Yet another surprise

Lagen we nog in bed deze ochtend toen onverwacht de deurbel ging? Misschien. 😉 Snel wat kleren aangetrokken en de leverancier laten weten dat hij het pakketje in de inkomhal mocht achterlaten. We verwachtten geen van beiden postpakketjes vandaag, dus we waren redelijk verrast een grote doos aan te treffen van een afzender die ons niet meteen iets zei.

En kijk, nóg een pakketje van mijn werk. Ditmaal om mijn collega’s en mezelf te danken voor het werk dat verzet werd specifiek in het kader van de coronacrisis. En hoewel ik al deze gebaren uiteraard erg apprecieer, voel ik me ook iet of wat gegeneerd door de overdaad aan cadeaus die mij deze decembermaand zijn te beurt gevallen, wetende dat er mensen zijn die zonder werk zitten en waarvoor het elke maand een gevecht is om de eindjes aan mekaar te knopen. En dus sus ik mijn geweten door deze decembermaand een deel van mijn eindejaarspremie door te storten aan mijn favoriete goede doelen.

Tip: Voor giften gedaan in 2020 bedraagt de belastingvermindering uitzonderlijk 60 % van het gestorte bedrag.

Culinaire tweede kerstdag dankzij Octobar

Jullie dachten dat wij al uitgefeest waren, zeker? Niets is minder waar. Zaterdagavond haalden mijn vriend en ik onze bestelling af bij Octobar. Jezelf verwennen na heel zware werkweken en tegelijkertijd de horeca steunen. Win-win, zeg ik dan.

En amai, ook ditmaal werden we culinair in de watten gelegd:

OiSRI n°3 Oesters:

Mousse van gerookte forel – black pepper crackers:

Tartaar van langoustines & snow crab, parels van kalamansi, chutney van wakame en citroengras:

Scheermesjes, jus van ponzu citrus, crumble van tomaat:

Bouillon van garnaal & ravioli van coquilles:

Kingcrab, geklaarde boter van salie en fijne kruiden (doordat het au bain marie zakje op het laatste moment scheurde, viel er niet veel meer te redden van de geklaarde boter):

Kreeft met zachte chilli curry en krielaardappelen:

Truffon en ganache van donkere chocolade:

Al is er wel één nadeel aan al die afhaalmaaltijden: de roze vuilniszak voor zachte plastics vult zich schrikbarend snel. Al merk ik dat (gelukkig) meer en meer restaurants die afhaal aanbieden, overschakelen op kartonnen verpakkingen, 2020 is alleszins niet goed geweest voor mijn hoogst persoonlijke afvalberg.

Als uitsmijter: de leuk gedecoreerde kurk van ons flesje witte wijn:

Kerstdag 2020 met catering van De 3 Tonghen

Op kerstdag valt het weer, tegen alle verwachtingen in, beter mee dan voorspeld. Dus snel onze wandelschoenen aangetrokken om wat kilometers te verzamelen. Kwestie van plaats te maken voor het kerstdiner ‘s avonds. 😉 En ja, we trokken weer maar eens richting de Parkabdij. Denk dat we deze route ondertussen wel met onze ogen dicht kunnen wandelen, maar goed, het blijft een prachtige plek natuurlijk. Al kijk ik wel uit naar het moment waarop de restauratie volledig achter de rug is.

‘s Avonds zetten we ons culinaire kerstweekend onverminderd voort met een heerlijke kerstmenu van de 3 Tonghen. Toegegeven, iets minder fancy dat ons diner van kerstavond, maar het heeft ons zeker gesmaakt!

Gegratineerde Sint-Jacobsschelp (Sint-Jacobsnoot, kokkelvlees, mosselen, prei, champagnesaus):

Op vel gebakken snoekbaars, puree van bintjes , olijfolie en olijfjes, duglérésaus en een trio van worteltjes:

Panna cotta met Baileys, zoute karamel en gekarameliseerde walnoten:

Vrolijk Kerstfeest!

Kerstavond in lockdown met catering van Gastrobar Hop

Vorige jaren brachten mijn vriend en ik kerstavond meestal volgens onze eigen zelf uitgevonden traditie door in één of andere cinemazaal. Jammer genoeg werd deze optie ons dit jaar ontnomen door het beruchte coronavirus. Niet getreurd echter, in Leuven is het aantal restaurants dat heerlijke maaltijden aanbiedt voor de feestdagen niet op twee handen te tellen. Dus ja, het mag geen grote verrassing heten, dat wij een bestelling plaatsten bij één van onze favorieten: Gastrobar Hop.

Om iets na drie uur klapte ik mijn werklaptop dicht (op kerstavond mogen wij uitzonderlijk om drie uur stoppen met werken) en om half vier stonden we bij Gastrobar Hop om onze bestelling op te halen. Daarvoor moesten we wel even geduld uitoefenen, want de rij wachtenden voor ons was bijzonder lang. Zoals jullie kunnen zien op onderstaande foto.

Een magisch avondlicht wist ons even te betoveren, totdat de wolken de zon verdreven en er een fris buitje over onze hoofden viel. Gelukkig waren we toen net bij het overdekte gedeelte van de wachtrij aanbeland. Na een stevig half uur aanschuiven, waren we blij dat we eindelijk ons eten in ontvangst mochten nemen. Niemand die het de uitbaters kwalijk nam, de horeca kan dezer dagen op veel sympathie rekenen.

We startten de avond zoals dat hoort met een glaasje rosé champagne van het huismerk van Wijnhuis Douchy, die gelukkig ook in Leuven leveren. Een Oostendse ontdekking, om het zo te zeggen. We hadden net de eerste hapjes achter de kiezen, toen het tijd was voor onze e-peritief met onze vrienden uit Rotselaar. Een tijdje geleden hadden we het plan opgevat om samen kerstavond te vieren, omdat mijn vriend en ik die avond toch meestal geen grootse plannen hebben. Helaas…

Verse kaas met opgelegde groentjes, gerookte forel, soesjes met blauwe kaas:

Het e-peritieven liep een beetje uit de hand, want uiteindelijk namen we pas bij het hoofgerecht, rond 21u, afscheid van mekaar. Meer dan drie uur samen digitaal gefeest, dat is een stevig record! Onze vrienden aten lekkers van Dierendonck en hun jongens openden wat cadeautjes, terwijl ik de ene na de andere gang op tafel toverde. Toen de champagne op was, ontkurkten we een flesje witte Hongaarse Sopron Fehérburgundi Weninger, om in de sfeer te blijven. Zeer lekker!

Dit menu verorberden wij met zeer veel smaak:

Gerookte zalm, fregola en pistache:

Belgian tortilla en cappuccino van krab:

Bbq varkensnek, biet en mosterd

Zeetong, schorseneer en aardappel:

Kaasplankje met Belgische kazen van Kaasaffineurs Van Tricht:

Appel, chocolade en pecan:

Een digitale Hello Fresh date

De voorlaatste werkdag van het jaar, woensdagavond, hadden mijn vriend een digitale date met een kameraad en zijn gezin. Het was de bedoeling dat we samen zouden videochatten om 18.30u, omdat we tegen die tijd normaal gezien gegeten hebben. Helaas kostte het mijn vriend iets meer tijd om zijn laatste Hello Fresh maaltijd van het jaar te bereiden dan de op het recept vermelde 25 minuten. Waardoor we eigenlijk net aan tafel gingen toen onze vriend de call opstartte.

Het planningsfoutje maakte dat mijn vriend en ik het gevoel hadden samen met iemand de maaltijd te kunnen delen, een gevoel dat ons in 2020 niet al te vaak is gegund. Best gezellig, dus! Niet te geloven trouwens hoe de drie kinderen van onze vrienden gegroeid waren. Geen spoor meer van die kleine baby die ik ongeveer een jaar geleden bezocht. De donkere haartjes waren volledig weg en vervangen door een lichtblonde coupe net zoals die van haar broers. En ze kon ondertussen zelfs al lopen.

We babbelden ongeveer een uur lang over ditjes en datjes, maar het grootste nieuws van de avond was dat onze vrienden een nieuwe woonst gekocht hadden. Eentje met serieus wat verbouwingswerk aan, maar met een architect in huis komt dat zeker in orde! Benieuwd om over een jaar of twee hun nieuwe woonst te kunnen bewonderen. Fingers crossed dat ze niet op te veel onverwachte problemen stoten.

Wat we deze avond aten: Sticky paddenstoelen met sesamrijst, gember, bosui en zoetzure radijs en gele biet (overheerlijk vegetarisch gerecht, dikke aanrader!):

Voor de volledigheid, de Hello Fresh maaltijden van de voorbije twee dagen:

Biefstukreepjes in zoet-pittige chilisaus met noedels, wokgroentenen pinda’s:

Parelcouscous met spekjes en courgette, cranberrychutney, avocado en gemengde sla:

December, een maand vol verrassingen

Mijn collega’s zijn er deze namiddag met verve in geslaagd mij op de valreep van 2020 nog een fijne verrassing te bezorgen. Ik had om 16u een digitaal overleg met een collega met wie ik wekelijks kort overleg, want zij trekt een belangrijk project binnen ons team. Het was me wel niet duidelijk wat we vandaag nog te bespreken hadden, want ons vorige overleg dateerde van woensdag en veel was er sindsdien niet meer gebeurd. Aangezien ik deze maandag al een vrij drukke vergaderdag had, vroeg ik aan haar of het overleg niet gewoon kon geannuleerd worden. Maar ze wilde toch graag even kort samen zitten. Ok dan!

Toen ik om 16u de Teams vergadering vervoegde, was ik daar echter niet alleen met mijn collega, een hoop andere collega’s waren stiekem aangesloten bij de vergadering. En hup, daar ging opeens tegelijkertijd de deurbel. Ik was even helemaal in de war, want ik verwachtte geen pakketje, maar toen ik zag dat het één van mijn collega’s was die in Leuven woonde, viel mijn eurocent: mijn collega’s hadden mij liggen!

De collega in kwestie kwam mij een doosje pralines van Bittersweet brengen, wat aanleiding gaf tot een beetje een slapsticksituatie, want ik moest mijn mondmasker nog ergens vinden en mijn collega moest eigenlijk op anderhalve meter blijven staan, waardoor de overhandiging van de pralines er nogal komisch uit zag. Het leven is er logistiek niet makkelijker op geworden sinds de start van de coronacrisis. En aangezien ik mijn hoofdtelefoon op had, kon mijn collega natuurlijk niet meevolgen wat de andere collega’s via Teams zeiden.

De digitaal aanwezige collega’s hadden nog een tweede verrassing voor mij: een bon van de AS Adventure. Komt goed van pas want mijn wandelschoenen zijn al serieus aan het verslijten van al dat wandelen de voorbije maanden.

Echt zeer dankbaar voor dit fijne afscheidscadeautje. <3

Barbecue met ons knuffelcontact, take two

Herhaald, wegens groot succes! En ook wel omdat onze kameraad graag experimenteert met zijn barbecuestel en hij steeds op zoek is naar testsubjecten.

Deze keer had onze vriend bij Rondou een fijn dik stuk vlees op de kop getikt. Dikker dan de vorige keer, in de hoop dat het eindresultaat wat meer saignant zou zijn. Mijn vriend en ik stelden ons uiteraard graag kandidaat als proefkonijn. Ditmaal was de jongste dochter van onze vriend paraat voor gans de maaltijd. Alleen jammer dat we haar niet meer konden overhalen om voor ons te zingen.

We startten met wat aperitiefhapjes en een heerlijke prosecco die onze kameraad cadeau had gekregen van een Italiaanse doctoraatsstudent die hij begeleid had.

Mijn vriend en ik waren getuigen van heel het proces om tot een perfect gegaard stukje vlees te komen. Onze kameraad is een doctor, dus het mag niet verwonderen dat ook het garen van vlees op een wetenschappelijke manier benaderd werd. Inclusief temperatuursensoren. Nieuw aangekocht sinds ons vorige bezoek.

En waw: wat een fenomenaal lekker stukje vlees was me dat! Heerlijk! Wie goed kijkt, ontwaart op de foto’s in het barbecuestel ook de quinoa met groentjes die we bij ons stukje vlees aten.

Na samen genoten te hebben van dit heerlijke diner, was het tijd voor wat ontspanning. Onze kameraad haalde zijn chapeau boven en we wijdden zijn dochter in in de geheimen van het bluffen. Op het einde van de avond had ze het spel beet en konden we een geloofwaardig rondje poker spelen.

En ja, er was whisky. Of wat hadden jullie gedacht?

Taste, take two

Omdat ons gepland kerstdiner met de ouders van mijn vriend afgelast werd wegens ziekte, werkten mijn vriend en ik deze zaterdagavond met veel plezier de ‘overschotjes’ van ons Taste diner weg. En ja, de tweede dag smaakten deze gerechten zo mogelijk nóg beter!

Gegrilde Sint-Jacobsnoten en peterseliewortel:

Duif met veenbessenkorst, knolselder en spekjes:

Baba met confituur voor stoere jongens en meisjes:

Citroentaartje:

Oja, en ik ben ook weer aan het puzzelen geslagen!

Dinner by Taste

Deze zaterdag hadden mijn vriend en ik afgesproken om samen met zijn ouders een soort van coronaproof kerstfeest te houden. Op anderhalve afstand van mekaar, uiteraard. Mijn vriend en ik zouden dan wel gebruik maken van het toilet in de praktijk van zijn moeder, zodat elk koppel een eigen toilet had. Omdat in Herentals de take-away opties nogal aan de magere kant zijn (en dan blijf ik beleefd) bestelden we een maaltijd voor vier personen bij Taste.

Helaas, begin deze week liet zijn moeder ons weten dat ze zich niet zo geweldig voelde. Het verdict van de dokter: zona. Even hoopte ze nog beter te zijn tegen het einde van de week, maar toen ik de diagnose hoorde, wist ik al dat dat waarschijnlijk niet zou lukken. Zona is pijnlijk en geneest traag. En samen rond de feestdis zitten, terwijl één van de tafelgenoten afziet en amper een sneetje getoast brood binnen krijgt, daar heeft niemand iets aan.

Groot schuldgevoel bij de moeder, want nu had haar zoon betaald voor een maaltijd voor vier personen en wat zouden we daar dan wel niet mee moeten aanvangen? Heel simpel, opeten, uiteraard! Gelukkig hadden mijn vriend en ik voor vrijdag geen Hello Fresh maaltijd voorzien. En in plaats van sushi of Thais of Chinees te laten leveren, genoten we samen van de kookkunsten van de chefkok van Taste!