Een kleine zoektocht op deze blog leert mij dat de laatste keer dat ik bij Zarza dineerde (onze lockdown take-away even buiten beschouwing gelaten) dateert van 2014. Toen hadden ze nog een menu met aangepaste bieren, maar daarvan viel nu geen spoor meer te bekennen. Niet dat ik dat erg vond, ik ben niet bepaald een bierliefhebber.
Net als de vorige keer wachtte ik mijn date, Mademoiselle Julie met de mooie glimlach, op in het station van Leuven. Het was vrijdag echt snertweer, dus we waren allebei blij dat Zarza op wandelafstand van het station ligt. Het was alweer even geleden dat we elkaar gezien hadden, dus stof genoeg om over bij te praten. Ik was uiteraard nieuwsgierig om te horen hoe de eerste maanden op haar nieuwe job waren meegevallen. Toch niet evident, starten bij een nieuwe werkgever in volle coronacrisis, maar ze klonk erg tevreden. En ja, tijdens de opstart is al dat telewerk natuurlijk wat lastiger, maar onoverkomelijk is het natuurlijk ook niet.
Tussen al dat gebabbel door, passeerde dit op onze borden, en ja, daar hoorden uiteraard aangepaste wijntjes bij:
Appetizers:
Zalm, koolrabi, zeeslag, dashi:
Hoeve ei, truffel, cantharellen:
Sint-Jakobsvrucht ‘DIEPPE’, beurre blanc, knolselder:
Helaas vergeten een foto van het bord zelf te maken, maar hier klinken we dus boven een bord met duif, pompoen, komijn en aardappel.
Bloedsinaas, ananas, yoghurt:
En afsluiten met een koffie/theetje met versnaperingen:
Naar goede gewoonte gingen we nog wat Leuvense bouwwerken inspecteren (ditmaal de fietsenstalling onder het Martelarenplein die nu echt wel bijna klaar lijkt) en begeleidde ik Julie vervolgens met iets meer marge dan de vorige keren naar het perron.
Volgende keer afspraak in Tienen!