leuven

In memoriam Marktrock Leuven

Jammer, erg jammer.

Nu moet ik zeggen dat ik niet echt een frequent bezoeker van Marktrock (en bij uitbreiding van festivals in het algemeen) was, maar het festival bracht in de zomermaand augustus extra sfeer (en extra frustratie voor de studenten met tweede zit) naar Leuven. Ik vond het vooral gezellig op de terrasjes in de buurt van de niet-betalende podia. Op de (betalende) Oude Markt ben ik maar een tweetal keer geweest en dan nog alleen maar omdat ik gratis toegangskaarten had. 😉 Ongetwijfeld zullen veel stadsfestivalliefhebbers het verdwijnen van Marktrock betreuren. 24 jaar een succesvol festival organiseren, het is iets om trots op te zijn. Een monument verdwijnt.

Gelukkig is er Beleuvenenissen om de fakkel (een beetje) over te nemen.

Busy day

Druk, druk vandaag. Maar ik klaag niet. Het is fijn om als vanouds van hot naar haar te hollen. Van al dat binnenzitten en studeren raakt een mens een beetje afgestompt.

Mijn dag begon met een vergadering van twee uur. Daarna heb ik een fijne wandeling gemaakt tijdens mijn (altijd te korte) middagpauze om ‘s namiddags fris aan de volgende vergadering te kunnen beginnen beginnen.

Gelukkig had ik daarna betere vooruitzichten: de nieuwjaarsreceptie van onze geliefde outsourcer (ik ben zó gemakkelijk omkoopbaar met spijs en drank). De drank was ok, de hapjes waren een beetje verlept en de kip-op-een-stokje was bepaald taai. De locatie was daarentegen top: de hoogste verdieping van het Sheraton. Jammer dat het zo mistig was, want het uitzicht was werkelijk de moeite.

Er was niet zo heel veel volk op de receptie, maar genoeg interessant volk om mee te netwerken en om interessante nieuwe weetjes van te vernemen. Ik heb echt mijn best gedaan om zoveel mogelijk handjes te schudden. Je weet nooit wanneer mijn toepassing weer eens de geest geeft. ‘t Is altijd handig om iemand rechtstreeks aan te kunnen spreken voor een probleem.

Na de receptie en lichtelijk aangeschoten na een tikkeltje te veel schuimwijn, had ik afgesproken met mijn vriendje om in de Mediamarkt een wasmachine en een droogkast voor ons bijna-klaar-appartement te kopen. Op een recordtempo onze keuze gemaakt, zodat we nog mooi op tijd in Leuven waren voor mijn afspraak.

Alweer een vergadering, deze keer niet for work maar for pleasure. In samenwerking met een aantal studentenverenigingen gaan we een lezing over een IT-gerelateerd onderwerp organiseren en dit was de eerste brainstorm. Het is allemaal nog vaag, maar we hebben al een richtdatum vastgelegd. Handig als je sprekers moet contacteren. 😉 En we zijn her erover eens geraakt dat we beslist een receptie achteraf moeten organiseren. 😉

Anyway, een aangenaam gevulde dag.

Zo

De examens zijn gedaan. Tijd om de zwartgalligheid op dit blogje wat te verlichten met een streepje zonlicht.

Gisterenavond zijn mijn vriend en ik gaan dineren in restaurant Ming. Vroeger was dit het chique, maar een beetje ouderwets aandoende Ming Dynasty. Een restaurant waaraan ik trouwens goeie herinneringen heb. Mijn allereerste keer in de Ming Dynasty was een etentje met vriendin M om het behalen van mijn diploma te vieren. Een afspraak die we al jaren op voorhand gemaakt hadden. “Ooit, als we afgestudeerd zijn, gaan we daar eten.” Want het leek ons studentjes, echt wel een superdeftig en heel duur restaurant.

Maar goed, ondertussen heeft de Ming Dynasty een flinke facelift gekregen. Het stijfdeftige is verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor een hip en fris interieur mét zeer attente bediening. En het eten kost er niet eens zoveel geld. Wij gingen voor een chinese zuurpikante soep als voorgerecht en daarna heerlijke gesauteerde sint-jacobsvruchten. Smullen geblazen!

Na het diner haastten we ons naar de filmzaal (ik heb een heilige schrik om het begin van de film te missen en ik moet altijd nog een last minute plasje doen voordat de film begint). Omdat de examens nog fris in mijn geheugen lagen, had ik niet veel zin om een zware film te zien. Dus werd het The prestige, een film waar ik al positieve kritieken over gelezen had.

Helaas voldeed The prestige niet aan mijn verwachtingen. Misschien was het geen goed idee om twee goochelfilms vlak na mekaar te zien. (Ok, het is al een tijdje geleden dat ik The Illustionist gezien heb, maar daarna heb ik geen tijd meer gehad voor cinemabezoekjes.) Toegegeven, de beelden waren bloedmooi en de sfeerschepping was indrukwekkend. En een hoop van mijn favoriete acteurs waren behoorlijk goed aan het acteren (jammer dat Scarlett maar een bijrolletje had). Wat mij het meeste stoorde was het einde. De deus ex machina (letterlijk te nemen). Blah. Geef mij maar een échte goocheltruc.

Deadline: 20 januari

Een tijdje geleden hadden we met twee bevriende koppels afgesproken op de kerstmarkt van Leuven. Na de wandeling langs kraampjes met prullaria allerhande, kwam achteraf bij een troostend glas rode wijn weer de never-ending-story van ons appartement ter sprake.

Er werd toen afgesproken dat, als we niet vóór 20 januari in ons appartementje zaten, mijn vriend en ik op een uitgebreid diner getrakteerd zouden worden door L en U (waarschijnlijk uit puur medelijden). Als we daarentegen wel vóór 20 januari in ons appartement zaten, moesten wij trakteren op een diner in ons kakelverse appartement.

Ik begin er een beetje voor te vrezen dat L en U zullen mogen opdraaien voor dat diner…

Aanrader

Voor de wijnliefhebbers: http://www.dewijnkraal.be. Gisteren hebben we dit winkeltje ontdekt toen we op de markt in de Brusselsestraat onze inkopen deden voor het feestje van vanavond. Mijn vriend en ik staan in voor het dessert en we hadden nog fruit nodig voor de chocoladefondue. (Mmmm, chocoladefondue!)

Ik was dit winkeltje al wel enkele keren voorbij gekomen, maar was er nog nooit binnen gestapt. We waren op zoek naar een cadeautje voor de opa van mijn vriend en omdat die mens een wijnliefhebber is, belandden we in de Wijn Kraal. (Gisteren was het familiebijeenkomst bij de schoonfamilie, een soort pré-oudjaarfeestje.)

We werden met open armen ontvangen in de Wijn Kraal. Zelfs nadat ik (flater) gevraagd had of ze misschien Franse wijn hadden. De Wijn Kraal is namelijk gespecialiseerd in Zuidafrikaanse en Chileense wijnen. De uitbater schoof ons na deze kleine lapsus twee glazen voor de neus. “Om te proeven.” Leuk, leuk. En na dat glaasje wijn, kregen we nog een afzakkertje: een soort Afrikaanse chocoladelikeur die nogal verdacht hard op Baileys leek. Ondertussen haalde de uitbater, ook al een man op leeftijd, zijn moppenarsenaal boven om ons te vermaken. Respect voor zijn vrouw die mee in de winkel staat, zij zal deze moppen ongetwijfeld al honderd keer hebben moeten aanhoren. Ze bleef er echter de rust zelve bij. 😉

Oja, misschien leuk om weten. Elke maand is het opendeurdag in de Wijn Kraal en kan je naar hartelust wijnen proeven. De opendeurdagen zijn te vinden op de site. Mijn vriend en ik zijn alvast van plan dit eens te doen. Als onze agenda het toelaat.

Christmas shopping

Jaja, ook wij hebben ons vandaag van onze meest economie-stimulerende zijde laten zien. Aja, hoe zou het anders komen dat Banksys alweer een nieuw record heeft gehaald?

De allereerste keer trouwens dat mijn vriend en ikzelf ons aan kerstshopping gewaagd hebben. Shopping moet voor ons vooral snel en efficiënt zijn en zo’n mensenzee op één van de drukste shopdagen van het jaar is niet echt bevorderend voor snelheid en efficiëntie. Ik moet toegeven dat het echter ontzettend goed is meegevallen. Ok, er was veel volk, maar daardoor zijn we ook veel bekenden tegen gekomen. Wat maakte dat het kerstshoppen onderbroken werd door gezellige babbels alhier en aldaar. Het bleef natuurlijk bij oppervlakkige gesprekken, want iedereen had een shoplijstje om af te werken. Maar onverwachte ontmoetingen kunnen mij altijd blij maken.

Wij waren zeer tevreden dat we alles op onze lijst zonder problemen gevonden hebben. Een klein overzichtje:
– een chocoladefonduestel met bijhorende chocolade (‘t is niet voor mij, ‘t is voor onze gastheer en gastvrouw op Oudjaar),
– een geschenkmand van Oil & Vinegar,
– pralines van Leonidas,
– een hartslagmeter die rondom de pols bevestigd kan worden,
– bad- en verzorgingsproducten van Essenza,
– twee paar schoenen die van nieuwe lapjes voorzien zijn door mijn ongelooflijk snelle schoenmaker (allez, de schoenen had ik al, de nieuwe lapjes waren dringend nodig),
– en een hele hoop nieuwe kleren voor mijn vriendje (aja, hij moet er tijdens de feestdagen wel superknap uitzien, he).

Na al dat shoppen zijn we nog even iets gaan eten in de Zoff in de Mechelsestraat. Ik had al eens een foto van deze hippe zaak op Oogsnoep gezien, maar was er tot op heden nog nooit binnen geweest. Mooie zaak, snelle bediening en een uitgebreid assortiment aan Italiaanse delicatessen. Leuk, leuk.

Bizar weetje van de dag: ik heb warm ijs gegeten!