weekoverzicht

Een beknopt weekoverzicht

Ik blijf maar gigantisch achter de feiten aanhollen op deze blog, dus bij deze een klein inhaalmanoeuvre in de vorm van een puntsgewijs weekoverzicht.

  • maandag 9 november: salsa time!
  • dinsdag 10 november: openingsavond van het holebifilmfestival in de stadsschouwburg. Ik moet eerlijk toegeven dat ik liever wat meer film en minder gepraat had aanschouwd. De roze bubbels na de openingsavond vielen daarentegen bijzonder in de smaak en werden rijkelijk bijgevuld. Hips!
  • woensdag 11 november: vrij dagje voor mij, helaas niet voor mijn vriend. Ik bracht de dag door met het wegwerken van mijn onwegwerkbare fotoachterstand. ‘s Avonds aten we met een vriend tapas in De 3 Tonghen. Heel fijne, ontspannen avond met goede gesprekken!
  • donderdag 12 november: genoot ik ‘s middags van een heerlijke gelaatsverzorging en liet ik mij één of andere ongetwijfeld veel te dure oogcrème aansmeren. ‘s Avonds ging ik voor het eerst sinds lang nog eens squashen met een goede vriend die helaas onlangs zijn relatie op de klippen zag lopen.
  • vrijdag 13 november: klonken we op de zwangerschap van onze vrienden in restaurant Trente en genoten we van het heerlijk verfijnde eten aldaar.

 

Maarts weekoverzicht

De tweede week van maart in ‘t kort!

Maandag 9 maart: ‘s Middags een noedelsoeplunch met een supergeweldige collega, ‘s avonds salsa!

IMG_6388[1]

Dinsdag 10 maart: Diner bij Osteria Michele XXII met een vriend die we leren kennen hebben in de Spaanse les. Ik heb heel veel bijgeleerd over de kunst van het schaken, want ons vriend is zelf een bijzonder goed schaker die elk jaar wel een paar internationale tornooien meepikt.

IMG_6394[1]

Woensdag 11 maart: Vernissage van Peter Buggenhout in M. Heel bijzondere kunstwerken die alleen al door hun omvang en complexiteit overdonderen. Toch weet ik nog altijd niet goed wat ik ervan moet denken. Da’s goeie kunst, zeker? Kunst die je aan het denken zet. Ik denk dat ik nog een paar keer terug zal moeten gaan om de werken opnieuw in me op te nemen. Al denk ik dat deze objecten gewoon onbevattelijk zijn.

IMG_6403[1]

Donderdag 12 maart: Prijsuitreiking van een prijs voor jonge ondernemers. Mijn favoriet heeft gewonnen. Hij stak er gewoon met kop en schouders bovenuit. Oja, na de uitreiking was er een ginbar, die ik naar goede gewoonte links liet liggen. Het buffet daarentegen kon wel op mijn goedkeuring rekenen.

IMG_6409[1]

De eerste week van maart

De tijd gaat zo snel dat ik helaas weer moet terug vallen op weekoverzichtjes. Zo jammer dat ik er niet in slaag om meer tijd te maken voor yab.be. Helaas, er zijn maar 24 uren in één dag. Iets waar ik me goedschiks of kwaadschiks zal bij moeten neerleggen. Enfin ja, dit deed ik deze week:

  • Maandag 2 maart: salsa dansen. Ik moet zeggen dat het een goed idee was om alle cursussen dubbel te doen. Mijn vriend en ik zitten nu tegelijkertijd in een cursus voor beginners én eentje voor gevorderden. Ok, de cursus voor beginners gaat wel wat traag, maar het is heel nuttig om alle basispassen zo vaak te herhalen dat ze in je motorisch geheugen gegrift staan. En stiekem vind ik het ook wel leuk dat ik mijn mannelijke danspartners (de lessen werken volgens een doorschuifsysteem waarbij je altijd van partner verwisseld) een beetje kan coachen, want sommigen van hen lijden eerden dan dat ze leiden. 😉 Ik moet zeggen dat ik echt uitkijk naar die twee uurtjes in de week. Nog een beetje meer oefenen en mijn vriend en ik kunnen effectief beginnen naar salsafeestjes te gaan (iets wat we tot nu toe nog niet aangedurfd hebben).
  • Dinsdag 3 maart: Op stap met de vrouwelijke collega’s uit Leuven. Sinds januari hebben we er een nieuwe collega bij die ons clubje even maakt. Ik ga nog zelden enkel met vrouwen op stap, dus het is wel leuk om gewoon een keertje onder elkaar te kunnen roddelen over wie de knapste mannelijke collega is. 😉 Eten deden we in La Stanza in de Wandelingenstraat (heerlijke verse pasta daar), waarna we afzakten naar Savoye voor een afsluitend wijntje of theetje. Als restaurant kon dit restaurant me niet echt overtuigen, maar het is wel een ideale plek om te aperitieven of nog een laatste glas wijn te drinken voor het slapen gaan. Wij versierden een knus plekje bij het haardvuur. Erg gezellig om gewoon wat te kletsen.
  • Woensdag 4 maart: Normaal zouden mijn vriend en ik een tentoonstelling van Japans drukwerk (Ukiyo-e) bezoeken, maar helaas brachten we de avond door in een Limburgs ziekenhuis. Mijn moeder belandde door een heel akelig accident in het ziekenhuis. Zoals mijn vader het vertelde, heeft het niet veel gescheeld of ze was er niet meer geweest. Gelukkig was hij er op tijd bij en lijkt het herstel vlot te verlopen. Maar ik kan me voorstellen dat het voor hem een heel traumatisch moment geweest moet zijn.
  • Donderdag 5 maart: Een half dagje verlof om naar de opening van het splinternieuwe ESAT-gebouw te gaan. Ik moet zeggen dat tijdens de speeches mijn hart toch wel een beetje zwol van trots omdat ik mij omringd wist door mede-ingenieurs die fantastische zaken realiseren. Eens een burgie, altijd een burgie! Het gebouw zelf vond ik ook de moeite. Sober, maar functioneel en mooi ingebed in de bestaande omgeving. Architectuur zoals die zou moeten zijn. De frietkraam liet ik toch maar links liggen en ik at bij thuiskomst braaf wat boterhammetjes.
  • Vrijdag 6 maart: Normaal moest ik mijn vriend vergezellen naar zijn thuisfront, omdat zijn vader daar in de bloemetjes gezet zou worden als sportlaureaat van zijn gemeente. Dit omdat hij vorig jaar zijn vijfde Dan Shihan in de gevechtskunst Jujutsu behaalde. Ik had echter niet veel zin in een avond vol speeches en besloot te brossen. Achteraf wist mijn vriend me te vertellen dat de speeches effectief zo saai waren dat hij bijna in slaap was gevallen. Zijn vader liet dat echter niet aan zijn hart komen en straalde van trots met zijn onderscheiding. Erg verdiend na al die jaren hard trainen!

Let’s go february!

  • Maandagnamiddag 2 februari: Minireceptie op het werk om de helden van ons voetbalteam in het zonnetje te zetten. Voor het derde jaar op rij wonnen zij immers de interne competitie. En hoe kan een held het best gevierd worden? Met een glaasje cava, natuurlijk!
  • Maandagavond 2 februari: Salsa, baby! Elke les leren we nieuwe bewegingen bij en gaat het weer wat vlotter. Ik ben echt blij dat we ervoor gekozen hebben de beginners plus cursus opnieuw te doen. Wat mij betreft, kan de basis er niet goed genoeg ingedrild worden.Bovendien is het superleuk om zelf bij de besten van de klas te zijn. (Ok, wel mits een beetje vals spelen.)
  • Dinsdagavond 3 februari: Voorstelling van de Landschapstekening van het Leuvense kunstenveld in het STUK. Veel bekend volk en een interessante uiteenzetting. Helaas voelde ik me niet zo denderend, dus besloot ik de aansluitende receptie maar te skippen.
  • Woensdagavond 4 februari: Een avondlijke vergadering met (alweer) een hele hoop (gelukkig erg boeiende) presentaties. De vergadering duurde bijna een uur langer dan verwacht, waardoor ik de prijsuitreiking die ik nog wilde meepikken na de vergadering helemaal miste. Gelukkig was mijn vriend er wel op tijd geraakt. Hij stond al met een glas bier in de hand te socializen toen ik arriveerde.
  • Donderdagavond 5 februari: De verkoudheid die ik al enkele dagen in mijn lichaam voelde sluimeren, brak goed door. Het leek wel alsof er een kraantje in mijn neus was opengezet. Het snot bleef er maar uitstromen. Verschrikkelijk. Normaal moest ik samen met mijn vriend geen winkelen voor de nieuwjaarsreceptie die we op vrijdagavond organiseerden, maar de combinatie loopneus, hoofdpijn en lichte koorts, maakte dat hij er alleen voor stond. Uiteraard bracht hij het er zonder kleerscheuren vanaf. Ik kroop voor mijn doen ontzettend vroeg in bed (kwart na tien) in de hoop me de laatste dag van de werkweek beter te voelen na een goede nachtrust.

Een kort weekoverzichtje

De rode draad deze week waren ongetwijfeld de vele recepties.

Maandagavond na de salsa even binnen gesprongen op de nieuwjaarsreceptie van het Wereldcafé waarvan ik al een tijdje aandeelhouder ben. Daar stopt dan ook meteen mijn engagement, want de tijd ontbreekt me om me in te zetten als vrijwilliger. Ik kom er zelfs uiterst zelden toe om één van hun activiteiten bij te wonen. Misschien moet dat een goed voornemen worden voor het nieuwe jaar…

Na een snel glaasje witte wijn op de afsluitende receptie van onze conferentie, woonde ik dinsdagavond een giga-nieuwjaarsreceptie bij van Horeca Leuven in Salons Georges (die zoeken trouwens een overnemer, iemand geïnteresseerd?). Veel bekend volk, veel hapjes, een grappige speech van de rector (of je nu voor of tegen de man bent, hij weet hoe een publiek te boeien) én een goeie babbel met de eigenaar van het appartement onder ons. Of dat laatste iets zal opleveren dat blijft natuurlijk de vraag.

Woensdagavond sprong ik even binnen op de nieuwjaarsreceptie van Groen (mét veganistische hapjes). Op een toffe en voor mij tot nu toe onbekende locatie in Leuven: Batiment A. Altijd interessant om je eigen stad wat beter te leren kennen.

Donderdag en vrijdag bleef ik gezellig thuis, omdat dat soms ook wel eens deugd kan doen.

De laatste week van april

Niet te geloven dat het einde van april alweer in zicht komt. Dat gaat hier met een rotvaart richting grote vakantie, dat kan ik jullie wel vertellen. Maar voor het zover is, een klein weekoverzichtje.

  • Dinsdag 22 april: Drukke dag op het werk met heel veel vergaderingen (waaronder eentje waarvan ik een beetje slechtgezind raakte). Gelukkig ‘s avonds niets gepland, kwestie van wat te bekomen van het weekend en de lichte kater na onze uitspattingen van maandag.
  • Woensdag 23 april: Hét hoogtepunt van dit werkjaar: het event waar maanden voorbereiding met gans ons team in gekropen is, was een groot succes! Schitterend weer, de beste locatie ooit (‘t was in Leuven te doen, hoe kan het ook anders), ongelooflijk lekkere catering en meer dan 500 aanwezigen. Het was geen succes, het was een overdonderend succes! Pluim voor iedereen die aan deze dag meegewerkt heeft.
    ‘s Avonds kon ik bijgevolg tevreden wegzakken in de pluchen zetels van de Schouwburg om te genieten van een soort best-of uit mijn jeugdjaren: Guy Mortier, Mark Uytterhoeven, Bart Peeters en Hugo Matthysen passeerden de revue. Er werd ook een hilarisch filmpje met Remco Campert en Kees van Kooten getoond. En als kers op de taart wisselde ik een paar woorden met mijn voormalige jeugdidool Mark Uytterhoeven. Ik voelde me even opnieuw tiener!
    Zoals jullie dat van mij gewoon zijn, bleef ik te lang plakken op de receptie en moest ik mijn initiële plan om nog langs ons appartement te gaan, bijstellen. Gelukkig vond ik iemand met een gsm zonder platte batterij zodat ik mijn vriendje op de hoogte kon brengen van de gewijzigde plannen en fietste hij naar de Schouwburg om me daar op te pikken.
    Van de Schouwburg ging het rechtstreeks naar het Wagehuys voor de opening van de Week van de Amateurkunsten. De receptie achteraf lieten we wijselijk aan ons voorbij gaan, want we moesten ons gezicht nog laten zien op een tworrel in De Fabriek, de nieuwste pop-up bar van Leuven. Het aantal aanwezigen was beperkt, maar het gebrek aan kwantiteit werd ruimschoots goedgemaakt door de kwaliteit van de aanwezigen. En dan heb ik het nog niet gehad over die werkelijk voortreffelijke cosmopolitans die ik dronk op het terras. (Hoera voor terrasjes doen in april!)
    Echt een dag om in te kaderen, perfect van begin tot einde.
  • Donderdag 24 april: Saaie meeting in de namiddag, ‘s avonds gevolgd door een saaie meeting met de Raad van Mede-eigendom. Omdat de commissaris van de rekeningen nog niet de kans gekregen had om de rekeningen in te zien, besloten we na gezamenlijk overleg de geplande Algemene Vergadering volgende week maandag af te lassen. Een goeie syndicus vinden, het blijft een lijdensweg. Eigenlijk moest ik diezelfde avond nog in M zijn, maar ik had er niet meer zoveel zin in en besloot thuis achter mijn computer te blijven zitten.
  • Vrijdag 25 april: Maanden geleden vastgelegd, maar nu was het eindelijk zover. Mijn collega en zijn sympathieke vrouw kwamen bij ons logeren. Doelstelling van de avond was onze biervoorraad te laten slinken. Maar eerst moest er natuurlijk een aperitiefje (cava) gedronken worden, terwijl we beslisten in welk restaurant te gaan dineren. De keuze viel op El Sibarita. Het werd een zalig ontspannen avond, alleen waren we een pak later terug dan oorspronkelijk gepland en bleef er niet meer zo heel veel tijd over om uitgebreid van onze bieren te proeven. Na amper twee biertjes (voor de heren, ik hield het bij schuimwijn) overviel de vermoeidheid ons en wensten we elkaar slaapwel. Onze logés moesten namelijk de volgende dag vrij vroeg vertrekken om hun kinderen op te halen die bij de grootouders logeerden.
  • Zaterdag 26 april: Redelijk vroeg opgestaan om brood en beleg te gaan kopen om onze gasten van een stevig ontbijt te kunnen voorzien. Samen ontbijten na een goeie nachtrust vind ik erg gezellig. We zetten onze gesprekken van de avond voordien verder en moesten eigenlijk al veel te snel afscheid nemen.
    Het beddengoed snel in de wasmachine gegooid, want in de namiddag kwamen onze volgende logés aan. We reden rond het middaguur even snel op en af naar de Brabanthal om de opening van het Zythos bierfestival mee te pikken, dekten ons logeerbed opnieuw op en alles was klaar voor logeerpartij nummer twee van dit weekend.
    Rond een uur of drie stonden onze nieuwe gasten voor de deur. We wilden samen de bus naar het Zythos bierfestival nemen, maar lieten ons afschrikken door de lange rij wachtenden aan het busstation. Aangezien ik toch geen bier drink en er op het Zythos bierfestival buiten bier alleen maar water en frisdranken te verkrijgen vallen, bood ik aan om BOB te zijn. Dit is niet zo bijzonder, ware het niet dat ik (shame on me) nog nooit met de nieuwe auto gereden had. Mijn vriend zit meestal achter het stuur, terwijl ik op de laptop werk. Een goeie taakverdeling al zeg ik het zelf. Gelukkig is auto rijden niet iets wat je snel verleert. Het ging al bij al redelijk vlot, vond ik. Ik ben alleszins nergens tegen gereden. 😉
    Het festival zelf was erg leuk. Nog andere vrienden tegen het lijf gelopen en de proeverij samen met hen verder gezet. Toch nog eens genipt van een paar biertjes en tot de conclusie gekomen dat ik nooit een liefhebber zal worden. Konden enigszins door de beugel: Château d’Ychouffe en Kriek Boon. Voor het geval ik ooit op een plek kom waar ze geen cocktails, wijn of cava kennen. 😉 Oja, de bierpralines vond ik wel heel erg lekker!
    Rond een uur of acht hielden we het voor bekeken en keerden we terug naar ons appartement. We maakten nog een random meisje gelukkig door haar het overschot van onze jetons te schenken. Op het appartement bestelden een geweldig lekkere sushi combo die we aan huis lieten leveren en keken daarna nog een filmpje. Twelve Monkeys, twintig jaar oud en nog steeds even geweldig als de eerste keer dat ik hem zag, in de cinema.
  • Zondag 27 april: Op het gemak samen ontbeten (er was nog meer dan genoeg beleg over van de dag voordien), afscheid genomen van onze gasten die hun vijver nog moesten uitkuisen en het vervolg van de dag besteed aan het schrijven van twee speeches. Eentje voor mijn goede vriend die momenteel in Chicago woont en een tweede voor mijn collega die met pensioen gaat. Voor de rest een beetje een lazy sunday gehad. Dat mag ook wel eens.

Echt een week om in te kaderen.

Een kort weekoverzichtje

  • Maandag 14 april: Spannende dag op het werk! Vandaag startte een nieuwe medewerkster in mijn team. Altijd afwachten of het klikt, maar ze heeft haar start alvast niet gemist. Meteen in een superlastige vergadering gegooid en dat zonder al te veel moeite overleefd. Ik heb er een goed oog in!
  • Dinsdag 15 april: De deadline voor de organisatie van ons Grote Jaarlijks Event komt met rasse schreden dichterbij. Een event dat altijd de nodige stress met zich meebrengt en je weet wat men zegt over de laatste loodjes. Al heb ik er alle vertrouwen in dat deze editie er eentje zal zijn om in te kaderen. Mijn medewerkers zijn goed bezig!
  • Woensdag 16 april: Na het werk een afspraak in de Kosmopol om te praten over bloggen, social media en tweetmeets. Altijd leuk om ideeën uit te wisselen.
  • Donderdag 17 april: Afspraakje met een goeie vriend in L’Etoile d’Or Leuven. Ik at asperges op Oostendse Wijze en dronk daar een glaasje kir royal bij. Na het eten gingen we op aangeven van onze vriend een dessert eten bij Quetzal. Ik twijfelde even over de chocoladefondue, maar hield het uiteindelijk toch maar bij een Chocomelk Azteca. Heerlijk, overigens!

IMG_4602[1]

De eerste week van april

  • Maandag 31 maart: Salsa ende bachata! Olé!
  • Dinsdag 1 april: Drukke dag waardoor de meeste 1 april-grappen aan mijn aandacht ontsnapt zijn. Volgend jaar beter! ‘s Middags met de collega’s van mijn team iets gaan eten in Le Théâtre National. Het was de laatste keer dan de collega die bijna op pensioen gaat erbij was. Een bijzonder moment. ‘s Avonds stond er een werkgerelateerd event op het programma in de AB. Ik twijfelde even of ik wel zou gaan, want de zon scheen zo heerlijk en een terrasje leek me zoveel aanlokkelijker dan een avond binnen zitten. Maar beet door en had er beslist geen spijt van. Het werd een fijne en inspirerende avond waarop ik heel wat bekenden tegen het lijf liep. Ik genoot ook erg van het optreden van de Compact Disk Dummies (ik zag hen al eerder aan het werk op Marktrock, maar toen sloeg de vonk niet over). De apps die we tijdens het optreden konden uitproberen vond ik persoonlijk niet allemaal even geslaagd, maar het was wel leuk om het gevoel te hebben zelf deel uit te maken van de show. Minpunt van de avond: de verschrikkelijk uitgedroogde lasagne, amper de naam lasagne waard.
  • Woensdag 2 april: De dag waarop ik vergaderde met onze advocaat en de oma van mijn vriend overleed. Zware dag met veel emoties.
  • Donderdag 3 april: ‘s Avonds alweer een werkgerelateerde activiteit op het programma. De voorstelling van een onderzoek ditmaal. Miste mijn trein doordat de ingang van Brussel Centraal die ik wilde nemen afgesloten was en er voor de hoofdingang geprotesteerd werd tegen de Afrikaanse regeringsleiders die in Brussel op bezoek waren.
  • Vrijdag 4 april: 40 jaar Veto gaan vieren en veel bekenden tegen het lijf gelopen. Altijd plezant om nog eens te kunnen bijpraten.
  • Zaterdag 5 april: Onze leraar Spaans was ziek, dus geen les vandaag. In de plaats daarvan fietsten mijn vriend en ik naar de Carmi en kwam ik thuis met drie paar nieuwe schoenen (‘t was nodig). Met dank aan de collega die mij de tip gaf, want ik kende deze winkel helemaal niet! In de namiddag ging ik naar een boekvoorstelling en ‘s avonds waren we te gast bij vrienden in Edegem. We speelden met hun dochters en praatten over het nieuwe huis dat ze aan het bouwen zijn.
  • Zondag 6 april: Een weekend vol vriendschap, want zondagmiddag waren we uitgenodigd om te lunchen bij vrienden in Heverlee. De verbouwingen aan hun huis schieten goed op. Ik vind het altijd leuk om te zien hoe een bouw of verbouwing vordert, maar stiekem ben ik blij dat ons appartementje op een paar kleine details na helemaal is afgewerkt. De ouders van mijn petekindje waren er ook. Het was de bedoeling om na het middagmaal samen naar het kasteel van Horst te gaan, maar mijn petekindje bleek hoge koorts te hebben, veroorzaakt door de hand-voet-mondziekte. De zielepoot. We hadden dus geen excuuskind mee om al de opdrachten voor kinderen in het kasteel te doen, maar we amuseerden ons toch geweldig. Prachtige erfgoedsite trouwens, zeker de moeite van een bezoek waard.

En zo konden we er weer tegen voor de volgende werkweek.

De laatste week van maart

  • Maandag 24 maart: Salsa en Bachata, baby!
  • Dinsdag 25 maart: Nacht van de Geschiedenis in de Leuvense Universiteitsbibliotheek. Uiteraard ging het over de verwoesting van Leuven en de brand van de toenmalige universiteitsbibliotheek in Leuven. We voelden ons een beetje jonkies tussen de massa gepensioneerden, maar pakkend was het wel.
  • Woensdag 26 maart: Afspraakje in Het Geheim met Goofball en haar twee mannen. We hadden Het Geheim zowat voor ons alleen en Kabouter slaagde er moeiteloos in alle harten voor zich te winnen. Wat een vrolijk ventje!
  • Donderdag 27 maart: Een hele dag opleiding over de werking van de Europese Unie, gevolgd door de voorstelling Choices Chances Changes van Danscompagnie Lune. Tegenwoordig ben ik een grote fan van dansvoorstellingen en deze voorstelling stelde beslist niet teleur. Elke voorstelling waarbij het publiek zelf even op het podium mag, heeft bij mij trouwens een streepje voor.
  • Vrijdag 28 maart: Ganse dag in een bijzonder saaie internationale meeting gezeten. Enig lichtpunt: de lange lunchpauze die ik doorbracht op een grasperk in hartje Brussel, genietend van de zalige lentezon op mijn gezicht.
  • Zaterdag 29 maart: Die voormiddagen Spaans maken dat de zaterdagen altijd snel om zijn. In de namiddag wat boodschappen gedaan en genoten van een fabuleus uitzicht op Leuven. Daarna van het mooie weer gebruik gemaakt om een beetje rond te fietsen door Leuven om wat nieuwe bouwprojecten te gaan bekijken. De dag afgesloten met een romantische dinner for two in de Blauwe Maan.
  • Zondag 30 maart: Het heropende stationsgebouw gaan bewonderen en in de namiddag naar de ouders van mijn vriend gegaan, want dat was ook alweer even geleden.

Alweer een week voorbij gevlogen.

Yet another weekoverzicht

  • Maandag 17/3: Salsa en bachata! Het gaat echt elke week een beetje beter. Fijn dat we een nieuwe hobby gevonden hebben die mijn vriend en ik samen kunnen doen, nu hij geen Spaanse les meer volgt.
  • Dinsdag 18/3: Een bijna vervallen Social Deal opgesoupeerd bij La Vita è Bella. Gezellig avondje onder ons twee, mag ook wel eens.
  • Woensdag 19/3: Naar de opening van de Ravage-tentoonstelling in M.  Het was er een ware overrompeling van M-bassadeurs waardoor ik niet alles op het gemak heb kunnen bekijken. Geen nood, ik keer nog wel eens terug op een moment dat het wat rustiger is. Om zo’n tentoonstelling helemaal te laten inzinken heb je toch verschillende bezoeken nodig.
  • Donderdag 20/3: Een vriendin bezocht die onlangs apart is gaan wonen van haar echtgenoot. Haar nieuwe appartement bewonderd en geluisterd naar wat er op haar hart lag. Erg jammer dat het soms de omstandigheden zijn die de liefde fnuiken. Ik hoop dat ze erin slaagt dit alles achter zich te laten en dat zij en haar dochter hun leven snel weer op orde krijgen.
  • Vrijdag 21/3: Het begin van de lente én het officiële verjaardagsfeestje van mijn jongste petekindje die één jaar geworden was. Ik had de week voordien een gans nieuwe outfit voor hem gekocht, maar had een beetje schrik dat deze te klein zou uitvallen (mijn petekindje is een kloeke kerel). Gelukkig stelde de mama mij gerust en viel mijn keuze in de smaak. Het werd een fijne avond met toffe mensen, die me eens te meer deed beseffen dat ik in een erg geremd en ongelukkig gezin ben opgegroeid. Blij dat mijn petekindje met zoveel liefde wordt omringd.
  • Zaterdag 22/3: Beetje te veel gegeten op het feestje van mijn petekindje (én fajitas én falafelburgers was van het goede te veel), dus een minder goeie nacht gehad. In de voormiddag toch hard mijn best moeten doen in de Spaanse les, want we waren maar met vier. In de namiddag trokken we naar het stadhuis van Leuven voor de boekvoorstelling van het Liegend Konijn. Een kameraad van ons schreef een aantal bijdragen voor het themanummer over oorlog. Erg indrukwekkend om de dichters uit eigen werk te horen voorlezen. Én natuurlijk zijn we heel trots dat we een échte dichter tot onze vrienden kunnen rekenen. De dag afgesloten met een werkelijk fantastisch etentje in het gezelschap van al even fantastische mensen in restaurant Essenciel. Eén ding is zeker, bij Essenciel zien ze ons zeker nog terug. Wat een heerlijkheden kregen we daar voorgeschoteld!
  • Zondag 23/3: Lunchen bij vrienden in Kumtich (mooi historisch kerkje hebben ze daar, trouwens). Voor het eerst in mijn leven bananensoep en een stoofschotel met gehakt en banaan gegeten. Heel erg lekker. Mijn grote vriendin L was spijtig genoeg niet helemaal in goede doen, want ze was een pak stiller dan we van haar gewoon waren. Of kwam het misschien omdat ik mijn nagellakpotjes niet had meegebracht?

En zo kwam er een einde aan alweer een drukke week. Eén ding is zeker, we mogen ons gelukkig prijzen dat we zoveel toffe vrienden hebben die ons gastvrij in hun huis onthalen of met ons op restaurant willen gaan. Wat een zaligheid.