liefde

Een gezellig avondje

Rauwe vis, koude rijst, sojasaus, wasabi en goed gezelschap, meer hoeft dat echt niet te zijn. Het maakt me erg blij om te zien dat vriendin U, na jaren vrijgezel geweest te zijn, eindelijk de ware tegen het lijf gelopen heeft. Prachtig om de liefde tussen twee mensen schuchter te zien ontluiken. Ach, die eerste kriebels, bestaat er iets mooiers? Alweer twee mensen die elkaar online vonden. Het internet, het is toch een fantastische uitvinding.

De PurPur heeft trouwens nieuwe uitbaters. Twee mediterraan ogende, knappe kerels in strakke pakken. Ik vermoed Koerden, omdat er Koerdische thee op het menubord stond. Benieuwd of deze uitbaters het langer uitzingen dan de vorigen, want de PurPur verdient echt zijn plekje in het Leuvense horecalandschap.

Love was in the air

Gisterenavond hadden we twee koppels met hun kindje op bezoek. Het was een beetje een gok, want we wisten natuurlijk niet of peuters O (18 maanden) en L (11 maanden) het met mekaar zouden kunnen vinden. Een vorig experiment in die zin was niet zo goed uitgedraaid. Hun ouders kenden elkaar via mijn vriend en ikzelf, maar de kindjes zouden elkaar voor het eerst zien. Gelukkig draaide het zeer goed uit. Bij het afscheid nemen drukte peuter O zowaar haar lippen op die van een helemaal niet tegensputterende L. Jaja, prille liefde, dat zag je zo. 😉

PS: We hielden het menu-gewijs simpel. Een gevulde sint-jacobsschelp vanuit de Delhaize om in de oven te zetten, spaghetti met scampi in currysaus en als dessert ijs en pralines. ‘t Is het gezelschap dat telt, he?

Beeld zonder klank

Als afsluiter van de Russische les wilde één van onze medecursisten een stukje uit de video van zijn huwelijk tonen. Hij is namelijk eind 2008 in Rusland met een Russische in het huwelijksbootje gestapt. Het hele verhaal klinkt als een modern sprookje. Elkaar leren kennen in Oost-Duitsland in de tijd dat er nog twee Duitslanden bestonden. Een korte romance beleefd, waarna hij terug naar België ging en zij terug naar Rusland. Waarna ze, zoals dat zo vaak gaat, alle contact verloren.

Jaren later vond hij haar via een oude vriend toevallig terug. Ze is ondertussen in Rusland getrouwd, heeft een zoontje gekregen, maar is alweer gescheiden. Ze halen de vroegere banden opnieuw nauwer aan en van het één komt het ander. Nu zijn ze getrouwd. Hij is alweer in België en zij blijft nog tot eind dit jaar in Rusland. Daarna komen zij en haar zoontje, die ondertussen negen is, naar ons land. Het begin van een heel nieuw leven in een land waarvan ze geen van beiden de taal beheersen. Niet makkelijk…

Helaas haperde het geluid van de video en kregen we enkel beeld te zien. Jammer, maar na de examens doen we een tweede poging. Benieuwd wat voor muziek de videokunstenaar onder de cheesy special effects gemonteerd heeft. 😉 De cover van de video was alvast ongelooflijk hard gefotoshopt.

Eerste kennismaking

Vandaag moest ik met een collega van een andere afdeling naar een externe vergadering. Na de vergadering liepen we samen terug naar het werk. Een mooie gelegenheid om mekaar wat beter te leren kennen, dus ik vraag haar waar ze woont. Zegt ze gortdroog: “Nergens. Ik heb het dit weekend uitgemaakt met mijn vriend.” Qua introductie kon dat wel tellen. :-) Wat is dat toch met mijn collega’s en hun liefdesproblemen?

Bedrog

Gisteren op de receptie vertelde een collega mij een verhaal dat me geraakt heeft. Ze vertelde over haar huwelijk en haar echtscheiding. Hoe haar man haar al twee jaar vóór hun huwelijk bedroog met een collega van zijn werk. Hoe ze er toevallig, net nadat ze de éénjarige verjaardag van hun huwelijk gevierd hadden, achter kwam. Ze waren op dat moment bezig met de adoptie van hun eerste kindje. Zijn reactie toen ze hem confronteerde met het feit dat hij een affaire had: “Ja, en dan?”

Nu kan ik het fenomeen slippertjes nog wel begrijpen. ‘k Heb er mij zelf in een vorige relatie aan bezondigd en geloof me, de kortstondige opwinding is al de miserie achteraf heus niet waard. Maar een affaire van dríe jaar? En trouwen terwijl je er achter de rug van je vrouw een maitresse op nahoudt? Zelfs een adoptieproces opstarten? Waarom? Wat drijft iemand om zoiets te doen? Waarom dan niet gewoon een einde maken aan de relatie? Het kan gebeuren dat de liefde op is, dat er een nieuwe liefde in je leven komt. Maar waarom dan niet eerlijk zijn met elkaar? Gewoon uit respect voor de andere persoon. Mijn collega vertelde me dat ze er volledig kapot van was, weken niet meer kon eten en dat tot op de dag van vandaag haar vertrouwen in de mannen nog steeds niet terug is.

En daar stond ik met mijn mond vol tanden, want wat zeg je op zo’n moment, als je zelf in een goeie relatie zit en nog nooit dat soort hartzeer hebt meegemaakt?

Ldvd

Een kwartier geleden gaat bij ons de bel. Stond er een kameraad met liefdesverdriet voor de deur die er duidelijk nood aan had zijn hart uit te storten. Nu staat mijn deur altijd open voor mensen met problemen en bied ik graag een schouder om op uit te huilen, maar zijn timing (de dag voor een examen) was niet echt optimaal. We hebben een kwartiertje gebabbeld en daarna heb ik hem de opdracht gegeven om samen met mijn vriendje iets te gaan drinken.

Mijn arm vriendje, opgezadeld met het troosten van de ontroostbaren. Ik denk dat hij zich zijn avond wel anders had voorgesteld. Sorry schatje, ik maak het later goed.

Romance op het werk

Al een half jaar of zo koesterden een (vrouwelijke) collega en ik vermoedens dat er iets moois bloeide tussen collega U van onze afdeling en ex-collega J die nog niet zo lang geleden naar een andere afdeling verhuisd is. Wij spreken ‘s middags nog geregeld af met ex-collega J en het viel op dat J en U toch wel erg vaak na het eten samen een wandelingetje gingen maken. En hun verlofperiodes kwamen ook verrassend vaak overeen. En ja, zoiets geeft natuurlijk aanleiding tot de nodige speculatie en het speuren naar signalen die onze vermoedens konden bevestigen dan wel weerleggen.

Vandaag heeft collega U toegegeven dat hij al een tijdje samen is met J. Al veel langer dan wijzelf vermoedden. Ik vind het echt geweldig. Twee toffe vrijgezellen-op-leeftijd die mekaar leren kennen op het werk. Ik gun ze het van harte.