Surrealisme in Brussel

Gisteren spoorden mijn vriend en ik naar Brussel om samen met zijn ouders ons te verdiepen in het surrealisme. We startten met een lekker lunch bij Victor Bozar Café. Blijft toch echt een top-plek in Brussel. Elegant interieur, zeer efficiënte bediening en heerlijk eten. Meer moet dat echt niet zijn. Met als extra pluspunt dat je rechtstreeks vanuit het café Bozar kan binnen stappen.

IMG_6429

IMG_6437

We startten met Histoire de ne pas rire, een zeer boeiende trip door het surrealisme in België. Het werk van dichter Paul Nougé (van wie ik tot mijn scha en schande nog nooit gehoord had) diende als leidraad voor de tentoonstelling. De tentoonstelling was bijzonder goed gestoffeerd, al moet ik bekennen dat ik niet alle informatie tot mij heb kunnen nemen. Dan hadden we twee dagen voor ons bezoek moeten uittrekken.

Wel zeer blij dat ik heb kunnen kennismaken met het werk van twee vrouwelijke kunstenaars: Jane Graverol en Rachel Baes, ex-minnares van Joris van Severen, die zijn dood nooit echt te boven kwam. Hoewel de ideeën van Joris van Severen niet verder van de mijne kunnen liggen, moet ik zeggen dat het werk van Rachel Baes intrigeerde. Een tentoonstelling om duimen en vingers af te likken. En dat vonden wij niet alleen, want het was er behoorlijk druk.

IMG_6440

IMG_6441

IMG_6442

IMG_6444

IMG_6447

IMG_6448

IMG_6450

IMG_6452

IMG_6453

IMG_6454

IMG_6455

IMG_6456 Continue reading →

Hoog bezoek!

Gisteren hadden mijn vriend en ik hoog bezoek over de vloer! Onze kameraad die al een hele tijd in de VS woont, was in het land met zijn twee pittige dochters (de mama was helaas in de VS gebleven). De goden waren ons duidelijk goed gezind, want het lukte vrij gemakkelijk om een moment te vinden om af te spreken. Echt, zo blij dat we elkaar nog eens konden zien, want hij heeft natuurlijk een druk programma af te werken, die zeldzame keren dat hij in België is.

Voor deze bijzondere gelegenheid trakteerden we hem en zijn dochters op sushi en gyoza. De dochters waren alweer flink gegroeid. En zo slim! Ze spreken vlotjes Engels, Nederlands en Chinees. Al is dat niet verwonderlijk met twee zulke intelligente ouders, natuurlijk. We hadden op het einde van de avond het gevoel dat we nog lang niet uitgepraat waren, maar helaas, de meisjes moesten in bed. En nu is het weer uitkijken naar onze volgende reünie.

IMG_6414

IMG_6417

IMG_6419

IMG_6424

De heropening van het Permekemuseum

Gisterenavond zat ik opnieuw met dezelfde twee collega’s als vorige week op de achterbank van een auto. Ditmaal helaas niet op de achterbank van een fancy Tesla, maar wel op de achterbank van het charmante autootje van een onlangs gepensioneerde collega. Het was iets krapper dan vorige week, maar het gezelschap maakte dat helemaal goed! We hadden immers veel om over bij te praten onderweg naar het Permekemuseum.

Voor mij was het geleden van 2019, nog vóór de renovatie, dat ik nog eens in het museum was. En toegegeven de make-over is niet spectaculair, omdat er vooral op toegankelijkheid en het moderniseren van de technieken is gewerkt, maar de opfrissing had het museum duidelijk deugd gedaan. Er was alleszins massaal veel volk om de nieuwe tentoonstelling ‘Constant Permeke in tegenlicht‘ te bewonderen. Ook veel bekenden tegen het lijf gelopen, die allemaal even nieuwsgierig waren als ik, ongetwijfeld.

Ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was door een aantal werken van Permeke die ik nog niet eerder gezien had. De werken van Permeke die ik kende, vond ik vaak nogal donker en iets deprimerends uitstralen, maar deze tentoonstelling liet mij kennismaken met een andere kant van de man.

IMG_6369

IMG_6371

IMG_6372

IMG_6373

IMG_6374

IMG_6375 Continue reading →

Snelle lunch bij Ket Café

Jammer genoeg had ik deze middag niet veel tijd voor een uitgebreide lunch, omdat ik om half twee alweer terug op de werkvloer verwacht werd voor een redelijk pittige vergadering, maar ik wilde deze afspraak niet verzetten, omdat het alweer veel te lang geleden was en mijn collega en ik veel hadden om over bij te praten. De lange wachtrij deed me even terugdeinzen, maar we werden al bij al redelijk snel bediend en het slaatje van Ket Café smaakte voortreffelijk. Leuke plek op wandelafstand van onze nieuwe werkplaats. Alleen jammer dat wij blijkbaar niet de enigen zijn die deze plek ontdekt hebben…

IMG_6368

Afscheid van mijn kies

Bijna een half uur moeten wachten in de wachtkamer van de tandarts om vervolgens op minder dan een kwartier buiten te staan, een kies armer en een groot gat in mijn kaakbeen rijker. Ik weet nu al dat ik de kies in kwestie zal laten vervangen door een implantaat, want ik haat het gevoel van een tand te missen. Dat betekent dus dat ik de komende maanden spijtig genoeg nog vaak in de tandartsstoel zal mogen plaatsnemen. Blah.

Op pensioen met een lekker ontbijt

Vandaag wuifden wij een zeer gewaardeerde collega uit, die vanaf morgen met pensioen gaat. Voor de gelegenheid hadden we een lekker ontbijtje voorzien, al was de vergaderzaal misschien net iets te formeel om het écht gezellig te maken.

Alweer een hoop kennis en ervaring die ons bedrijf verlaat, maar het is hem uiteraard gegund. Ik weet dat de laatste reorganisatie voor hem er wat teveel aan was, maar hij heeft, ondanks zijn persoonlijke bedenkingen, echt tot zijn allerlaatste dag zijn steentje bijgedragen. Een lichtend voorbeeld van collegialiteit, betrouwbaarheid en inzet en iemand met wie ik op persoonlijk vlak enorm goed kon opschieten. We gaan hem missen!

IMG_6356

IMG_6358

Op bezoek bij de dinosauriërs

Vandaag spoorden mijn vriend en ik samen met mijn petekindje en zijn gezin naar Brussel voor een bezoekje aan het Instituut voor Natuurwetenschappen en haar befaamde grootste Dinosaurusgalerij van Europa. Dé topattractie blijven toch de Iguanodons van Bernissart, waarvan nu geweten is dat deze op vier poten liepen en niet op twee, zoals ze gemonteerd zijn in de galerij. Heel interessant ook om meer te leren over het verhaal van de ontdekking door de mijnwerkers en de manier waarop de skeletten uit de steenkoolmijn gehaald werden.

De galerij met de prachtige skeletten is zeker indrukwekkend, de collectie van fossielen is fenomenaal en ook de tijdelijke tentoonstelling GIANTS was de moeite, maar wat mij het meeste zal bijblijven, is de warrige wayfinding, waardoor het voor ons een hele uitdaging was om onze weg doorheen het museum te vinden. Ruimte voor verbetering dus.

IMG_6241

IMG_6242

IMG_6251

IMG_6272

IMG_6245

IMG_6248

IMG_6249

IMG_6255

IMG_6259

IMG_6270 Continue reading →

Wijn proeven bij Licata Vini

Gisteren spoorden mijn vriend en ik naar Schulen om vervolgens samen met mijn broer en zijn vriendin te carpoolen naar Diepenbeek. Een tijdje geleden had mijn broertje ons erop attent gemaakt dat er een wijnproeverij was bij Italiaanse wijnzaak Licata Vini. Licata Vini verdeelt onder andere één van onze favoriete Piëmontese schuimwijnen, de Millesimato Contratto. Aangezien de voorraad witte wijn van mijn vriend en mezelf stevig geslonken was, leek dit ons een prima gelegenheid om deze aan te vullen.

Het aanbod aan Italiaanse wijnen bij Licata vini was zo uitgebreid dat we er onmogelijk in slaagden om van alles te proeven. Mijn vriend en ik concentreerden ons voornamelijk op de witte wijnen. En we sloten de namiddag af met een paar uitzonderlijke lekkere (en bijzonder dure Barolo’s). We vonden een aantal witte wijntjes naar onze smaak en keerden met een tevreden gevoel terug naar het huis van mijn broertje.

IMG_6214

De befaamde Tomomorrowland schuimwijn (mijn verdict: ok, maar niet echt bijzonder):

IMG_6216

IMG_6218

IMG_6219

Voor het avondmaal waren mijn broertje en zijn vriendin Thais gaan afhalen. En amai, dat smaakte! En ja, natuurlijk kraakten we nog een flesje wijn daarbij en sloten we de avond af met een glaasje Zacapa rum. Noblesse, oblige, he. 😉

IMG_6223

IMG_6224

IMG_6225