culinair

De officiële opening van het mooiste museum van het land

Na de preview en het galadiner was het zaterdag dan eindelijk zover: na elf jaar gesloten te zijn, werd het mooiste museum van het land feestelijk heropend. Dus begaf ik mij voor de derde keer in één week tijd naar Antwerpen, ditmaal in het gezelschap van mijn vriend, die er uiteraard ook naar uitkeek om al dat moois met zijn eigen ogen te aanschouwen.

Helaas wilden de weergoden zaterdag niet meewerken. Net op het moment dat de feestelijke opening van start zou gaan, viel de regen letterlijk met bakken uit de hemel. Gelukkig waren er paraplu’s voorzien in de VIP-zone en kwamen ze wat later rond met plastic poncho’s. Het programma werd met een half uur verlaat in de hoop dat het zou stoppen met regenen, maar helaas, dit uitstel bracht geen soelaas en die arme ballerina’s en balletdansertjes mochten in hun spierwitte, dunne maillots de aftrap geven van de voormiddag. Ik had echt te doen met die bibberende kinderen die moesten dansen op een gladde vloer in de gietende regen. Maar goed, the show must go on, zeker? En zeggen ze op een huwelijksdag ook niet dat regen geluk brengt? Hopelijk is dat ook zo voor het KMSKA!

Enkele uitgeregende sfeerbeelden:

KMSKA rules the world:

Ode an die Freude:

Het lint wordt doorgeknipt:

Muzikaal eerbetoon aan Rubens:

Nadat het KMSKA officieel was open verklaard voor het grote publiek begaven mijn vriend en ik ons naar binnen. Het was er bijna over de koppen lopen en op bepaalde momenten maakte ik me toch wel zorgen over de kunstwerken zelf. Sommige mensen kwamen wel heel dicht in de buurt van deze onbetaalbare topstukken. Continue reading →

Galadiner in het KSMKA

De feestelijkheden volgen mekaar in snel tempo op en ik kijk al vol ongeduld uit naar de échte officiële opening dit weekend. Wat niet wegneemt dat ik genoten heb van een avondje in mijn favoriete feestoutfit klinken met de VIP’s op het prachtige eindresultaat van een tumultueus project. Natuurlijk startte de avond met een aantal (korte) speeches van hoogwaardigheidsbekleders, waarna het museum met een feestelijke aria werd ingezongen. Alleen jammer dat het gezoem van de aanwezigen nooit helemaal ging liggen.

IMG_6142

IMG_6143

IMG_6144

De hapjes waren bereid door Madonna Grand Café en ik kan alleen maar zeggen dat die hapjes de verwachtingen voor het restaurant zelf meteen hoog gezet hebben. Amai, lang geleden dat ik nog zo onder de indruk was van een walking dinner. Moet geleden zijn van het Flanders Finissage Diner op dezelfde locatie. Alles was letterlijk tot in de puntjes verzorgd en om duimen en vingers af te likken zo lekker.

IMG_6151

IMG_6152

IMG_6154

IMG_6156

IMG_6160

Last minute had een oud-collega nog ergens toegangstickets weten te bemachtigen en kon zij ook genieten van dit bijzondere moment. Met de hand op het hart kan ik zeggen dat het effectief mijn bedoeling was om mijn lieve oud-collega een rondleiding te geven doorheen de mooiste zalen, maar omdat we om de haverklap bekend volk tegen kwamen, geraakten we uiteindelijk niet verder dan de eerste twee zalen in het nieuwe gedeelte. Ach ja, een reden voor mijn oud-collega om nog eens terug te komen, he. Ook zeer tof dat ik tijdens het galadiner een andere oud-collega tegen het lijf liep die momenteel in Parijs werkt. Door de coronacrisis hadden we elkaar al heel lang niet meer gezien en tijdens mijn vorige bezoek aan Parijs was het niet gelukt om elkaar te treffen. Onverwachte ontmoetingen zijn vaak de beste.

Mijn baas was zo vriendelijk om mijn oud-collega en mezelf een lift van Antwerpen naar Leuven aan te bieden, want het openbaar vervoer is na een bepaald uur gewoon geen optie meer. Een spijtige zaak, maar goed, het is niet anders. Naar goede gewoonte liep er weer iets mis: ditmaal weigerde het gratis parkeerticketje van mijn baas dienst en dreigden we dus niet uit de parking te geraken. Uiteindelijk betaalde ik de parking voor mijn baas, want er zat enige tijdsdruk achter. Mijn collega moest immers in Leuven de allerlaatste trein naar Aarschot halen. Nu, mocht dit niet gelukt zijn, dan kon mijn collega uiteraard bij mij in Leuven blijven slapen, maar ik was daar niet echt op voorzien. En als er gasten komen, zet ik graag op voorhand mijn appartement wat op orde.

Maar zorgen om niks, we waren mooi op tijd om mijn collega op de laatste trein naar Aarschot te zetten. Eind goed, al goed.

Carcassonne en Sushi

Voor een zwembadparty was het zondag helaas te koud (die party zullen we moeten uitstellen tot volgende zomer), maar dat neemt niet weg dat we de mooie zwemvijver van onze vrienden met prachtige vissen vanop een afstandje bewonderd hebben. Stiekem had ik nog gehoopt op een stevige nazomer, maar het mocht helaas niet zijn.

IMG_6006

In de plaats daarvan speelden we gezellig binnen Carcassonne, dat ik op briljante wijze wist te winnen door de inzet van een paar goed geplaatste boeren, mijn niet zo geheime wapen in dit spel. 😉

IMG_6012

Na het spel genoten we samen van de heerlijke sushi die onze vrienden aan huis hadden laten leveren. Lekker makkelijk, geen gedoe in de keuken en iedereen vindt wel iets naar zijn gading.

IMG_6014

IMG_6016

IMG_6022

IMG_6023

Voor herhaling vatbaar! Mét of zonder zwembad.

Whisky proeven!

Gisteren haalden mijn vriend en ik onze whisky voorraad boven voor een heuse whisky proeverij. Mijn collega en haar kameraad zijn beiden grote whiskyliefhebbers en wilden graag samen met ons whisky proeven en reisverhalen uitwisselen over hun Schotlandreis in juni. Mijn vriend en ik hadden ook onze Leuvense kameraad en mede-whiskyliefhebber uitgenodigd. Kwestie van zeker genoeg flessen te kunnen proeven. 😉 We hadden ook wat hapjes voorzien als tegengewicht voor de alcohol, want zelfs al hielden we het bij zeer kleine porties afgewisseld met royale hoeveelheden water, zo’n glas whisky stijgt sneller naar je hoofd dan je denkt.

Na een glaasje champagne begonnen we met ons vieren aan de proeverij rond een uur of drie. Natuurlijk was onze vriend uit Leuven bijna drie uur te laat op de afspraak (niet ongewoon voor hem). Dus moest hij bij aankomst een zekere achterstand op ons gezelschap wegwerken. Zeker ok voor ons, want wij waren wel toe aan een kleine whiskypauze zo vlak voor het avondmaal. Om het onszelf gemakkelijk te maken hadden mijn vriend en ik een bestelling geplaatst bij Convento Food: koninginnenhapje en balletjes in tomatensaus met heel veel groentjes. Heel lekker en voldoende stevig om de maag te vullen, zodat we na het eten aan een tweede rondje proeven konden beginnen.

IMG_5967

IMG_5978

IMG_5981

IMG_5983

IMG_5986

Rond een uur of acht namen we afscheid van mijn collega en haar kameraad en bleven we nog met drie dappere whiskyliefhebbers achter. De latere uurtjes zijn iets waziger in mijn hoofd, maar ik ben er alvast zeker van dat er een vervolg komt. Zo fijn om samen te proeven en indrukken uit te wisselen met echte liefhebbers.

Sushi at Goofball’s!

Omdat het alweer zo lang geleden was dat ik samen met Goofball en haar gezin sushi gegeten had, ging ik speciaal voor deze gelegenheid naar de kapper! Just kidding, of course. Mijn haar had na vier jaar sparen een goeie lengte bereikt om 30 cm te doneren aan Think Pink. En ik was het ook wel een beetje beu om het altijd in een dot te moeten dragen, omdat het zo lang was.

IMG_5930

Het was wel een beetje haasten om tijdig bij de kapper te geraken, want last minute moest ik een zieke collega vervangen op een vergadering in Brussel en verviel mijn geplande thuiswerkdag. Gelukkig zorgde de blue-bike ervoor dat ik tijdig bij kapper Dirk De Witte geraakte.  En zo kregen Goofball, Jan en de twee jongens de primeur van mijn nieuwe, korte coupe. Ik ben er best wel tevreden mee, moet ik zeggen! Nu weer een paar jaar sparen om opnieuw te doneren.

De sushi kwam ditmaal van een andere leverancier en was minder lekker (en fotogeniek) als anders, maar gelukkig maakten het fijne gezelschap en de lekkere wijn veel goed. Na de maaltijd speelden we een spelletje Exploding Kittens dat overtuigend en tot zijn grote vreugde gewonnen werd door Kabouter. Zo fijn om te zien hoe de jongens dit spel in de vingers beginnen te krijgen! Ik maakte ook kennis met de creepy Huggy Wuggy knuffels. Niet echt een fan, persoonlijk.

IMG_5934

IMG_5936

Lunch met een oud-collega

Na ongeveer honderdduizend keren onze afspraak te moeten verzetten wegens agendaconflicten, is het deze dinsdag eindelijk gelukt om te lunchen met mijn oud-collega. Als lunchplek kozen we voor Frank., want daar is het altijd lekker (hoera voor eggs Benedict!) en het was nog warm genoeg om op het terras te eten. De lunch vloog voorbij en we hadden elkaar zoveel te vertellen dat een vervolglunch zich dringend opdringt!

IMG_5920

Oh, my kimchi!

Een nieuw Koreaans barbecuerestaurant in het pand waar voordien Julie en Elias zat en nog daarvoor de Wentelsteen, ik hoef jullie niet te zeggen dat ik popelde om dit uit te proberen in goed gezelschap. Na ons bezoekje aan Raffat werd Oh, my kimchi! zo het tweede nieuwe restaurant op rij dat we met ons groepje van zes zouden uitproberen. Ik was alvast erg benieuwd naar de indrukken van onze vrienden die nog nooit Korean barbecue gedaan hadden.

Het grote voordeel van Oh, my kimchi! ten opzichte van concurrent XL BBQ is dat je hier wel kan reserveren. Da’s wel zo makkelijk als je met een iets grotere groep bent. Het restaurant voelde voor mij traditioneler aan omdat je bij de bestelling van het vlees automatisch banchan krijgt en een mandje met sla om je vlees echt op de traditionele wijze te eten. De banchan met spirelli pasta snapte ik niet zo goed, maar de verschillende kimchi-bereidingen waren superlekker en het vlees was uitstekend. Voor mij was het de eerste keer dat er ei en een mengeling van kaas en maïs op (of correcter rondom) de barbecue lag. Dat hebben mijn vriend en ik zo nooit geserveerd gekregen in Korea. Geen idee of dit een eerder Westerse toevoeging is.

Het supermalse vlees werd gebakken op echte houtskool. Volgens de vriendelijke ober is Oh, my kimchi! het enige restaurant in België dat die optie biedt. Ik wil hem graag geloven! Ik genoot alvast van de heerlijke makgeolli, die zoals het hoort geserveerd werd en traditionele kommetjes. Heel fijn dat er aandacht wordt besteed aan dit soort details.

IMG_5853

IMG_5859

IMG_5862

IMG_5872

IMG_5873

En wat vonden onze vrienden ervan? Die waren duidelijk maar matig enthousiast. Zegt onze kameraad doodleuk: “Ja, als ik op restaurant ga, dan vind ik het niet leuk om zelf te moeten koken, dat doe ik thuis al genoeg.” Als ik dat eerder had geweten…

We sloten de avond af met een glaasje wijn/bier/een cocktail bij de buren van de Optimist en prikten meteen een datum voor een nieuwe afspraak. Ditmaal in een restaurant waar we zeker niet zelf zullen moeten koken!

Scherven brengen geluk

Allez, dat hoop ik althans, want toen ik deze avond na het werk mijn collega’s wilde trakteren op een rondje bij Château Moderne op de Kunstberg, struikelde ik over een oneffen tegel en gingen al de volle glazen die op mijn plateau stonden onverbiddelijk tegen de grond. Slechts één glas bleef op de plateau staan, de rest lag in scherven in een grote plas. Gelukkig kwam er meteen assistentie van de bediening en kreeg ik gratis en voor niks nieuwe drankjes. Sympathiek! Al bij al blij dat ikzelf niet tegen de vlakte was gegaan, want dan had ik mezelf wel eens flink pijn kunnen doen. Nu bleven de resultaten van dit gênante voorval beperkt tot een natte jurk en een deuk in mijn ego. Ach ja, gratis slapstick in tijden waar we een schaterlach goed kunnen gebruiken.

Business lunch bij Albert in Brussel

De gemeenschappelijke managementvergadering in de voormiddag moest ik helaas missen, omdat ik een afspraak had bij het vredegerecht in Hasselt. Een afspraak die ik, na deze al twee keer verzet te hebben, echt geen derde keer meer kon verplaatsen. Gelukkig verliep de afspraak bij de vrederechter vlot, ligt het gerechtsgebouw van Hasselt vlakbij het station en had mijn trein naar Brussel uitzonderlijk eens geen vertraging. Ik was dus stipt om 12.30u op de afspraak bij restaurant Albert, gelegen in het statige gebouw van de Koninklijke Bibliotheek.

Ik voelde me ietwat schuldig omdat ik de voormiddagvergadering gemist had, maar eigenlijk is samen lunchen minstens even belangrijk als samen vergaderen. En het eten bij Albert is altijd tiptop in orde. Al kan de bediening nog wat beter.

baars, rode wijnsaus, brocollini, peterselie, mousseline:

IMG_5804

cheesecake met bosbessen, die we deelden onder een aantal collega’s, omdat de collega die dit besteld had geen rauwe cheesecake lustte:

IMG_5807

tarte tatin, vanille-ijs:

IMG_5808

Genoeg brandstof voor de vergadermarathon van de namiddag, alleszins!