Afscheidsdrink bij Château Moderne

Deze maandag begonnen met afgeschafte treinen en treinvertragingen. Gelukkig ben ik ondertussen slimmer geworden en neem ik tegenwoordig altijd voldoende marge wanneer ik een belangrijke vergadering heb. Zeker op maandagvoormiddag. En zo was ik, ondanks de vertraging, toch mooi op tijd op mijn afspraak.

IMG_0911

IMG_0912

Gelukkig herhaalde datzelfde scenario zich niet op het einde van de werkdag. Vanaf vier uur kwamen we immers samen om afscheid te nemen van een collega die een job dichter bij huis gevonden heeft. We dronken iets op het terras van Château Moderne (nog steeds geen fan van dat self service systeem) en haalden gezamenlijke herinneringen op. Helaas kon ik niet lang blijven, want om 20u moest ik in de Bosstraat zijn voor de salsales, toch een half uurtje fietsen vanaf mijn appartement. En ik eet ook graag iets voordat ik aan het dansen zet.

De collega gaat trouwens aan de slag in Leuven, dus wellicht loop ik haar hier nog wel eens tegen het lijf!

L’Uovo

Na mijn heldhaftige strijd tegen het coronavirus, trakteerde ik mezelf op een lunch bij L’Uovo (aka het Ei in het Nederlands, maar toegegeven, dat bekt zo goed niet). Ik ging voor de risotto met truffel en amai, dat was waar voor mijn geld. De portie was zo stevig dat ik mijn bord met de beste wil van de wereld niet leeg kreeg. Dus toen de eigenaar mij nog een gratis dessert aanbood omdat ze pas geopend waren, was ik blij dat ik dit take-away kon meenemen. Want een lekkere tiramisu, dat slaat een mens niet af, he!

IMG_0889

IMG_0905

IMG_0907

Alberobello, Martina Franca en chillen in onze masseria – 8 augustus 2022

Het ontbijt vandaag is even triest als het ontbijt van gisteren, maar de extra druiven maken veel goed. Vandaag pakken we onze koffers om een paar nachten te gaan logeren in een authentieke trullo! Het is opvallend dat onze koffers steeds lichter worden naarmate de reis vordert. Dat in tegenstelling tot de hoeveelheid rommel (zwemgerief, wandelschoenen) in de wagen, die enkel toeneemt.

IMG_3533

We nemen afscheid van Taranto (aka Tarente in het Nederlands), een onverwachte meevaller op onze trip doorheen Puglia. Onderweg naar Masseria Sciaiani Piccola blijven we ons verbazen over de zotte rijstijl van de Italianen. Het wordt ons hoe langer hoe meer duidelijk dat verkeersregels hier echt als suggesties beschouwd worden en de chauffeurs deze naar eigen goeddunken interpreteren.

De masseria (agriturismo) waar we logeren ligt echt in het kleinste dorpje ooit. De eigenaar/landbouwer ontvangt ons in zijn kantoor waar zwaluwen gezellig nestjes gebouwd hebben. It does not get better than this. Of toch wel, want hoewel we vroeg zijn, mogen we al meteen in onze trullo! De eigenaar geeft ons een kleine rondleiding op het domein en spreekt vol trots over zijn natuurlijk gefilterd zwembad, dat er bijzonder aantrekkelijk uitziet.

IMG_3537

IMG_3538

IMG_3542

IMG_3545

IMG_3548

IMG_3549

IMG_3551

IMG_3552

We droppen onze spullen af in de trullo, waar makkelijk vijf mensen in kunnen slapen en vertrekken dan naar Alberobello, trulli hoofdstad van Puglia en UNESCO werelderfgoed. We vinden vrij makkelijk een parkeerplaats vlak bij een plein dat vol met eetkraampjes staat. Komt dat goed uit van het is ondertussen middag! We eten croquetas en worstjes en genieten van een heerlijke sangría!

IMG_3554

IMG_3556

IMG_3560

Vervolgens trekken we naar het toeristische hart van Alberobello waar meer dan duizend traditionele ronde witte trulli staan, allemaal prachtig gerestaureerd en voor het merendeel omgetoverd tot restaurants en souvenirshops. En ja, de huisjes zijn prachtig, maar eerlijk, het is er echt té toeristisch voor ons. De massale hoeveelheid toeristen maakt dat we de schoonheid van Alberobello niet volledig kunnen appreciëren Ik amuseer me dan maar met foto’s te nemen van selfie makende toeristen. Ook tof!

IMG_5222

IMG_5236

IMG_5250

IMG_5266

IMG_5282

IMG_5285 Continue reading

MARTA museum en relaxen op Spiaggia di San Vito – 7 augustus 2022

Het ontbijt vandaag was gewoonweg nog schaarser als dat van onze B&B in Lecce. Echt, we kregen een witte boterham geserveerd met prosciutto en mayo, een warme croissant met confituur en thee. Ik krijg zowaar heimwee naar onze vorige B&B waar er tenminste én kaas én prosciutto én pasticciotto werd aangeboden in zeer uitgepuurde buffetvorm.

IMG_3404

IMG_5111

IMG_5113

IMG_5114

IMG_5115

IMG_5118

Vandaag brengen we een bezoek aan het MArTA museum (Museo Archeologico Nazionale di Taranto). We staan aan de kassa rond 10.15 en zijn verbaasd te merken dat het er al aardig druk is. Dat hadden we niet verwacht… Blijkt dat het museum gratis te bezoeken is de eerste zondag van de maand, vandaag dus. We moeten zelfs even wachten voordat we onze eerste zaal kunnen betreden.

Al snel wordt ons duidelijk waarom het zo druk is in dit museum. Wat een werkelijk fantastische collectie! Het eerste gedeelte van het museum is gewijd aan de historische vondsten van de oude Griekse stad die zich hier vroeger bevond. Taranto werd immers gesticht door Spartaanse immigrante.

Ik ben enorm onder de indruk van de herontdekte graven en de schitterende voorwerpen die in de graven gevonden werden. Echt, ik weet gewoon niet waar eerst kijken. We brengen zoveel tijd door in het Griekse gedeelte van het museum, dat er amper nog tijd overblijft om naar de vondsten uit de tijd van de Romeinen te gaan kijken.

We blijven tot de siesta (13u) in het museum en beëindigen ons bezoek met het gevoel dat we hier makkelijk een ganse dag hadden kunnen rondlopen.

IMG_5121

IMG_5128

IMG_5129

IMG_5131

IMG_5132

IMG_5134

IMG_5135

IMG_5136

IMG_5137

IMG_5139

IMG_5140 Continue reading

Taranto en Massafra – 6 augustus 2022

Vandaag nemen we afscheid van B&B Giardini di Marzo. We zullen ons deze b&b herinneren als de b&b met het zeer karige ontbijt en het altijd gesloten zwembad. Ik zou er alleszins niet meer opnieuw logeren.

Na het uitchecken vertrekken we naar B&B I Citri in Taranto. Ditmaal hebben we een b&b geserveerd in het hart van het stadje Taranto. Na een probleemloze rit, vinden we tot onze opluchting vrij makkelijk parkeerplaats in de straat van de b&b. ‘t Is dat onze parkeerervaringen in Puglia tot nu toe niet zo geweldig positief zijn.

Onze kamer bevindt zich op de zesde verdieping in een zeer statig appartementsgebouw. De piepkleine lift bezorgt me echter flashbacks naar de lift in het gebouw waar mijn vriend woont in Genève. Ik sta dus met graagte mijn plaats af aan mijn vriend en de valiezen, terwijl ik zelf de trap neem en al puffend en blazend de zesde verdieping bereik.

We kunnen nog niet op onze kamer, maar het is gelukkig wel mogelijk de valiezen achter te laten. We besluiten de verkenning van Taranto nog even uit te stellen en met de wagen naar Massafra te trekken. Het dorp Massafra is vooral bekend om wille van de kloof die midden door het dorp loopt en de brug die beide delen met elkaar verbindt.

IMG_5074

IMG_5078

IMG_5080

IMG_5082

Eerlijk, de kloof is helemaal niet zo indrukwekkend en op deze bijzonder warme zaterdag lijkt ongeveer alles gesloten in Massafra. Voor de lunch belanden we op een rustige pleintje bij Alla Tazza d’Oro, een lokale zaak waar we meteen een grote fles water bestellen om de dorst te lessen. De bediening komt aanzetten met een fles van twee liter water en een grote kan vol met ijs. Amai, en óf dat deugd deed! Vandaag klimt de temperatuur op naar een gezellige 35 graden, dus elke afkoeling is meer dan welkom.

We genieten op het terrasje van simpele orecchiette en besluiten een kleine pauze met een glaasje wijn in te lassen op het pleintje. Veel valt er toch niet te doen in Massafra want hier houden ze duidelijk siesta!

IMG_3317

IMG_3318

Na de twee liter water soldaat gemaakt te hebben, dwalen we wat rond in de verlaten straten van het dorp. We belanden zelfs in het Castello, waar we zomaar kunnen binnen wandelen, al is het ons niet echt duidelijk of dat de bedoeling is. We zijn er alleszins moederziel alleen en komen geen levende ziel tegen. Bijzonder.

IMG_5083

IMG_5088

IMG_5090

Helaas zijn de grotwoningen, hét toeristisch hoogtepunt van Massafra, die we willen bezoeken ook gesloten en niet alleen voor de siesta. En ook de kathedraal die volgens googlemaps zou moeten open gaan om 16u blijft potdicht wanneer we stipt om 16u aan de ingang staan. Een vriendelijke lokale dame vertelt ons dat de kathedraal pas om 18u open gaat. Tja, daar gaan we nu ook niet op wachten.

IMG_5092

IMG_5093

IMG_5094 Continue reading

Geocaching in het Park van Tervuren

Yep, vandaag alweer genoten van een prachtige nazomerdag. Voor de gelegenheid hadden we afgesproken met onze vrienden en hun zoontje om samen te gaan geocachen in Duisburg. Helaas, door de combinatie van wegenwerken en de Belgische en Europese kampioenschappen gravel slaagden we er gewoonweg niet in om de kerk van Tervuren te bereiken.

Na heel wat tevergeefse rondjes gereden te hebben, besloten we te gaan voor plan B: een wandeling in het mooie Park van Tervuren. Altijd leuk en gelukkig zitten daar ook heel wat geocaches verstopt.

We genoten van het mooie weer en het enthousiasme op het gezicht van het zoontje van onze vrienden wanneer hij alweer een geocache mocht openen. Ongelooflijk dat ik in oktober nog steeds in mijn zomerkleren kan rondlopen!

IMG_0772

IMG_0773

IMG_0788

IMG_0798

IMG_0800

IMG_0809

IMG_0815

IMG_0821

Van al dat wandelen, krijgt een mens honger. En dus sloten we de avond af op het terras van ‘t Park, een kwaliteitsvolle brasserie die zich letterlijk op een steenworp van het park van Tervuren bevindt.

Het voorgerecht met Sint-Jacobsvruchten was werkelijk om duimen en vingers af te likken en de eendenborst was ook zeer lekker, al had de hoeveelheid wat mij betreft net iets meer mogen zijn.

Sint-Jacobsschelpen met groene asperge, kerstomaten, chips van chorizo, rucola en basilicum:

IMG_0830

Eendenborst met truffelhoning, seizoensgroenten en aardappelen:

IMG_0832

Een smakelijk afsluiter van een fijne namiddag!

Boekvoorstelling De Eenzame Uitvaart

Deze voormiddag naar de boekvoorstelling van De Eenzame Uitvaart geweest in de prachtige Abdij Keizersberg (kijk echt heel hard uit naar de voltooiing van de restauratiewerken aan de oude burchtmuur en het Mariabeeld).

De Eenzame Uitvaart is een sociaal en literair project waarbij dichters voor eenzaam gestorvenen een persoonlijk gedicht schrijven en dit op de uitvaart voordragen. Het is jammer genoeg een triest feit dat er elk jaar mensen sterven zonder dat iemand naar hen omkijkt. De dichters van de Eenzame Uitvaart zorgen voor een gelegenheidsgedicht speciaal voor de overledene die de dichter voordraagt op de uitvaart.

De voormalige refter van de abdij vormde de ideale achtergrond voor deze boekvoorstelling. Verschillende dichters die aan het project meewerken, brachten een gedicht opgedragen aan een eenzame overledene.

Geniet mee!

Peter Mangel Schots:

Alain Delmotte:

Herlinda Vekemans:

Paul Bogaert:

Mezoblebi zorgde tussendoor voor een streepje muziek:

IMG_0759

IMG_0761

Een prachtig project. Al sluit ik me volmondig aan bij de coördinator van het project: het zou mooi zijn, mocht dit project overbodig worden en niemand nog eenzaam zou sterven.

Jacuzzi in Nieuwrode

Gisterenavond waren mijn vriend en ik te gast bij onze kameraad en zijn vriendin. Ditmaal vond het feestje plaats in het huis van de vriendin. En daar hadden we een goeie reden voor, want onze vriendin heeft een jacuzzi op haar terras staan en aangezien de nazomer zich nog altijd van haar beste kant laat zien, leek het ons wel leuk om samen te aperitieven in de jacuzzi.

De jacuzzi was net groot genoeg voor vier personen en met een drankje in de hand en een hapje op het tafeltje naast de jacuzzi genoten we van de laatste zonnestralen van de dag. Het goede leven, zoals ze dat zeggen.

IMG_0709

IMG_0710

Vervolgens konden we genieten van de kookkunsten van onze vriendin, die als voorgerechtje een verrassende combinatie van polenta en watermeloen serveerde. Zeer lekker!

IMG_0731

Het hoofgerecht was iets klassieker: varkenshaasje met groentjes en patatjes uit de oven. Klassiek, maar daarom niet minder lekker!

IMG_0733

Het werd een gezellige avond en we praatten tot lang na zonsondergang! Fijn om te zien dat onze vriend na wat moeilijke jaren eindelijk een partner gevonden heeft die hem gelukkig maakt!

Opening Dirk Boutsfestival

Een mooie zonnige zaterdag, weekend van de klant én de opening van het Dirk Boutsfestival in Leuven. Redenen genoeg om even de beentjes te gaan strekken in het stadscentrum!

Mijn vriend en ik belandden op de Velodroom site alwaar er allerlei activiteiten plaatsvonden in het kader van Dirk Bouts. We lieten ons uiteraard verleiden om wat middeleeuws geïnspireerde hapjes van Convento Food te proeven en lieten onszelf daarna vereeuwigen in een schilderij van Dirk Bouts. Benieuwd naar het resultaat!

IMG_0694

IMG_0699

IMG_0702

En de Joorzangers gaven ook het best van zichzelf!