Korean barbecue en een bezoek aan de kerstmarkt

Zaterdag hadden we afgesproken met onze vrienden uit Kampenhout. Onze vriendin uit Trinidad wilde heel graag een keertje Korean barbecue doen en daarom had ik voorgesteld om met z’n vieren bij Oh, my kimchi! te gaan eten. Om al wat in de kerstsfeer te komen, maakten we een kleine wandeling door het Groot Begijnhof dat feestelijk versierd was met kaarslicht. Al moet ik toegeven dat deze editie mij wat tegenviel. Te veel volk op sommige plekken, waardoor er opstroppingen ontstonden en gewoon niet genoeg kaarsjes om echt een feëeriek effect te creëren. Ik had de indruk dat onze vrienden er ook niet veel aan vonden.

Gelukkig was het diner bij Oh, my kimchi! wel een schot in de roos. Onze kameraad ontpopte zich tot een ware chefkok aan onze tafel en we genoten samen van het heerlijke vlees, terwijl we babbelden over de dingen des levens.

Na het diner wandelden we samen over de kerstmarkt, kwestie van de avond sfeervol af te sluiten. Al wilde onze vriendin het liefst van al zo snel mogelijk naar huis om in de auto nog het laatste stuk van de WK-match tussen Engeland en Frankrijk mee te pikken. Duidelijk gebeten door de sport sinds ze sportpsychologe is van een voetbalclub. 😉

Een avondje wijn proeven

Deze vrijdagavond hadden we onze favoriete wijnkenner en zijn vriendin te gast om samen te proeven van de wijntjes die we onlangs bij Ad Bibendum kochten. We kopen altijd een paar flessen ‘betere’ wijn om samen te proeven. Voor de gelegenheid haalden we uit onze koelkast ook een wijntje van Maria Cristina, dat we kochten bij Dumon.

De drie wijnen die we proefden waren zo verschillend dat het moeilijk was om een favoriet aan te duiden, maar wat ik wel kan zeggen is dat we de wijnen in de foute volgorde hebben geproefd. De Portugese wijn van Maria Cristina had het meeste body en was dus een waardige afsluiter geweest. De prijs voor het mooiste etiket was daarentegen heel gemakkelijk toe te kennen: de Grüner Veltliner dulde op dat vlak geen concurrentie.

Naar goede gewoonte werd het een heel gezellige avond met diepgaande gesprekken over zowel de lokale, de nationale als de internationale politiek. Fijn om op een beleefde manier met elkaar van mening te verschillen en zo een discussie te kunnen voeren die voor iedereen verrijkend was. Op naar de volgende drink, wat mij betreft!

Girls’ night out at Baracca

Genoten van een vrijdagavond bijkletsen met mijn vriendin uit Zichem. Fijn om samen met haar te kunnen klinken op de gezondheid van haar vader, die er gelukkig elke dag op vooruit gaat. Voor de gelegenheid hadden we restaurant Baracca uitgekozen, omdat mijn vriendin zich enkel kon vrijmaken tijdens de schaakles van haar zoon en ik weet dat de bediening bij Baracca stipt de tijdsloten respecteert. Hoewel dat zeker zijn voordelen heeft, voelt dineren tijdens dat eerste tijdslot van 18 tot 20u toch een beetje als bandwerk aan. De spontaneïteit is wat zoek. En ik was ook een beetje teleurgesteld dat de menu nog exact hetzelfde was als een jaar voordien, zoals blijkt uit de (iets minder rode) foto’s.

PS: Het bedrag dat we potentieel zullen verliezen, is helaas weer opgelopen tot 370 keuro.

Stressy sushi at Goofball’s

Gisterennamiddag belandde een vrij desastreus bericht in mijn mailbox: het zag ernaar uit dat we geen verantwoording konden aanleveren om de 500 keuro waarop we gerekend hadden, op te vragen. Het risico om 500 keuro in rook te zien opgaan, was niet bepaald bevorderlijk voor mijn humeur. Dus twijfelde ik of ik mijn sushiafspraak met Goofball en haar twee jongens niet beter zou afzeggen. Maar uiteindelijk besloot ik toch te gaan en de date wat in te korten. Samen sushi eten zou me helpen mijn gedachten wat te verzetten. De kans dat ik op een donderdagavond in mijn eentje het probleem zou kunnen oplossen was immers zo goed als onbestaande en het kan soms deugd doen om je hart te luchten. Al vrees ik dat ik voor Goofball niet bepaald het meest toffe gezelschap was, gisteren. Gelukkig was de sushi lekker én won ik het partijtje Exploding Kittens dat we samen speelden.

Ik ging wel vroeger naar huis dan normaal, omdat ik ter voorbereiding van de crisisvergadering van deze voormiddag graag nog wat documenten wilde doornemen. Uiteindelijk zijn we met vereende krachten erin geslaagd het bedrag dat we potentieel zullen verliezen tot 100 keuro terug te brengen. Enfin, als alles klopt wat we samen hebben overlopen. Dat moeten we deze namiddag nog in meer detail bekijken.

Een rustige zondag

Na de uitspattingen van gisteren deden mijn vriend en ik het rustig aan vandaag. We bleven lekker lang in bed liggen en gingen vervolgens brunchen bij Oats Day Long. Zo’n lekkere porridge met een smoothie erbij, dat is echt comfort food voor mij. Na de brunch maakten we een wandeling door Leuven en de rest van de dag besteedden we aan het wegwerken van achterstallige mails. Want dat moet ook gebeuren.

Octobar lovers

Gisteren samen met onze vrienden uit Rotselaar genoten van de heerlijke visgerechtjes van de Octobar op het Alfons Smetsplein. De Octobar zit daar een beetje verstopt, maar ondertussen weten duidelijk veel Leuvenaars dat het daar lekker is, want de bar zat stampvol.

We begonnen de avond uiteraard met een flesje champagne en oestertjes. Onze vrienden weten net als wij het goeie leven te appreciëren. 😉 Onze vriendin zag er trouwens stralend uit. Na een streng dieet is ze heel wat kilootjes verloren en je merkt dat ze zich goed in haar vel voelt.

We bestelden zoveel mogelijk verschillende gerechtjes om te delen, kwestie van te kunnen proeven van al het lekkers op de kaart. Ondertussen genoten we van een lekker wijntje en was er heel veel om over bij te praten, want we hadden elkaar alweer veel te lang niet gezien.

Octodog (komkommer, okonomiyaki saus, shichimi togarashi, Japanse mayo en gebakken uitjes):

Octopus black purée met gerookte paprika, BBQ saus en groene kruiden:

Gegrilde octopus met gerookte paprika, groene kruiden en patatjes:

Argentijnse wilde tijgergarnalen:

We sloten de avond af met een lekkere cocktail. Kwestie van te eindigen in schoonheid.

Bondgenieten

Deze avond trokken mijn vriend en ik voor het avondeten naar de Bondgenotenlaan. Ter gelegenheid van Bondgenieten was de ganse laan afgesloten en versierd met vuurkorven, bleven de winkels langer open en stonden er verschillende food trucks opgesteld. Als een liefhebber van foodtrucks kon ik dit event dus niet aan mij voorbij laten gaan.

Het deed me plezier dat het gezellig druk was in de Bondgenotenlaan, na de coronacrisis en met de huidige energiecrisis kunnen de handelaren wel een opsteker gebruiken. Of er veel gekocht is in de winkels van de Bondgenotenlaan, dat kan ik niet zeggen, maar aan de food trucks was het aanschuiven.

Ik startte de avond met een lekkere zarzuela, vergezeld van een glas champagne uitgeschonken door de vriendelijke dames van Zonta. Bij de champagnebar kwamen we onze kameraad wijnliefhebber tegen. Die weet ook waar het goed is. 😉

Vervolgens genoten mijn vriend en ik van een lekker garnaalkroketje van Vanzegbroeck kroket, ons geserveerd door de meest chaotisch georganiseerde jongemannen ooit.

We bewonderden het mooi verlichte stadhuis en ik sloot de avond af met een lekkere taco met pulled pork.

Genieten in eigen stad, heet dat zeker?

Wild bij Van de Weyer

En dan nog wel op een doodgewone donderdagavond. Gewoon omdat mijn vriend en ik daar zin in hadden. En ja, het was heeeeeeeel lekker!

Blitzbezoek aan een symposium

Deze voormiddag zou ik normaal gezien een symposium in Leuven bijwonen. Lekker handig, zo’n event dicht bij huis! ‘s Ochtends een beetje werken en dan rechtstreeks naar het symposium! Helaas, zoals dat zo vaak gaat, werd er ter elfder uren op hetzelfde moment als het symposium een dringende vergadering in mijn agenda gepland die ik niet kon verplaatsen. Uiteindelijk geraakte ik pas rond het middaguur in de aula waar het symposium plaatsvond en was ik net op tijd voor de afsluitende speech van de minister. Maar dus wel (gelukkig) perfect op tijd voor de receptie!

Na wat fijne babbels met collega’s, kwam ik zowaar twee oude bekenden tegen: iemand met wie ik lang geleden een uitdagend project tot een goed einde bracht, maar die nu helaas een wat moeilijkere periode doormaakt, en de moeder van onze vriend die in de US woont. En zo kwam het dat ik uiteindelijk veel langer bleef plakken dan ik oorspronkelijk van plan was geweest. Maar hey, soms moet je gewoon in het moment leven!

Oh, my Kimchi!

Gisterenavond hadden we afgesproken met onze vrienden en hun dochter (de zoon had een schaaktornooi af te werken en kon er dus niet bij zijn) om samen te genieten van Korean barbecue bij Oh, my Kimchi! Helaas werd het een beetje een avond in mineur, want de vader van onze vriendin was recent in het ziekenhuis opgenomen met een blokkade van zijn darmen. Een heel akelig verhaal waarbij mijn vriendin vertelde hoe de huisarts én de arts van wacht beiden niets ernstigs hadden vastgesteld en hoe ze vervolgens op eigen houtje besliste haar vader naar de spoedafdeling van UZ Leuven te brengen, omdat hij er zo slecht uitzag. En ze bereikte het UZ echt op het allerlaatste nippertje, want haar vader was meer dood dan levend toen ze daar aankwam. Gelukkig slaagden de dokters erin zijn leven te redden, maar het scheelde echt niet veel… Door het oog van de naald gekropen, zoals het spreekwoord luidt.

Helemaal op hun gemak waren onze vrienden dus niet en de gsm lag binnen handbereik, maar gelukkig kwamen er geen zorgwekkende berichten binnen en konden we toch gezellig samen eten.

We sloten de avond af met een glaasje wijn of een theetje bij Wine Bar Lewis. Terwijl de jongste in ons gezelschap nog een plekje vond voor een stukje citroentaart.

Duimen dat de vader van onze vriendin snel het ziekenhuis mag verlaten.

Yet Another Blog

Life on my side

leuven