culinair

Oudejaarsavond

Dit is wat we aten en dronken in de Rode Loper terwijl we het oude jaar uitwuifden en het nieuwe jaar verwelkomden:

  • Glaasje Champagne
  • St Jacobsvruchten drie maal anders
  • Carpaccio van zalm
  • Heldere bouillon van patrijs, schuimpje van curry
  • Zeebaars met krab, selderij en appel
  • Hertenfilet met boschampignons, wildsausje en kaneel
  • Al onze goede voornemens op één dessertbordje
  • Koffie met zoetigheden
  • Middernachtzoen met Champagne

Dit alles overgoten met heerlijke aangepaste wijnen (misschien zelfs een beetje té veel wijnen). Alleen de dessert viel tegen. Het was een dessert op basis van koffie en laat ik nu net een gloeiende hekel hebben aan koffie. Gelukkig kon ik beroep doen op mijn disgenoten om mij van mijn dessert te verlossen. En in hindsight was het misschien niet zo’n briljant idee om de nacht af te sluiten met een glaasje krupnik. Ik heb het mij deze ochtend alleszins beklaagd.

Frietjes

Gisterenavond waren we op bezoek bij onze vrienden K, L en hun kroost die voor de kerstvakantie uit Baton Rouge waren overgevlogen. L zag er goed uit met haar buikje van bijna acht maanden. Al hoop ik voor haar dat nummer vier iets rustiger is dan zijn of haar broertjes en zusje, want het was soms lastig om boven het rumoer van de kindjes uit te komen. Zelfs als ze in de hoek stonden werden er nog genoeg decibels geproduceerd. 😉

We aten frietjes van de frituur, wat voor mij een eeuwigheid geleden was. Heel a-typisch voor een Belg, maar ik ben absoluut geen fan. Eer dat die dingen op je bord liggen, zijn ze al koud. Het vlees erbij staat bol van de kleur- en smaakstoffen en dat geldt evenzeer voor de sauzen. En na vijf frietjes ben ik de smaak al beu. Neen, België’s nationale trots is niet aan mij besteed. Maar ik ben een goede gast, dus at ik braaf mijn bordje leeg.

Het had niet veel gescheeld of we hadden echt koude frietjes mogen eten. Mama L was met de twee oudste kindjes naar het frituur vertrokken. Een klein half uur later kreeg K telefoon van een overstuur klinkende L. De sleutel van de wagen was uiteen gevallen en de chip om te starten was kwijt. Ze stond in het donker op de parking aan de frituur met de frietjes en twee lastige kinderen zonder dat ze de auto kon starten. Gezwind sprongen we onze wagen in om L te gaan redden. We waren nog geen vijf minuten onderweg of ze belde dat ze de chip teruggevonden had. Oef.

De rest van de avond verliep rustig. We spraken over de plannen van K en L om nog twee jaar langer in Baton Rouge te blijven, over hoe snel de kindjes het Engels oppikken en we praatten nog wat na over onze Amerikareis, ondertussen alweer een half jaar geleden. Toegegeven, ik hou wel van wat leven in de brouwerij, maar ik was stiekem blij dat de drie koters in bed lagen. Zoveel energie dat er in die kleine lijfjes zit, niet te doen.

Verwend in Den Haag

Ongeveer twee jaar geleden bezochten we voor het eerst vrienden E en L en hun gloednieuwe dochter in hun pasgekochte huis. Gisteren hadden we opnieuw een goeie reden om helemaal naar Den Haag te rijden: de geboorte van hun tweede kind en eerste zoon.

E en L maken het voor ons altijd de moeite waard om de lange afstand naar Den Haag te overbruggen. Steevast worden we er onthaald op overheerlijk eten mét aangepaste wijnen. Alleen jammer dat we ditmaal niet bleven slapen, waardoor mijn vriend genoodzaakt was het bij een aperitiefje te houden. Vriend E is een echte keukenprins en toverde de heerlijkste gerechten op ons bord. Ooit moet ik toch eens de tijd vinden om een kook- of wijnproefcursus te volgen.

En de baby? Een hele brave, net als zijn zusje.

Kerstperiode kickoff

Gisteren hebben we met onze vrienden de kerstperiode op een feestelijke manier geopend. Met z’n tweeëntwintig waren we in totaal. Jammer genoeg moest één van de ingeschrevenen afhaken door ziekte, anders waren we zelfs met drieëntwintig geweest. Een recordopkomst voor ons jaarlijkse kerstdiner. Dit jaar ging het diner door in de Voltaire, alwaar we smulden van een driegangenmenu en genoten van elkaars gezelschap. Bijpraten in een gemoedelijke sfeer, meer moet dan niet zijn. Laat de eindejaarsfeesten maar beginnen, ik ben er helemaal klaar voor!

Faux Gras de Gaia

Persoonlijk eet ik geen fois gras. Ik vind het voederproces wreed en het eindproduct niet eens bijzonder lekker.  Liefhebbers die vinden dat fois gras bij de feestelijkheden horen, hebben nu echter een andere optie: faux gras, een diervriendelijke alternatief van Gaia en ‘t is nog goedkoper ook. Probeer het eens.

Social weekend

Zoef, dat was het weekend. Zo zag het er ongeveer uit:

Zaterdagochtend haastte ik me naar de laatste fotografieles van het jaar. Het thema was flitsen. Dit was de eerste les dat ik echt het gevoel had dat ik iets nieuws leerde. Begrijp me niet verkeerd, ik ben heel blij dat ik me eindelijk voor een fotografiecursus ingeschreven heb, maar van de technische kant van de zaak en de basisregels voor composities was ik al redelijk goed op de hoogte. Waar ik wel veel aan gehad heb, zijn de fotobesprekingen. Heel interessant om horen wat anderen van jouw foto’s vinden. Ik zie deze cursus als een eerste stap om het niveau van mijn foto’s te verbeteren, want er is nog veel groeimarge. Ik heb me ook meteen al ingeschreven voor de vervolgcursus.

In de namiddag was het tijd voor onze wekelijkse sport ‘door de Delhaize rennen en op zo kort mogelijke tijd zoveel mogelijk boodschappen doen’. Oefening baart kunst, want ik denk dat we alweer een nieuw record gevestigd hebben. We hadden naar goede traditie niet zoveel tijd want om drie uur kwam het petekindje van mijn vriend haar allereerste Sinterklaas ophalen. Ik denk niet dat het petekindje zelf erg onder de indruk was, maar de ouders des te meer. 😉 We aten gebakjes met veel chocolade, truffels van de wereldwinkel, en negerinnentetten van de kerstmarkt. Chocolade-overdosis, inderdaad.

Na het petekindje en haar ouders uitgewuifd te hebben, bereidden we ons voor op de volgende shift. Nichtjes J en L vervoegden ons zo rond een uur of zeven. Ze hadden twee geweldige cadeautjes bij: een kerstboompje versierd met chocoladetruffels en de uitbreiding van Weerwolven, ons favoriete groepsgezelschapsspel. J en L zijn twee boeiende vrouwen (en nog single!) met een interessante job en een open kijk op de wereld. Genoeg inspiratie om een avond lang het gesprek geen minuut te laten stilvallen. Tussen het babbelen door aten we sint-jacobsvruchten, teriyaki, spaghetti met scampi en appeltjes in currysaus en een heel klein beetje cookies and cream ijs om het laatste gaatje te vullen.

Zondag bestond het plan erin lang in bed te blijven liggen. Dit plan werd echter doorkruist door onze lieve buren. ‘s Namiddags waren we uitgenodigd op een housewarming/verjaardagsfeestje. Eigenlijk waren we al voor een eerder feestje gevraagd, maar door een dubbele boeking in mijn agenda, konden we er toen niet bijzijn. Daardoor zaten we nu in een gezelschap van onbekenden en was het soms wat zoeken naar gemeenschappelijke onderwerpen. Iets waar ik minder goed in ben als ik te weinig geslapen heb. Maar de taart was lekker en ons cadeautje viel in de smaak. Meer moet dat niet zijn.

Een avond met vrienden

Gisterenavond hebben we nog eens uitgebreid gekookt voor vrienden. Het moet geleden zijn van voor ons feest dat we nog eens een volledige driegangenmaaltijd zelf in mekaar boksten. De avond dat we quiches aten tel ik niet mee, want veel eer valt er niet te behalen aan voorgemaakte quiches in de oven schuiven.

Gelukkig hadden we gisteren iets meer tijd om uitgebreid te winkelen en ons appartementje te fatsoeneren (de enige motivatie om ons aan het kuisen te krijgen, is bezoek). We hadden een geweldig avond met gesprekken over de meest uiteenlopende onderwerpen van trouwvoorbereidingen, genante toiletsituaties, ziektes, de trage appelschilkwaliteiten van mijn vriendje, pannenkoeken gemaakt van moedermelk tot moeilijke onderwerpen als ouder worden en sterven. Terwijl wij vrouwen het over de zwaardere thema’s hadden, knalden de heren zombies af op de wii. Ieder zijn ding. 😉

We aten en dronken:

  • een aperitiefje met schuimwijn en Musa Lova
  • paddenstoelen met pesto en gemarineerde tomaatjes
  • curry van rundsvlees met banaan en appeltjes
  • chocoladefondue

Food weekend

Door een niet zo goede planning van mijn kant, zitten we dit weekend maar liefst drie keer met de benen onder tafel. Gisteren gaan eten met vriend K in de Entresole. Vanavond hebben we een afspraak met vrienden T en J in de Dijlemolens en morgen worden we verwacht bij vrienden T en T in Tongeren. En de feestdagen zijn nog niet eens begonnen.