Gisteren hadden we afgesproken met onze vrienden uit Rotselaar en hun drie zonen om samen te genieten van een heerlijk diner in het recent geopende Grand Café De Torenhoeve. Aangezien het mooi weer was, ontleenden mijn vriend en ik een elektrische blue-bike voor de verplaatsing naar Rotselaar. En amai, toch een geweldig uitvinding die elektrische fietsen. Je kan al fietsend lange afstanden afleggen zonder dat je helemaal bezweet op je bestemming aankomt. En een dikke pluim voor blue-bike dat je nu in de meeste grote stations ook elektrische fietsen kan ontlenen.
Onze kameraad had onlangs zijn voet gebroken en kwam dus op krukken binnen gesukkeld. Gelukkig werd er snel een krukje gevonden om zijn gewonde voet op te laten rusten. Blijkt trouwens eens te meer dat de meeste ongevallen in huis gebeuren. Onze kameraad had zijn voet gebroken door simpelweg over een trapje in huis te struikelen. Een ongeluk zit in klein hoekje. Gelukkig verliep het genezingsproces voorspoedig en mag hij binnenkort uit de gips.
Wij genoten alvast van de lekkere brasseriekeuken van De Torenhoeve. De porties waren stevig, al vermoed ik dat deze nog wel zullen verkleinen als de kok zijn voorraadbeheer beter onder controle heeft. Enige valse nood: de kaassaus van de macaroni met jonge Brugse kaas, die de oudste zoon van onze vrienden besteld had, was zuur. Geen probleem: het personeel nam het gerecht meteen terug naar de keuken en we kregen een alternatief aangeboden: een gigantische spaghetti die zo groot was dat onze vrienden nog een halve spaghetti mee naar huis konden nemen. Op de service valt alvast niets aan te merken. En ik heb oprecht genoten van mijn rundscarpaccio en tomaat garnaal (met keiveel garnalen, hoera!)
