Sonnenberg in Luzern – 26 juli 2019

Onze laatste dag in Luzern. Amai, die vakantie is ook weer voorbij gevlogen. Ik vond Luzern alleszins zeker de moeite van het bezoek waard. Alweer een Zwitserse parel ontdekt.

We ontbijten op het gemak, maken onze valiezen en laten die vervolgens achter bij het onthaal. We hebben geen grootste plannen voor vandaag. Langs de Reuss wandelen we naar de Gütschbahn, een tandrandbaan die ons naar Schlosshotel Gütsch brengt. Vandaar hebben we alweer een prachtig uitzicht over Luzern.

IMG_5626

IMG_5627

IMG_5644

IMG_5647

IMG_5650

IMG_5652

IMG_5653

IMG_5654

IMG_5657

Vanaf Schlosshotel Gütsch maken we een mooie wandeling in de groene long van Luzern. Bij Gasthof Schwyzerhüsli lassen we een kleine drankpauze in. Bij deze temperaturen moet een mens gehydrateerd blijven, nietwaar? Al zijn alcoholhoudende dranken op dat vlak wellicht niet de beste keuze, mijn prosecco en het biertje van mijn vriend smaken.

Image20

Image21

Image22

IMG_5664

IMG_5669

Vervolgens wandelen we verder naar de Sonnenberg. Het uitzicht is mooi, maar het is zo mogelijk nog warmer dan de voorbije dagen. We zweten wat af. Na een tijdje gewandeld te hebben dalen we de Sonnenberg opnieuw af via de blauwe Sonnenbergbahn.

IMG_5673

IMG_5676

IMG_5713

IMG_5717

We nemen de moedige beslissing om het openbaar vervoer verder links te laten liggen en te voet naar Luzern terug te keren. We wandelen tussen de wijngaarden. Doordat we voornamelijk de gewone, verharde wegen volgen, waar tussen de huizen weinig schaduw is, loopt het zweet langs onze rug. Maar we zetten dapper voort. We zien ons doel immers liggen in de verte.

IMG_5720

IMG_5722

IMG_5724

IMG_5727

IMG_5728

De wandeling blijkt toch steviger dan eerst gedacht, maar zo hebben we wel een reden om een milkshake te drinken bij Amore Mio. Helaas, de uitbater is erg onvriendelijk en de milkshake trekt op niks. Een Italiaanse gelatozaak onwaardig. We voelen ons dik in het zak gezet.

IMG_4426

IMG_4428

IMG_5729

IMG_5732

IMG_5737

Tijd om onze voeten in het water te steken. We kunnen elk beetje afkoeling goed gebruiken. Het terras van Opus blijkt een ideale plek om een glas wijn te drinken. De keuze op de kaart is fenomenaal. Ik drink er een heerlijk glas prosecco en een werkelijk uitstekende rosé. Een aanrader.

IMG_4431

Voor het avondmaal keren we terug naar het hotel. Een simpele vegan bowl bij Dean & David is ideaal op zo’n warme dag. En daarmee zit onze vakantie er dus officieel op. We gaan met onze valiezen naar het station en zoeken een wagon met airco uit voor de terugrit naar Genève. De trein rijdt rechtstreeks naar Genève, dus we kunnen op het gemak blijven zitten. Na een zeer comfortabele rit komen we in Genève aan. Vanaf het station gaan we te voet naar het appartement van mijn vriend en zijn nét op tijd binnen voor de regen losbarst. Een welgekomen bui na een hittegolf.

Blij dat ik deze vakantie de gelegenheid had om Zwitserland wat beter te leren kennen.

Petanque, fotozoektocht en Italiaans buffet

Zaterdag spoorden mijn vriend en ik richting Herentals, goed voorzien van mondmaskers, want de berichtgeving uit de provincie Antwerpen is alles behalve positief te noemen. In Herentals sprongen we om een blue bike en een kwartier later reden we de oprit van zijn ouderlijk huis op voor de eerste familiebijeenkomst van het jaar. Damn you, corona!

We gaven alle aanwezigen braaf een ellenboogje, maar al snel zaten we allemaal rond dezelfde tafel brood en beleg aan mekaar door te geven. Onze bubbel werd meteen uitgebreid met zes extra volwassenen, gelukkig zijn de kinderen allemaal jonger dan twaalf jaar.

Na de lunch wandelden we richting de petanque club, waar we de meest langdradige uitleg ooit kregen over wat in mijn ogen amper een sport genoemd kan worden. Enfin ja, over kleur en smaak valt uiteraard niet te twisten. En de eerste drie partijtjes vond ik nog wel leuk, maar daarna begon het echt te eentonig te worden voor mij. Aan de twee begeleiders zal het nochtans niet gelegen hebben, want die deden hun uiterste best om hun enthousiamse over te brengen.

Conclusie: een uurtje was ok geweest, anderhalf uur was echt te lang.

Na die sportieve inspanning stond er een fotozoektocht op het programma. De ouders van mijn vriend hadden zelf een zoektocht in mekaar gebokst met een hoop foto’s die ze eigenhandig gemaakt hadden. Chapeau, want dat moet een heel werk zijn geweest. We deden ons best om pijlen, beertjes, reuzepaddenstoelen, boomstronken, kapelletjes en andere objecten te identificeren. Onderweg beklommen we de toeristentoren van Herentals en bewonderden het uitzicht.

IMG_1662

IMG_1663

IMG_1665

IMG_1667

IMG_1668

IMG_1670

IMG_1671

Van wandelen krijgt een mens honger, maar we konden toch niet aan het avondmaal beginnen zonder een aperitiefje, nietwaar? Ik had wat flessen champagne meegebracht om te trakteren voor mijn bevordering. Altijd fijn om successen te kunnen delen. Grappig: als inleiding op mijn traktatie had ik gezegd dat ik nu een trapje hoger klom in de hiërarchie, waar het middelste nichtje van mijn vriend prompt ‘een trapje hoger in de therapie’ van maakte. Misschien heeft ze wel gelijk!

Ik kreeg ook nog een mooi portret van één van de nichtjes van mijn vriend. De gelijkenis is sprekend!

IMG_1679

Voor het feestelijk avondmaal hadden de ouders van mijn vriend een Italiaans buffet voorzien met allerlei verschillende soorten pasta. Waar ik vroeger een grote pastaliefhebber was, vind ik pasta tegenwoordig vaak te zwaar. En ja, het was lekker, maar amai, zo’n stevige sauzen die als een blok op je maag blijven liggen… Gelukkig was de rosé licht. 😉

IMG_1681

Extra punten voor de heerlijke chocomousse als dessert:

IMG_1683

Na afscheid van alle aanwezigen genomen te hebben, fietsten mijn vriend en ik terug naar het station van Herentals. Onzeker wanneer we zijn familie opnieuw zullen zien, want we gaan er allebei vanuit dat de nationale veiligheidsraad de maatregelen om het coronavirus in te dijken ongetwijfeld zal verstrengen.

Whisky and Indian Food

Vrijdagavond hadden mijn vriend en ik onze kameraad uitgenodigd om samen Indisch te eten en vervolgens te genieten van een paar whisky-proevertjes. Ik ontsmette opnieuw alle contactoppervlakten en we zetten het schuifraam naar ons balkon wagenwijd open. Kwestie van onze gast veilig te kunnen ontvangen.

Ik had een mooie selectie aan Indische gerechten besteld bij New Holy Cow: mushroom curry, chana bhaji, scampi jalfrezi, chicken tikka massala, lamb curry madras, okra en wat raita om te blussen indien nodig. Helaas, de gerechten waren lekker, maar niet echt fotogeniek. De curries en bijgerehten hadden allemaal min of meer dezelfde kleur. Dus jullie moeten me maar op mijn woord geloven dat het lekker was.

Ook lekker: het flesje rode wijn dat onze kameraad had meegenomen:

IMG_1632

En het dessertje: heerlijke chocolaatjes van Bittersweet. Ideaal te combineren met een glas whisky.

IMG_1633

De dagen voor de komst van onze kameraad hadden we snel de onderstaande escape puzzel (puzzel nummer zeven!) in mekaar gepuzzeld. Slechts 759 stukjes, een fluitje van een cent voor doorwinterde puzzelaars zoals mijn vriend en mezelf. Aan de raadsels waren we nog niet begonnen, maar aangezien onze kameraad bekend staat om zijn wiskundig vernuft, leek ons dit wel een kolfje naar zijn hand.

Het oplossen van de raadsels verstopt in de puzzel bleek alleszins lastiger dan gedacht, ofwel zochten wij het gewoon té ver. Zonder de hints denk ik alvast niet dat we het gehaald zouden hebben. Al vermoed ik dat wanneer je één zo’n puzzel opgelost hebt, andere exemplaren volgens een gelijkaardig stramien te kraken vallen.

IMG_1688

Whisky die het meest in de smaak viel deze avond: de Nikka Coffey Malt.

Samouraï lunch

Erg genoten van de laatste Brusselse lunch voor mijn verlof, samen met mijn collega-teamverantwoordelijke. Het was de eerste keer dat we met ons tweetjes gingen lunchen en ik heb veel bijgeleerd over de taken en medewerkers van haar team. Heel verrijkend. Ik wil me namelijk zo goed mogelijk voorbereiden op mijn nieuwe functie, zodat ik vanaf 1 januari goed uit de startblokken kan schieten.

IMG_1628

Het uitzicht bij De Stordeur

Nog vier nachtjes slapen en mijn vriend en ik vertrekken op reis. Enfin ja, ik durf het nog niet te luidop zeggen, want voor je het weet sluit Frankrijk de grenzen met België of zo en komt er niets in huis van al die fijne plannen. Mijn vriend en ik hebben er nochtans allebei nood aan om er eventjes tussenuit te zijn. Leuven en omgeving hebben we ondertussen al wel gezien en onszelf kennende is het moeilijk om van het werk los te komen als die werklaptop binnen bereik ligt. Voor je het goed en wel beseft, ben je weer mails aan het beantwoorden. Maar goed, voorlopig ziet het ernaar uit dat we maandag kunnen vertrekken zoals gepland.

Omdat we potgrond en een druppelsysteem nodig hebben voor onze plantjes fietsen we naar de AVEVE aan het kanaal. Een goed excuus om het terras van De Stordeur eens uit te proberen. Tijdens onze fietstochtjes zijn we hier zo vaak gepasseerd dat onze nieuwsgierigheid gewekt is. Benieuwd naar het uitzicht vanaf het terras!

Het uitzicht is inderdaad de moeite, maar jammer genoeg kan je daar alleen maar van genieten als je zit aan een tafeltje vlakbij de glazen wand die uitkijkt op het kanaal. De andere tafels hebben eerder een beperkt uitzicht, maar het is er wel gezellig zitten en het eten is zeer lekker. Applaus voor een klassieke tomaat garnaal mét volledig uitgeholde en gepelde tomaat. Zo hoort dat! De salade Niçoise van mijn vriend zag er trouwens ook geweldig uit.

IMG_1604

IMG_1605

IMG_1608

IMG_1610

Umamido lunch!

Deze middag afgesproken om te lunchen met Goofball. Het was nog even spannend of de lunch al dan niet zou kunnen doorgaan, want de dag voordien had Goofball haar wijsheidstand laten trekken. Gelukkig ze was heel snel gerecupereerd en viel de pijn goed mee. Enige voorwaarde die ze stelde aan een lunchplek: het eten moest makkelijk te kauwen zijn. En wat is er makkelijker te kauwen dan een lekker noedelsoepje?

We hadden om 11.45u afgesproken bij Umamido in de Tiensestraat. Ik was een beetje vroeger dan Goofball op de afspraak en had voor ons al een tafeltje gereserveerd op het terras. Dit tot grote schrik van de dienster, want ojee, het restaurant ging pas open om 12u en ik mocht nog niet gaan zitten, want de tafels waren nog niet coronaproof gemaakt en ik had nog geen handgel gekregen en seffens stond de politie hier en grote paniek. Ik ben dan maar opgestaan en aan de overkant van de straat gaan wachten, kwestie van het meisje geen hartinfarct te bezorgen.

Maar eerlijk, als je restaurant opent om 12u vind ik wel dat je tafels gekuist mogen zijn om 11.45u. En zet gewoon aan de ingang van je terras een bus met handgel, voorzien van een bord met “handgel verplicht” en klaar is kees. Enfin ja, het is niet makkelijk voor mensen die in de horeca werken, ik besef het, maar het is de eerste keer dat ik met iemand geconfronteerd werd die zo paniekerig reageerde. Ik voelde me echt niet welkom.

Gelukkig was dit kleine incident snel vergeten toen Goofball en ik samen noedels zaten te slurpen, mijmerend over deze a-typische zomer en aangepaste vakantieplannen.

onIMG_1585

IMG_1587

Bij het teruglopen naar mijn fiets die onder het Rector De Somerplein stond, kon ik het niet laten nog een paar kiekjes te nemen van het prachtige hart van Leuven.

IMG_1590

IMG_1592

Inclusief take-away.com koeriers, anders klopt het plaatje niet, he.

IMG_1593

Fonske blijft er stoïcijns bij.

IMG_1600

Geglaceerde kalkoen met bloemkoolcouscous, appel en avocado

Na een vrij rustig dagje op kantoor in Brussel. Tijdens mijn middagpauze even binnen gesprongen bij Neuhaus en een lekker cadeautje gekregen ter ere van onze nationale feestdag!

IMG_1579

‘s Avonds genoten mijn vriend en ik van het beste foodbag recept van de week: geglaceerde kalkoen met bloemkoolcouscous, appel en avocado. Zo lekker dat de kleine misstap met de pladijs met botersaus en prei-mosterdstamppot al snel vergeven was.

IMG_1581

IMG_1582

Een zonnige maandagavond in Leuven

Deze week plaatsen we, na een paar weekjes overgeslagen te hebben, opnieuw een Foodbag bestelling, wellicht de laatste keer deze vakantie, want als alles goed gaat, vertrekken mijn vriend en ik volgende week voor een kleine drie weken op vakantie naar Bretagne. De risotto met courgette en tijm was alvast een voltreffer! Lekker én vegetarisch!

IMG_1520

IMG_1521

Omdat het zo’n prachtige zomeravond was, trokken mijn vriend en ik de stad in voor een ijsje van Decadenza en een avondwandeling. En zo ontdekten we in het hart van onze stad toch nog een onbekend hoekje in de Mussenstraat. Door de vrolijk geschilderde huizen waanden we ons zowaar eventjes in het buitenland.

IMG_1525

IMG_1527

Geen onbekende plek, maar de Universiteitsbibliotheek blijft een imposant bouwwerk, vooral in volle avondzon komt de gevel het best tot zijn recht.

IMG_1529

IMG_1534

IMG_1535

En als uitsmijter: de laatste puzzelloodjes wegen het zwaarst. Al komt deze puzzel qua moeilijkheidsgraad niet in de buurt van de Dubai puzzel.

IMG_1487

Genieten van een vrije dag in Leuven

Deze nationale feestdag goed begonnen met de laatste stukjes van onze zesde (!) puzzel op hun plek te leggen:

IMG_1541

Omdat mijn vriend helaas voor een Zwitsers bedrijf werkt, kon hij niet genieten van een vrije dag. Wat mij de gelegenheid gaf om ons appartement aan een kleine schoonmaakbeurt te onderwerpen. Alleen jammer dat de resultaten van zo’n schoonmaakbeurt zo beperkt zichtbaar blijven. Schoonmaken is echt een eindeloze klus. Veel respect voor de schoonmakers die in deze vreemde coronatijden bedrijven en restaurants veilig én proper houden.

‘s Middags trokken mijn vriend en ik de stad in om samen te lunchen bij Bar Leuv. Ik ging voor de gezonde optie: een bowl met passievruchtencoulis,witte chocolade, kiwi, banaan en granola. Heerlijk! Mijn vriend koos voor de toast met spek en ei, avocadocrème en groene kruiden. Een keuze die mij, toegegeven, toch een beetje jaloers maakt.

IMG_1544

IMG_1546

IMG_1548

Gelukkig was er een brownie om tegengewicht te bieden aan al dat gezonde eten!

IMG_1550

Na deze lekkere lunch, trok ik de stad ik voor een wandeling. Deze zomer stelt iet of wat teleur na het fantastische voorjaar, maar vandaag zette de zon haar beste beentje voor en daar wilde ik graag van profiteren.

IMG_1551

IMG_1554

‘s Avonds aten we pladijs met botersaus, prei-mosterdstamppot en salade. De foto geeft perfect weer hoe het gerecht smaakte: niet bepaald sexy. Van alle foodbag-gerechten tot nu toe was dit de grootste tegenvaller. Jammer.

IMG_1563

Om deze nationale feestdag in stijl af te sluiten, zakten we af naar het stadspark om in een standstoel te genieten van een glaasje cava van D’Hulst bij pop-up bar De Groten Hof. Het was er bepaald rustig en jammer genoeg werd het al snel een beetje te fris voor mij.

IMG_1564

IMG_1566

IMG_1567

Omdat we zin hadden in een cocktail, wandelden we naar Bar Nine. En ja, we hadden geluk, we vonden een tafeltje op het terras. Ik ging voor de passionata en mijn vriend voor de klassieker der klassiekers: de long island ice tea. Beide zeer lekker! Door de koude drankjes koelde ik echter snel af en al gauw stond ik vol met kippenvel. Jammer, net nu we erin geslaagd waren een plekje te veroveren op het terras van wat zowat de hipste cocktailbar van Leuven moet zijn. We overwogen nog even binnen te gaan zitten, maar hoe langer we hier zouden blijven rondhangen, hoe kouder de wandeling naar huis. Dus kozen we toch maar voor de verstandigste optie en trokken we in stevig marstempo richting ons appartement.

IMG_1575