Het Land aan de Overkant en cocktails bij Bar Nine

Zaterdag 2 oktober was al een dikke maand of twee gereserveerd voor een diner in het Land aan de Overkant met onze vrienden uit Hasselt. Alweer een paar vrienden die we niet meer gezien hadden sinds de coronacrisis. (Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij vermelden dat onze kameraad vorig jaar nog iets is komen drinken bij ons na zijn opleiding in Leuven, maar ik schijn dit illustere moment niet meer terug te vinden in mijn archieven.)

We hadden de beste tafel van het restaurant: vlak bij de open keuken. Fantastisch om een blik te kunnen werpen op de plek ‘where the magic happens’. Maar we concentreerden ons toch vooral op onze vrienden, want er viel veel bij te praten. Drie kinderen, allebei een full time job, een eigen bedrijf, plus een handvol hobby’s én dan nog bijstuderen. Jah, dan steekt het toch wel dat ik voor mijn (toegegeven, meer dan) full time job bijna al mijn hobby’s heb moeten laten varen. Misschien moet dat een goed voornemen zijn voor 2022: terug één hobby opnemen… Bij voorkeur een taalcursus.

En ja, het eten was naar goede gewoonte weer fantastisch. Al viel het me wel op dat de wijn een pak minder royaal werd bijgeschonken dan vóór de coronacrisis.

Appetizers:

Roodbaars, mierikswortel en karnemelk:

Tonijn, cassis & radijs:

Schelvis, aardappel & choron:

Wilde eend, schorseneer & biet:

Kaas van bij Elsen:

Na het diner wilden onze vrienden graag nog iets gaan drinken in de stad. Helaas waren op zaterdagavond na 22u al mijn favoriete wijnbars (Octobar, Convento, Terroir en Surlie) gesloten. Dus zakten we af naar de Oude Markt en slaagden we er met heel veel geluk in een plaatsje te veroveren bij Bar Nine. De cocktails waren erg lekker, maar de muziek stond er te luid naar mijn goesting en echt comfortabel zitten was het niet op die kleine poefjes. Naar mijn persoonlijke mening hadden we beter een digestiefje gedronken bij het Land aan de Overkant. Jammer dat al die wijnbars zo vroeg sluiten.

Barba revisited

Op de valreep voordat zowel mijn vriendin als ik met vakantie zouden vertrekken, lukte het ons toch nog een nieuwe datum voor onze uitgestelde date te vinden. Amper een week later! Het is duidelijk dat corona hard heeft ingehakt op mijn sociaal leven, dat zou voor de coronacrisis nooit gelukt zijn.

Maar hey, ik was zo blij om mijn vriendin opnieuw te zien! Te horen hoe het met haar ging en een woordje van steun te kunnen uitspreken toen ze me vertelde over de perikelen met de nieuwe buren. Het spreekwoord zegt heel terecht: ‘beter een goede buur dan een verre vriend’. Uit eigen ervaring weet ik hoe lastige buren op je gemoed kunnen wegen. En het meest frustrerende is dat je vaak machteloos staat tegenover buren die overlast veroorzaken.

Gelukkig had ze de opkuis van de overstroomde garage ondertussen achter de rug en waren de kapotte machines vervangen. De verzekeraar was zelfs al langs geweest! Hopelijk laat de uitbetaling niet te lang op zich wachten.

Stof genoeg om over te praten alleszins en de nieuwe menu van Barba ging er vlotjes in!

Appetizers:

KRAB – Aardappel – dille – radijs – algen:

PULLED PORK – Poffertjes – jalapeno – wortel – ajuin:

KREEFT- Tomaat – burrata – courgette:

KALF – Perzik – amandel – koolrabi:

Van het dessert ben ik helaas vergeten een foto te nemen.

We hadden om 18u gereserveerd en tot onze grote verbazing, waren we al rond met het dessert om 20.20u. Dat was vroeger dan verwacht, maar geen erg: dat gaf ons de gelegenheid om nog een cocktail te gaan drinken bij Bar Nine op de Oude Markt om de avond in stijl af te sluiten.

Sushi, cocktails en gelato!

Meer dan een jaar na onze vorige sushidate, was het eindelijk nog eens gelukt om af te spreken met de twee vrienden die we leerden kennen in de Spaanse les. Onze vriendin heeft wat gezondheidsproblemen, dus begrijpelijk dat ze even wilde wachten tot ze volledig gevaccineerd was om zich weer in het uitgaansleven te storten.

We kozen ditmaal voor sushi op het terras van de Wabi Sabi, omdat het weer gewoon smeekte om een terrasje en wat dat betreft de Muntstraat toch nét iets gezelliger is dan het terras van de Kintsugi tegenover het busstation. We startten met een cava als aperitief en gingen op hetzelfde elan verder met een warme saké, gecombineerd met een sushi boot voor drie personen. Aja!

We hadden duidelijk honger, want er bleef geen stukje sushi meer over. Na afgerekend te hebben, trokken we naar Bar Nine voor een after dinner cocktail. Amai, die pisco sour (mét opgeklopt eiwit, want anders is het geen echte!) smaakte me geweldig. Zo’n deugd dat het deed om gewoon op een terras te kunnen zitten, zonder al te veel zorgen, want ons gezelschap was volledig gevaccineerd. Zalig!

Voor het afzakkertje gingen we nét voor sluitingstijd nog snel om een gelato van Decadenza (een half/half malaga en prosecco voor mij). Want er is altijd nog plek voor een ijsje!

Genieten van een vrije dag in Leuven

Deze nationale feestdag goed begonnen met de laatste stukjes van onze zesde (!) puzzel op hun plek te leggen:

Omdat mijn vriend helaas voor een Zwitsers bedrijf werkt, kon hij niet genieten van een vrije dag. Wat mij de gelegenheid gaf om ons appartement aan een kleine schoonmaakbeurt te onderwerpen. Alleen jammer dat de resultaten van zo’n schoonmaakbeurt zo beperkt zichtbaar blijven. Schoonmaken is echt een eindeloze klus. Veel respect voor de schoonmakers die in deze vreemde coronatijden bedrijven en restaurants veilig én proper houden.

‘s Middags trokken mijn vriend en ik de stad in om samen te lunchen bij Bar Leuv. Ik ging voor de gezonde optie: een bowl met passievruchtencoulis,witte chocolade, kiwi, banaan en granola. Heerlijk! Mijn vriend koos voor de toast met spek en ei, avocadocrème en groene kruiden. Een keuze die mij, toegegeven, toch een beetje jaloers maakt.

Gelukkig was er een brownie om tegengewicht te bieden aan al dat gezonde eten!

Na deze lekkere lunch, trok ik de stad ik voor een wandeling. Deze zomer stelt iet of wat teleur na het fantastische voorjaar, maar vandaag zette de zon haar beste beentje voor en daar wilde ik graag van profiteren.

‘s Avonds aten we pladijs met botersaus, prei-mosterdstamppot en salade. De foto geeft perfect weer hoe het gerecht smaakte: niet bepaald sexy. Van alle foodbag-gerechten tot nu toe was dit de grootste tegenvaller. Jammer.

Om deze nationale feestdag in stijl af te sluiten, zakten we af naar het stadspark om in een standstoel te genieten van een glaasje cava van D’Hulst bij pop-up bar De Groten Hof. Het was er bepaald rustig en jammer genoeg werd het al snel een beetje te fris voor mij.

Omdat we zin hadden in een cocktail, wandelden we naar Bar Nine. En ja, we hadden geluk, we vonden een tafeltje op het terras. Ik ging voor de passionata en mijn vriend voor de klassieker der klassiekers: de long island ice tea. Beide zeer lekker! Door de koude drankjes koelde ik echter snel af en al gauw stond ik vol met kippenvel. Jammer, net nu we erin geslaagd waren een plekje te veroveren op het terras van wat zowat de hipste cocktailbar van Leuven moet zijn. We overwogen nog even binnen te gaan zitten, maar hoe langer we hier zouden blijven rondhangen, hoe kouder de wandeling naar huis. Dus kozen we toch maar voor de verstandigste optie en trokken we in stevig marstempo richting ons appartement.

Culinaire ontdekkingen in Leuven: Bar Leuv

Omdat mijn vriend vrijdagavond erg laat in Leuven was (de laatste vlucht van Genève naar Brussel heeft tegenwoordig standaard een uur vertraging), deden we het rustig aan op zaterdagochtend. We sliepen een beetje uit, hingen wat rond op ons appartement en begaven ons rond brunchtijd richting het stadscentrum om een nieuwe culinaire hotspot aan het Leuvense firmament te ontdekken: Bar Leuv, een ontbijt- en lunchplek die de mosterd duidelijk bij Bite Leuven gehaald heeft. Wat uiteraard een goede zaak is, want Bite Leuven is één van mijn favoriete lunchplekjes. En jawel, Bar Leuv stelde niet teleur. Ik heb erg genoten van mijn stuk brood met zalm, geitenkaas en avocado-pasta (hipster-style!).

Zowel mijn vriend en ik hadden na dit laat ontbijt nog een plekje over voor een dessert. Tijd om een oude, ondertussen gevestigde waarde, te herontdekken: de Quetzal Chocoladebar, hofleverancier van krachtvoer voor talloze Leuvense studentes. Ik bestelde een brownie met aardbeien, ijs en chocoladesaus en mijn vriend ging voor een milkshake. Het zonnetje scheen heerlijk en we genoten volop van de (misschien laatste) zonnestralen op ons gezicht.

Daarmee hadden we alleszins meer dan genoeg energie opgedaan om onze wandeling door Leuven verder te zetten. Het was druk in de Leuvense straten. Wij waren duidelijk niet de enige mensen die van deze prachtige nazomerdag wilden genieten.

Uiteraard sloten we de namiddag af op het terras van Bar Nine, met mijn favoriete cocktail: de chilly mango frozen daiquiri (ja, ik ben gewoon zó voorspelbaar).

Cocktails en gelato!

Vandaag had ik een dagje vrijaf. Het oorspronkelijke plan was iets te doen aan mijn gigantische blog/foto/tripadvisor achterstand, maar kijk, soms moet een mens de opportuniteiten grijpen als deze zich aandienen. Lucie, een vriendin van uit de jaren dat bloggen nog hip was, begeleidde een circuskamp in Leuven en vroeg of ik geen zin had om na het kamp een cocktail te gaan drinken op een terrasje. Daar moest ik, vanzelfsprekend, geen twee keer over nadenken. Het was, denk ik, al meer dan twee jaar geleden dat ik haar in ‘t echt gezien had en ik was benieuwd om te horen hoe het met haar ging.

Terwijl de zon aarzelend door de wolken kwam piepen, na een grauwe ochtend en middag startten we onze date met een ijsje van Decadenza.

Vervolgens trokken we naar Bar Nine alwaar ik genoot van een ongelooflijk lekker chilly mango frozen daiquiri. De combinatie van de zoete mango met het pittige van de chili was gewoon geweldig. Mijn tweede cocktail, een pisco sour was ook lekker, maar de hoofdprijs gaat toch naar de chilly mango frozen daiquiri. We hadden erg serieuze gesprekken, daar aan ons tafeltje op de Oude Markt, over carrièrewendingen, projectmanagement, negatieve evaluaties, promotie maken, mensen ontslaan en leiding geven. Lucie is momenteel op zoek naar een nieuwe job en ze wilde zich zo goed mogelijk informeren alvorens zich weer op de jobmarkt te gooien. Ik duim dat ze een toffe nieuwe uitdaging vindt!

Na twee cocktails begonnen we een klein hongertje te ontwikkelen, net klein genoeg om gestild te worden door een taco classico.

We sloten onze date af met een kopje thee, genietend van de laatste zonnestralen op het mooie terras van het Wereldcafé.

Mini-verrassingsfeestje

De onovertroffen Miss A contacteerde mij en nog wat andere mensen in het weekend om een mini-verrassingsfeestje te organiseren voor onze goede vriend J, tevens fenomenale gastheer op Oudjaar. Het was last minute, maar doordat ik de laatste weken nogal lange dagen klop op het werk, heb ik meestal niets gepland op weekavonden. Omdat de boog niet altijd gespannen kan staan, besloot ik op het aanbod in te gaan en op woensdagavond naar het Leuvense af te zakken voor een paar cocktails bij Bar Nine.

Onze vriend J dacht dat hij enkel iets ging drinken bij Miss A, dus hij was aangenaam verrast toen daar opeens nog twee andere mensen op de afspraak opdaagden. Het deed me plezier J te zien genieten van een gezellige avond onder vrienden. De cocktails waren uitstekend en het deed deugd om gewoon wat te babbelen over de dingen des levens. En het kon ook geen kwaad om eens een avond wat vroeger te stoppen met werken. Uiteindelijk zal de wereld niet vergaan als ik op het eind van de dag niet op inbox zero geëindigd ben.

Yet Another Blog

Life on my side

bar nine