Op babybezoek in de Lavendelstraat

Yep, twee dagen na mekaar naar Antwerpen gespoord. Ik had me misschien beter een hotelletje geboekt, dan had ik zaterdagavond kunnen gaan stappen in Antwerpen. 😉

Na een omweg langs mijn voormalige woonst in de Joe Englishstraat, belandde ik een beetje later dan gepland (geen velo’s beschikbaar in het velostation) in de charmante Lavendelstraat, onlangs opgefleurd met het prachtige street art kunstwerk Koningsstuk van Joachim. De weergoden hadden zich duidelijk van seizoen vergist, want het was zo aangenaam warm buiten dat we de ganse namiddag zonder jas in de doodlopende straat konden doorbrengen, terwijl de buurtkinderen rondom ons speelden en er nu en dan een verdwaald badmintonpluimpje op mijn hoofd landde.

En oja, mijn allernieuwste neefje is ook goedgekeurd! Blue eyes still going strong!

Confronterend

Onze dubbele uitstap naar Kasterlee, was een goeie gelegenheid om nog eens te blijven logeren bij de ouders van mijn vriend (die trouwens dolblij zijn dat we onze geschillen hebben bijgelegd). Na het gezamenlijke ontbijt ‘s ochtends gingen mijn vriend en ik op bezoek bij zijn grootvader, die de laatste maanden erg op de sukkel geraakt is met zijn gezondheid.

Ik moet zeggen dat ik enorm schrok van de aanblik die de oude man bood. Zo fragiel. De arme man kon nog amper praten zonder buiten adem te geraken. Hij straalde een diepe tristesse uit. Wat wil je: de man hoort nog amper, zijn zicht is zo slecht dat hij geen boeken meer kan lezen en hij kan zich enkel schuifelend voortbewegen, zwaar steunend op zijn looprek. Alleen zijn koppige ingesteldheid houdt hem, tegen alle verwachtingen in, overeind. Het deed me zeer om deze intelligente, welbespraakte man helemaal in elkaar gekrompen naar adem te zien happen. Mentaal is hij nochtans prima in orde en misschien is dat net in deze toestand geen zegen. Want hij weet dat het einde nadert en dat elke dag een stap dichter bij de dood is. En ergens denk ik, dat hij er vrede mee heeft.

Maar ikzelf zou zijn huidige toestand gewoon ondraaglijk vinden. Dus ik hoop echt dat hem op korte termijn een vredig afscheid gegund is, liefst in zijn slaap, zodat hij niet meer te lang in de klauwen van de aftakeling moet verblijven.

Een taart zonder boon

Zondag spoorde ik opnieuw richting Schulen om samen met mijn familie te klinken op het nieuwe jaar. Het traditionele nieuwjaarsfeest op 1 januari bij mijn vader was dit jaar afgelast omdat niemand er echt veel goesting in had. In de plaats daarvan hadden we afgesproken in het rusthuis waar mijn moeder verblijft om een stukje taart te eten en te proeven van de champagne die mijn vader kocht op zijn uitstapje naar de champagnestreek. Waren aanwezig: mijn vader, mijn moeder, mijn broer en zijn vriendin, mijn nonkel en tante, mijn neef met zijn vriendin en babyzoontje en ikzelf.

Stiekem had ik gehoopt dat er een driekoningentaart zou zijn, maar blijkbaar bakte de bakker waar mijn vader al jaren klant is geen driekoningentaarten. Niet te begrijpen, feitelijk, en al zeker niet als je weet dat mijn vader een trouwe klant is die maar al te graag een stukje taart of twee eet. Daarvoor kan een bakker al wel eens een boon in een taart steken, dacht ik zo! Enfin ja, dus bleef het bij een spinnenwebtaart en een smurfentaart zonder boon. Persoonlijk van geen van beide fan (zeker niet als er geen boon in steekt), maar over kleur en smaak valt nu eenmaal niet te twisten. En de champagne was wel heel lekker!

Kerstfeest in Herentals

Dit jaar vond het traditionele kerstfeest bij de schoonouders plaats op tweede kerstdag. Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen en toegeven dat ik er niet zoveel zin in had. Het feest is de laatste jaren steeds meer als een verplicht nummer beginnen aanvoelen en na de moeilijke periode die mijn vriend en ik doormaakten, keek ik er niet bepaald naar uit om ook nog eens met zijn ooms en tantes geconfronteerd te worden. Niet dat ik mij zorgen moest maken over lastige vragen of zo, de familie van mijn vriend is er erg goed in conflicten dood te zwijgen (iets wat ook opgaat voor mijn vriend zelf). En zo krijg je ongemakkelijke situaties aan de feestdis, waarbij iedereen keihard zijn best doet om te doen alsof er niks aan de hand is.

Enfin ja, voor mijn vriend was het natuurlijk belangrijk om samen met zijn ouders te vieren, dus ik ging vooral mee om hem een plezier te doen. En om zijn grootvader nog eens te zien, die na een verblijf van een maand in het ziekenhuis gelukkig weer thuis is. We brachten de grootvader een bezoekje alvorens we naar het feest gingen, want meevieren in al die drukte doet hij al jaren niet meer. Ik schrok ervan hoe erg de grootvader van mijn vriend achteruit gegaan is tijdens de maanden dat ik hem niet meer gezien heb. In de zetel zat een oude man die letterlijk aan het aftellen is naar zijn levenseinde. 95 jaar, ze mogen het houden van mij…

Het stramien van het kerstfeestje was identiek aan dat van het jaar voordien: aperitief met te veel hapjes (waaronder kaasblokjes!?!), uitdelen van de secret santa cadeautjes (aangezien ik pas vrij laat beslist had mee te gaan naar het feest, speelden we een beetje vals: mijn vriend gaf mij een schenking voor Wikipedia cadeau en ik gaf het cadeau van mijn vriend aan zijn petekindje), overbodige en niet eens zo lekkere soep (een voorgerecht dat niet past bij een kaasschotel, naar mijn mening) en gigantisch veel, heel erg lekkere kaas (en charcuterie voor de kaashaters). Net als vorig jaar sloeg ik de kerststronk over en beperkte ik mij voor het dessert tot een paar heerlijke pralines van Bittersweet.

IMG_1078

IMG_1079

IMG_1080

IMG_1083

Gelukkig konden we met de nonkel van mijn vriend mee terug naar Leuven rijden en spaarden we zo een lange treinrit met overstap in Lier uit.

China Lights op kerstdag

Op kerstdag trokken mijn broer en zijn vriendin, mijn vriend en ik met de trein richting de Zoo van Antwerpen. Het leek ons een fijn idee om samen naar de vernieuwde versie van China Lights in de Zoo van Antwerpen te gaan. Al kan ik me voorstellen dat het weerzien met mijn familie voor mijn vriend even akward geweest moet zijn als voor mij enkele dagen eerder.

Omdat een avondje door de kou lopen op een lege maag ook maar niks is, had ik om 18u gereserveerd in restaurant Bai Wei. Bai Wei stond al lang op mijn lijstje van te bezoeken restaurants, want: traditionele handgemaakte noedels! What’s not to like? En jawel, buiten het feit dat het er een klein beetje te fris was (een weerkerend thema bij mijn culinaire ervaringen van de laatste tijd), was het eten werkelijk voortreffelijk. Alleen spijtig dat de zwelling in mijn mond (die na een paar dagen antibiotica nemen tot normale proporties was weergekeerd) opnieuw verergerd was. :-(

IMG_1063

IMG_1065

IMG_1066

Met goed gevulde magen trokken we naar de Zoo om te genieten van de prachtig verlichte installaties. Ik was zo betoverd door al dat moois dat kou mij niet kon deren en ik was heel blij dat ik mijn statief had meegenomen om alles op foto te kunnen vastleggen. Het bleek trouwens een uitstekend idee om dit in te plannen als activiteit op kerstdag. Het was lekker rustig in de zoo, waardoor we optimaal van dit kleurrijke spektakel konden genieten.

IMG_0982

IMG_0988

IMG_0992

IMG_1000

IMG_1006

IMG_1010

IMG_1016

IMG_1021

IMG_1034

IMG_1038

IMG_1031

IMG_1044

IMG_1049

IMG_1056

IMG_1069

IMG_1076

IMG_1095

IMG_1097

IMG_1108

IMG_1115

IMG_1117

Een stuk of honderd foto’s later, persten we er een spurtje uit om de trein van 21.36u te halen. Dat lukt ons op het nippertje. We sloten de avond af op ons appartement in Leuven met een glas Bunnahabhain 12 en een spelletje Boonanza!

Hotel Deluxe

Zondag had mijn vriend bij zijn zus in Geel afgesproken om de (ietwat laattijdige) Sinterklaascadeautjes voor zijn petekind langs te brengen. Voor mij was het een ietwat ongemakkelijk bezoek, want ik had door onze relatieperikelen zijn zus en schoonbroer al meer dan een half jaar niet meer gezien. Gelukkig waren er de drie meisjes om het ijs te breken. Nog altijd even enthousiast om mij te zien als vroeger.

Mijn vriend had twee gezelschapsspellen gekocht, waarvan de nieuwe versie van Hotel, Hotel Deluxe, uiteraard meteen uitgeprobeerd moest worden. Groot was mijn ontzetting toen bleek dat er van de vertrouwde hotels geen spoor was! Vervangen door hippere versies. Snik! Boomerang, Waikiki, Président, L’Etoile, Royal, Safari, Taj Mahal en Fujiyama, jullie werden gemist. ;-( Ik was er zowaar helemaal van mijn melk van, want ik werd glansrijk ingemaakt door de jongste van de bende (toegegeven met een beetje hulp van mijn vriend).

IMG_1041

Tussen al dat spelletjesgeweld door aten we pannenkoeken. Lekker, maar een beetje te weinig. Noodgedwongen proefde ik daarom een pannenkoek alleen maar eiwit (de schoonbroer van mijn vriend volgt één of ander dieet) en ik kan jullie verzekeren dat dit géén succes was. Lang leve eigeel!

Verjaardagsetentje in het Wendelenhof

Vandaag spoorde ik richting Limburg (de NMBS liet het voor één keer eens niet afweten) en hoe dichter ik mijn eindbestemming naderde, hoe witter het landschap werd. Fijn om wakker te worden en buiten een dun laagje poedersneeuw te ontdekken en een paar uur later uit te stappen in Schulen en onder mijn voeten een krakend laagje ongerepte witte sneeuw te voelen.

IMG_0972

De reden voor mijn bezoekje aan Schulen was het verjaardagsetentje van mijn vader in het Wendelenhof, een vrolijkere aangelegenheid dan de vorige keer toen we in datzelfde restaurant toastten op mijn overleden grootmoeder. We startten de maaltijd met, zonder overdrijven, één van de beste cocktails die ik ooit gedronken heb: met rum, appelsap, limoen en kaneel en een laagje espuma van eiwit. Heerlijk!

IMG_0975

Een ideaal begin van de maaltijd die we verder zetten met een heerlijk stukje hazenrug en afsloten met de klassieker der klassiekers: crème brûlée!

IMG_0978

IMG_0979

IMG_0980

We bleven natafelen tot een uur of vier om daarna terug te keren naar het thuisfront, te genieten van een paar glazen Cadenhead Creations whisky van 20 jaar en vervolgens als avondmaal nacho’s met kip, kaas en tomaatjes te verorberen, terwijl mijn broer, zijn vriendin en ik herinneringen ophaalden aan onze vroegere reizen. En toen kon ik geen pap meer zeggen. Al een geluk dat de trein als eindstation Leuven had. 😉

IMG_0984

An impulse purchase

Mensen die mij kennen, weten dat ik alles behalve impulsief ben. Ik ben een planner die graag de touwtjes in handen houdt en wiens agenda meestal al maanden op voorhand ingevuld is. Maar hey, soms mag/moet een mens al eens buiten de lijntjes van de verwachtingen kleuren. En zodus heb ik net op tien minuten tijd beslist om samen met mijn broer, zijn vriendin en mijn vriend naar Cuba te gaan in de Paasvakantie. Bijgevolg zitten er nu vier vliegtuigtickets in mijn mailbox. Nu de reis zelf nog invullen. Iemand suggesties?

Babyborrel in Borgerhout

Na de Arran tasting bleef ik slapen in mijn ouderlijke woonst, waar ook mijn broer en zijn vriendin tijdelijk inwonen tot hun nieuwbouw klaar is. Ik sliep zalig lang uit (wonen op het platteland heeft zo zijn voordelen: de stilte is erg bevorderlijk voor de nachtrust) en we ontbeten op het gemak samen met Turkse broodjes met gehakt en kaas. Na het ontbijt kreeg ik een nieuwe rondleiding door hun woonst, die nu echt wel bijna bewoonbaar is met stromend water en werkende elektriciteit.

IMG_0657

In de namiddag reden we naar Borgerhout voor de babyborrel van ons nieuwste achterneefje Linus, zoon van één van mijn Antwerpse neven. Het feestje vond plaats in een zaaltje in Borgerhout, niet al te ver van mijn vorige woonst. Er waren foto’s van het feestvarken, oliebollen, wafels, pannenkoeken, chips, nootjes, soep én heerlijke Koerdische zoetigheden. Vooral de Koerdische hapjes gingen vlotjes binnen bij mij: verslavend lekker en ongetwijfeld verschrikkelijk slecht voor de lijn.

IMG_0659

IMG_0660

Tegen de avond verlieten we het feestje en nam ik afscheid van mijn broertje en zijn vriendin die met de wagen terug reden naar Limburg, terwijl ik vanuit Antwerpen-centraal de trein naar Leuven nam. Maar niet zonder eerst stiekem nog wat sushi bij de kaiten-zushi van de Wagamama meegepikt te hebben. Gewoon, omdat ik daar zin in had!

IMG_0661