Als een afdelingshoofd bij ons met pensioen gaat, dan zorgen wij voor een gepast afscheid. Als de man in kwestie dan nog bekend staat als liefhebber van het goede leven dan moet er niet lang naar een thema gezocht worden: een Breugelfestijn! Speciaal voor het feestvarken, zijn familie en genodigden werd er een mooie tafel gedekt.
Naar goede gewoonte kwam er wat belangrijk volk speechen, maar we moeten eerlijk zijn: de twee beste speeches van de avond kwamen van onze collega’s. Beide speeches zaten er boenk op qua beschrijving van de persoonlijkheid van onze afscheidnemende collega. De eerste was een bloemlezing van veel gehoorde uitspraken van onze collega en de tweede een heuse laudatio met een kwinkslag. Echt onder de indruk van het speechtalent van mijn collega’s. En ik merkte dat de bijna gepensioneerde oprecht geëmotioneerd was.
De rest van de avond genoten we van de culinaire overdaad. Helaas was er door de treinstaking (diepe zucht) minder volk dan verwacht en bleef er heel veel eten over. Geen erg, onze slimme collega’s van het organiserende team hadden voor bakjes gezorgd, zodat wie dat wilde wat voedseloverschotten mee naar huis kon nemen.
En zo kwam het dat ik deze avond samen met een collega op de trein zat met een bakje pensen en een bakje met balletjes met krieken. Weet ik weer wat te eten, morgen. 😉
