Oekraïne versus Rusland

Het voordeel van in een studentenstad wonen, is dat je ‘s avonds de gelegenheid hebt om af en toe een interessante lezing mee te pikken. En zo kwam het dat ik deze donderdagavond doorbracht op de ongemakkelijke banken van een aula in het Mgr. Sencie Instituut om te luisteren naar een voordracht over het ontstaan van het Russisch-Oekraïens conflict. Bottom line is: ze zijn daar in Oekraïne nog niet direct uit de miserie. Kan ook moeilijk anders als de Russen jouw hoofdstad zien als de wieg van de Russische natie. Laten we hopen dat beide kanten in de nabije toekomst inzien dat dit gewapend conflict tot niets leidt en dat er een oplossing uit de bus komt waarin alle partijen zich kunnen vinden.

IMG_8914[1]

Beeld zonder klank

Als afsluiter van de Russische les wilde één van onze medecursisten een stukje uit de video van zijn huwelijk tonen. Hij is namelijk eind 2008 in Rusland met een Russische in het huwelijksbootje gestapt. Het hele verhaal klinkt als een modern sprookje. Elkaar leren kennen in Oost-Duitsland in de tijd dat er nog twee Duitslanden bestonden. Een korte romance beleefd, waarna hij terug naar België ging en zij terug naar Rusland. Waarna ze, zoals dat zo vaak gaat, alle contact verloren.

Jaren later vond hij haar via een oude vriend toevallig terug. Ze is ondertussen in Rusland getrouwd, heeft een zoontje gekregen, maar is alweer gescheiden. Ze halen de vroegere banden opnieuw nauwer aan en van het één komt het ander. Nu zijn ze getrouwd. Hij is alweer in België en zij blijft nog tot eind dit jaar in Rusland. Daarna komen zij en haar zoontje, die ondertussen negen is, naar ons land. Het begin van een heel nieuw leven in een land waarvan ze geen van beiden de taal beheersen. Niet makkelijk…

Helaas haperde het geluid van de video en kregen we enkel beeld te zien. Jammer, maar na de examens doen we een tweede poging. Benieuwd wat voor muziek de videokunstenaar onder de cheesy special effects gemonteerd heeft. 😉 De cover van de video was alvast ongelooflijk hard gefotoshopt.

Mijn eerste les Russich

Mijn eerste indruk: Russisch is een leukere taal dan Japans. Maar dat kan ook aan de juffrouw gelegen hebben die ongeveer een triljoen keer enthousiaster was dan onze juffrouw Japans. De groep was ook veel kleiner: 12 leerlingen versus 35 leerlingen, het is net iets gezelliger in de les Russisch dan in de overbevolkte les Japans. De juffrouw Russisch is een rasechte Russische, die nog maar negen jaar in ons land woont, waardoor ze met een schattig Russisch accent praat. ‘t Is een echte babbelkont bovendien die ook de nodige aandacht besteedt aan het overbrengen van de Russische cultuur. Ik mocht haar van bij de eerste oogopslag. Heb trouwens al een leuk gesprek gehad met haar over democratie in Rusland en de positie die Poetin (volgens mij zo’n beetje de nieuwe tsaar) daar nu inneemt. Ik heb het gevoel dat ik zaterdagochtend met plezier vroeg zal opstaan om de les bij te wonen.

PS: Er zaten meisjes bij mij in de les die op foto’s Lenin en Stalin niet herkenden. Ik viel bijna van mijn stoel.