Ter gelegenheid van het tienjarig bestaan van ons bedrijf (het resultaat van een fusie tien jaar geleden) nodigden we alle oud-collega’s die de voorbije tien jaar met pensioen gegaan waren uit voor koffie en taart en een rondleiding in ons splinternieuwe gebouw. Bijzonder leuk om zoveel oude bekenden terug te zien. En het mag gezegd: de tijd heeft duidelijk geen vat op onze oud-collega’s! Ze zagen er nog allemaal exact hetzelfde uit. Tussen de speeches door zorgde ons gebouw zelf voor een wel heel bijzondere verrassing: een brandalarm met een totale evacuatie als resultaat. Gelukkig was het een prachtig zonnige dag en dus helemaal geen straf om in het park buiten te moeten wachten tot we groen licht kregen om weer naar binnen te gaan. En het gaf de gepensioneerden de gelegenheid om nog meer oude bekenden tegen het lijf te lopen.
Jammer genoeg kon ik maar een stukje van de eerste speeches meepikken, want er stond deze namiddag een belangrijke vergadering in mijn agenda die ik niet kon verplaatsen. Tegen dat de vergadering afgelopen was, was ook de taart volledig verdwenen. Jammer, want afgaande op de foto’s zag de taart er heerlijk uit. Een aantal oud-collega’s waren van plan na afloop van de bijeenkomst nog op stap te gaan in Brussel en vervolgens naar Leuven af te zakken voor het eten. Ik paste voor het Brusselse uitstapje, omdat ik te veel werk had, maar vroeg hen mij een seintje te geven als ze in het station van Leuven aankwamen, zodat ik kon aansluiten voor het avondmaal.
En zo belandde ik met een voornaam gezelschap van drie grijze heren op leeftijd in Brasserie Van De Weyer, alwaar ik genoot van overheerlijke lamsboutjes in combinatie met een lekker flesjes primitivo. We haalden herinneringen op en ik praatte hen bij over de laatste gebeurtenissen in ons bedrijf. Niet gepland, maar een superleuke avond!
