Gisteren had ik afgesproken met twee vrienden die ik ettelijke jaren geleden leerde kennen in de Spaanse les. Met de vriendin in kwestie had ik de voorbije maanden nog regelmatig filmdates, maar de vriend moet ik al bijna twee jaar niet meer gezien hebben. Hoog tijd om bij te praten, dus!

We hadden afgesproken in de Optimist, maar helaas kan je daar geen tafeltje reserveren. Zoals te verwachten viel, was om 19.30u elk tafeltje op het terras ingenomen. En om binnen te zitten was het gewoon té mooi weer. Onze vriendin zou iets later arriveren, dus gingen de vriend en ik op zoek naar een alternatief. Helaas, de Convento bleek ook helemaal vol te zitten. Dan maar rechtsomkeert gemaakt, want onze vriendin was in aantocht.

Terwijl we aan het brainstormen waren over een alternatief met een mooi terras, besloten we toch even terug te wandelen naar de Optimist. Je weet nooit of er ondertussen een tafeltje zou vrijgekomen zijn. En jawel, het geluk was aan onze kant: op de binnenkoer was er nét een rond tafeltje voor drie beschikbaar.

We haastten ons om de vrijgekomen plek in te nemen en wijdden ons vervolgens aan de moeilijke taak om tot een voedselcompromis te komen. De vriend eet immers geen vlees en de vriendin mag geen gluten eten. Aangezien het concept van de Optimist food sharing is, moesten we dus onderling overeenkomen in onze keuzes. Dat lukte wonderwel zonder al te veel discussie. Terwijl we genoten van een aperitiefje en knabbelden op de huisgemaakte nacho’s, wachtten we op onze gerechtjes.

Ik zal eerlijk zijn, voor mij waren de gerechtjes iet of wat een teleurstelling. Afgaande op de ronkende beschrijvingen op het krijtbord, had ik er meer van verwacht. Niet dat het slecht was of zo, maar ik vond het allemaal nogal gewoontjes. Het lamsvlees kon wat malser, de gevulde aardappel wat smeuïger en origineler, de taco verrassender. Maar uiteraard is het het gezelschap dat telt! En mijn vriendin en ik kregen meteen een primeur te horen: binnenkort komt de tweede dichtbundel van onze vriend uit. Ben erg benieuwd naar het resultaat!

We sloten de avond af met een gezellige wandeling door de warme Leuvense straten. En tja, als blijkt dat de Decadenza nog open is, dan koop je toch een ijsje zeker?