botanical gardens

17 november: Laatste dag in Australië

Onze allerlaatste dag in Australië. We hadden in Cairns echt wel alles gezien wat er te zien viel en besloten het vandaag wat kalmer aan te doen. We sliepen uit en startten de dag met een ontbijt in de Botanical Gardens. Ditmaal waren we wel zo slim geweest om een taxi te nemen naar de Botanical Gardens. We hadden geen van beiden zin in een wandeling van meer dan een uur door de buitenwijken van Cairns.

Mijn eggs benedict met Tasmaanse zalm en huisgemaakte saus Hollandaise smaakten verrukkelijk, al zal het mooie decor van de botanische tuin daar ook wel wat mee te maken gehad hebben. Na het ontbijt maakten we een prachtige wandeling vlakbij de Botanical Gardens in wat het favoriete joggingterrein van gans Cairns moet geweest zijn. Respect voor die joggers, want het terrein was niet gemakkelijk te noemen. Ik heb niet geteld hoeveel trappen we onderweg gedaan hebben, maar het waren er zeker meer dan honderd en om dit dan joggend te doen…

Grappig was dat overal borden stonden dat hier beslist niet gejogd mocht worden, want op dit stukje bosgrond vlakbij Cairns kwamen Cassowary’s voor en Cassowary’s houden niet echt van joggers, naar het schijnt. Nu, we hebben heel erg ons best gedaan om een Cassowary te ontdekken, maar ze hielden zich helaas verstopt voor ons.

De wandeling op zich was een aangename verrassing. Een beetje lastig door al de trappen, maar de uitzichten die je ervoor in de plaats kreeg, waren de moeite. We zagen aan onze voeten het vliegveld van Cairns liggen met op de achtergrond de zee. Onderweg zagen we talrijke wilde kalkoenen die zich blijkbaar niks aantrokken van het feit dat kerstmis niet meer zo veraf was en rustig scharrelden op zoek naar wat lekkers. 😉

Na de wandeling sloegen we aan het twijfelen. We hadden nog een ganse namiddag voor de boeg en we wisten niet hoe deze op te vullen. We bestudeerden het kaartje van Cairns zorgvuldig en toen kreeg ik plots een inval. Ik herinnerde mij dat de Hollanders in Darwin zeiden dat ze de Royal Flying Doctors Service in Cairns bezocht hadden. Die basis van de Flying Doctors bleek niet zo heel ver van de Botanical Gardens te liggen, dus trokken we op pad.

Het was ondertussen al goed warm en het zweet gutste van ons af. Onderweg kwamen we langs wegenwerken waarbij één kant van de weg geblokkeerd was en de wagens uit beide richtingen over dezelfde rijstrook moesten. In België lost men zo’n situatie op door er tijdelijke verkeerslichten te plaatsen. In Australië is arbeid blijkbaar goedkoop: daar plaatst men twee mensen met een groot plakkaat langs beide kanten van de wegenwerken. Op de ene kant van het plakkaat staat “Stop” en langs de andere kant “Slow”. Om te weten wanneer het bord omgedraaid mag worden, geeft men deze twee mensen walki talki’s. Wat een rotjob, de ganse dag in de hete zon staan terwijl je niets anders moet doen dan een bord omdraaien.

Het was erg rustig bij de Royal Flying Doctors. Mijn vriend en ik waren de enige bezoekers en we kregen een privérondleiding van het bijzonder vriendelijke meisje dat waarschijnlijk blij was dat er eens iemand langskwam. We kregen een filmpje te zien over de geschiedenis van de Flying Doctors, keken naar oude medische instrumenten, foto’s, documenten en met pedalen aangedreven radio’s. In de tuin stond een oud vliegtuigje dat nu geen dienst meer deed met de originele apparatuur er nog in. De tuin had nog een andere troef: bij het vijvertje zaten heel grappige kleine kikkertjes.

Na ons bezoek aan de Flying Doctors trokken we taxigewijs terug naar ons hotel. We maakten onze valies en wachtten tot het tijd was voor het avondeten. Voor ons Laatste Avondmaal hadden we een reservatie gemaakt in restaurant Ochre, een restaurant dat volgens de foldertjes vernieuwende Australische keuken bood.

Omdat het onze laatste avond was, kozen we resoluut voor de fijnproeversmenu met aangepaste wijnen. Een decadente manier om onze reis af te sluiten. Om jullie wat te laten watertanden, een copy-paste van de site van Ochre met het menu dat we aten:

Tasting Menu:

Salmon gravalax with lemon aspen – mango, cucumber and beetroot – wonton crisp and lemon myrtle + Tim Adams Riesling 2006 Clare Valley

Queensland scallops wrapped in prosciutto – artichoke, tomato and herbs sunrise lime and Tablelands honey dressing + Henschke’s Tilly Vineyard 2005 Barossa

Crispy salt and pepper quail – green papaya and local bamboo shoot salad – wild lime and chilli sorbet + Yering Station Pinot Noir 2006 Yarra Valley

‘Terrarosa’ MSA beef tenderloin – sweet miso eggplant – Pontiac potato gallette star anise butter sauce and watercress + Cape d’ Estaing ‘Wisanger Hills’ Cabernet Sauvignon 2002 Kangaroo Island

Mango assiette – sauternes and mango jelly, mango cheesecake, fresh mango and kaffir lime mascapone tuille + Noble One Botrytis Semillon 2005 NSW

Selected Gallo cheese – tilset, gorgonzola and ‘Barron River’ – wattle seed lavosh – fig chutney + Morris Rutherglen Tokay & Muscat Central Victoria

De gerechten waren tongstrelend en de voortreffelijke wijnen werden royaal bijgeschonken. Na dit uitgebreide avondmaal dat meer dan drie uur duurde (schaam, schaam) wandelden we ietwat onvast terug naar ons hotel. Australië heeft ons hart veroverd en we hebben het vaste voornemen er nog ooit terug te komen. Al zal dat nog wel enkele jaren duren. De wereld is zo groot en er zijn zoveel interessante plaatsen om te ontdekken.

10 november: Botanical Gardens in Cairns

Een vrij dagje. We sliepen uit tot maar liefst 7 uur. Langslapers dat we zijn!  Ik heb in één ruk alle kaartjes geschreven, nog enkele bijkomende kaartjes gekocht en het verslag van de voorbije dagen aangevuld. In totaal hebben we vijftig kaartjes geschreven. Dus als jij geen kaartje gehad hebt, komt dit doordat ik je adres niet had of omdat de post het kaartje verloren gedaan heeft. 😉

We verlieten het hotel pas rond een uur of elf. Via de prachtige houten boardwalk wandelden we op ons gemak naar het winkelcentrum The Pier. Terwijl we gisteren enkel modder zagen, bleven we nu wat langer stilstaan bij de door eb blootgelegde zandvlakte. Ons oog viel eerst op een groepjes pelikanen, maar daarna spotte mijn vriend een krabbetje in de modder. En daar, nog één en nog één. Hoe beter we keken, hoe meer leven we ontdekten: krabbetjes met feloranje scharen, zwarte krabbetjes, heremietkreeften, mudskippers (wandelende vissen), enzovoort. De op het eerste zicht doodse moddervlakte bleek te krioelen van het leven.

The Pier was een mooi splinternieuw winkelcentrum dat echter nog een beetje steriel aanvoelde. Veel winkelruimten stonden nog leeg en het was er niet bepaald druk. We kochten niks. Keken gewoon wat rond. We waren vlakbij de plaats waar de volgende dag onze boot zou aanmeren, dus gingen we daar ook even een kijkje nemen. ‘s Middags aten we snel en goedkoop in de food court vlakbij de Night Markets. Ik kocht me een paar nieuwe havanas (teenslippers) ter vervanging van mijn eigen slippers die er deze vakantie ergens in de buurt van Ayers Rock de brui aan gegeven hadden.

Na de middag stond de botanische tuin van Cairns op het programma. We legden de afstand van ons hotel naar de tuin te voet af, al bleek de tuin verder te zijn dan eerst gedacht en sloeg onderweg de vermoeidheid (en het daarbij gepaard gaande zeuren) toe. Het Nederlandse koppel dat we in Darwin leerden kennen, was heel enthousiast over de botanical gardens. En dit bleek geheel terecht. De botanische tuinen in Sydney verbleken gewoon ten opzichte van die in Cairns. Je vindt er een fantastische variëteit aan planten. Hoogtepunt vond ik de boardwalk door een stukje regenwoud, een overblijfsel van het regenwoud dat eens het grondgebied van Cairns volledig bedekte. Interessant: een plant met giftige haartjes die je maar beter vermijdt. Wie in contact komt met de holle haartjes vol met gif van deze plant kan zelfs overlijden. In het beste geval lijd je onuitstaanbare pijnen omdat het gif inwerkt op je zenuwstelsel. Gelukkig werd deze plant achter dik plastic glas tentoongesteld. Verder bood de tuin een weeping paper bark (wat een mooie naam voor een boom) en schitterende bloemen. Zeker een must als je in Cairns bent.

De terugweg naar ons hotel voerde ons langs het kerkhof van Cairns en een mooi gerestaureerd historisch houten huis. We hadden geen haast en namen de tijd om van de late namiddag te genieten. Terug in ons Bay Village hotel waren we best wel moe van het vele stappen en merkten we dat mijn decolleté wat te veel zon gezien had en een prachtig rode kleur had aangenomen. After Sun to the rescue!

‘s Avonds begaven we ons weer naar de esplanade op zoek naar een leuk restaurantje en om een onderwaterfototoestel te huren voor onze driedaagse cruise naar het Great Barrier Reef. ‘s Avonds is de Esplanade blijkbaar een verzamelplaats voor sportieve Australiërs: het wemelde er van de joggers, de ene al meer afgetraind dan de andere. Ik gaf mijn ogen de kost terwijl we omringd werden door knappe venten die sit-ups of push-ups deden aan de vele fitnesstoestellen. We bleven ook even staan bij een skatepark, waar jonge gasten met skateborden, fietsjes en rollerblades hun beste stunts boven haalden. De verlichting van het skatepark samen met de ondergaande zon zorgde voor een heel bijzonder effect.

Voor ons avondeten kozen we ditmaal een Thais restaurant uit. Thais is mijn favoriete keuken, bijgevolg heb ik al veel Thaise restaurants uitgeprobeerd, maar dit was toch één van de betere. Het eten was werkelijk overheerlijk. Na het eten deden we nog enkele moedige pogingen om wat foto’s van onze reis online te zetten. Met als enige resultaat veel gevloek en frustratie. De internetconnectie in de hotels waar we tot nu toe logeerden was, werkelijk overal abominabel. Ik heb het hier dan over de wireless connectie. Soms waren er ook vaste pc’s ter beschikking, maar daar kon je alleen maar mee surfen. Niet echt nuttig als je een usb-stick met foto’s wil inpluggen.

Aangezien we nog steeds geen telefoontje van Hertz gekregen hadden ivm de waarborg die wij nog terug moesten krijgen, belde ik zelf. Natuurlijk kreeg ik iemand aan de lijn die net uit vakantie was en van toeten nog blazen wist. Het hele verhaal nog eens uit de doeken gedaan. Gezegd dat ons een cheque beloofd was, dat wij buitenlanders zijn en die cheque graag in Australië wilden innen, jadajada. Ze beloofde haar manager erover aan te spreken van zodra die op kantoor was en ze zou proberen de cheque naar ons hotel op te sturen. Enfin, afwachten of deze belofte nu wel gehouden zal worden.

Voor het slapengaan pakten we één valies met alles wat we nodig hadden voor de cruise. De andere valies en de overige rugzakken zouden we achterlaten in ons hotel. Travel light, maties.