sushi

Sushi on a thursday evening

Memorabel feit van de dag: vandaag zat ik in een Microsoft Teams meeting met Marc Van Ranst en Erika Vlieghe om te discussiëren over de maatregelen voor een geleidelijke heropstart van de cultuursector. Dat was mijn eerste vergadering van de dag, waarop nog vlotjes zes andere vergaderingen volgden…

Reden genoeg om ons ‘s avonds op lekkere sushi te trakteren! Want: Kintsugi is opnieuw open om af te halen! Driewerf hoera!

IMG_0048

Na dit uitstekend avondmaal, videochatte ik kort met mijn jeugdige vriendin L om haar een gelukkige verjaardag te wensen. Tien jaar al, niet te geloven… Mooi om te zien hoe L en haar zus uitgroeien tot zelfverzekerde jongedames. Girl power!

Afscheid van Kintsugi sushi

Ok, het is wellicht decadent om twee keer op één dag op restaurant te gaan, but desperate times call for desperate measures… En het zou wellicht de laatste keer in een lange tijd zijn dat mijn vriend (vrijdagochtend in alle vroegte geland op Zaventem) en ik nog de gelegenheid hadden om samen op restaurant te gaan. Tegelijkertijd wilden we ons favoriete sushirestaurant een hart onder de riem steken, goed beseffend dat hen de komende weken barre tijden te wachten staan.

We zetten ons “laatste avondmaaltijd” meteen goed in met een glaasje warme saké: combineert geweldig met een heerlijke sushiboot en is ook niet te versmaden bij een portie edamame. We informeerden bij de bediening naar de plannen voor de komende periode, maar helaas, Kintsugi sluit de komende weken de deuren volledig. Dat betekent geen afhaalsushi meer… Barre tijden, ik zei het al.

IMG_8064

Na afgerekend te hebben bij Kintsugi, trokken we naar L’Etoile d’Or, waar we nog nét voor 21u konden binnen glippen. Onze laatste avond op restaurant mocht een lekkere cocktail niet ontbreken en de uitbater van L’Etoile d’Or weet hoe een goeie cocktail te shaken. De uitbater was trouwens erg blij met ons bezoek vlak voor de sluiting. Het deed hem duidelijk deugd even zijn hart te luchten over de lockdown parties op de Oude Markt. Bijzonder ongepast, want daardoor vergroot je het risico van besmetting alleen maar. Jammer dat de uitbaters van deze horecazaken op dat vlak hun verantwoordelijkheid niet nemen.

Wij hielden het braaf (nuja) bij een glaasje cava en twee cocktails. Kwestie van iets te hebben om aan terug te denken tijdens de komende weken.

Mini-blogmeet in Leuven

Toen ik een tijdje geleden de oproep van Mademoiselle Julie zag passeren op haar blog, dacht ik: “Wel ja, waarom niet, lang geleden dat ik nog eens met mede-bloggers heb afgesproken.” De tijden dat ik als enthousiast groentje blogmeets organiseerde liggen ondertussen al zo ver achter mij dat de herinneringen steeds meer op een vage droom beginnen te gelijken. Ik ben in de loop der jaren ook cynischer geworden wat het hele blogwereldje betreft. Die argeloze onschuld van de beginjaren van het bloggen in Vlaanderen ligt helaas al ver achter ons. Voorgoed neergeslagen toen bloggers opeens influencers werden.

Maar hey, Julie is een toffe dame en nieuwe mensen leren kennen is altijd leuk. Die datum was dus snel geprikt. Wat later volgde de concretisering van onze afspraak: bleek dat Julie net als ik een sushi-liefhebber is. Zij was zo vriendelijk om naar Leuven te sporen en we spraken af in mijn favoriete sushi-restaurant: Kintsugi. Wat volgde wat een fijne avond waarop heel wat leuke onderwerpen de revue passeerden. Er waren zoveel raakvlakken tussen ons dat ik op het einde van de avond het gevoel had nog lang niet uitgepraat te zijn.

IMG_7064

Na het verorberen van een heerlijke sushi-boot zakten we af naar de Octobar op het Alfons Smetsplein, een nieuwe culinaire hotspot in Leuven. Ik was er al ettelijke keren langs gelopen, maar het zat er altijd vol. Op deze uitzonderlijk rustige eerste vrijdagavond na de kerstvakantie was het geluk aan onze kant. We vonden een plekje voor twee en bestelden een lekker glaasje witte wijn. Toevallig zaten er nog andere vrienden van mij in de Octobar. Grappig, Leuven heeft zoveel culinaire hotspots en dan belanden we op dezelfde avond in dezelfde bar. Meteen gelegenheid om hen gelukkig nieuwjaar te wensen.

Omdat onze fijne mini-blogmeet in stijl af te sluiten, bestelden Julie en ik nog een cocktail. Op aanraden van de vrienden die net vertrokken waren, ging ik voor de amaretto sour. Die was zeker lekker en volgens de regels van de kunst bereid, maar toch een beetje aan de zoete kant voor mij. Ik was even vergeten dat de dagen dat ik amaretto heerlijk vond al even achter mij liggen. Nu vind ik amaretto voornamelijk te zoet.

IMG_7067

Na deze laatste cocktail wandelde ik samen met Julie terug naar het station van Leuven, alwaar we afscheid namen aan het perron. Zeer geslaagde avond die zeker voor herhaling vatbaar is.

Sushi op de voorlaatste dag van 2019

Onder het motto: “There is always room for sushi” dineerden mijn vriend en ik maandagavond samen met een vriendin en een vriend die we vele jaren geleden in de Spaanse les leerden kennen. Als restaurant had ik Kintsugi uitgekozen, niet alleen omdat het personeel daar supervriendelijk is en de sushi heerlijk vers, maar ook omdat het begrip kintsugi (金継ぎ: ‘gouden verbinding’) voorkomt in de nieuwe dichtbundel van onze cichter-vriend, de dichter. Toepasselijker kan niet!

En jawel, de sushiboot smaakte, al moet ik toegeven dat de hoeveelheid sushi lichtelijk overdadig was, zo tussen al die feestdagen door. Dus bestelden we maar wat warme saké om al die vis en rijst door te spoelen. Altijd lekker!

IMG_6949_2

Uiteraard sloten we de avond af met een glaasje whisky op ons appartement. Het doet me plezier mijn vrienden te kunnen trakteren op een écht goeie whisky.

Duits bezoek, pannenkoeken en sushi

Zaterdag hadden mijn vriend (die vrijdagavond laat in Zaventem was geland) en ik afgesproken met onze vrienden uit Konz. Tot mijn scha en schande moet ik bekennen dat we hen al bijna drie jaar niet meer gezien hadden. Ons sociaal leven moet nog altijd herstellen van de verhuis naar Genève… En we hebben er natuurlijk zelf voor gekozen om iets minder sociale engagementen aan te gaan dan vroeger.

Mijn vriend en ik hadden voorgesteld dat onze vrienden naar Leuven zouden komen, omdat het zonder auto erg moeilijk is om van Leuven naar Konz te geraken. Sommige plekken zijn echt moeilijk te bereiken met het openbaar vervoer en het charmante Konz is er daar één van.

Rond de middag waren onze vrienden in Leuven. Het was onverwacht mooi weer. Ondanks de voorspelde regen, kwam het zonnetje zelfs door de wolken piepen. Al een geluk! We wandelden samen door de Leuvense straten op zoek naar een geschikte lunchplek voor vier volwassenen en een jongedame van bijna zes jaar. De Leuvense horeca doet het duidelijk goed, want het was niet makkelijk om een plekje voor vijf personen te bemachtigen. De Wasbar zat helemaal vol en ook andere lunchplekken hadden geen tafels meer beschikbaar. We landden voor vijf minuten bij het Moorinneken, maar daar mochten we maar een beperkt aantal gerechten bestellen voor de ganse tafel en op de menukaart waren erg weinig kindvriendelijke en vegetarische opties te vinden.

Met een beetje geluk belandden we bij Leo Pancakes. Omdat de jongste in ons gezelschap zin had in pannenkoeken, was mijn vriend naar daar gesneld en, jawel, hij had een tafel weten te bemachtigen. Hoera voor Leo Pancakes, dat een mooi vegetarisch en zelfs veganistisch aanbod heeft. Onze vegetarische vriendin was in haar nopjes! Onze bijna-zesjarige ook. Die was zo enthousiast dat ze amper stil kon blijven zitten aan tafel. Ondanks het feit dat ze ons al zo lang niet meer gezien had, was het ijs rap gebroken en brak er al snel een kietelgevecht uit.

Iedereen smulde van de pannenkoeken, maar ik besloot een keertje de bagels te proberen. Kwestie van mijn horizonten te verruimen. De bagel kon alvast op mijn goedkeuring rekenen!

Na de lunch beklommen we samen de toren van de Universiteitsbibliotheek. Onze zesjarige was superenthousiast. We bewonderden samen de prachtige universiteitsbibliotheek en het magnifieke uitzicht op Leuven. Tijdens het afdalen van de toren had de bijna-zesjarige een beetje last van hoogtevrees op de wenteltrap, maar ze overwon haar vrees dapper en we raakten allemaal zonder problemen beneden.

IMG_5605

IMG_5616

IMG_5614

IMG_5612

IMG_5611

Opnieuw op de begane grond gingen we langs de Ethias stand op het Ladeuzeplein. Blijkbaar vierde Ethias haar honderdste verjaardag en iedereen mocht meevieren door allerlei moderne vervoersmiddelen uit te proberen. Er was een klein parcours aangelegd op het Ladeuzeplein waar we elektrische steps en aanverwanten konden uitproberen. Die kans mochten we niet aan ons voorbij laten gaan! De jongste leefde zich uit op een gewone step en ik probeerde voor de allereerste keer een elektrische step. Niet zo gemakkelijk als het eruit ziet. Op de segway voelde ik me meer op mijn gemak.

Tot slot wilden onze vrienden graag nog een koffie drinken, maar mijn eerste keuze: Koffie en Staal zat propvol. Dan maar onze namiddag afgesloten in de Bistro Zeiven Uke. Niet meteen een hippe plek, maar het haardvuur brandde en de cava smaakte!

We liepen samen met onze vrienden naar de parking onder het Ladeuzeplein en namen rond een uur of zes afscheid van elkaar. Een fijn weerzien met een pittige jongedame en haar mama en papa.

Op naar onze volgende afspraak! Tijdens de dag had ik berichtjes gekregen dat mijn vriendin en haar gezin van plan waren ‘s avonds iets te gaan eten in Leuven. Ze hadden zin in sushi en als er iets is wat ik elke dag wel kan eten, dan is het zeker sushi! Mijn vriend en ik gingen dus graag in op hun voorstel om samen te dineren en zo hadden we onverwacht twee vriendenreünies op één dag.

We hadden afgesproken in Kintsugi, mijn nieuw favoriete sushirestaurant. We startten de avond met een portie edamame en wat gyoza om vervolgens de sushiboot voor vier personen te bestellen. We waren in totaal met z’n zessen, maar we gingen ervan uit dat we altijd nog een extra rol konden bestellen, mocht dat niet genoeg zijn. De zoon en dochter van mijn vriendin (13 en 11 jaar oud) aten heel smakelijk mee van de sushi. Hoewel we stevig ons best deden, slaagden we er niet in om al de sushi op te krijgen.

IMG_5619

IMG_5623

Het is altijd fijn om samen met vrienden van sushi te kunnen genieten én ik hield er zelfs een date aan over met de jongedame van 11. Binnenkort onesie party met Billie Eilish op mijn appartement!

Sushi @Goofball’s

Mijn laatste sushi-date met Goofball dateerde van begin juli, door de vakantie en het afscheid van haar vader lagen de prioriteiten even elders. Maar met de herfst in het vooruitzicht was het hoog tijd om deze fijne traditie weer op te pikken. Ditmaal met sushi van Kintsugi. Want ik heb nog altijd schrik dat dit restaurant failliet zal gaan wegens gebrek aan klanten en dat zou zonde zijn, na al die jaren hopen op een sushizaak vlakbij. Bovendien is de sushi er erg lekker. Gelukkig is het aanbod van Kintsugi nu ook beschikbaar via Deliveroo. Jullie weten wat jullie te doen staat! <eind promopraatje>

IMG_4942[1]

IMG_4943[1]

En oja, naar goede gewoonte hadden we het heel gezellig. Met een glaasje witte wijn babbelend over de dingen des levens die helaas niet altijd rozengeur en maneschijn zijn. Ik was trouwens erg trots op Kabouter, die opeens al kan lezen als een pro! Wat gaat de tijd toch snel!

Yet another sushi date

Vrijdag belandde ik (alweer) in restaurant Kintsugi. Ditmaal in het gezelschap van mijn oud-klasgenootjes Spaans. Jarenlang heb ik uitgekeken naar een sushirestaurant in de stationsbuurt en nu er eindelijk zo’n restaurant geopend is, op loopafstand van mijn appartement, vrees ik dat het er niet lang zal blijven. Spijtig genoeg is het altijd behoorlijk kalm in deze best wel grote zaak, zelfs op vrijdag- en zaterdagavond zit het er niet vol. En hoewel ik erg mijn best doe, ik kan er moeilijk elke dag sushi afhalen… Dus mensen: er is een nieuwe sushizaak geopend vlakbij het station van Leuven en de sushi is er echt geweldig! Allen daarheen! (Afhalen kan ook, uiteraard, en ze zitten ook op Deliveroo.)

Fotografisch bewijsmateriaal:
IMG_4622[1]

Nadat we met z’n drieën genoten hadden van deze heerlijke Friendship Boat (hoe toepasselijk), zakten we af naar mijn appartement voor een slaapmutsje. Ik moet toch een beetje stoefen met mijn eigen persoonlijke whisky, he. 😉 Uiteindelijk werd het nog bijna 1.00 uur. We hadden duidelijk veel om over bij te praten. 😉

Mijn naam op een whiskyfles!

Vrijdagavond kwamen mijn broer en zijn vriendin wat spullen terugbrengen die nog bij mijn vader op de zolder stonden. Helaas, was mijn broer iets te ijverig geweest, want hij bracht ook wat dozen mee die ik eigenlijk liever op de zolder gelaten had, wegens beperkte opslagruimte in onze appartementje. Maar, dat was snel vergeven, want hij had een wel bijzonder item mee: zes flessen Arran whisky met mijn naam op! Het resultaat van een whisky tasting meer dan een half jaar geleden. Ik moet eerlijk bekennen dat ik al half vergeten was dat ik deze flessen besteld had.

Voordat we in de whisky vlogen, genoten we samen van afhaalsushi van Kintsugi sushi bar. Zo blij dat er een goeie sushizaak vlakbij mijn appartementje geopend is! Beter dan de sushi die deliveroo of takeaway.com levert! Allez, ja, mijn vriend, de vriendin van mijn broertje en ikzelf genoten van de sushi. Mijn broertje heeft het zo niet op koude rijst en hield het op een wokgerecht.

IMG_4491

De sushi ging vlotjes binnen met een glaasje witte wijn, een souvenirtje van het lentefeest in mei. En toen was het tijd voor The Real Stuff! Ik kraakte mijn eerste op sherryvaten gerijpte fles Arran whisky, gedestilleerd in 2006. En jawel, het smaakte nog net zo lekker als ik mij herinnerde. Heel blij dat ik meteen zes flessen gekocht heb. Een fles wil ik graag ongeopend laten en van de rest wil ik genieten samen met vrienden die een goed glas whisky weten te appreciëren. En die chocolaatjes van Bittersweet pasten er trouwens perfect bij!

IMG_4495