Blogmeet Leuven 2009

Het regent tegenwoordig blogbijeenkomsten allerhande, maar deze klassieker mag zeker niet op jullie palmares ontbreken. Voor het derde jaar op rij hebben Bruno, Dries, Goya, Karel en ikzelf de handen in mekaar geslagen om het Vlaamse blogwereldje een fijne avond te bezorgen. Dit keer kozen we voor een supersimpel concept: iedereen is van harte welkom om op vrijdag 1 mei te toasten op het verlengde weekend in de Esperança op de Oude Markt in Leuven. Geen gedoe met overschrijvingen en zo. Iedereen betaalt voor zijn eigen consumpties. Waar wachten jullie nog op? Surf als de bliksem naar blogmeet.be en schrijf je in!

Kobe

Gisterenavond zijn we blogbaby nummer twee gaan bewonderen. We arriveerden een beetje te laat omdat ik te lang getreuzeld had met uitstappen in Mortsel en dus de deuren van de trein voor mijn neus zag dichtgaan net voordat ik mijn voet op de trede wilde zetten om uit te stappen. Rap mijn vriend gebeld en gezegd dat hij me in het station van Berchem moest komen ophalen. Deze kleine verstrooidheid van mijn kant was goed voor een tijdverlies van een vijftiental minuten. Onderweg moesten we dan nog even stoppen voor een klein interview met radio Scorpio (waarover later meer) en zo kwam het dat we een goeie veertig minuten laten waren dan gehoopt. De controlefreak in mij kon er niet mee lachen.

Gelukkig werd het na die kleine adrenalineopstoot een heel erg gezellige avond. Kobe is een flinke baby. En hij heeft duidelijk de stembanden van zijn vader geërfd. Dat wordt later zeker een groot zanger. 😉 Ik heb ook de smoelentrekkercapaciteiten van Kobe mogen bewonderen. Ik kan jullie verzekeren: hij kan er wat van. En hij heeft duidelijk een gezonde interesse voor de wereld rond hem. Zoveel interesse dat er van slapen soms niet al te veel in huis komt. Hoe zou je zelf zijn als er zoveel te ontdekken valt? 😉

Bedankt Eveline en Karel voor de vriendelijke ontvangst!

Blogday today

Blog Day 2007

Goed, ik was eerst niet van plan om aan dat blogday-gedoe mee te doen, maar toen bedacht ik me dat er toch wel een aantal blogs zijn die ik graag in het zonnetje zou willen zetten. Blogs die niet tot het kringetje van de happy few behoren. Dus bij deze. In willekeurige volgorde.

AnW: een blog van een dame voor wie ik enorm veel bewondering heb. Ook een aanrader voor de liefhebbers van wielrennen.

Daphné en haar hulphond Valéas: een redelijk nieuwe blog die de (soms niet altijd even welriekende) avonturen vertelt van studente Daphné en Valéas de golden retriever.

Sponzen Ridder: omdat zijn berichtjes mij bijna altijd doen glimlachen.

Handiklap: vertelt het verhaal van Liesbeth, een vrolijke kleuter met een meervoudige handicap.

Thoughts from the girl next door: blog van een Amerikaans meisje dat alles behalve een girl next door is. Ze heeft al de halve wereld afgereisd en niet alleen als toeriste, maar ook als medewerkster van een non-profit organisatie.

BlogDay2007.

Taalfouten

Ligt het aan de zomerse nonchalance? Aan de door de vakantie ingegeven zorgeloosheid? Het valt mij alleszins op dat taalfouten de laatste weken welig tieren op de Vlaamse blogs. Nu zal u mij ongetwijfeld op gezette tijden ook op een taalfoutje betrappen. Niemand is perfect. Maar het aantal zware grammaticale fouten (zeg maar dt-fouten) dat ik de laatste tijd tegenkom, hebben mijn taalgevoel ernstige schade toegebracht. Als ik zo’n fout zie, probeer ik meestal op mijn tanden te bijten en snel verder te lezen. Niemand houdt van kommaneukers (al kunnen sommige fouten bezwaarlijk onder de noemer komma’s gebracht worden). Soms wordt het mij echter te veel en kan ik het niet laten de foutenmaker in kwestie op zijn of haar fout te wijzen.

Dus aan alle bloggers bij wie ik onlangs een foutje verbeterd heb: sorry, het was sterker dan mezelf. Troost jullie met de gedachte dat een juiste schrijfwijze het lezen van jullie blogs alleen maar aangenamer kan maken.

IRL

Daarstraks op de voorstelling van de EWI-Speurgids (een must-read voor iedereen die geïnteresseerd is in de ontwikkelingen op het vlak van O&O in Vlaanderen) voor het eerst blogger en ex-microsoftie Bruno Segers in real life gezien. Altijd grappig om iemand die je alleen maar van een foto kent, opeens te horen babbelen. Meestal klinkt een stem dan heel anders dan je je had voorgesteld, maar in dit geval kwam de stem die ik op Bruno’s blog geplakt had, verbazend goed overeen met de werkelijkheid.

Ik ben er echter niet toe gekomen om een gesprek met mener Segers aan te knopen. Hij was druk in gesprek met mensen die duidelijk belangrijker waren dan ikzelf en ik ben op de voorstelling een oud-collega tegen het lijf gelopen met wie het gezellig bijbabbelen was. En voor wie het zich afvraagt: de 3%-norm van Lissabon (ieder land zou in 2010 minimaal 3% van het Bruto Nationaal Product aan O&O moeten besteden) is momenteel nog verre toekomstmuziek…