Aftellen…

Vrijdagavond stond in het teken van de voorbereiding van onze Japanreis (nog een dikke twee maanden!) en hoe start je zo’n avond beter dan met afhaalsushi van de Sakura met daarbij een glaasje witte wijn? We raakten het redelijk snel eens over de indeling van onze drie weken en haalden er een glaasje krupnik bij om dat te vieren. En toen liep het een beetje mis. Was het de sushi die hem slecht bevallen was, de combinatie van een zware werkweek, veel stress, te weinig eten en te veel alcohol? Feit is dat mijn broertje de rest van de avond behoorlijk ziek geweest is. En ik mij daardoor behoorlijk schuldig voelde, want, hoe oud hij ook wordt, hij zal altijd mijn kleine broertje blijven en als grote zus is het mijn taak om erop te letten dat hem niets overkomt. Dat wordt nog stressen in Japan…

Zo ziet ons tripje er ongeveer uit. (Buiten het feit dat wij alle verplaatsingen met de Japan Railpass zullen doen.)

Si tú me olvidas – Pablo Neruda

Quiro que sepas
una cosa.

Tú sabes cómo es esto:
si miro
la luna de cristal, la rama roja
del lento otoño en mi ventana,
si toco
junto al fuego
la impalpable ceniza
o el arrugado cuerpo de la leña,
todo me lleva a ti,
como si todo lo que existe,
aromas, luz, metales,
fueran pequeños barcos que navegan
hacia las islas tuyas que me aguardan.

Ahora bien,
si poco a poco dejas de quererme
dejaré de quererte poco a poco.

Si de pronto
me olvidas
no me busques,
que ya te habré olvidado.

Si consideras largo y loco
el viento de banderas
que pasa por mi vida
y te decides
a dejarme a la orilla
del corazón en que tengo raíces,
piensa
que en ese día,
a esa hora
levantaré los brazos
y saldrán mis raíces
a buscar otra tierra.

Pero
si cada día,
cada hora
sientes que a mí estás destinada
con dulzura implacable.
Si cada día sube
una flor a tus labios a buscarme,
ay amor mío, ay mía,
en mí todo ese fuego se repite,
en mí nada se apaga ni se olvida,
mi amor se nutre de tu amor, amada,
y mientras vivas estará en tus brazos
sin salir de los míos.

Nederlandse vertaling.

Vakmanschap

En zo is ons appartementsgebouw sinds vandaag een rookkoepel rijker en een paar traptreden armer. Je zou toch denken dat die vaklieden een beetje voorzichtig te werk zouden gaan, met respect voor andermans werk… Een processie van Echternach, is het.


(Foto van één van de medebewoners.)

In memoriam Marcel Marlier

De naam zegt jullie waarschijnlijk niks (en eerlijk gezegd, mij ook niet), maar zijn tekeningen van Tiny, dat brave meisje met de blozende wangetjes, hebben Marcel Marlier onsterfelijk gemaakt. Voor mij zal Tiny voor eeuwig en altijd het meisje zijn dat me liet kennismaken met het mij toendertijd heel mysterieus in de oren klinkende bloemencorso (tot op de dag van vandaag heb ik nog nooit zo’n corso in ‘t echt gezien, een schande is het, zeker na mijn oproep van drie jaar geleden).

In “Tiny in de bergen” maakte ik voor het eerst kennis met steenbokken en bergmarmotten, die ik, net als de bergen zelf, nog nooit in ‘t echt had gezien. De boekjes leverden me stof om weg te dromen over wagens vol met geurende bloemen en reizen naar verre landen. En ja, Tiny was een beetje saai en afgeborsteld, maar ze zag tenminste een stuk van de wereld. Iets waarvan ik als klein meisje alleen maar kon dromen.

Everything is connected

Gisteren na de Japanse les nog iets gaan drinken met enkele collega-studenten. Om onszelf moed in te drinken voor de komende examens. 😉 We kwamen terecht in een gezellig rookvrij (!) cafeetje in de Brabançonnestraat waar er lekkere wijn en cava voor een zeer schappelijke prijs per glas op de kaart staat. Bij het afrekenen complimenteerde ik de uitbater met zijn uitstekende cava. En wat blijkt, het was de cava die bij El Bulli geschonken werd. 😉 Al vermoed ik dan toch een goedkopere versie van het exemplaar dat wij gekregen hebben.

Belspelletjes

Als niet-tv-bezitter heb ik er persoonlijk niet veel last van, maar ik ben blij voor alle wel-tv-bezitters dat die oplichterij eindelijk uit de ether verdwijnt. Wat me wel stoort is de enorme hypocrisie van de politici over dit onderwerp. De manier waarop deze spelletjes goedgelovige zielen duperen, is al jaren gekend. Het is een schande dat daar een tv-programma over gemaakt moet wordt voordat men in actie schiet.