De Chureito Pagoda met zicht op Mount Fuji! 3000 stukken.
puzzel
De puzzelvooruitgang
Voor een puzzel van 3000 stukken vordert deze aan een sneltreinvaart. Tot nu toe nog niet op echt moeilijke stukken gestoten, maar dat komt misschien nog als ik aan de besneeuwde planten begin.
Een uitgesteld kerstfeest
Uitstel is geen afstel! Een gouden regel waaraan ik mij graag houd.
De moeder van mijn vriend was ondertussen bijna helemaal hersteld en dus prikten we een nieuwe datum voor een kerst/nieuwjaarsfeestje. Mijn vriend deed een grondige vergelijkende studie van alle beschikbare afhaalmaaltijden bij de betere Leuvense restaurants en Dumon kwam als overwinnaar uit de bus. Aangezien we nu een bestelling voor vier personen hadden op te halen, besloten we wijselijk toch maar een Cambio te huren. Kwestie van niet op de fiets door een plotse regen- of sneeuwvlaag overvallen te worden met een hoop eten aan ons stuur.
En jawel, we stapten weer buiten met een leuk extraatje: een flesje espumante van het pas door de eigenares van Dumon aangekochte Portugese wijndomein. Serieus, wat een topdame! Zo’n vat vol energie, altijd op zoek naar nieuwe uitdagingen, daar kan ik alleen maar het diepste respect voor hebben. Als we ooit weer mogen reizen, zet ik haar Portugese wijndomein zeker op mijn lijstje met te bezoeken bestemmingen.
Zaterdag spoorden mijn vriend en ik dus naar Herentals met onze zakken vol eten. En ja, we zijn ons ervan bewust dat het niet geheel volgens de regels is om met vier personen samen aan tafel te zitten, als die vier personen niet tot dezelfde bubbel behoren. Maar we namen alle mogelijk voorzorgsmaatregelen en gebruikten zelfs aparte toiletten!
De vader van mijn vriend kwam ons ‘s middags aan het station afhalen. We aten snel een boterham en vertrokken dan voor een wandeling van een kilometer of zeven langs de Kleine Nete. Tot mijn grote vreugde begon het onderweg te sneeuwen! Mijn eerste en ongetwijfeld enige sneeuw van 2021! Ik had gerust de wandeling nog wat willen verlengen, want niets is fijner dan door verse sneeuw wandelen, maar de ouders van mijn vriend waren duidelijk minder fan en snakten naar hun warme huisje.
Hoera! Sneeuw!
Terug binnen kraakten we een flesje champagne om te klinken op het nieuwe jaar, smeerden de toastjes met krabsla en vervolgens werd ik meteen aan het werk gezet. Er lag immers een onafgewerkte puzzel op mij te wachten, waarvan enkel de zwarte stukjes aan de rechterkant nog een plek moesten krijgen. En laat het in elkaar passen van moeilijke puzzelstukken nu net mijn specialiteit zijn!
Et voilà. Mission accomplished!
Nu de puzzel afgewerkt was, stond de rest van de avond in het teken van gezellig babbelen en genieten van het lekkere eten van Dumon.
Ravioli van kreeft met fijne groentjes en chablissausje:
Sint-Jacobsvruchten met kruidenboter, salsa van tomaat en couscous:
Boerderijeend met saus van appelsien en gebraiseerde witlof, aardappel met amandel en worteltjes:
De heerlijke rode Portugese wijn van Dumon die perfect paste bij de eend:
Chocoladedessert:
Na nog een afzakkertje gedronken te hebben, bracht de vader van mijn vriend ons mooi op tijd terug naar het station van Herentals. Normaal is de overstap in Lier niet noemenswaardig (lelijk en kil station), maar ditmaal maakten we van de nood en deugd en bouwden we een minisneeuwman. Voilà, bij deze zit onze winterpret erop. Laat de lente nu maar komen!
Puzzel-progress
Ondanks de puzzelschaarste bij diverse online shops ben ik er toch in geslaagd via Amazon.nl aan twee nieuwe puzzels te geraken. Waarvan de eerste puzzel verrassend snel vordert. De puzzel beeldt dan ook één van mijn favoriete reisbestemmingen af. Een bestemming die mijn vriend en ik volgens onze plannen vorig jaar in de herfst voor de derde keer zouden bezoeken. Helaas, zelfs voor 2021 ziet het er niet al te goed uit…
Laatste dag van de eerste werkweek van 2021
Amai, die eerste werkweek is voorbij gevlogen. Toegegeven, het was een werkweek van maar vier dagen, maar amai, over een vliegende start gesproken…
Om dat te vieren bestelden mijn vriend en ik sushi bij ons favoriete sushi-restaurant Kintsugi en keken we samen op Netflix naar onze huidige favoriete reeks The Fall.
En kijk eens wat er vandaag geleverd werd!
The missing piece
Symbolisch voor het jaar 2020?
De Foodbag gerechten van de week
Koreaanse zalm met snelle kimchi en rijst (De ‘snelle kimchi’ was uiteraard helemaal geen kimchi, want helemaal niet gefermenteerd, maar het was wel lekker.):
Gekruide broccoli-rijstschotel met Berloumi (Voor dit gerecht moest ik nog even naar de winkel lopen terwijl mijn vriend al stond te koken: de radijsjes die in dit gerecht moesten, waren gedeeltelijk rot. Deze werden door mij vervangen door bloemkool en champignons, wat het gerecht volgens mij alleen maar lekkerder maakte.) (En die Berloumi was een echte ontdekking!):
Mexicaanse salade met zoete aardappel en Padrònpepers (Deze week is er toch echt vanalles misgegaan met onze Foodbag-bestelling, want de Padrònpepers, de hoofdreden waarom we dit gerecht hadden gekozen, ontbraken gewoon. Er was zelfs geen ingrediënt om de pepers te vervangen! Gelukkig vond mijn vriend in de winkel pepers die als vervanging konden dienen, helaas wel geen Padrònpepers.):
PS: Onze puzzelvooruitgang:
And so it has begun…
Again…
Een veel te vroege vergadering en herkansing voor Wagamama
Vandaag moest ik op een ontiegelijk vroeg uur uit bed om op tijd in Brussel te zijn voor een vergadering om 8.30u. En ja, ik weet dat op dit tijdstip sommige mensen al een uur aan het werk zijn, maar ik lig dan gewoonlijk nog in bed… Dus het is een understatement om te zeggen dat het pijn deed, die ochtendlijke gemaskerde treinrit naar Brussel. De vergadering zelf hadden mijn twee collega’s en ik tot in de puntjes voorbereid, we waren dan ook erg teleurgesteld toen we merkten dat de stellingen die we zo zorgvuldig gewikt en gewogen hadden weinig discussie opwekten aan de andere kant van de tafel. Gelukkig kon de collega die dit project trekt de reacties kaderen en ebde de initiële teleurstelling snel weg. Als we slechts beperkte feedback van onze opdrachtgevers krijgen, drukken we zelf onze stempel op dit project.
Voor de lunch zakte ik met maar liefst vier collega’s van mijn team af naar de autovrije Anspachlaan voor een lunch bij Wagamama. Ja, mijn eerste ervaring was niet onverdeeld positief, maar we zochten een plek waar we buiten op een terras konden zitten en snel bediend zouden worden. Ik had immers om half twee alweer een vergadering. Het is raar, maar het voelde een beetje als een feestje, die lunch onder ons vijven. Zoveel deugd dat het deed om een normale conversatie te hebben die niet via een scherm verliep. Het weer was iets minder, maar de parasol beschermde ons tegen de regendruppels én het gerecht dat ik koos, de spicy tuna kokoro bowl, was deze keer wel een schot in de roos. Al kreeg ik bij terugkeer een boze blik van mijn vegetarische collega omdat ik tonijn had geconsumeerd. (Ik weet dat de visvangst op tonijn moeilijk ethisch te verantwoorden is, maar ik heb het extreem moeilijk om deze heerlijke vis af te zweren, zeker omdat ik zo’n grote sushiliefhebber ben.)
Op het werk was de paashaas trouwens, na veel omzwervingen, langs geweest. Jammer genoeg was de fair trade chocolade echt niet lekker. Sorry, paashaas, volgende keer toch maar op zoek naar een andere leverancier, maar het zakje was wel schattig!
Bij thuiskomst wachtte er trouwens nog een verrassing op mij. Overdag was er een pakje geleverd van een onbekende weldoener met daarin een escape puzzel. Echt geen idee aan wie we deze fijne verrassing te danken hebben. De onbekende weldoener in kwestie, mag mij altijd een seintje geven.
Conquered: puzzel nummer vijf!
Niet veel noemenswaardig te vertellen vandaag, buiten het feit dat ik er eindelijk in geslaagd ben onze vijfde puzzel af te werken. Amai, dat was een moeilijke bevalling. De puzzel ging aan een vlot tempo vooruit tot we aan het laatste gedeelte blauwe lucht aanbeland waren. Geen wolkje te bekennen om ons iet of wat houvast te geven. En blijkt dat de puzzelstukjes van het merk Castorland soms zo gelijkaardig zijn dat meerdere puzzelstukjes op één en dezelfde plek lijken te passen. Waardoor ik op een gegeven moment op zoek moest gaan naar foutief geplaatste stukjes.
Mijn vriend was intussen al afgehaakt, die zorgde voor het Foodbag avondmaal: gemarineerd varkenshaasje met gebakken rijst en paprika. Een nogal flets gerecht dat geen tweede keer op ons menu zal komen te staan.
