Een voormiddag in Brussel

Na weken niet meer fysiek op het werk geweest te zijn, spoorde ik vandaag opnieuw naar Brussel. De directe aanleiding was een fotoshoot op de valreep van 2020 met mijn huidige afdelingshoofd en collega-teamverantwoordelijken. Bleek dat er immers geen enkele foto bestond waarop we met ons team van vier power women samen figureerden. Dat moest dus hoogdringend en nog vóór het einde van 2020 rechtgezet worden. Al moet ik toegeven dat ik iet of wat gegrommeld heb, omdat ik daardoor met én mijn fototoestelrugzak én mijn laptoprugzak én een statief moest sleuren.

Uiteraard had de trein van 9.04u die ik wilde nemen twintig minuten vertraging, waardoor ik de Teams vergadering om 9.30u noodgedwongen op de trein moest meevolgen. En omdat een ongeluk niet alleen komt, was ik natuurlijk vergeten mijn oortjes mee te nemen. Níet ideaal, gelukkig was het een vergadering waarbij ik niet aan het woord moest komen.

IMG_5136

Op mijn bureau in Brussel lag een berg post op mij te wachten. Toch onvoorstelbaar dat er nog steeds papieren facturen en aanmaningen bij ons blijven binnen komen. Ondertussen zou je toch verwachten dat er bij die leveranciers een belletje moet gaan rinkelen zijn over het feit dat hun facturen zo lang onbetaald blijven… Gelukkig zat er bij de post ook een leuke verrassering: een heus aperitiefpakket, bedoeld om samen met alle deelnemers te klinken op het einde van een (virtueel) congres. Het congres in kwestie had eigenlijk al maandagavond plaatsgevonden. Maar hey, dit pakket zal ik ook op een ander moment met plezier degusteren.

IMG_5144

Verder was het ijskoud op de bureau, de chauffage was duidelijk op de minimum stand gezet. Terecht uiteraard, want er is dezer dagen nog amper iemand op kantoor. Maar de koude maakte dat het alles behalve ideaal was om geconcentreerd te werken. Rond kwart na twaalf hield ik het dan ook voor bekeken en trok ik met mijn afdelingshoofd en collega-teamverantwoordelijken naar de trappen van de St-Michiels en St-Goedelekathedraal voor een coronaveilige fotoshoot op anderhalve meter afstand van mekaar. Ter elfder uren wisten we nog ergens een collega op te duikelen die fotograaf wilde spelen. Het kostte een paar pogingen (zo’n full frame spiegelreflexcamera is natuurlijk iets moeilijker te bedienen dan een smartphone), maar uiteindelijk kwam er een aanvaardbare foto uit de bus.

Mission accomplished. En dus konden mijn collega en ik opnieuw naar Leuven sporen. Al genoeg kou geleden met dat verwarmingsketelincident.

PS: Het was de dag van de fijne verrassingen, want in Leuven werd ook een tof pakketje geleverd…

IMG_5142

Barbecuen met ons knuffelcontact

Stipt om 18u belden mijn vriend en ik aan bij ons Leuvens knuffelcontact. Onze kameraad en mede-whiskyliefhebber had ons uitgenodigd voor een winterbarbecue. Aangezien mijn vriend en ik altijd wel te vinden zijn voor een experimentje, namen we deze uitnodiging met beide handen aan, met de belofte voor het aperitief en het digestief te zorgen.

Aangezien onze kameraad ondertussen al gans onze whiskycollectie meermaals gedegusteerd heeft, trok ik de stad in om bij Angels’ Share een nieuwe fles te kopen. Mijn oog viel op een flesje Japanse whisky: een Nikka Taketsuru pure malt Aangezien ik toch in de buurt was, sprong ik ook even binnen bij de Walvis om wat aperitiefhapjes te kopen. Een lekker stukje gemarineerde zalm, wat scampi en opgelegde inktvisringetjes gaan er altijd wel in. Aangevuld met wat olijfjes, gefrituurde groentjes en prosciutto, had ik alles wat nodig was voor het aperitief. Oja, die fles champagne natuurlijk niet vergeten.

IMG_5111

IMG_5113

IMG_5115

Mijn vriend en ik waren onder de indruk van de professionele barbecue-uitrusting van onze kameraad. Hij had een heel fancy barbecuestel dat me qua vorm en grootte een beetje aan een blinkend zwarte versie van R2D2 van Star Wars deed denken. Hij had een dik stuk rundsvlees voorzien en allerhande temperatuursensors om de temperatuur van het vlees in het oog te houden en kruiden om op het hout te gooien om de perfecte rokerige smaak te verkrijgen. Zeer professioneel allemaal. Een heel andere manier van barbecueën dan wij gewoon zijn, waarbij het al een hele kunst is als het vlees niet zwartgeblakerd van de rooster komt. 😉

IMG_5116

Na de aperitiefhapjes verraste onze kameraad ons op een privéconcert van zijn jongste dochter (11 jaar) die met een prachtig hese stem jazzy interpretaties van gekende nummers bracht, zichzelf begeleidend op de piano. Serieus onder indruk van haar versie van Creep. Wat een talent in de dop! Benieuwd waar dit talent haar zal brengen in dit leven.

Vervolgens zetten we de maaltijd verder met heerlijke lamsboutjes, echt perfect gegaard en zo mals als boter. Dat beloofde alvast voor het hoofdgerecht. Helaas, de temperatuursensoren van onze kameraad lieten het afweten en het vlees was eigenlijk een beetje te gaar. Niet dat het niet lekker was, maar onze vriend is een perfectionist en duidelijk teleurgesteld dat het vlees niet helemaal uitgedraaid was zoals hij gehoopt had. De leeuwerikenwijn paste er nochtans perfect bij!

IMG_5121

IMG_5124

En natuurlijk was er een lekkere whisky (of twee) om mee af te sluiten. Voor de gelegenheid hadden we naast de Taketsuru een nog ongeopende fles Jura Turas Mara whisky uit onze kast opgedoken. Souvenir van onze Schotlandreis met mijn broer en zijn vriendin. En jawel, beide whisky’s doorstonden de smaaktest moeiteloos. (De twee andere whisky’s op de foto zijn afkomstig van onze gastheer.)

IMG_5129

Rond half twaalf namen we afscheid van onze kameraad, kwestie van vóór de avondklok weer thuis te zijn. Alleszins zijn mijn vriend en ik zeer gaarne bereid om ook in de toekomst proefkonijn te spelen voor de barbecue-experimenten van onze kameraad.

Oesters en kreeft van Le Tribunal

Bestaat er een betere manier dan een zware werkweek (serieus, ik breek hier wekelijks het record overuren maken) af te sluiten, dan oesters, kreeft en champagne? I think not! Bonuspunten voor de klassieke Dame Blanche, die mijn vriend en ik deelden, omdat de portie zeer copieus was. Met dank aan leverancier Bistro Tribunal. De eerste keer dat mijn vriend en ik daar iets gingen afhalen en ik kan nu al bevestigen dat deze ervaring voor herhaling vatbaar is.

IMG_5098

IMG_5103

IMG_5104

IMG_5108

Oja, ik had deze vrijdag trouwens een halve dag verlof (enfin, ja, beter gezegd: een kwart dag, maar goed, het deed deugd om om 15u de laptop te kunnen dichtklappen). Ideaal om nog eens meer dan vijftig stappen op een dag te verzamelen! En de prachtige avondzon was de kers op de taart.

IMG_5088

IMG_5089

IMG_5091

IMG_5094

IMG_5095

Dinner by Zappaz

Met wat aangestoken kaarsjes en een oven die onze leefruimte verwarmden, viel de temperatuur deze verwarmingsloze zaterdagavond eigenlijk heel goed mee. En alcohol geeft natuurlijk ook een vals gevoel van warmte. 😉

Zappaz zorgde deze avond voor de catering. Het leuke aan hun menu is dat deze bestaat uit een opeenvolging van tapas. De kleine gerechtjes kenmerken zich één voor één door verfijnde smaakcombinaties en toch heb je na al die gangen niet het gevoel te veel gegeten te hebben.

Coquille, carabinero, citrus ceviche:
IMG_5004

IMG_5005

Scheermes, venkel, kaviaar explosion:
IMG_5001

IMG_5002

Mossel, selder, Peruviaanse kruiden:
IMG_5008

Gerookte paling ‘Wellington’, groene kruiden, paddenstoelen (daar hoorde een heerlijk groen sausje bij, dat zo lekker was dat ik helemaal vergat het te vereeuwigen):
IMG_5009

IMG_5010

Foie Gras, brioche, madeira, witloof:
IMG_5011

Cheese cake, passievrucht, mango:
IMG_5015

IMG_5017

Dinner by Het Land aan de Overkant

Jawel, er zijn nog zekerheden in het leven: de take-away van het Land aan de Overkant staat onveranderlijk garant voor kwaliteit én is op de koop toe gemakkelijk te bereiden. Het is ondertussen de derde keer dat wij take-away bij Het Land aan de Overkant bestellen, dat daarmee dus de koploper van 2020 wordt. Wat ik ook apprecieer: het Land aan de Overkant voorziet steeds een flinke portie groenten! Je merkt ook dat steeds meer restaurants het concept afhaalgerechten bereiden onder de knie beginnen te krijgen. Het Land aan de Overkant identificeert de gerechten nu met verschillende kleurcodes, superhandig!

Oja, als aperitief dronken we de geweldig lekker margarita van El Sombero. Kwestie van meteen al in de juiste stemming te zijn.

Pastrami, Waldorfsalade en hoeve-ei:
IMG_4978

Ibericovarken Blackwell, gelakt witloof, shiitake zoet-zuur, stoemp van aardappel en knolselder en bloemkoolcouscous:
IMG_4987

Dessert met peer, yoghurt en zuurdesem crumble:
IMG_4988

Bij onze gerechten dronken we een speels flesje rode wijn, afkomstig van het Land aan de Overkant zelf.

IMG_4980

De Foodbag oogst van de week

Deze week was de rode draad in onze Foodbag-gerechten: pompoen, héél véél pompoen en een aantal interessante combinaties die niet altijd even succesvol waren. Ok, de eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat we de verhoudingen in de gerechten niet helemaal gerespecteerd hebben. Maar wat moesten we anders doen met al die pompoen?

Gemarineerde kip met noedels, wokgroentjes en lente-ui:
IMG_4957

Boereomelet met pompoen, spruites en rozemarijn (te weinig spruitjes, te veel pompoen):
IMG_4959

Stoofpotje van pompoen, appel en kalkoen (een onverwachte meevaller):
IMG_4961

Dinner by EssenCiel

Ongetwijfeld het meest fancy avondmaal van deze tweede lockdown. Heel veel potjes, sausjes en kruiden om de gerechten af te werken. Maar amai, het smaakte. Dikke aanrader als je iets te vieren hebt of gewoon houdt van lekker eten, natuurlijk.

Salade van Noordzee krab, gele biet, vinaigrette met karnemelk:
IMG_4936

IMG_4937

Heilbot, bouillabaisse, venkel:
IMG_4947

Gekonfijte varkenswang, schorseneer, raapjes en knolselder:
IMG_4949

IMG_4951

Alleen het dessert had voor mij nét iets specialer mogen zijn:
IMG_4953

Dinner by Taste Leuven

Surprise, surprise: ook deze vrijdagavond trakteerden mijn vriend en ik onszelf op een take-away maaltijd van één van onze favoriete Leuvense restaurants: Taste Leuven. Tijdens de eerste lockdown bood Taste geen take-away gerechten aan, dus we waren erg benieuwd om hun gerechten te proeven. En jawel, we werden niet teleurgesteld! Ik laat jullie graag meegenieten.

Carpaccio van Sint Jacobsvruchten, komkommer en Hijiki:
IMG_4872

Eendenborst met samosa en zoete mais:
IMG_4875

IMG_4880

“Belle Hélène” Peer:
IMG_4884

IMG_4885

En een lekker petit-beurretaartje om de avond af te sluiten:
IMG_4886

Eating The Donald

En het was nog lekker ook! Met dank aan The Chocolate Line voor deze geweldig originele praline (een ganache van goudsbloem, duindoornbes en honing). Hun ballotin mocht er anders ook zijn!

IMG_4861

IMG_4865

IMG_4890

IMG_4894

Uitsmijter:

IMG_4859

De laatste herfstkleuren van het jaar, gespot op mijn middagwandeling van en naar de kledingcontainer, meer dan een half jaar later dan gepland. Ook gespot: een Goofball in het wild! Superfijne toevallig ontmoeting, waarbij we vooral veel geklaagd hebben over de hoge werkdruk momenteel. Maar hey, gedeelte smart…

De Foodbag oogst van de week

Aangezien mijn maag maandag niet in een toestand was om eten te verteren, sloegen we een Foodbag dagje over. Gelukkig hadden we deze week maar drie maaltijden besteld.

Rijst met kalkoenreepjes en frisse mangosalade – bonuspunten voor de heerlijke mangosalade:
IMG_4846

 

Pasta pesto met geroosterde pompoen en krokante pitjes – bijzondere combinatie die me toch niet helemaal wist te overtuigen:
IMG_4849

 

Zalm met ratatouille, spitskool en volkorenrijst – het beste gerecht deze week:
IMG_4855