leuven

De vijf seizoenen van Bart Moeyaert

Na het Media.forum haastte ik mij naar huis om de managementvergadering van woensdagochtend voor te bereiden. Ik had immers last minute besloten mijn collega te vergezellen naar de première van ‘De vier seizoenen van Bart Moeyaert‘ in het STUK. Mijn collega is sinds haar kinderjaren een grote fan van deze schrijver en kreeg de tickets van een vriendin die moest afhaken. Ik twijfelde nog even, want meestal neem ik geen avondafspraken aan vóór een managementvergadering, maar hey, een mens leeft maar één keer en ik kon mijn collega toch niet alleen laten rondzwerven in mijn thuisstad?

De documentaire is verrassend pakkend en raakt op niet-sentimentele wijze moeilijke thema’s als verlies en rouw aan. Ik miste in de documentaire wel de aanwezigheid van andere mensen. Nu leek het alsof de schrijver/dichter zich heel alleen op de wereld bevond. Maar goed, dat maakt de documentaire misschien net zo bijzonder. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ikzelf geen enkel boek van Bart Moeyaert gelezen heb, maar de documentaire prikkelde zeker mijn nieuwsgierigheid.

Na afloop van de vertoning dronken mijn collega en ik nog een glas in het STUK. Geheel onverwacht kwamen we daar een collega tegen die met haar vriend en een kameraad zomaar het STUK binnen gewaaid kwamen. Mijn collega slaagde erin om op de foto te gaan met haar vroegere idool en ik bediende maar al te graag de camera. Een mooi aandenken aan een spontane avond. En die managementvergadering heeft er zelfs niet onder geleden, want we hielden het zedig op twee glaasjes wijn.

IMG_8016

IMG_8018

IMG_8024

IMG_8030

Avondrood

Deze vrijdagnamiddag uitzonderlijk wat vroeger gestopt met werken om naar het verjaardagsfeestje van een oud-collega te gaan in Café Roskam. Toen ik aankwam, zat er al een groepje feestvierders te aperitieven op het terras. Ik ging binnen een stoel halen en zette me bij het gezelschap. Spijtig genoeg werd het na één drankje al te koud om buiten te zitten en verkasten we naar binnen voor het tweede drankje. Lang kon ik echter niet blijven, want ik had twee tickets gekocht voor het USO concert deze avond. Een jonge collega met een tijdelijk contract, die duidelijk nog met één been in het studentenleven staat, speelt viool in het USO. En aangezien het USO voor mij synoniem is met nostalgie naar mijn eigen studententijd ging ik maar al te graag in op de uitnodiging.

Na wat zoekwerk (de whatsapp instructies waren niet erg duidelijk) vonden mijn vriend en ik de rij waarop mijn andere collega’s hadden plaatsgenomen. Want ja, wij supporteren graag voor onze muzikale collega. Op het programma van de avond:

  • Rimski-Korsakov: Russisch Paasfeest
  • Strauss: Vier letzte Lieder Met sopraan Jessica Harper
  • Sibelius: tweede Symfonie

Ik denk niet dat dit het beste concert ooit was van het USO. Het niveau lijkt me wat lager te liggen dan vroeger, maar ik heb er toch van genoten. Al moet ik stiekem toegeven dat de ambiance van de feestband na het officiële concert bij mij het meeste enthousiasme kon losweken.

Blij dat ik nog eens een vleugje studentenleven kon opsnuiven.

IMG_7924

Antipasti van Il Pastaio, whisky en chacha

Gisterenavond hadden we onze kameraad uit Leuven over de vloer. Hij had op zijn vele reizen naar Australië en Taiwan wat nieuwe flessen whisky op de kop getikt die hij ons graag wou laten proeven. Dus zorgden wij voor heerlijke antipasti van Il Pastaio en een goeie fles rode wijn voor het avondmaal. En wat late paaseitjes van Bittersweet voor bij de whisky. En ja, natuurlijk wilde onze ook graag proeven van de Georgische chacha. Toch wel een ontdekking, moet ik zeggen.

A pleasant evening was had by all.

IMG_7751

IMG_7752

IMG_7755

IMG_7756

IMG_7760

Business lunch bij Umamido

Long overdue, deze business lunch. Uitstel op uitstel op uitstel, tot ik de koe bij de horens vatte en een lunch boekte in de agenda van mijn collega. Deze lunch was broodnodig om een aantal onuitgesproken frustraties op tafel te leggen en op zoek te gaan naar manieren om beter samen te weken. En ik moet zeggen, het werd een bijzonder goed gesprek. We gingen geen enkel onderwerp uit de weg en op het einde van de maaltijd hadden we echt het gevoel common ground gevonden te hebben.

Ramen, de ideale verzoeningsmaaltijd!

IMG_6651

Hoog bezoek!

Gisteren hadden mijn vriend en ik hoog bezoek over de vloer! Onze kameraad die al een hele tijd in de VS woont, was in het land met zijn twee pittige dochters (de mama was helaas in de VS gebleven). De goden waren ons duidelijk goed gezind, want het lukte vrij gemakkelijk om een moment te vinden om af te spreken. Echt, zo blij dat we elkaar nog eens konden zien, want hij heeft natuurlijk een druk programma af te werken, die zeldzame keren dat hij in België is.

Voor deze bijzondere gelegenheid trakteerden we hem en zijn dochters op sushi en gyoza. De dochters waren alweer flink gegroeid. En zo slim! Ze spreken vlotjes Engels, Nederlands en Chinees. Al is dat niet verwonderlijk met twee zulke intelligente ouders, natuurlijk. We hadden op het einde van de avond het gevoel dat we nog lang niet uitgepraat waren, maar helaas, de meisjes moesten in bed. En nu is het weer uitkijken naar onze volgende reünie.

IMG_6414

IMG_6417

IMG_6419

IMG_6424