Een fijne attentie van onze nieuwe grote baas dat ik met smaak zal verorberen!
cadeau
Persoonlijke levering!
Gisterenavond hadden we een kameraad over de vloer die we niet meer gezien hadden sinds het uitbreken van de coronacrisis. En dat dankzij de slechte dienstverlening van dpd die er, ondanks het feit dat het adres correct was doorgegeven, blijkbaar niet in slaagden het pakket dat onze kameraad had opgestuurd af te leveren. Dus had onze kameraad het pakket maar naar zijn huis laten opsturen en kwam hij het hoogstpersoonlijk afleveren. (Don’t worry, hij moest ook nog om een andere reden in Leuven zijn.)
Natuurlijk deden we meteen het pakje open en deelden we wat van de overdaad met onze kameraad. Op de foto is het niet te zien, maar er zit gewoonweg nog een laag heerlijkheden verborgen onder de grote doos Neuhaus pralines! Het was echt fijn om nog eens te kunnen bijpraten en te vernemen hoe het met hem en zijn gezin ging. Met dank aan dpd voor het aanhalen van de vriendschapsbanden!
Verjaardagscadeautje in de post!
Daar gaan we wel even mee toekomen! Met dank aan de ouders van mijn vriend!
Een fijne verrassing
Zonet geleverd door Bpost: een bedanking van het management voor mijn collega-leidinggevenden en mezelf. Ik moet zeggen dat ik dit gebaar oprecht apprecieer en ik zal de inhoud van deze fruitmand met veel liefde delen met mijn vriend. Allez, het fruit toch. 😉
Voor mijn archief, de boodschap die erbij zat:
Beste collega,
2020 werd een jaar dat we niet snel zullen vergeten…
Het coronavirus haalde onze routine helemaal onderuit. Onze thuissituatie, onze manier van werken en onze organisatie werden in recordtijd helemaal overhoop gehaald. Jullie, als leidinggevenden van ons bedrijf werden de spil van een organisatie ‘op afstand’. Dat bracht heel wat extra werk met zich mee, naast de zorg voor jullie teamleden en jezelf (en familie). Met het jaareinde in zicht willen wij jullie voor deze inspanningen een speciaal dankwoord sturen en een cadeautje aanbieden. Geniet van enkele dagen rust en van de kerstsfeer in kleine kring, zorg voor voldoende ontspanning en hopelijk kunnen we elkaar in 2021 snel weer écht ontmoeten.
Verrast door mijn collega’s
Gisterenavond had ik last minute besloten om dinsdagnamiddag naar kantoor in Brussel te gaan. Reden: mijn eind vorig jaar gepensioneerde voorganger had laten weten dat hij langs zou komen op kantoor om gedag te zeggen tegen de paar de collega’s daar. Natuurlijk wilde ik graag horen hoe hij de lockdown verteerde had en tegelijkertijd kon ik van de gelegenheid gebruik maken om hem een paar vragen te stellen waarvoor ik hoopte op zijn geheugen te kunnen rekenen. En dus spoorde ik ‘s middags naar Brussel.
Met onze oud-collega was alles goed, gelukkig gepensioneerd zoals dat heet. Hij had omwille van heel de coronacrisis wel een paar reizen moeten annuleren, maar dat had hij gecompenseerd door veel te fietsen in eigen buurt. Hij zag er alleszins blakend van gezondheid uit. Alleen jammer dat hij zijn dochter, die in de UK woont, wellicht nog een tijd niet zal kunnen bezoeken. We namen alleszins afscheid met de belofte elkaar snel weer te zien.
Om vier uur in de namiddag was ons gebruikelijke virtuele teambabbelmomentje gepland. Mijn collega’s die op de werkvloer aanwezig waren, hadden een conference speakerphone gereserveerd, zodat we samen in een vergaderzaal (op anderhalve meter afstand, natuurlijk) met onze thuiswerkende collega’s konden babbelen. We waren net fijn in gesprek toen een vierde collega de vergaderzaal binnen stapte. Ik was nogal verbaasd, want ik was er niet van op de hoogte dat mijn collega die dag naar Brussel zou komen en had haar naam ook niet op de lijst met aanwezigen zien staan.
Mijn verbazing werd nog groter toen mijn collega opeens allerlei lekkernijen uit haar rugzak begon te toveren. Mijn collega’s hadden samen gelegd voor een cadeau om mij te feliciteren met het feit dat ik na twee en een half jaar de facto die functie uitgeoefend te hebben mij EINDELIJK officieel directeur van mijn team mag noemen. Ik ga jullie niet vervelen met heel de uitleg, maar het volstaat te zeggen dat het met eerder beperkt enthousiasme was dat ik tijdens de coronacrisis nog een soort van sollicitatieprocedure doorlopen heb. Maar eind goed, al goed. En ik moet zeggen, verdorie, die collega’s van mij kennen mij goed: een witte wijn en een fles champagne van Magnus, een bon voor Sud Sud Bistro en als dessertje een doosje pralines van Bittersweet. Ik ben met mijn gat in de boter gevallen!
Oja, mijn vriend heeft zich vanavond echt overtroffen met het avondmaal. Waar het Foodbag gerecht van gisteren eerder basic was, kon de witvis met gierst, courgette en kerstomaat zo als feestmaal dienen. Heel erg lekker én fotogeniek. Enkele foto’s van het wordingsproces:
Zonde
Gevonden voor de deur van ons appartement: een grote ontbijtmand vol met oude pistolets, koffiekoeken en slecht geworden beleg, met de vriendelijke groeten van De Standaard Weekend. 
Waarschijnlijk geleverd op zaterdagochtend toe wij gezellig aan het ontbijt in Londen zaten. Met pijn in het hart heb ik bijna alles moeten wegsmijten. Ondertussen denkend aan al die mensen die honger lijden op de wereld. Gelukkig heb ik nog wat cornflakes en brikjes fruitsap kunnen redden. Een magere troost
Echt doodzonde.
Stressmoment
Toen we deze middag met z’n vieren in de Apple winkel stonden om de ipod en de bijhorende versterker op te halen die ik twee weken geleden besteld had en de meneer in de winkel keihard beweerde dat hij nog geen betaling had ontvangen. En we konden niet op een andere dag terugkomen, want die ipod wordt vandaag cadeau gegeven tijdens het afscheid van mijn baas die op pensioen gaat. Gelukkig helpt kalm blijven en aandringen om alles toch nog eens goed na te kijken. En we waren met vier, we konden de verkoper nog altijd overmeesteren en hard gaan lopen met de buit. 😉
Cadeautje
Tsss…
Succes!
Jaja, ons eerste feestje-van-de-drie was een groot succes. Al die pre-partystress was nergens voor nodig. 😉
Ondanks de foto’s die ik met de uitnodiging meegestuurd had, waren er toch nog redelijk wat mensen die ons appartementje niet vonden. Mja, een huisnummer valt hier nog steeds nergens te bespeuren. Dus voor de mensen die nog moeten komen: ‘t is de blok met aan de rechterkant een geweldig groot gapend gat (als dat geen mooie alliteratie is).
Natuurlijk zijn we weer veel te enthousiast geweest met de hoeveelheid drank die we voorzien hadden. Al een geluk dat er nog twee feestjes volgen, want doordat er redelijk wat mensen een flesje drank als cadeautje bij hadden, is onze drankvoorraad ongeveer gelijk is gebleven. Alleen de alcoholvrije dranken zijn serieus geslonken. 😉
We hebben trouwens erg leuke cadeautjes gekregen. De olielampjes voor buiten hebben we meteen aangestoken en op het balkon gezet. Daar gaan we de komende feestjes nog veel plezier aan beleven. Dat geldt ook voor het flessenophangding (iemand een idee hoe dat heet, da’s zo’n spul waarin je de flessen ondersteboven hangt en dat rond zijn as draait) dat meteen al dienst kon doen om de cocktail maison te bereiden. (Alleen jammer dat mijn tong blauw uitsloeg na het drinken van te veel cocktail maisons. Nog jammerder is dat daar fotografisch bewijsmateriaal van bestaat.) Verder hebben we nog bonnen gekregen, een wijnrekje, fotokaders en een bakset en speciaal bakpapier (sommige mensen hebben te veel vertrouwen in mijn kookkunsten, vrees ik). Wie weet bak ik tegen het volgend feestje wel een cake. 😉
Door het mooie weer konden we de ganse avond/nacht het schuifraam laten openstaan en volop genieten van het uitzicht op het sfeervol verlichte balkon. Dertig personen was een leuke bende, maar er kon gerust nog meer volk bij. Ik had wel gezegd tegen de aanwezigen dat ze zelf hun drank mochten nemen, want anders kon ik de ganse avond ober spelen en daar had ik geen zin in. ‘k Heb nu al wat minder schrik voor die meer dan vijftig gasten op het laatste feestje.
Doordat ik mij zo goed aan het amuseren was, vloog de avond voorbij en ben ik gewoon helemaal vergeten de pizza’s klaar te maken die we gekocht hadden om de gasten een laatavondsnack te maken. Achja, diepvriespizza’s worden niet zo snel slecht. Ze zullen wel op raken.
‘k Heb ook nog groot nieuws te horen gekregen. Mijn goeie vriendin F die ik al ken van in het middelbaar, is zwanger. Jaja, another one bites the dust. Al de vrouwen die vol overtuiging volhieden dat kinderen niks voor hen waren, zijn één voor één overstag aan het gaan. Alleen ik houd stand, maar het wordt hier wel een beetje eenzaam. 😉
PS: Ik heb het slapen dan toch maar opgegeven.
Cadeautjes kopen
‘t Is niet gemakkelijk om een cadeautje te vinden voor mijn vriendje. De jongen heeft al alles om gelukkig te zijn (een gloednieuw appartement en mezelf 😉 ). Toch heb ik deze middag een poging gedaan om een geschikt cadeautje te vinden. Ik heb het bij iets niet te duur gehouden waar we nog alletwee plezier aan zullen beleven. Benieuwd wat hij ervan vindt. 