Lamszadel bij Corfou

Restaurant Corfou is al jaren een vaste waarde in de Leuvense Bondgenotenlaan en ik passeer er vaak op mijn wandelingen doorheen Leuven. Omdat ik foto’s van eten in de vitrine van een restaurant echter niet aantrekkelijk vind, was ik nog nooit in dit restaurant geweest. Totdat mijn vriend en ik vanavond op zoek waren naar een plek om snel iets te eten. Dus ja, waarom niet eens dit Grieks restaurant proberen.

En ja, het interieur met de ouderwetse tafels en stoelen is wellicht al twintig jaar hetzelfde, maar mijn vriend en ik waren erg gecharmeerd door de vriendelijkheid van het Grieks-Belgisch koppel dat de zaak uitbaat. Dit is echt een restaurant waar de tijd is blijven stilstaan. Wat als bijkomend voordeel heeft dat de prijzen op de menukaart ook zeer schappelijk waren.

Wij besloten voor de geflambeerde lamszadel te gaan en amai, wat een goede keuze. Het in de oven bereide vlees werd aan onze tafel geflambeerd. Een heel spektakel. Vervolgens werd het vlees terug naar de keuken genomen, in stukken gesneden en samen met een salade, Griekse pasta, aardappelpartjes en rijst op een metalen schotel geserveerd. Het vlees werd op een verwarmingselement geplaatst en onze borden waren zelf ook verwarmd.

Het lamsvlees was heel mals en zeer lekker. Een heerlijk ouderwetse maaltijd waarvan we echt genoten hebben. Hier zien ze ons zeker nog terug!

Yet another zonsondergang

Altijd blij om te kunnen genieten van een prachtige zonsondergang vanaf mijn balkon. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik nu al uitkijk naar het lengen der dagen.

Relaxen bij Aquaheaven

De laatste feestelijkheden ter ere van mijn verjaardag: samen met mijn vriend genieten van wat quality time in Aquaheaven. Kwestie van de batterijen wat op te laden met het drukste maanden van het jaar in het vooruitzicht!

Een culinair hoogstaand verjaardagsfeestje

Met een beetje vertraging vierde ik gisteren mijn verjaardag met mijn vriend. In de namiddag trokken we de stad in om wat boodschappen te doen en natuurlijk konden we de lokroep van een lekker glaasje wijn aan de toog van Convento Wijnbistro niet weerstaan. En ja, bij zo’n glaasje bubbels horen natuurlijk verse oestertjes. Noblesse oblige! 😉

‘s Avonds gingen we op hetzelfde elan verder. We genoten met ons tweetjes van de kookkunsten van de chefkok van Taste Leuven en de vriendelijke ontvangst die ons daar telkens weer te beurt valt. Een plek waar je je meteen thuis voelt. En als ik jullie één tip mag geven: bestel kaas in plaats van het dessert. De chefkok komt persoonlijk rond met de kaaskar en je mag van elke kaas een stukje proeven! Amai, wat een genot! En de lekkere wijnen bij elk gerecht maken van een diner bij Taste een totaalbeleving. Echt één van de Leuvense culinaire toppers.

Appetizers:

Handgepelde grijze garnalen, knolselder, kiwi, nori:

Hondshaai, pompoen, yuzulak:

Eendenlever, cevenne ui, gele biet, kriekenbier:

Wilde zeebaars, eekhoorntjesbrood, macrosporum truffel:

Wagyu, girolles, paksoi, groene peper:

De chefkok en de kaaskar:

Say cheese!

Zoetigheden voor bij de thee:

Ovenkrieltjes met fetakaascrème, broccoli en granaatappel

Yep, we zijn dit receptje nog altijd niet beu!

PS: Deze ochtend naar Brussel gespoord voor een vergadering die uiteindelijk last minute digitaal bleek door te gaan. Ach ja, daardoor had ik in de voormiddag in totaal al meer dan een veertig minuten gewandeld en geraakte ik vandaag makkelijk aan mijn tienduizend stappen per dag.

Dans en cocktails Onder den Toren

We zetten ons rustig oktoberweekend verder op zondag, sliepen lekker lang uit en werkten wat administratie weg. Voor het avondeten reserveerden we een tafeltje voor twee bij Onder den Toren. We maakten een kleine omweg langs de stadsschouwburg om een klein stukje van het Dansvloer festival mee te pikken. De stadsschouwburg zat afgeladen vol en het was er vrij warm. Lang bleven we niet hangen, maar wel lang genoeg om te supporteren voor de dansers van Damba.

De cocktails bij Onder den Toren waren zoals gewoonlijk weer fabuleus. Al viel het everzwijnstoofpotje mij een beetje tegen. Het vlees mocht wat mij betreft gerust wat malser zijn. Volgende keer misschien toch ook voor de pulled pork burger op Koreaanse wijze gaan, want die zag er werkelijk heerlijk uit.

Bij onze terugkeer op ons appartement brak er een spectaculair droog onweer uit boven Leuven. Ik maakte talloze filmpjes, maar dit is mijn favoriet.

Een heropgevist Foodbag recept

Een zaterdag zonder verplichtingen, dat was al een tijdje geleden! Ideaal om even de batterijen wat op te laden met het ongetwijfeld vermoeiende verlengde Allerheiligenweekend van volgende week in het vooruitzicht. We hadden zelfs tijd om boodschappen te doen en zelf iets te koken. Allez ja, we deden samen boodschappen en mijn vriend kookte. 😉 We visten ons favoriete foodbag recept op en verdubbelden alle ingrediënten, kwestie van hier meerdere keren van te kunnen eten. En ja, het recept was nog even lekker als we ons herinnerden.

Het recept hieronder voor wie het zelf eens wil proberen. Wij voegden als extra champignons en spruitjes toe, maar dat hoeft dus niet.

Ingrediënten:

krielaardappelen
knoflook
granaatappel
kleine broccoli
fetakaas
volle yoghurt
munt
oesterzwammen
bakpapier
olijfolie
nootmuskaat
zout en zwarte peper

Recept

Verwarm de oven voor op 200°C en bedek een bakplaat met bakpapier.
Spoel de krieltjes en boen ze goed schoon, schillen mag, maar hoeft niet. Snijd ze doormidden en leg ze in het midden van de bakplaat. Kneus de knoflook, snijd in twee en leg bij de krieltjes op de bakplaat. Giet er een flinke scheut olijfolie over, kruid met zout en zwarte peper en hussel goed door elkaar. Schuif de oven in voor 15-20 min.
Granaatappel: klop met een houten lepel rondom op de granaatappel om de pitjes gemakkelijker los te maken. Snijd horizontaal doormidden en haal de pitjes eruit.
Verdeel de broccoli in roosjes en snijd de stam in blokjes van 2 cm.
Fetakaascrème: mix de fetakaas met de yoghurt tot een gladde crème. Haal de blaadjes munt van de takjes en snipper de helft fijn. Meng de versnipperde munt mee onder de crème, proef en breng op smaak met zout en zwarte peper.
Haal de krieltjes uit de oven, druk ze met de pureestamper wat platter en bestrooi met nootmuskaat. Leg er de broccoliroosjes, de broccolistukjes en de oesterzwammen in hun geheel rond, besprenkel nog eens met olijfolie, kruid de broccoli en oesterzwammen met zout en zwarte peper en schuif opnieuw de oven in, voor zo’n 15min.
Controleer of de groenten mooi gaar zijn. Serveer de gecrushte krieltjes met de geroosterde broccoli en oesterzwammen, de fetakaascrème en de rest van de munt en werk af met de granaatappelpitten. Smakelijk.

Genieten bij Barba

Mijn vriendin uit Tienen en ik genoten gisteren samen van een heerlijk diner bij Barba. Een gezamenlijk bezoek aan dit restaurant stond al een tijdje op ons todo-lijstje en nu was het eindelijk zover. Ik had op voorhand niet online de menu opgezocht, dus ik was aangenaam verrast vast te stellen dat Barba nu ook de mogelijkheid biedt om een zesgangenmenu te bestellen. Een gang extra dan voorheen. En dat in het wildseizoen! Lang moesten we dus niet twijfelen: doe ons maar de zesgangenmenu, met hier en daar geen aangepast wijntje erbij. We startten de avond goed met heerlijke appetizers en gingen op hetzelfde elan verder. Amai, dat wild was fabuleus lekker! Echt fijn om dit te kunnen delen met iemand die net als ik een foodie is. Met dank aan de stad Leuven die ons samen bracht op de preview van de Leuven Hotel Day. Grappig: een kennis van mij zat aan een tafeltje vlak bij ons en hij was ook heel enthousiast over het nieuwe menu.

Churros als apetizers:

Heerlijke appetizers:

Makreel, oester, zeewier, yuzu, komkommer:

Sint-Jacobsnoot, zwarte pens, chorizo, pompoen:

Eend, aubergine, perzik, aardappel:

Haas, rode wijn, biet, cacao, polenta:

Hert, amandelkroket, witloof, appel, veenbes:

Pannenkoek, chocolade, ananas, kokos:

Zoetjes bij de koffie/thee:

Ook dit weekend waren er opnieuw werken aan het spoor. Om te vermijden dat mijn vriendin de vervangbus zou moeten nemen, hadden we op voorhand gevraagd om zeker op tijd te eindigen met het diner. Dat lukte perfect, tot de chefkok zelf ons nog een drankje van het huis kwam aanbieden. Dat konden we toch moeilijk afslaan, nietwaar? Ik ging voor een glaasje bubbels en mijn vriendin voor een limoncello. En dus moesten we ons alsnog in stevig marstempo naar het station van Leuven begeven om ervoor te zorgen dat mijn vriendin de laatste trein naar Tienen zou halen. Goed voor de spijsvertering, zullen we maar denken. Onderweg passeerden we nog een bevriend koppel, maar helaas dus geen tijd voor een babbel. En jawel, we haalden de trein met nog drie minuten op overschot! Oef!

Een heerlijke avond!

Ladies who love sushi

Vanavond had ik hoog bezoek over de vloer: het Leuvense damesgroepje dat ondertussen al een paar jaar op regelmatige basis samen komt. Ik had voorgesteld om sushi te bestellen bij Kintsugi en er vervolgens een gezellige avond van te maken op mijn appartement. Ik haalde voor de gelegenheid een flesje champagne of twee uit de koelkast en de witte wijn die we onlangs kochten bij Ad Bibendum.

De avond begon zeer goed en de sushi was heerlijk, maar toen het gesprek kwam op een aantal beslissingen die het management (waarvan ik deel uitmaak) onlangs nam, was de fun er voor mij een beetje af. Uiteraard heb ik er geen probleem mee om beslissingen toe te lichten en ik heb veel begrip voor de omstandigheden waarmee collega’s zich dagdagelijks op de werkvloer geconfronteerd zien: veel werk dat zelfs met bergen inzet alleen maar toeneemt, omdat er onvoldoende middelen zijn om het personeelsbestand uit te breiden. Ik deed mijn best om de beslissing in een ruimer kader te plaatsen, maar dat lukte niet goed. Het gesprek werd erg emotioneel en achteraf bezien, had ik de discussie veel eerder moeten stopzetten. Want eerlijk, ik werk al zoveel en had uitgekeken naar een zorgeloze avond kletsen onder vriendinnen. Een klein beetje escapisme dus.

Een beetje dus een dubbel gevoel bij deze avond, maar wel blij dat de wijn in de smaak viel bij al die lovely ladies.

Albast op zondag

Omdat ik dit weekend zoveel werkgerelateerde activiteiten op het programma had staan, bleef mijn vriend in Genève. Per slot van rekening had het weinig zin naar België te vliegen als hij mij toch maar beperkt zou zien en al dat over een weer gevlieg is niet echt bevorderlijk voor onze CO2 uitstoot. Bovendien had hij dan ook de gelegenheid af te spreken met zijn vrienden ginder.

Met een rustige zondag in het vooruitzicht had ik me ingeschreven voor een rondleiding van curator Marjan Debaene door de prachtige tentoonstelling Albast. Het is altijd interessant om de curator zelf aan het woord te horen. En amai, het enthousiasme van deze dame werkte aanstekelijk. Het was duidelijk dat Marjan nog uren had kunnen vertellen over de mysteries en de schoonheid van albast. Ik ontdekte nog veel meer details tijdens deze rondleiding dan bij mijn vorige bezoek. En ik ben er zeker van dat ik nog een keer zal terug keren voor een derde bezoek.