Het zijn toch schatjes, die nichtjes van mijn vriend.
Het uitzicht bij De Stordeur
Nog vier nachtjes slapen en mijn vriend en ik vertrekken op reis. Enfin ja, ik durf het nog niet te luidop zeggen, want voor je het weet sluit Frankrijk de grenzen met België of zo en komt er niets in huis van al die fijne plannen. Mijn vriend en ik hebben er nochtans allebei nood aan om er eventjes tussenuit te zijn. Leuven en omgeving hebben we ondertussen al wel gezien en onszelf kennende is het moeilijk om van het werk los te komen als die werklaptop binnen bereik ligt. Voor je het goed en wel beseft, ben je weer mails aan het beantwoorden. Maar goed, voorlopig ziet het ernaar uit dat we maandag kunnen vertrekken zoals gepland.
Omdat we potgrond en een druppelsysteem nodig hebben voor onze plantjes fietsen we naar de AVEVE aan het kanaal. Een goed excuus om het terras van De Stordeur eens uit te proberen. Tijdens onze fietstochtjes zijn we hier zo vaak gepasseerd dat onze nieuwsgierigheid gewekt is. Benieuwd naar het uitzicht vanaf het terras!
Het uitzicht is inderdaad de moeite, maar jammer genoeg kan je daar alleen maar van genieten als je zit aan een tafeltje vlakbij de glazen wand die uitkijkt op het kanaal. De andere tafels hebben eerder een beperkt uitzicht, maar het is er wel gezellig zitten en het eten is zeer lekker. Applaus voor een klassieke tomaat garnaal mét volledig uitgeholde en gepelde tomaat. Zo hoort dat! De salade Niçoise van mijn vriend zag er trouwens ook geweldig uit.
Umamido lunch!
Deze middag afgesproken om te lunchen met Goofball. Het was nog even spannend of de lunch al dan niet zou kunnen doorgaan, want de dag voordien had Goofball haar wijsheidstand laten trekken. Gelukkig ze was heel snel gerecupereerd en viel de pijn goed mee. Enige voorwaarde die ze stelde aan een lunchplek: het eten moest makkelijk te kauwen zijn. En wat is er makkelijker te kauwen dan een lekker noedelsoepje?
We hadden om 11.45u afgesproken bij Umamido in de Tiensestraat. Ik was een beetje vroeger dan Goofball op de afspraak en had voor ons al een tafeltje gereserveerd op het terras. Dit tot grote schrik van de dienster, want ojee, het restaurant ging pas open om 12u en ik mocht nog niet gaan zitten, want de tafels waren nog niet coronaproof gemaakt en ik had nog geen handgel gekregen en seffens stond de politie hier en grote paniek. Ik ben dan maar opgestaan en aan de overkant van de straat gaan wachten, kwestie van het meisje geen hartinfarct te bezorgen.
Maar eerlijk, als je restaurant opent om 12u vind ik wel dat je tafels gekuist mogen zijn om 11.45u. En zet gewoon aan de ingang van je terras een bus met handgel, voorzien van een bord met “handgel verplicht” en klaar is kees. Enfin ja, het is niet makkelijk voor mensen die in de horeca werken, ik besef het, maar het is de eerste keer dat ik met iemand geconfronteerd werd die zo paniekerig reageerde. Ik voelde me echt niet welkom.
Gelukkig was dit kleine incident snel vergeten toen Goofball en ik samen noedels zaten te slurpen, mijmerend over deze a-typische zomer en aangepaste vakantieplannen.
on
Bij het teruglopen naar mijn fiets die onder het Rector De Somerplein stond, kon ik het niet laten nog een paar kiekjes te nemen van het prachtige hart van Leuven.
Inclusief take-away.com koeriers, anders klopt het plaatje niet, he.
Fonske blijft er stoïcijns bij.
Geglaceerde kalkoen met bloemkoolcouscous, appel en avocado
Na een vrij rustig dagje op kantoor in Brussel. Tijdens mijn middagpauze even binnen gesprongen bij Neuhaus en een lekker cadeautje gekregen ter ere van onze nationale feestdag!
‘s Avonds genoten mijn vriend en ik van het beste foodbag recept van de week: geglaceerde kalkoen met bloemkoolcouscous, appel en avocado. Zo lekker dat de kleine misstap met de pladijs met botersaus en prei-mosterdstamppot al snel vergeven was.
Een zonnige maandagavond in Leuven
Deze week plaatsen we, na een paar weekjes overgeslagen te hebben, opnieuw een Foodbag bestelling, wellicht de laatste keer deze vakantie, want als alles goed gaat, vertrekken mijn vriend en ik volgende week voor een kleine drie weken op vakantie naar Bretagne. De risotto met courgette en tijm was alvast een voltreffer! Lekker én vegetarisch!
Omdat het zo’n prachtige zomeravond was, trokken mijn vriend en ik de stad in voor een ijsje van Decadenza en een avondwandeling. En zo ontdekten we in het hart van onze stad toch nog een onbekend hoekje in de Mussenstraat. Door de vrolijk geschilderde huizen waanden we ons zowaar eventjes in het buitenland.
Geen onbekende plek, maar de Universiteitsbibliotheek blijft een imposant bouwwerk, vooral in volle avondzon komt de gevel het best tot zijn recht.
En als uitsmijter: de laatste puzzelloodjes wegen het zwaarst. Al komt deze puzzel qua moeilijkheidsgraad niet in de buurt van de Dubai puzzel.
Genieten van een vrije dag in Leuven
Deze nationale feestdag goed begonnen met de laatste stukjes van onze zesde (!) puzzel op hun plek te leggen:
Omdat mijn vriend helaas voor een Zwitsers bedrijf werkt, kon hij niet genieten van een vrije dag. Wat mij de gelegenheid gaf om ons appartement aan een kleine schoonmaakbeurt te onderwerpen. Alleen jammer dat de resultaten van zo’n schoonmaakbeurt zo beperkt zichtbaar blijven. Schoonmaken is echt een eindeloze klus. Veel respect voor de schoonmakers die in deze vreemde coronatijden bedrijven en restaurants veilig én proper houden.
‘s Middags trokken mijn vriend en ik de stad in om samen te lunchen bij Bar Leuv. Ik ging voor de gezonde optie: een bowl met passievruchtencoulis,witte chocolade, kiwi, banaan en granola. Heerlijk! Mijn vriend koos voor de toast met spek en ei, avocadocrème en groene kruiden. Een keuze die mij, toegegeven, toch een beetje jaloers maakt.
Gelukkig was er een brownie om tegengewicht te bieden aan al dat gezonde eten!
Na deze lekkere lunch, trok ik de stad ik voor een wandeling. Deze zomer stelt iet of wat teleur na het fantastische voorjaar, maar vandaag zette de zon haar beste beentje voor en daar wilde ik graag van profiteren.
‘s Avonds aten we pladijs met botersaus, prei-mosterdstamppot en salade. De foto geeft perfect weer hoe het gerecht smaakte: niet bepaald sexy. Van alle foodbag-gerechten tot nu toe was dit de grootste tegenvaller. Jammer.
Om deze nationale feestdag in stijl af te sluiten, zakten we af naar het stadspark om in een standstoel te genieten van een glaasje cava van D’Hulst bij pop-up bar De Groten Hof. Het was er bepaald rustig en jammer genoeg werd het al snel een beetje te fris voor mij.
Omdat we zin hadden in een cocktail, wandelden we naar Bar Nine. En ja, we hadden geluk, we vonden een tafeltje op het terras. Ik ging voor de passionata en mijn vriend voor de klassieker der klassiekers: de long island ice tea. Beide zeer lekker! Door de koude drankjes koelde ik echter snel af en al gauw stond ik vol met kippenvel. Jammer, net nu we erin geslaagd waren een plekje te veroveren op het terras van wat zowat de hipste cocktailbar van Leuven moet zijn. We overwogen nog even binnen te gaan zitten, maar hoe langer we hier zouden blijven rondhangen, hoe kouder de wandeling naar huis. Dus kozen we toch maar voor de verstandigste optie en trokken we in stevig marstempo richting ons appartement.
Opening barokpaviljoen in Gaasbeek
Mijn eerste werkdag van de week, was er strikt genomen maar een halve. In de namiddag werden mijn collega en ik namelijk verwacht bij het Kasteel van Gaasbeek voor de feestelijk opening van het prachtig gerestaureerde barokpaviljoen. Door al de coronamaatregelen was het een opening in beperkte kring. Uiteraard hadden we dat liever anders gezien, maar veiligheid, voor alles, nietwaar? Wel op het appèl: minister-president Jan Jambon, die zichtbaar onder de indruk was van dit prachtige paviljoen. Laten we hopen dat dat vaccin er snel komt zodat iedereen van dit pareltje kan genieten.
Snel poseren voor de foto om vervolgens de mondmaskers weer op te zetten:
Voor de mensen die het zich afvragen: het plafond was in zeer slechte staat, vandaar dat de restaurateurs ervoor gekozen hebben enkel de delen die nog redelijk bewaard gebleven waren te restaureren. Sommige afbeeldingen waren zo beschadigd dat er veel fantasie nodig zou zijn om deze te reconstrueren.
Het was ook genieten van de heerlijke mini-gebakjes van Jan Andries en de verse aardbeien van Van Hassel. Al was het duidelijk dat iedereen zich wat onwennig voelde op deze anderhalve meter receptie… Wel leuk om een aantal oud-collega’s terug te zien die onlangs met pensioen gegaan zijn en speciaal voor de gelegenheid naar Gaasbeek waren afgezakt.
Dankzij mijn lieve collega die bob speelde, kon ik zelfs genieten van een heerlijk glaasje schuimwijn (of twee).
Wandelen in de Platwijers
Best wel goed geslapen in wat ooit nog mijn slaapkamer was in mijn ouderlijk huis. Bizar, want sinds mijn broer die slaapkamer in gebruik heeft genomen, voelt die kamer niet meer aan alsof die ooit van mij geweest is. Als ik terugkijk op mijn jeugd, zie ik mezelf steeds in de zolderkamer onder het schuine dak en niet in de kamer waarin ik de eerste jaren van mijn leven heb doorgebracht.
In de voormiddag brachten mijn broer en ik een bezoek aan mijn moeder in het rusthuis. Ik moet toegeven dat ik mij op het allerergste had voorbereid. Maar het bezoek viel goed mee: mijn moeder was redelijk alert, ik had het gevoel dat ze mij herkende (of misschien maakte ik dat mezelf wijs) en ik vond dat ze er redelijk goed uit zag. Ik mocht mijn moeder zelfs aanraken (nadat mijn temperatuur gemeten was, vanzelfsprekend). Gelukkig is het rusthuis waarin mijn moeder verblijft, vrij goed gespaard gebleven van het virus. Door strenge maatregelen te treffen, wist het personeel het virus buiten te houden en uiteindelijk zijn er bijna geen overlijdens geweest te wijten aan het virus. Een hele opluchting.
Nadat mijn broer en ik terug kwamen van ons bezoek aan het rusthuis, stond mijn vader erop om samen een ritje te maken in zijn onlangs aangeschafte cabrio. Ik moet eerlijk zijn dat ik niet echt een grote autoliefhebber ben. Als het aan mij lag, ging ik overal naartoe met het openbaar vervoer. Maar ik ben realistisch genoeg om te beseffen dat veel locaties in België quasi niet bereikbaar zijn zonder wagen. Dus ik deed alsof ik de rit geweldig vond om mijn vader een plezier te doen.
‘s Middags konden we genieten van de uitstekende kookkunsten van de vriendin van mij broertje, die een heerlijke quiche had gemaakt. Het ideale krachtvoer voor een wandeling van een kilometer of tien in de Platwijers. Ik had deze wandeling al eens eerder gedaan, maar voor mijn vriend was het de eerste keer. Het weer zat ons alvast mee en we genoten van de prachtige natuur rondom ons.
Na de wandeling trakteerden we onszelf op een ijsje bij Chocoberley. Lekker, maar de gelato van Decadenza is toch van een ander niveau.
Tijd om afscheid te nemen: de trein naar Leuven wachtte op ons! En bij thuiskomt bleek Georgette volop van de zon aan het genieten!
Culinaire ster Altermezzo
Zaterdag spoorden mijn vriend en ik naar Limburg om samen met mijn broertje en zijn vriendin onze culinaire horizonten te verruimen. Mijn vader was zo vriendelijk ons een slaapplek aan te bieden (het splinternieuwe huis van mijn broer is immers nog altijd niet uitgerust met een badkamer, damn you, corona!), zodat we onbezorgd de ganse avond op restaurant konden gaan.
Mijn broertje en zijn vriendin hadden voor de gelegenheid een tafel gereserveerd in restaurant Altermezzo, bekroond met een Michelin ster, dus onze verwachtingen waren hooggespannen. Na het ondertussen bekende ritueel van het ontsmetten der handen, werden we door de vriendelijke ober naar een mooie tafel op het terras geleid om aldaar het aperitief te nuttigen. We startten de maaltijd met een glaasje champagne, want hey, ik ben nog altijd aan het vieren, he. De hapjes die we voorgeschoteld kregen, smaakten alvast naar meer!
Na het aperitief kregen we een gezellige ronde tafel toegewezen in het restaurant en zetten we de avond verder op hetzelfde elan. Fantastisch gepresenteerde gerechten vergezeld van uitstekende wijn. En dan gingen wij nog voor de goedkoopste winepairing op de kaart, die Great Bottle Experience moet dan wel écht een onvergetelijke ervaring zijn.
Geniet met ons mee!
Pumpkin pie, ganzenlever, dukkah:
Komkommer, geitenkaas, boekweit:
Makreel, miso, selder, nori:
Noordzeekrab, yuzu-kosho, koolrabi, zuring:
Special effects:
Puntpaprika, barilotto, tomaat, oregano:
Noorzeetarbot, zilte groenten, aardappel, codium:
Catch of the day, suquet, inktvis, artisjok, avocado:
Melkkalf, bbq aubergine, za-atar, ui:
Fantastisch flesje rode wijn: Alberaia uit 2016
Abrikoos, saffraan, citrusafrikaan:
Guil TEA pleasures:
ijslolly van ruby chocolade, rode vruchten
kers, donkere chocolade, whisky
Berlijnse bol, vanillecrème:
In één woord: fenomenaal!
En we eindigen de week met…
Mosselen (allez, voor mij, mijn vriend is niet zo’n fan)! Om te vieren dat de vlucht van mijn vriend uit Genève vandaag veilig geland is in Zaventem. Nog een dikke week en we kunnen eindelijk aan onze vakantie beginnen. Duimen dat een niet nader genoemd virus geen roet in het eten strooit…
