Back in Geneva!

Deze namiddag een beetje vroeger vertrokken op het werk, zodat ik om 17.20u de easyJet vlucht naar Genève te nemen. Het weerzien is een beetje dubbel: enerzijds is het super om herenigd te zijn met mijn vriend, maar anderzijds is het wel een confrontatie met mijn mislukking.

Maar goed, passons. Dit weekend staat volledig in het teken van de verjaardag van mijn vriend, die volgende week een jaartje extra op zijn palmares mag schrijven. We hielden deze avond al een klein pré-feestje in Chinees restaurant Forêt de bambous, gerund door een Chinees koppel dat amper Frans of Engels verstaat, maar heerlijke Chinese gerechten serveert. Fijn dat we nu weer twee inkomens hebben, zodat we niet elke cent drie keer moeten omdraaien. En we ons zelfs een glaasje wijn bij de maaltijd kunnen permitteren.

IMG_7182[1]

IMG_7184[1]

Benieuwd wat morgen zal brengen, want mijn vriend heeft een verrassingstripje gepland!

Korean barbecue and hot pot lunch!

Na ondertussen ontelbare lunchvergaderingen met broodjes, had ik donderdag eindelijk tijd om met drie geweldige collega’s de stad Brussel in te trekken voor een lunch. We hadden alle vier zin in iets nieuws en aangezien ik al een aantal keren langs een nieuw Koreaans restaurant was gepasseerd, stelde ik voor om dat een keertje te proberen.

Mijn collega’s zijn niet vies van een experimentje, wat ik geweldig apprecieer, zeker omdat niemand van hen vertrouwd is met de Koreaanse keuken. Voor een lunchplek was Pin Grill & Hotpot misschien iets minder geschikt: de korean barbecue en hot pot in combinatie met de all you can eat formule, maakt dat je voor een bezoek aan dit restaurant eigenlijk meer dan een uurtje moet uittrekken.

Omdat we bij onze eerste bestelling (via tablet, hoera!) wat te bescheiden waren geweest, waren we genoodzaakt om nog een tweede rondje te bestellen en tegen dat ik al die bulgogi op de barbecue gebakken had, was de middagpauze al verstreken. Maar, het was het meer dan waard om eens een keertje buiten de lijntjes te kleuren!

IMG_7117

IMG_7118

Thuis is waar mijn whisky staat

Sinds is verhuisd ben naar Borgerhout, moet ik ‘s avonds het genot van een ontspannend glaasje wijn of whisky ontberen. In Leuven of Genève was er altijd wel één of andere vorm van alcohol in huis (al dan niet illegaal over de Zwitserse grens gesmokkeld), maar mijn studio in Borgerhout is, op een reeds lang opgedronken welkomstgeschenk van mijn verhuurders na, geheelonthouder. Nu moeten jullie niet denken dat ik opeens mee doe aan Tournée Minérale of andere gekkigheden. Ik zie er gewoon het nut niet van in om voor enkel mezelf alcohol in huis te halen. Een goed glas wijn smaakt zoveel beter in goed gezelschap en buiten mijn vriend heb ik hier nog geen bezoek over de vloer gehad.

En wat geld voor een glas wijn, dat geldt driedubbel voor een goed glas whisky. Dus toen ik maandagavond voor enkele administratieve formaliteiten in het gemeentehuis van mijn geboortedorp moest zijn, schoof ik nadien graag bij aan tafel voor de heerlijke huisgemaakte curry van mijn schoonzusje. Als traktatie had ik pralines meegebracht. En laat chocola en whisky nu toevallig een geweldige combinatie zijn…

whisky and chocolate

Train World met mijn petekindje

Zondag had ik afgesproken om iets leuks te doen met mijn petekindje. Ik moet eerlijk toegeven dat het mij volkomen aan inspiratie ontbrak om een leuke activiteit te verzinnen, dus ik was zeer blij dat de papa van mijn petekindje een bezoek aan Train World voorstelde.

Mijn tweede bezoek aan Train World was opnieuw een schot in de roos. Mijn petekindje is dol op voertuigen en al helemaal op treinen. Hij kon zijn geluk dan ook niet op toen hij merkte dat hij bij veel treinen in de bestuurderscabine mocht en liep enthousiast van de ene naar de andere trein. Het deed me plezier hem zo te zien genieten , want hij is meestal nogal introvert van aard. Toen ik hem vroeg welke trein hij de coolste vond, antwoordde hij: “Alle treinen!” We hadden echt een heel fijne namiddag samen en ik kan zijn papa niet genoeg danken voor dit geweldige idee.

Na zo’n tweetal uur in het museum rondgelopen te hebben, vonden de twee jongens dat het tijd was voor iets anders en gingen we iets drinken in de bijhorende brasserie. Toch knap dat Train World er moeiteloos in slaagt twee jongens van drie en vijf jaar twee uur lang te betoveren. Echt, dit museum verdient alle lof. Alleen nog zorgen voor een betere verlichting in sommige zalen en dan is de museumervaring nagenoeg perfect. De brasserie daarentegen was een dikke tegenvaller. Nooit eerder werd ik bediend door mensen die zo overduidelijk tegen hun goesting werkten. Tragisch. Gelukkig waren we er alleen maar om iets te drinken.

IMG_7100

Le Belge, de eerste locomotief van Belgische makelij uit 1835:

IMG_7101

IMG_7102

Voor het avondmaal wilden we graag iets eten in de Abdijmolen in Leuven (de ouders van mijn petekindje waren zo vriendelijk mij een lift te geven). Helaas, het bleek daar stampvol te zitten en wij konden er met ons vijven niet meer bij. Gelukkig is Brasserie 500 altijd een waardig en kindvriendelijk alternatief. Zeer te spreken over de heerlijke tongrolletjes die ik voorgeschoteld kreeg!

IMG_7108

Ik werd door de ouders van mijn petekindje mooi afgeleverd bij het station van Leuven, alwaar ik, zeer gepast, met de trein terug naar Antwerpen spoorde.

Genieten in Brugge!

Eén trein later dan gepland (I know, mijn punctualiteit heeft te leiden onder de hoge werkdruk), spoorde ik vrijdagavond naar Brugge. Aan het station werd ik opgepikt door onze lieve vrienden die ginder een huisje hebben. Bourgondiërs als ze zijn, hadden ze een tafeltje voor drie gereserveerd. Vooruitziend als onze vrienden zijn, gelukkig pas om 20.30u, zodat we, ondanks mijn latere aankomst, toch mooi op tijd in Tom’s Diner waren.

Trouwens nog nooit gedineerd in een restaurant waarvan de naam zo slecht de lading dekt. Bij het woord ‘diner’ denk ik meteen aan van die typische Amerikaanse toestanden met nep-leren zitbanken, waitresses met kauwgom in hun mond en goedkoop eten. Tom’s Diner in Brugge serveert echter zeer verfijnde en mooi afgewerkte gerechten tegen een eerlijke prijs. Oordeel zelf, ziet dit er niet lekker uit? (

IMG_7048

IMG_7052

De avond vloog voorbij. Uiteraard waren mijn vrienden benieuwd om te horen naar mijn ervaringen in Genève. Een periode in mijn leven waar ik niet echt met plezier op terug kijk, maar goed, het leven is nu eenmaal niet altijd rozengeur en maneschijn. En uiteindelijk heb ik weinig recht te klagen over een situatie waarvoor ik zelf bewust gekozen heb.

Op zaterdagochtend sliepen we heerlijk lang uit. Ik kan niet zeggen hoeveel deugd het deed om tot half elf (!) in bed te liggen. Ik denk dat mijn gastheer en gastvrouw er hetzelfde over dachten, want zij waren niet veel vroeger op dan ik. Het was dan ook een heel bijzondere dag waarop een beetje verwennerij gepast was: de veertigste verjaardag van mijn lieve vriendin. Een pittige dame vol met grootse plannen die over een kleine maand start in een splinternieuwe job. Ik duim van harte dat dit haar droomjob zal worden, want haar professionele leven is de laatste jaren wat in woelige wateren verzeild geraakt. You can do it, girl!

Doordat we de dag nogal op ons gemak gestart waren, waren we net te laat om nog te kunnen ontbijten bij Bistro Sint-Anna. We moesten dus genoegen nemen met een paar croques en een slaatje. Ook lekker, natuurlijk, maar second best ten opzichte van een écht ontbijt met een heerlijk spiegeleitje.

IMG_7064

Na de lunch profiteerden we van het heerlijke zonnetje om door de straten van het mooie Brugge te slenteren. De winterzon op mijn gezicht deed ongelooflijk deugd, zeker na de voorbije grauwe maanden. We bezochten twee kunstgalerijen (Jan Desmarets en Absolute Art Gallery), waar vooral de recyclagekunstwerken me aanspraken en ik liet me ergens onderweg verleiden tot de aankoop van een lekker ouderwetse negerzoen. Gelukkig kon ik wél de verleiding weerstaan om gans The Chocolate Line leeg te kopen (ja, die eenhoorn is volledig uit chocolade gemaakt). Eerst zorgen dat er weer wat geld op mijn rekening staat. 😉 Een warme glühwein in een lokale brasserie was de ideale manier om weer op te warmen.

IMG_7068

IMG_7070

IMG_7071

IMG_7077

IMG_7079

IMG_7081

IMG_7083

IMG_7093

IMG_7092

De rest van de namiddag brachten we door in het gezellige rijhuisje van onze vrienden. Rond vijf uur brachten ze me terug naar het station van Brugge en namen we afscheid. Oprecht genoten van onze momenten samen!

Leuvense culinaire ontdekking: Barba

Dinsdagavond ging ik na het werk op stap met ons vast kliekje Leuvense dames (waarvan er ondertussen steeds minder in Leuven wonen, mezelf inclusief). Doordat ik (weer!) beroep kon doen op de gastvrijheid van Goofball, moest ik me niet haasten om de laatste trein van Leuven naar Antwerpen te halen. Het gezellige rijhuis van Goofball and friends in Leuven is ondertussen zowat mijn tweede thuis geworden en ik geniet oprecht van het enthousiasme waarmee haar twee jongens me telkens weer begroeten.

Doordat ik te laat vertrokken was op mijn werk (een collega wilde per sé nog haar hart uitstorten), viel heel mijn strakke timing in duigen en kwam ik een dik kwartier te laat op de afspraak in restaurant Barba. Mijn 6 andere collega’s hadden net hun eerste cocktail besteld, dus kon ik niet achter blijven! En die eerste cocktail was zo lekker dat ik het gewoon aan mezelf verplicht was om een tweede te bestellen.

Wat volgde was een heerlijke avond waarop geen enkel onderwerp uit de weg gegaan werd. Het heerlijke eten en het attente personeel maakten het een avond om in een doosje te doen en nog lang te koesteren. Lang geleden dat ik me nog zo volkomen ontspannen gevoeld heb na een avondje uit. Alsof ik even al mijn zorgen achter mij had kunnen laten. Ik kroop dan ook met een goed gevoel onder de lakens in de logeerkamer van mijn Leuvense gastheer en gastvrouw.

IMG_7006

IMG_7009

IMG_7012

IMG_7015

IMG_7018

IMG_7021

IMG_7023

Brussels afscheid

Na twee fijne dagen samen in Brussel, moest ik op zondag helaas afscheid nemen van mijn vriend en mijn comfortabele hotelbed. Reden te meer om uit te slapen en voor de laatste keer te genieten van een uitgebreid hotelontbijt. Ik nam zelfs de moeite om mijn eigen gepersonaliseerde smoothie (appelsien, wortel en spinazie) te laten maken door het hotelpersoneel. Ik zat dus nog aan de ontbijttafel toen mijn vriend terug kwam van FOSDEM om afscheid te nemen. De komende drie weken zullen we elkaar immers weer moeten missen. Snif.

Ik moet zeggen dat het deugd deed om elkaar terug te zien. Al die moderne communicatiemiddelen kunnen helaas niet wedijveren met het gevoel van huid op huid en de uitwisseling van allerlei lichaamssappen. 😉

IMG_6999[1]

IMG_7002[1]

Authentic Belgian cuisine

Ok, ik moet toegeven dat ik het op zondagochtend niet kon opbrengen om om 7 uur op te staan om te ontbijten samen met mijn vriend en zijn collega’s. In plaats daarvan maakte ik van de gelegenheid gebruik om lekker lang uit te slapen (ik werd op een haar na door de kuisvrouw uit bed gezet) en op mijn gemak een gans uur lang te genieten van een overheerlijk ontbijt met alles wat ik lekker vind: gerookte zalm, roerei, kappertjes, augurkjes, brie, vers gebakken brood, vers fruitsap, verse mini-chocoladebroodjes én studentenhaver (de allereerste keer dat ik een ontbijtbuffet tegen kom dat studentenhaver serveert).

Het was een druilerige dag, heel anders dan de dag voordien. Niet echt aantrekkelijk weer om erop uit te trekken, dus besloot ik van het comfort van de hotelkamer gebruik te maken om wat te lezen, filmpjes te kijken en te bloggen. Ik vond dat ik een beetje ontspanning verdiend had, na zoveel lange werkdagen.

‘s Avonds had mijn vriend gereserveerd voor de ganse bende in restaurant Le Chou de Bruxelles. Alleen al voor de naam zou je er gaan eten. 😉 Voor de ronde prijs van 32 euro konden we eender welk voorgerecht, hoofdgerecht en dessert bestellen dat op de kaart stond. Van een goeie deal gesproken. Ik ging (het zware eten van de dag voordien indachtig) ditmaal voor een lichte carpaccio van Belgisch rundvlees en de befaamde mosselen. De carpaccio was ok, maar het waren de mosselen die de show stalen. Ik zweer dat ik nog nooit in mijn leven zo’n goeie mosselen gegeten heb.

De bavet die de ober me kwam omdoen, vond ik lichtelijk overbodig, maar alles om onze buitenlandse vrienden te entertainen. Nu denken ze zeker dat je in België geen pot mosselen op restaurant kan eten zonder dat ze je een slabbetje omdoen. 😉

De tarte tatin was een waardige afsluiter.

IMG_6979

IMG_6982

IMG_6985

IMG_6994

IMG_6996

Laat me zeggen dat dit weekend voor mij in teken stond van een hernieuwde kennismaking met de klassieke Belgische keuken. Het was me een eer en een genoegen.