zijn versierd met prachtige kleurrijke grafstenen en de barokke grafmonumenten strijden om onze aandacht.

Continue reading →

Kerstdag in Valletta – 25 december 2022

Goed geslapen en genoten van het ontbijt met eggs benedict. Ons hotel biedt een mix van een buffet en à la carte aan, waarin ik me helemaal kan vinden. Ik waag me aan een zomerse outfit met flipflops, als dit alsnog te koud blijkt, kunnen we altijd nog terugkeren naar het hotel, want vandaag staat een verkenning van de omgeving op het programma.

De zon schijnt alvast uitbundig en het is zelfs warmer dan verwacht! Zalig! Mijn vriend en ik wandelen onze neus achterna en belanden zo in de Lower Barrakka Gardens die ons een prachtig uitzicht bieden op Valletta en de Grand Harbour. Het oude stadsgedeelte van Valletta bevindt zich op een met omwallingen verstrekte landtong omringd door helderblauw water en het geheel vormt een bijzonder pittoresk plaatje. Malta en Valletta hebben een zeer bewogen geschiedenis en de hospitaalridders hebben duidelijk veel zichtbare sporen achter gelaten.

We wandelen vanaf de Lower Barrakka Gardens verder naar het Siege Bell War Memorial, een monument dat in 1992 door Queen Elizabeth II ingehuldigd werd om de 7000 mensen te herdenken die hun leven verloren tijdens de Slag om Malta in de Tweede Wereldoorlog. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet zo bekend ben met de rol die Malta speelde in de Tweede Wereldoorlog. Reden te meer om ons daarin de komende dagen verder te verdiepen. Nu genieten we vooral van de prachtige omgeving in combinatie met het zicht op zee en de blauwe lucht. Een mens wordt er spontaan gelukkig van.

De rest van de voormiddag dwalen we op goed geluk door de prachtige straten van Valletta. Het oude stadsgedeelte is vrij klein en het is er aangenaam wandelen. We bewonderen de stijlvolle gebouwen in zandsteen en lopen wat kerken binnen als er geen eredienst aan de gang is.

Continue reading →

Van Leuven naar Valletta – 24 december 2022

Om te ontsnappen aan het treurige weer in België boekten mijn vriend en ik een tijdje geleden een korte vakantie in Malta. In de hoop daar van een aangename winterzon te kunnen genieten en wat te kunnen bekomen van de extreem stressvolle maand december.

Omdat ik geen tussenmaat valies heb, trekken mijn vriend en ik ‘s ochtends nog snel de stad in om een nieuwe te kopen, zodat ik al mijn spullen in een splinternieuwe valies kan pakken. We zijn ondertussen al professionele pakkers, dus onze valies is snel klaar en zo is er nog wat tijd om ons appartement wat op te ruimen. In de namiddag brengt de NMBS ons zonder problemen naar de luchthaven van Zaventem. Toch een ongelooflijke luxe om zo dicht bij een treinstation te wonen. We zijn zelfs iets te vroeg waardoor we een kwartiertje moeten wachten voordat we onze bagage kunnen inchecken.

Aangezien onze vlucht pas om 19.55u vertrekt, hebben we een Diamond Lounge pass gekocht om daar ons kerstavond diner te kunnen houden. Als je alles in rekening brengt, is zo’n lounge passgoedkoper dan elders in de luchthaven eten. Zeker als je graag een glaasje wijn drinkt. In zo’n lounge zijn er voldoende stopcontacten, de toiletten zijn proper en je zit er op je gemak. Alleen maar voordelen dus.

De Diamond Lounge is naar mijn mening wel minder goed dan de lounge van Brussels Airlines zelf, zeker wat betreft de diversiteit van het etensaanbod. Maar het is er rustig zitten, ze hebben heel lekkere broccolisoep (waarvan ik twee grote kommen eet), de tajine van kip smaakt en de rosé wijn vormt een perfecte start van de vakantie (de schuimwijn was daarentegen veel te zoet).

We zijn duidelijk niet de enige met reisplannen op deze kerstavond. Het is zelfs behoorlijk druk op de luchthaven, met opvallend veel Aziaten die net als wij deze dag hebben uitgekozen om te vliegen. Wellicht omdat dit goedkoper uitkomt.

Ons vliegtuig vertrekt mooi op tijd en de vlucht verloopt vlotjes. Aangekomen in de kleine luchthaven van Valletta pikken we onze bagage op en hopen we dat het hotel een taxi voor ons geregeld heeft. De boodschappen die ik via de chat van booking.com ontvangen heb, zijn op dat vlak nogal dubbelzinnig, ondanks mijn uitdrukkelijke vraag om een taxi te regelen.

Enfin ja, uiteraard staat er geen taxichauffeur op ons te wachten en moeten we zelf een luchthavenshuttle regelen. Op zich wel goedkoper dan de taxi van het hotel, maar we zijn allebei moe en hebben geen zin in lang wachten.

Uiteindelijk valt de wachttijd nog mee en komen we rond half twaalf aan in het hotel, een mooi en stijlvol stadspaleis in het historische hart van Valletta.

Om de volgende dag fris te zijn, kruipen we, na ons opgefrist te hebben, meteen onder het donsdeken. Kwestie van goed uitgeslapen te zijn om Valletta morgen te verkennen. De eerste blik op de nachtelijke straten doet alvast het beste verhopen.

Yet Another Blog

Life on my side

op reis

Pergamonmuseum, Berliner Dom, Brandenburger Tor en de Reichstagsgebäude – 11 april 2023

Berliner Unterwelten, Oberbaumbrücke, The Wall museum, East Side Galley, Nikolaikirche en Fernsehturm – 10 april 2023

Van Leuven naar Berlijn – 9 april 2023

Afscheid van Valletta – 30 december 2022

Casa Rocca Piccola, Fort Saint Elmo en de Lascaris War Rooms – 29 december 2022

Grand harbour rondvaart, de Megalithische tempels van Tarxien en Birgu – 28 december 2022

Uitstap naar Mdina en de catacomben van Rabat – 27 december 2022

Saint John’s Co-Cathedral en diner bij Guzé – 26 december 2022

Kerstdag in Valletta – 25 december 2022

Van Leuven naar Valletta – 24 december 2022