Ladies who love sushi

Vanavond had ik hoog bezoek over de vloer: het Leuvense damesgroepje dat ondertussen al een paar jaar op regelmatige basis samen komt. Ik had voorgesteld om sushi te bestellen bij Kintsugi en er vervolgens een gezellige avond van te maken op mijn appartement. Ik haalde voor de gelegenheid een flesje champagne of twee uit de koelkast en de witte wijn die we onlangs kochten bij Ad Bibendum.

De avond begon zeer goed en de sushi was heerlijk, maar toen het gesprek kwam op een aantal beslissingen die het management (waarvan ik deel uitmaak) onlangs nam, was de fun er voor mij een beetje af. Uiteraard heb ik er geen probleem mee om beslissingen toe te lichten en ik heb veel begrip voor de omstandigheden waarmee collega’s zich dagdagelijks op de werkvloer geconfronteerd zien: veel werk dat zelfs met bergen inzet alleen maar toeneemt, omdat er onvoldoende middelen zijn om het personeelsbestand uit te breiden. Ik deed mijn best om de beslissing in een ruimer kader te plaatsen, maar dat lukte niet goed. Het gesprek werd erg emotioneel en achteraf bezien, had ik de discussie veel eerder moeten stopzetten. Want eerlijk, ik werk al zoveel en had uitgekeken naar een zorgeloze avond kletsen onder vriendinnen. Een klein beetje escapisme dus.

Een beetje dus een dubbel gevoel bij deze avond, maar wel blij dat de wijn in de smaak viel bij al die lovely ladies.

Lunch with a friend at Wolf

Genoten van een snelle lunch met een kameraad die zich tegenwoordig mijn collega mag noemen. Benieuwd waar deze carrièrewending hem zal brengen, want ik begrijp van hem dat er een paar lastige obstakels op zijn pad liggen. Ik probeerde hem dan ook zo goed mogelijk te adviseren tijdens onze korte, maar lekkere lunch bij Wolf. Want ja, een heerlijke phô van Hanoï station gaat er bij mij altijd wel in (al had de jongen die mij bediende nog nooit van sriracha gehoord, gelukkig hadden ze wel andere pikante saus).

Albast in M

Deze avond woonde ik samen met mijn kameraad uit Hasselt de opening bij van de nieuwe tentoonstelling Albast in het M museum.

We startten de avond met een glaasje, luisterden naar de speeches en trokken vervolgens de museumzalen van M in om al dat schoons met eigen ogen te aanschouwen.

Persoonlijk was ik erg onder de indruk van deze tentoonstelling, een samenwerking tussen M Leuven en het Louvre. De tentoonstelling brengt een indrukwekkende hoeveelheid topstukken bij mekaar en zet de schijnwerpers op een materiaal dat iet of wat in onbruik is geraakt. Het zachte, soms zelfs lichtdoorlatende albast laat zeer fijne bewerkingen toe met ongelooflijk gedetailleerd beeldhouwwerk als resultaat.

M brengt de schitterende historische werken samen met hedendaagse werken van de Belgische kunstenares Sofie Muller. Sofie Muller contrasteert de ruwheid van de net ontgonnen albastknol tegenover de fluwelen zachtheid en schoonheid van het gepolijst eindproduct. Fascinerend en tegelijkertijd fragiel werk.

Tot mijn grote verbazing was mijn kameraad minder onder de indruk van de tentoonstelling dan ikzelf. Veel van de tentoongestelde werken waren religieuze kunst. Religieuze kunst kenmerkt zich inderdaad soms door een zekere afstandelijkheid ten opzichte van de toeschouwer. Per slot van rekening wordt hier het goddelijke afgebeeld. Mijn kameraad waardeert kunst meer om de gevoelens die het losmaakt en de werken in albast slaagden er niet in hem te raken. Toegegeven, deze tentoonstelling is er vooral eentje van virtuositeit, toch zijn er meer dan genoeg werken die naar mijn mening een gevoelige snaar bij de toeschouwer zullen raken.

Maar oordeel vooral zelf.

Continue reading →

De Italiaanse keuken van Cucina Marangon

Na een aangename en rustige treinrit kwamen mijn vriend en ik met ons koffertje aan in het station van Turnhout. Eerste bestemming: Hotel Corsendonk Turnova, want we willen onze avond niet vroegtijdig afbreken om de laatste trein naar Leuven te moeten halen. Het was een mooie wandeling van het station naar het hartje van Turnhout waar ons hotel lag en ik moet zeggen dat ik aangenaam verrast was door de charmante uitstraling van deze stad. Ik bezocht Turnhout al een paar keer eerder, maar dat was om op bezoek te gaan bij vrienden of om een evenement bij te wonen. De stad zelf bleef daardoor voor mij een nobele onbekende. We checken in in het hotel en frissen ons even op. Klaar voor een gezellig avondje uit met de oud-collega van mijn vriend.

Voor de gelegenheid had de oud-collega van onze vriend een tafeltje gereserveerd in Italiaans restaurant Cucina Marangon. In vergelijking met de vorige keer dat we hem zagen, was hij een aantal kilootjes bijgekomen, maar gelukkig slaagt hij er nog steeds in de diabetes af te houden. Wat volgde was een aangename avond met lekker eten. Misschien net een tikkeltje te prijzig voor wat we kregen, maar hey, het zijn moeilijke tijden voor de horeca, nietwaar? En het feit dat de eigenares bij de kaasschotel gewoon zonder verpinken twee flessen dessertwijn op tafel zette, waarmee we ons glas zoveel als we wensten mochten bijvullen, maakte uiteraard veel goed.

Appetizers:

Tartare di branzino:

Risotto alla pescatora:

Cannelloni di vitello:

Petto di anatra:

Italiaanse kazen:

Dessertwijn:

Zoetigheden bij de koffie:

Nieuwe culinaire ontdekking: Alfalfa

Eind augustus ontdekte ik toevallig dat Alfalfa een metamorfose ondergaan had. Dus toen we naar een plek zochten om af te spreken met onze wijn minnende vrienden, was de keuze snel gemaakt. Handig dat dit restaurant vlak achter de hoek ligt! Ik had een tafeltje voor vier gereserveerd en we maakten er een gezellige avond van met heerlijke gerechtjes om te delen, vergezeld van een goed glas wijn. Onze vriendin doet momenteel stage in een ziekenhuis in Turnhout, dus zij was best wel moe na een week op en af pendelen. Laat maakten we het bijgevolg niet, maar het is de kwaliteit die telt en niet de kwantiteit! Ik kijk al uit naar onze volgende date!

Tempura van groenten met kruidendip:

Tomaat burrata met bisilicumcrème:

Dumplings met kastanjechampignons, zwarte look en chili:

Aubergine met aïoli en groene kruiden:

Tartaar van rode biet en granny smith en gebrande pistache:

Ceviche van zeebaars met passievrucht en citrusvinaigrette:

Traag gegaarde spiering met paksoi, eryngii en pinda;

Mousse van aardbei, amandel en limoen:

Lemon curd, mango sorbet en crumble:

Voor wie houdt van ceviche: onze kameraad slaagde erin het recept voor de werkelijk fabuleuze ceviche los te peuteren van de chefkok:

Voor herhaling vatbaar!

Genieten bij Convento Wijnbistro

Vanavond had ik afgesproken met mijn vriendin uit Tongeren om samen te genieten van een heerlijk diner bij Convento Wijnbistro, één van mijn favoriete Leuvense resto’s. Het was alweer van vorig jaar geleden dat we elkaar nog eens gezien hadden. Werkelijk, de tijd gaat veel te snel. Ondertussen heeft haar oudste zijn eerste (helaas onsuccesvolle) jaar aan de unief achter de rug en is zij opnieuw single (good riddance, mijn vriendin verdient veel beter dan haar ex!). Veel stof om over te praten, dus. Het werd een gezellige avond met wat reflectie, maar ook een toffe vooruitblik op haar geplande wandelvakantie. Benieuwd om na haar terugkeer haar verhalen te horen!

Appetizers:

Bietjes, yoghurt, hennep & Arepa, Bru-XL:

Pompoen, queso fresco, winterbanaan:

Steenvoorde duif, escabeche, vijg, zwarte appel:

Mirabelle, tiger lemon, Grosse Bertha, frangipane:

Helaas vergeten een foto te nemen van de kaasplank zelf:

Een avond met vrienden in Bistro Mariette

Ik durf mezelf al eens bestempelen als een foodie en er zijn weinig Leuvense toprestaurants die ik nog niet uitgeprobeerd heb, maar ik moet eerlijk toegeven dat Bistro Mariette bij mij helemaal geen belletje deed rinkelen toen onze vrienden dit voorstelden voor een avondje uit. Toegegeven, Wilsele ligt nu eenmaal iet of wat buiten de actieradius van mijn vriend en mij, maar ik had zelfs nog nooit van het restaurant in kwestie gehoord. Maar hey, iets nieuws uitproberen is altijd leuk! Dus fietsten mijn vriend en ik op onze bluebikes naar Wilsele voor een eerste kennismaking met Bistro Mariette.

Ik had op voorhand niets opgezocht, dus was aangenaam verrast door de stijlvolle inrichting en vriendelijke ontvangst die ons meteen duidelijk maakte dat we in een kwaliteitsvolle zaak beland waren. Een blik op de menukaart leerde ons dat de associatie met ouderwetse, volkse gerechten die de naam Bistro Mariette in mijn hoofd had opgeroepen, niet verder van de realiteit kon liggen. Integendeel, de gerechten waren hip en modern. Onze vrienden vervoegden ons een tiental minuten na onze aankomst aan ons gezellig tafeltje. Wat volgde was een leuke avond waarop we reisverhalen uitwisselden (met zijn tweeën waren ze ondertussen al drie keer in Afrika geweest, twee keer samen en één keer elk apart) en we onze werkperikelen met elkaar deelden.

Ik moet toegeven dat ik erg onder de indruk ben van de job van de (ondertussen niet meer zo nieuwe) vriendin van onze kameraad, die als prof een onderzoekslabo aanstuurt dat bezig is met de ontwikkeling van vrij revolutionaire toepassingen. Altijd al een zwak gehad voor slimme dames!

En oja, het eten was echt om duimen en vingers af te likken. Heerlijke verfijnde gerechtjes om al dan niet te delen, vergezeld van fenomenaal lekkere cocktails en wijntjes. Meer moet dat echt niet zijn om mij gelukkig te maken.

Lazy red cheeks met krokante bloemkool, gezouten pinda’s, sriracharoomkaas:

Zeeuwse creuse, gratiné, “Duroc de Riegel’, spinazie, champagne en Wilselse aardappel, lauwe patatjes van Geleyns, gerookte zalm van Wauters witte wijn, zure room:

Vitello tonnato 2.0, kalfsvlees, kalfstong, tomatenpesto, Romeinse sla:

Taco, zeebaars, koolrabi, leche de tigre, krabsla, avocado:

Garnaalcocktail, handgepelde grijze garnaal, Romeinse sla, groene groeten:

Open ravioli, catch of the day, knolselder, kreeft, witloof:

Wilde eend, rode ui, vijg, witloof, kruidenpuree:

Ribeye, “Ten Halve”, gourgères, knolselde, spitskool carbonara:

Kaas van het Nijswolkje, St-Felicien Fermier, Abondance AOP, Munster met komijn:

Banana split, “OYFR”, amandel, chocolade, vanille-ijs:

Een dinner dat die smaakte naar meer.

Jeremy Loops in Het Depot

Gisterenavond woonde ik samen met een vriendin het concert van Jeremy Loops in Het Depot bij. Een concert waarbij we gelukkig veel minder lang moesten wachten dan de eerste keer dat ik de man en zijn band aan het werk zag in Londen en waar we op het gemak konden genieten van de muziek en de positieve vibes in de comfortabele zeteltjes van Het Depot. Toegegeven, ook nu was het voorprogramna niet veel soeps, maar Engelsman Casey Lowry slaagde er wel in ons aan het lachen te brengen met zijn voorliefde voor Duvel. En ik was zelfs aangenaam verrast door zijn onverwachte cover van Beggin’.

Het concert van Jeremy Loops zelf was fantastisch. Een uitgekiende opeenvolging van bekende en minder bekende nummers afgewisseld met toffe momenten van interactie met het publiek. Een show die gewoon klopte van begin tot einde en geen enkel moment verveelde. De sfeer zat er dan ook goed in en veel nummers werden luidkeels meegezongen. Jeremy en zijn band slaagden er zelfs in mij uit mijn zeteltje te laten opveren tijdens de twee laatste nummers en dat na een vermoeiende werkweek! Echt een concert waar ik energie van kreeg.

Na het concert kwam mijn vriendin nog iets drinken op ons appartement, waar mijn vriend zich een ganse avond op zijn eentje had moeten bezig houden, terwijl wij met ons tweetjes op stap waren. We deden een flesje wijn open en hadden nog een gezellige babbel tot een uur of één.

Carcassonne en Sushi

Voor een zwembadparty was het zondag helaas te koud (die party zullen we moeten uitstellen tot volgende zomer), maar dat neemt niet weg dat we de mooie zwemvijver van onze vrienden met prachtige vissen vanop een afstandje bewonderd hebben. Stiekem had ik nog gehoopt op een stevige nazomer, maar het mocht helaas niet zijn.

In de plaats daarvan speelden we gezellig binnen Carcassonne, dat ik op briljante wijze wist te winnen door de inzet van een paar goed geplaatste boeren, mijn niet zo geheime wapen in dit spel. 😉

Na het spel genoten we samen van de heerlijke sushi die onze vrienden aan huis hadden laten leveren. Lekker makkelijk, geen gedoe in de keuken en iedereen vindt wel iets naar zijn gading.

Voor herhaling vatbaar! Mét of zonder zwembad.

Whisky proeven!

Gisteren haalden mijn vriend en ik onze whisky voorraad boven voor een heuse whisky proeverij. Mijn collega en haar kameraad zijn beiden grote whiskyliefhebbers en wilden graag samen met ons whisky proeven en reisverhalen uitwisselen over hun Schotlandreis in juni. Mijn vriend en ik hadden ook onze Leuvense kameraad en mede-whiskyliefhebber uitgenodigd. Kwestie van zeker genoeg flessen te kunnen proeven. 😉 We hadden ook wat hapjes voorzien als tegengewicht voor de alcohol, want zelfs al hielden we het bij zeer kleine porties afgewisseld met royale hoeveelheden water, zo’n glas whisky stijgt sneller naar je hoofd dan je denkt.

Na een glaasje champagne begonnen we met ons vieren aan de proeverij rond een uur of drie. Natuurlijk was onze vriend uit Leuven bijna drie uur te laat op de afspraak (niet ongewoon voor hem). Dus moest hij bij aankomst een zekere achterstand op ons gezelschap wegwerken. Zeker ok voor ons, want wij waren wel toe aan een kleine whiskypauze zo vlak voor het avondmaal. Om het onszelf gemakkelijk te maken hadden mijn vriend en ik een bestelling geplaatst bij Convento Food: koninginnenhapje en balletjes in tomatensaus met heel veel groentjes. Heel lekker en voldoende stevig om de maag te vullen, zodat we na het eten aan een tweede rondje proeven konden beginnen.

Rond een uur of acht namen we afscheid van mijn collega en haar kameraad en bleven we nog met drie dappere whiskyliefhebbers achter. De latere uurtjes zijn iets waziger in mijn hoofd, maar ik ben er alvast zeker van dat er een vervolg komt. Zo fijn om samen te proeven en indrukken uit te wisselen met echte liefhebbers.

Yet Another Blog

Life on my side

vrienden