Ladies who lunch!

Yep, our tradition is still going strong! Al is het soms een uitdaging om een moment te vinden dat voor iedereen past, en moeten we de oorspronkelijk afspraak vaak verzetten, toch vinden we mits wat geduld altijd wel een gaatje in de gemeenschappelijke agenda’s.

Omdat ik om half twee alweer een meeting had, maakten we het onszelf niet te moeilijk en gingen we voor een snelle lunch bij Le Pain Quotidien. Ik bestelde een zuurdesem flatbread met mozzarella di bufala en geroosterde groenten, maar door een miscommunicatie met de dienster (waarvoor ik de verantwoordelijkheid geheel op mij neem) kreeg ik in de plaats daarvan een zuurdesem flatbread met bio spiegeleitjes. Jammer, want ik had echt mijn zinnen gezet op mozzarella en geroosterde groenten. Maar goed, dit was ook lekker, al denk ik dat de versie met groenten toch wel superieur geweest zou zijn. Dit was wel heel simpel.

Omdat het vrijdag was en we nog niet geklonken hadden op het nieuwe jaar bestelden we een glaasje schuimwijn. Want ja, een mens moet tussen al dat werken door ook nog een beetje genieten van het leven, he!

Dieric Bouts in het stadhuis en M

Gisteren zakten de ouders van mijn vriend met de trein af naar Leuven om zich onder te dompelen in het universum van Dieric Bouts. Aangezien ze rond de middag in het station aankwamen, hadden we een broodmaaltijd voorzien. Absoluut genoten van de onovertroffen gerookte zalm van De Walvis. It really doesn’t get any better than that!

Na onze inwendige mens verwend te hebben, wandelden we samen naar het stadhuis van Leuven om de laatste dag van de tentoonstelling Bouts and beyond mee te pikken. Uiteraard liepen we ook even binnen in de prachtig gerestaureerde salons, al hoorde deze strikt genomen niet bij de route van de tentoonstelling.

We leerden over de bijzondere band die Dieric Bouts had met het Leuvense stadhuis en bewonderden de authentieke archiefstukken die het verhaal van Bouts vertelden. Hét hoogtepunt van het bezoek was de kopie van de gerechtigheidstaferelen. De twee originele panelen zijn te bewonderen in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België. In 1468 kreeg Dieric Bouts de opdracht om gerechtigheidstaferelen te schilderen voor het pas voltooide stadhuis. Als onderwerp koos hij, op aangeven van theoloog Jan van Haeght, voor de legendarische Gerechtigheid van Keizer Otto III. Het kunstwerk zou oorspronkelijk uit vier panelen bestaan, maar door zijn vroegtijdige dood kon Bouts enkel het eerste paneel afmaken, het tweede paneel werd door zijn atelier voltooid na zijn dood. De beschilderde panelen werden door middel van een lichtprojectie en bijhorende uitleg tot leven gewerkt. Echt bijzonder indrukwekkend.

Wisten jullie trouwens dat in het stadhuis een portret van Dieric Bouts hangt? Allez, althans een schilderij dat vele honderden jaren na zijn dood geschilderd heeft en een afbeelding toont van iemand waarvan men vermoedt dat dit Bouts zou kunnen zijn. En natuurlijk kreeg hij ook een beeld in één van de nissen van het stadhuis, gebaseerd op datzelfde portret.

Omdat we toch vlakbij waren, liepen we even binnen in de Sint-Pieterskerk. Ook zonder ‘Het Laatste avondmaal’ en ‘Het martelaarschap van de heilige Erasmus’ van Bouts de moeite van een bezoek waard.

Continue reading →

De nieuwjaarsbrief van mijn petekindje

Deze namiddag en avond vierden we nieuwjaar bij onze vrienden in Tielt-Winge. Altijd een bijzonder moment wanneer mijn petekindje zijn nieuwjaarsbrief boven haalt. En ik kan met de hand op het hart zeggen: hij doet dat elk jaar beter en beter. De verlegenheid lijkt overwonnen en al ligt het leestempo nog redelijk hoog, ik verstond alles prima! Die envelop met centjes had hij dus dubbel en dik verdiend. En ik was even blij met mijn flesje limoncello. Perfect getimed, want de vorige fles die we van de ouders van mijn vriend gekregen hadden na hun Rometrip in september was net op!

Naar goede gewoonte mochten we genieten van de kookkunsten van de ouders van mijn petekindje en speelden we samen spelletjes. Ik was minder fan van het gebak dat de mama van onze kameraad gemaakt had tijdens haar bakcursus en dat we aten als dessert. Maar hey, niet elk bakexperiment kan even geslaagd zijn, he! Dat hield ons alvast niet tegen om er een fijne namiddag/avond van te maken!

Nieuwjaarsdrink met vrienden

Gisterenavond haalde ik mijn beste flessen wijn boven, want onze vrienden wijnliefhebbers kwamen langs om samen te klinken op het nieuwe jaar. Ik had wat hapjes voorzien, maar niet te veel, want de nadruk moest natuurlijk op de wijnen liggen.

We startten de avond met een glaasje champagne om te klinken op een voorspoedig 2024 en proefden vervolgens wat lekkere rode wijnen. Ook de gin die ik kocht in de botanische tuin van Kalmthout viel in de smaak bij onze vriendin.

Een succes over de ganse lijn.

Nieuwjaren bij Victor Bozar Café

Deze avond klonken mijn drie teamverantwoordelijken en ik in het Victor Bozar Café op een succesvol 2024. Het gloednieuwe jaar 2014 kondigt zich aan als een bijzonder druk jaar waarin veel unieke uitdagingen op ons afkomen. Dus belangrijk om de banden even aan te halen en samen onder het genot van lekker eten en een goed glas wijn vooruit te blikken. Al twijfel ik er geen moment aan dat ik samen met deze topdames de moeilijkste stormen kan doorstaan!

Lasershooten en nieuwjaarsbrieven

Deze zaterdag organiseerden de ouders van mijn vriend hun jaarlijkse kerstfeestje. Of beter gezegd driekoningenfeestje. 😉 Al ontbrak de traditionele driekoningentaart. Misschien volgend jaar een exemplaar meebrengen als we eraan denken.

Voor het feestje hadden de ouders van mijn vriend een heuse lasershooting gepland bij Laser Games Lichtaart. Ik had zelf nog nooit in mijn leven aan een lasershooting deelgenomen en als pacifist ben ik ook niet meteen een grote fan van dit soort spellen, maar goed, de nichtjes overtuigden mij om toch mee te doen.

Het eerste spel moest ik een zekere weerstand overwinnen en eindigde ik dan ook helemaal laatste. Het tweede spel besloot ik iets beter mijn best te doen en eindigde ik ergens in de middenmoot van de deelnemers. Dikke chapeau trouwens voor de ouders van mijn vriend, ik zie eerlijk gezegd niet veel zeventigers aan dit soort van activiteiten deelnemen!

Na de lasershooting kleedden we ons om bij de ouders van mijn vriend en trok ik mijn feestkledij aan. De ouders van mijn vriend hadden naar goede gewoonte enorm hun best gedaan om er een feestelijke avond van te maken. We startten met een glaasje champagne en hapjes (gelukkig niet te veel!), wisselden onze secret santa cadeautjes uit en klapten luid voor de tieners die hun nieuwjaarsbrief voorlazen. Tof dat de drie nichtjes die al in het middelbaar zitten toch nog de moeite deden om een brief voor te lezen.

We genoten aan de mooi versierde tafel en van de werkelijk uitstekende sushi en een lekker glaasje wijn. En het goeie gezelschap, uiteraard!

Aangezien mijn vriend en ik in Herentals bleven slapen, namen we afscheid van zijn broer en zus en hun gezinnen en bleven we gezellig nababbelen met de ouders van mijn vriend onder het genot van een glaasje whisky.

De volgende ochtend zorgde de mama van mijn vriend voor een gezond ontbijt met vers fruit en haalden we een frisse neus in de bossen van Herentals. Kwestie van ook in 2024 aan onze tienduizend stappen per dag te geraken!

Feestelijke opening Belgisch voorzitterschap in Bozar

Gisteren hadden mijn vriend en ik de eer om het openingsconcert bij te wonen van het Belgisch voorzitterschap van de Europese Unie in Bozar.

Samen met een vrolijke bende collega’s zetten we op kantoor de avond feestelijk in met een lekkere maaltijd van Les Filles. Omdat Les Filles op een later tijdstip voor ons de catering van een evenement verzorgt, konden we nu al genieten van een proevertje. Geproefd en goedgekeurd!

Na deze vrij stevige maaltijd, trokken we met onze groep van veertien personen naar Bozar, waar ik het zelden zo druk gezeien heb. We moesten ons door de mensenmenigte wurmen om bij de vestiaire te geraken en vervolgens vechten om een glaasje aperitief te bemachtigen in de bloedhete foyer.

In het gewoel raakten we een deel van onze collega’s kwijt, maar geen erg, we zaten allemaal op dezelfde rij op het balkon, waar we elkaar troffen bij aanvang van het concert. (Ik moest even een collega tot de orde roepen die bijna ‘Vive la République’ had geroepen toen de koning en koningin de zaal betraden. Ik denk niet dat dat goed voor hem zou zijn afgelopen.)

Het concert startte vanzelfsprekend met de Brabançonne, gevolgd Ode an die Freude van Beethoven.

Het Belgisch volkslied:

Vervolgens heette onze premier Alexander De Croo alle belangrijke en minder belangrijke mensen welkom. En ook Ursula von der Leyen mocht een woordje placeren. Wie goed zoekt, spot hen op onderstaande foto’s.

Daarna volgde een muzikale avond onder de professionele leiding van pianist Jef Neve die samen met zangeressen Selah Sue en Charlotte Adigéry (wat! een! jurk!) een mengeling van Belgische klassiekers en eigen nummers bracht. Maar dé ster van de avond was voor mij violist Lozenzo Gatto, amai wat een talent! Continue reading →

Eerste lunch van het nieuwe jaar!

Met mijn favoriete IT-helpdeskcollega in zijn favoriete Indische restaurant Bombay Inn. Kwestie van te profiteren van het feit dat er de eerste dagen van het jaar nog niet te veel afspraken in onze agenda stonden. Met dank aan alle collega’s die de volle veertien dagen kerstvakantie nemen!

Gozo – 26 december 2023

Vandaag zijn we maar liefst om 7.30u opgestaan. Wat het grote voordeel met zich meebrengt dat het bijzonder rustig is aan het bijna maagdelijke ontbijtbuffet. En yep, we doen ons opnieuw te goed aan een omeletje en een uitgebreid English Breakfast.

Na het ontbijt pakken we onze spullen bij mekaar en reserveren we een taxi via eCabs. De taxi brengt ons naar de ferryterminal van Ċirkewwa voor een bezoekje aan het eiland Gozo. We zijn mooi op tijd voor de ferry en het is warm genoeg om de iets meer dan twintig minuten varen naar de ferryterminal van Mġarr op het buitendek door te brengen en te genieten van het prachtige uitzicht op Gozo, waar zon en schaduw het landschap er steeds anders uit doen zien.

Op de boot zelf kopen we al een ticket voor de hop on hop off bus. We krijgen de meest uitgebreide uitleg aller tijden over alle mogelijke stopplaatsen van de de hop on hop off bus, waardoor we bijna als allerlaatsten de ferry verlaten. We moeten niet lang zoeken naar de hop on hop off bus, nemen wegwerpoortjes in ontvangst voor de meertalige uitleg op de bus en veroveren een plekje op het open bovendek van de dubbeldekkerbus.

We laten een aantal stops passeren en stappen af in Dwejra om de Dwejra Inland Sea te bewonderen. Dit is ook de plek waar zich het helaas nu ingestorte Azure Window bevond. De Inland Sea is een natuurlijk zoutwatermeer dat via een groot gat en een tunnel verbonden is met de zee. Volgens de uitleg in de folder, is het mogelijk om met een vissersbootje een kort boottochtje te doen doorheen de tunnel naar wat grotten. Helaas vallen er nergens bootjes te bespeuren. En door de lelijke huizen rondom het meer is dit eigenlijk ook niet zo’n heel mooie plek.

Continue reading →

Wandelen in de Maltese zon – 25 december 2023

Deze ochtend uitgeslapen tot 9u! Amai dat deed deugd! Het ontbijtbuffet is alleszins een pak beter dan dat van ons hotel vorig jaar. Wat een keuze! Je kan zelfs ter plekke een omelet met ingrediënten naar keuze laten maken. Uiteraard ga ik voor een full English breakfast met alles erop eraan. We blijven zitten tot het ontbijtbuffet sluit om 10.30u. We hebben alleszins genoeg gegeten om er tegen te kunnen vandaag!

We hebben niet veel wilde plannen vandaag. De zon schijnt en al is het minder warm dan vorig jaar, we willen graag zoveel mogelijk profiteren van de zachte temperaturen. We wandelen op het gemak langs de grillige kustlijn van Sain-Julian’s naar Sliema. Onderweg spotten we overblijfselen van Romeinse baden uitgehakt in de rotsige kust.