Gisteren haalden mijn vriend en ik onze beste salsamoves boven voor het jaarlijkse salsafeestje van onze salsaclub. Alvorens onze duivels te ontbinden op de dansvloer, konden we genieten van een heerlijk Mexicaans buffet. Kwestie van genoeg energie te hebben om de beentjes los te gooien. De live salsaband zorgde voor ambiance en ik stond er eerlijk gezegd zelf van te kijken hoe vlot het dansen ging. En ja, mijn vriend kon zich niet meer alle figuren herinneren die we ooit geleerd hebben, but who cares? We hebben ons geamuseerd. Wat een verschil met het vorige salsafeestje!
leuven
Asperges op vrijdag!
Back at Barba!
Deze avond had ik afgesproken met mijn goede vriendin uit Zichem. Voor de gelegenheid had ik een tafeltje voor twee gereserveerd op het terras van Barba, in de overtuiging dat het half mei wel warm genoeg zou zijn om op het terras te zitten. Viel dat even tegen, zeg. Gelukkig werkten de warmtestralers prima, zodat we geen kou moesten lijden.
Uiteraard startten we de maaltijd met een cocktail. Voor mij graag een Carribean sour met whisky, ananas en kaneel. Verder lieten we ons in de watten leggen door chefkok Daniele Soru, die naar goede gewoonte weer allerlei heerlijkheden op ons bord wist te toveren. Zalig!
Disclaimer: het nadeel van die warmtestralers is dat de foto’s allemaal een rode tint hebben. En ik ben vergeten een foto van het menu te maken, dus jullie zullen een beetje moeten raden welke gerechten we gegeten hebben.
Een fijne verrassing
Werfbezoek aan het Vesaliusproject
Vandaag bracht ik een bezoek aan het Vesaliusproject in de Minderbroedersstraat. Het nieuwe Vesaliusmuseum zal een plek krijgen in twee Leuvense historische gebouwen met een rijke geschiedenis: het anatomisch amfitheater met aanpalend Snijhuis en het pathologisch instituut. Hiermee draagt dit project zijn steentje bij aan de transformatie van de Hertogensite, de voormalige ziekenhuissite tussen de Brusselsestraat, Kapucijnenvoer en de Minderbroedersstraat. De uitvoering van het project zal binnenkort starten en ik kan nu al niet wachten om het eindresultaat te bewonderen!
Na het werfbezoek werden mijn baas en ik uitgenodigd op een business lunch in de Faculty Club. Het eten was naar goede gewoonte uitstekend. Maar ik weet toch niet of ik echt een fan ben van powerpointpresentaties tijdens zo’n fancy lunch. Dan heb ik liever gewoon een broodje.
Salade van witte en groene asperge, eidooier, croutons en citroenolie:
Roodbaars op vel gebakken, zandwortel, handgerolde couscous met gekonfijte citroen en ras el hanout, afgewerkt met frisse vinaigrette:
Amandelbiscuit, citrus custard, gekonfijte sinaasappel en sorbet van amandelmelk:
Planningsfoutje
Vandaag had ik afgesproken om met een collega naar de expo ‘MISLED YOUTH’: de schaduwrijke werelden van Ward Zwart‘ te gaan. Ward Zwart, die er spijtig genoeg voor koos om vroegtijdig uit het leven te stappen, was een vriend van mijn collega. Ze had me al veel verteld over hem en zijn werk en ik keek er oprecht naar uit om mij te verdiepen in de wereld van Ward Zwart.
Helaas waren we allebei uit het oog verloren dat de Leuvens stadsbibliotheek dicht is op zondag. Dus daar stonden we dan voor gesloten deur, allebei met het schaamrood op de wangen.
Change of plans. We wandelden verder naar het stadscentrum, trakteerden onszelf op een ijsje bij het Moorinneken en verkenden samen de prachtige Leuvense Kruidtuin. En zo werd het toch nog een gezellige namiddag!
Sinatra en Baracca
Gisterenavond ging ik op stap in Leuven met de (veel) jongere zus van onze kameraad die naar de USA is geëmigreerd. Via haar instagram stories merkte ik dat ze er behoefte aan had om even haar hart te luchten. En als specialist in long distance relaties wilde ik graag mijn ervaringen delen met haar.
We startten de avond met een lekkere cocktail bij Sinatra. Ondertussen is het bestaan van deze cocktailbar in de Mechelsestraat helaas geen goed bewaard geheim meer, want ik kon nog net het laatste tafeltje bemachtigen. Ik genoot van een heerlijke pisco sour terwijl mijn gezelschap haar hart luchtte.
Vervolgens begaven we ons naar Baracca voor het avondmaal. Ik blijf toch altijd een beetje een dubbel gevoel hebben bij dit restaurant. Het is me allemaal net iets té glad en té hip. En ja, de gerechten zijn zeker lekker, maar misschien ook wel nét te duur voor wat je krijgt (alleen de sorbet viel tegen, daar zaten echt te veel ijskristallen in). Maar de zus van onze kameraad komt er graag, dus dat is het belangrijkste.
We deelden samen de volgende gerechten:
Melanzana: gepofte aubergine, zwarte olijf, knapperige rijst, furikake:
Linguine vongole:
Pizza Peppa Pig:
Ijs als dessert:
De avond vloog voorbij en toen was het al tijd om afscheid te nemen. Haar ouders waren zo vriendelijk om mijn tafelgenote te komen ophalen op de Vismarkt. Fijn om nog even een babbel met haar ouders te kunnen slaan, want ik heb fijne herinneringen aan onze gezamenlijke avonturen in New York.












































