Kerstfeest bij de schoonfamilie

Vooruitgeschoven kerstfeestjes zijn heel de rage, dit jaar! Deze zaterdag waren we uitgenodigd op het kerstdiner bij de familie van mijn vriend. In totaal waren we met 17 personen: de broer en zus van mijn vriend met hun kinderen en dan nog zijn oom en tante langs moeders kant met respectieve partners. Een lange feestdis dus. Gelukkig hadden mijn vriend en ik dit jaar zijn ouders kunnen overtuigen om hun feestmaal te bestellen bij onze favoriete Leuvense traiteur, kwestie van zéker te zijn dat er lekker eten op tafel zou komen. Terwijl ik hard zat op te letten in de Koreaanse les, haalde mijn vriend de bestelling op en kocht hij en passant ook nog een paar doosjes pralines van Bittersweet. Niets is feestelijker dan zo’n heerlijk chocolaatje voor bij de koffie of thee.

Het feest zelf hield alle tradities in ere: beginnen met een glaasje champagne en een hapje (hmm, sushi!), vervolgens cadeautjes uitpakken (dankzij het systeem van lotjes trekken, moest iedereen gelukkig maar één cadeautje kopen) zodat de kinderen met hun nieuwe cadeaus konden spelen en daarna aanschuiven aan de feestdis. Het civet van hert met chocolade en veenbessen, vergezeld van een slaatje van rode kool was fenomenaal lekker en leverde voldoende gespreksstof op om de soms ongemakkelijke stiltes te overbruggen. Aangezien ik ditmaal bob was, kon de wijn niet vertroebelen dat niet iedereen aan tafel even goed met elkaar opschoot. Niets nieuws onder de zon uiteraard, komt in zoveel families voor, maar het blijft jammer.

Afsluiten deden we met een stukje scheef gezakte bûche die ik feestelijk aan mij voorbij liet gaan. De bakker had misschien ook een glaasje te veel op toen hij dit werkstuk uit zijn mouw schudde. 😉

IMG_5157

Een rat als huisdier?

Vanavond maakten we kennis met de huisdieren van onze vrienden uit Rumst: Pip en Woezel, twee bijzonder vriendelijke mannetjes ratten, die graag gepakt en gestreeld werden. Ik liep zelfs een tijdje rond met Pip op mijn schouders (wat achteraf gezien toch niet zo slim bleek, want ik hield er een lelijke kras in mijn decolleté aan over, die klauwtjes zijn scherp!). Mijn vriend, een echte dierenliefhebber, was meteen enthousiast. Ratten zijn slimme beestjes en erg sociaal. We zouden ze zelfs perfect kunnen houden op ons appartement. Ik zag de ogen van mijn vriend al blinken, maar dat leek me toch een brug te ver.

Verder was het gezellig bijpraten onder het genot van een heerlijk avondmaal. Vooral de witte vis met chorizo was een voltreffer. Heerlijk! De toast met champignons als voorgerecht mocht er trouwens ook zijn. Ik ben altijd een beetje jaloers op mensen die goed kunnen koken.

IMG_2399

IMG_2400

Van het dessert (ijs met rode vruchten) ben ik helaas vergeten een foto te maken. ‘t Was op voordat ik er erg in had.

Shopping succes!

Toegegeven ik ben niet meteen de grootste shoppingliefhebber op deze planeet, maar soms heb je zo van die dagen dat alles meezit. Ik had dringend nood aan wat feestelijke outfits voor de komende feestdagen en jawel, de allereerste winkel die ik binnen stapte, had ik prijs: maar liefst drie outfits die me als gegoten zaten en nog voor een zeer redelijk prijsje ook. Na lang twijfelen, passen en opnieuw passen, mezelf overtuigd dat een keertje decadent zijn op het gebied van kleren wel mag (plek genoeg in mijn kleerkast) en dat al die glitters beslist niet over the top waren. En toen was ik zo op dreef dat ik er meteen maar een paar nieuwe enkellaarsjes tegenaan gooide uit mijn favoriete schoenwinkel Sacha.

IMG_2384[1]

Laat die feestdagen nu maar komen, ik ben er klaar voor!

El mar de mi infancia

En mi niñez cada verano mi familia y yo pasábamos dos semanas en el Mar del Norte. Cada año mi madre, mi padre, mi hermano y yo volvíamos al mismo hotel. Los propietarios del hotel eran una pareja de ancianos que nos trataban como amigos. Aunque el hotel era muy viejo, me gustaba muchisimo. Los azulejos antiguos en el suelo, los muebles de madera oscura, las cortinas florales, las sansevieras, los techos altos, el olor de las habitaciones (que me sonaba a mi abuela), el cuarto de baño pasado de moda,… El desayuno era muy simple: con pan, mermelada y jugo agridulce, pero no me importaba. El aroma del café que bebían mis padres en la mañana me hacía feliz, porque sabía que era el inicio de un nuevo día, lleno de experiencias agradables.

Después del desayuno ibamos al mar llevando cubos, palas, rastrillos y cedazos para jugar en la playa. El murmullo del mar, las caricias del viento, el agua salada, el calor del sol en mi piel, el arena mojada bajo mis pies descalzos, el olor particular de la costa que me envolvía, los colores chillones de los bañadores, los gritos agudos de las gaviotas,… son sensaciones que nunca olvidaré.

Mientras nuestros padres se relajaban con un libro en la playa, mi hermano y yo saltábamos las olas y nos tumbábamos en la orilla del mar. Me encantaba bañarme en el mar refrescante, pero no me gustaba el sabor del agua salada en mi lengua. Mi hermano y yo, juntos hacíamos castillos de arena mojada hasta que la marea se les tragaba. A veces nos enterrábamos en la arena, buscábamos conchas para intercambiarlas por aquellas de otros niños o jugábamos a la petanca. Cuando estábamos cansados, nuestra madre nos envolvía en una toalla de baño suave. Después mirábamos las nubes y buscábamos figuras en ellas.

Como me encantaba comer helado, en cuanto oía los gritos del vendedor de helados, corría a mi madre para que me comprara un helado refrescante. Tragaba el helado en algunos momentos. Mi sabor preferido era el chocolate. ¡Naturalmente!
Un día mis padres me regalaron una cometa de colores azul y rojo. Esas vacaciones volar la cometa fue mi ocio favorito. Los movimientos de bailarín de la cometa en el viento me fascinaron. La cometa tiraba de las cuerdas como si quisiera volar con las gaviotas. En cambio las gaviotas se quedaban lo más lejos posible de la cometa.

Al fin de un día en la playa volvíamos a nuestro hotel con los cubos llenos de conchas, el pelo revuelto por el viento, la piel cubierta de una fina película de sudor, arena entre los dedos y cansados por jugar tanto al aire libre.
Hace algunos años la pareja vieja falleció y el hotel ya no existe, borrado como huellas en la orilla, pero los recuerdos se quedarán conmigo para siempre.

(Tegenwoordig moeten wij opstellen schrijven voor de Spaanse les. Dus waarom deze niet delen met het world wide web i.p.v. te laten stof vergaren op mijn harde schijf.)

Meisjeslunch

Deze middag had ik een lunchafspraak met een oud-collega bij Japanse restaurant Samouraï. De bento-lunch was naar goede gewoonte uitstekend, maar het gesprek liep niet geheel zoals ik gehoopt had. Ik had wat dieper willen ingaan op wat me de laatste maanden dwars zit, maar ik slaagde er niet in om de juiste woorden te vinden. Nochtans had ik gehoopt beroep te kunnen doen op de inzichten van mijn vriendin. Het is blijkbaar moeilijk om juist de vinger te leggen op mijn algehele gevoel van malaise. ‘t Zal wel liggen aan de donkere dagen voor Kerstmis, zeker?

IMG_2374[1]

IMG_2376[1]

House Cooling Party

There is a first for everything. Gisteren ging ik voor de allereerste keer in mijn leven naar een afscheidsfeestje voor een huis. Eens iets anders dan een house warming party, nietwaar? Onze vriendin was officieel ingetrokken bij de liefde van haar leven en zegde daarom de huur van haar schattige arbeidershuisje in de Leuvense Jean Buelenswijk op. Met pijn in het hart, zoveel was duidelijk, want hoewel ze al een tijdje op het appartement van haar vriend woonde, had ze het niet eerder over haar hart kunnen krijgen afscheid te nemen van de plek waar ze zoveel jaren gelukkig was geweest. En ik snap waarom: een fijne, rustige buurt met vriendelijke mensen en een leuk voortuintje, dat laat je niet zonder spijt achter je. Al denk ik dat de klik nu wel definitief gemaakt is, want het woord ‘kindjes’ viel meermaals.

Door omstandigheden (druk druk druk) hadden we elkaar al meer dan een jaar niet meer gezien en dus was het voor mijn vriend en ik de eerste kennismaking met de grote liefde van onze vriendin. Bleek dat hij aan d’unief nog enkele vakken samen met mijn vriend gevolgd had. De wereld kan toch klein zijn, he? De nieuwe vriend bleek een zeer sympathieke kerel te zijn, maar we hadden natuurlijk niet anders verwacht van een informaticus. 😉

Buiten onze vriendin kenden mijn vriend en ik niemand op het feestje, maar iedereen was zo vriendelijk en sympathiek dat het weinig moeite kostte om aansluiting te vinden bij een groepje. We hadden heel fijne gesprekken over zeilen en wisselden reistips uit. Ik raakte ook aan de praat met een jonge moeder van twee zoontjes die al een tijdje met een burnout thuis zat. Op mijn eigen werk zijn er recent ook een paar mensen uitgevallen met een burnout. Toch echt wel dé ziekte van deze tijd. Hoewel ik de verhalen en de symptomen wel ken, kan ik me persoonlijk niet voorstellen hoe het moet zijn om ‘s ochtends wakker te worden met het gevoel zelfs niet tot in de badkamer te geraken. Ik heb meestal energie te veel, ik mag er niet aan denken dat mij zoiets zou overkomen.

Naar goede gewoonte sloten mijn vriend en ikzelf het feestje af. We verhuisden nog wat dozen van de eerste verdieping naar beneden en namen afscheid met de belofte elkaar ditmaal sneller terug te zien. Het liefdesnestje van onze vrienden ligt alvast op wandelafstand van ons eigen appartement, dus dat kan geen bezwaar zijn.

 

Sinterklaas kapoentje!

Omdat de Goedheilig Man het bijzonder druk heeft rond 6 december, schreven wij hem een briefje om hem te vragen pas op 11 december langs te komen op ons appartementje. Gelukkig waren mijn vriend en ik het ganse jaar superbraaf geweest, want hij willigde onze wens zonder problemen in. Op slinkse wijze maakte de Sint gebruik van ons uitstapje naar de bakker om een hoop cadeautjes achter te later voor mijn petekindje en zijn broertje en het petekindje van mijn vriend en haar zusjes.

IMG_2362

Jawel, dat lezen jullie goed, vijf kinderen en zes volwassenen over de vloer op ons kleine appartementje. De cadeautjes werden snel uitgepakt en vielen in de smaak bij de ontvangers. Natuurlijk moest al dat nieuwe speelgoed meteen ingespeeld worden: de duplokraan kreeg vorm, de boekjes werden ingelezen, de puzzels opgelost en het memory spel bleek nogal een uitdaging voor mijn hersenen die de dag voordien iets te veel alcohol geconsumeerd hadden. Omdat het jongste nichtje van mijn vriend onlangs verjaard was, hadden we voor een heerlijke chocoladetaart gezorgd. Dubbel feest dus!

IMG_5036

Omdat we onze gasten ‘s avonds niet met een lege maag naar huis wilden laten gaan, hadden mij vriend en ik antipasti en pasta besteld bij Il Pastaio. Naar aloude gewoonte hadden weer veel te veel besteld. Denk dat we de komende dagen beslist niet van honger zullen omkomen. Onderstaande foto’s tonen slechts twee van de vijf (!) schotels met antipasti. Onze keuze viel alleszins in de smaak bij mijn petekindje die zich de parmaham bijzonder goed liet smaken.

IMG_2364

IMG_2366

 

Het feestje was een groot succes, maar zoals altijd was ik lichtelijk opgelucht toen de deur dichtviel achter die kwetterende kinderstemmetjes. Zoveel enthousiasme, daar wordt een mens moe van. 😉

 

Kerstdiner!

Ok, ok, we bevinden ons momenteel dichter bij Sinterklaas dan bij Kerstmis, maar door ons jaarlijkse kerstdiner iets vroeger in december te plaatsen, hoop ik het aantal aanwezigen te maximaliseren. Dit jaar waren we met negentien. In de laatste dagen naar het diner toe deed ik nog verwoede pogingen om er twintig van te maken, maar mijn pogingen leverden niks op en ik moest me bij dit lelijke oneven getal neerleggen.

Wat niet bepaald lelijk was, was de omgeving waarin we dineerde. De Hoorn blijft echt een geweldig inspirerende plek waar geschiedenis en vernieuwing hand in hand gaan. Voor ons gezelschap stond een mooi gedekte tafel klaar en we klonken met een glaasje cava op de vriendschap en de laatste loodjes van het jaar 2016. De gesprekken liepen als vanzelf en voordat we er erg in hadden was de avond voorbij. Met een klein groepje van die hards trokken we nog naar ons appartement voor een afzakkertje. Whisky om een mooie avond af te sluiten.

Het menu van de avond:

Sint-Jacobsnoot, Granny Smith, daikon-algen:
Sint-Jacobsnoot, Granny Smith, daikon-algen

OF
Kwartel, wintercouscous, pastinaak:
Kwartel, wintercouscous, pastinaak

OF
Herfstsalade, witloof, peer, blauwe kaas, noten

***
Hert, knolselder, aardappel, Gildenbier:
Hert, knolselder, aardappel, Gildenbier

OF
Zeeduivel, Gandaham, geuze, paksoi, prei:
Zeeduivel, Gandaham, geuze, paksoi, prei

OF
Natuurpuntvlees steak met sla, frietjes en saus:
Natuurpuntvlees steak met sla, frietjes en saus

***
Vanille ijs, crumble, chocolade, slagroom:
Vanille ijs, crumble, chocolade, slagroom

OF
Choc o holic in diverse structuren:
Choc o holic in diverse structuren

OF
Ananas, limoen, tym, zwarte peper:
Ananas, limoen, tym, zwarte peper