leuven

Nog wat reclame voor de Leuvense horeca

Vanavond hebben mijn vriendje en ik ons aan nieuwe culinaire ontdekkingen gewaagd. Nuja, ontdekkingen is misschien iets te spectaculair voorgesteld, we hadden gewoon zin om een restaurant dat we nog niet kenden, te bezoeken. Het werd restaurant De Klimop op het Martelarenplein. Een restaurant dat we tot nu toe om weet ik veel welke reden links hadden laten liggen.

Ik ging voor de tomaat garnaal en mijn vriendje wilde de vol-au-vent wel eens proberen. Jaja, ken uw klassiekers. En ‘k moet zeggen, het heeft gesmaakt. Ik kreeg een groot bord met een enorme berg garnalen gepresenteerd. De tomaatjes onder mijn garnalen waren (zoals het éigenlijk hoort, maar de restaurants waar ze dat nog doen zijn niet zo talrijk) van hun pel ontdaan. Op het slaatje bij de tomaat garnaal zat een heel lekkere dressing en de groentjes waren heerlijk vers. De frietjes waren handgesneden en de mayonaise was huisgemaakt. Zelf ben ik geen mayonaise-liefhebber, maar mijn vriendje was er ten zeerste over te spreken. Over zijn vol-au-vent ook, trouwens.

De menukaart van de Klimop bestaat uit klassieke, maar degelijke gerechten. De bediening was heel vriendelijk (ze zijn ons zeker drie keer komen vragen of het lekker was) en snel. En ‘t is niet dat we alleen in het restaurant zaten. ‘t Is Leuven kermis, dus het was er behoorlijk druk. Het publiek van de Klimop is niet echt hip te noemen, tenzij jullie grijze haren hip vinden. Nu, dat zal mij en mijn vriend zeker niet tegenhouden om er vaker te gaan eten. Een aanrader.

Food and shopping

Deze middag heb ik het allerlekkerste slaatje met geitenkaas ooit gegeten. Op het terras van de La Royale. Echt zalig. Met gebakken appeltjes en honing en heel veel groentjes. ‘t Was eigenlijk een beetje te veel voor mij, maar omdat het zo lekker was heb ik toch alles opgegeten. Liefhebbers van geitenkaas weten waarheen.

Na het eten zijn we nog even de stad in gegaan. ‘t Was braderie in de Diestestraat. Best wel gezellig met al die kleine kraampjes. Zelfs het zonnetje was, zij het aarzelend, van de partij. Onze belangrijkste stop was de Casa, waar we tot grote vreugde van mijn vriendje een schoenenkast op de kop getikt hebben. En ook nog wat fotokaders en een fleece dekentje.

Nu nog werk maken van de verlichting in ons appartement en dan is het inrichtingswerk zowat achter de rug.

Adrenaline

Je zou denken dat ik met mijn behoorlijk lange studiecarrière ondertussen al wel alle aula’s in Leuven gezien zou hebben. Niet dus. Ik was vanochtend een tikkeltje te laat vertrokken voor het examen met als gevolg dat ik niet gewoon de groep kon volgen. En daar stond ik dan. In de gebouwenwirwar van het MTC-college. Op zoek naar lokaal 00.03 (link alleen voor de mensen met een KUL-login). Een lokaal dat na wat zoeken onvindbaar leek. Al hier en daar mensen aangeklampt, maar zelfs het kuispersoneel wist me niet verder te helpen. “Ja, d’r zijn hier nog al wat mensen gepasseerd die dat lokaal zochten. Neen, we weten niet waar dat is. Staat dat niet aangegeven?” Neen, dat stond dus niet aangegeven.

Lichte paniek. Ik was verdorie rond met de cursus, ik wilde dat examen afleggen! Dan maar een hulplijn ingeschakeld: mijn vriendje. Hij heeft nog eens nagekeken of ik mij niet vergist had van lokaal, maar dat bleek niet het geval te zijn. Ondertussen liep ik al meer dan een kwartier te zoeken, was ik op goed geluk al enkele aula’s binnengestapt, maar de juiste zat er niet tussen. De moed begon me in de schoenen te zakken. Op datzelfde moment kwam ik een lotgenootje tegen. Ook iemand die op zoek was naar hetzelfde lokaal en al ettelijke minuten liep rond te dwalen in de historische gebouwen van de KUL. Gedeelde smart is halve smart, ik voelde mij al een beetje beter.

En toen kwam het verlossende telefoontje van mijn vriendje. Hij had ergens op een forum van Crimen gevonden waar het lokaal was. Recht tegenover de grote aula van het MTC, helemaal niet goed aangeduid. Een dikke grote 1 op de deur en langs de deur een minuscuul plakkaatje met 00.03 op. Onzichtbaar voor mensen met slechte ogen als ikzelf. Enfin, eind goed al goed. Een klein half uur later dan gepland toch aan het examen kunnen beginnen. En gelukkig viel dat examen goed mee en heb ik geen nadeel ondervonden van het feit dat ik een half uur minder tijd had dan de rest van de studenten. Ik had zelfs nog tijd over om mijn antwoorden na te kijken.

Moraal van het verhaal: volgende keer toch maar op tijd vertrekken naar het examen. 😉

Afscheidsfeestje

B, de vriendin van mijn broertje vertrekt op 1 september voor een half jaar op Erasmus naar Utrecht. Nu is Utrecht helemaal niet ver (ocharme twee uurtjes rijden), maar voordat we haar aan de Hollanders overleveren, wilden we nog een avond uitgebreid van haar gezelschap genieten.

Ik reserveerde een tafeltje in de Tr3s, een nieuw restaurantje in Leuven, ons aangeraden door vrienden F en K. Helaas bleek de menukaart in het restaurant iets minder uitgebreid dan op de site. Allemaal de schuld van Marktrock! Achja, een goeie reden om later nog eens terug te gaan om het degustatiemenu uit te proberen. Het eten (gegrilde tonijn met gewokte groenten en een kokossoepje) was erg lekker. Alleen vrees ik dat mensen met grote honger er niet genoeg mee zouden hebben.

Een dessertje hebben we niet genomen in het restaurant, want er zat een grote groep buitenlanders en mijn vriend vond het net iets te lawaaierig. Naar Rodins op de Oude Markt dan maar. Onder het genot van een paar lekkere cocktails hebben we dan maar meteen een weekendje vastgelegd om B te gaan bezoeken. Ja, Nederland, ik krijg er maar geen genoeg van. 😉

Marktrock

Naar ‘t schijnt gaat vanavond het volledig vernieuwde Marktrock festival van start. Het zal mij eerlijk gezegd worst wezen. Ik ging de vorige edities vooral naar Marktrock om de sfeer rond de gratis podia op te snuiven en gezellig een terrasje te doen met vrienden (zie ook Beleuvenissen). In de huidige editie werden alle gratis podia helaas genadeloos afgeschaft. Ach ja, ik kan nog altijd met de anarchisten gaan meefeesten. 😉

Toch een pluspuntje: ze hebben de datum eindelijk vervroegd zodat blokkende studentjes met tweede zit niet meer knarsentandend op hun kamertje naar veel te luide muziek moeten luisteren.

Hapje Tapje

Deze zondag was het Hapje-Tapje in Leuven. Hapje-Tapje is een jaarlijks gebeuren waarbij de klemtoon ligt op het verwennen van de smaakpapillen. De straatjes van het centrum staan vol met eet- en drankkraampjes en de grootste uitdaging bestaat erin een keuze te maken uit het massale aanbod.

Wegens te veel werk dat ik al te lang had uitgesteld, was ik dit jaar niet van plan om te gaan, maar ik heb een zwak karakter en heb mij (veel te gemakkelijk) laten overtuigen om “voor een uurtje” te gaan. Kon ik meteen het optreden van Fester Fester op de Oude Markt meepikken. Niet dat ik een fan ben, daarvoor ligt hun muziekstijl een beetje te ver van mijn smaak af, maar ik ken een paar mensen die in dat groepje meespelen en hun Charming Frieda-actie wist zowaar een glimlach op mijn gezicht te toveren.

En ach, hoe gaat dat? Je komt wat bekend volk tegen. Het oorsponkelijke vriendengroepje groeit gestaag aan. Je begint je, ondanks een mindere dag, goed te amuseren. De cocktails zijn verleidelijk, de hapjes ook. Het is een zwoele zomeravond zoals we er dit jaar nog veel te weinig gehad hebben. En dan blijft er van de oorspronkelijke voornemens niet veel meer over. Maar gezellig was het wel.

Leuven – Amsterdam – LeuvenI

Gisteren in totaal zes uur gereisd voor ocharme tweeëneenhalf uur vergaderen. Niet mijn meest efficiënt bestede dag, met andere woorden. Opvallend: het verschil in stijl tussen Nederlanders en Belgen. Je wordt er behoorlijk joviaal onthaald, soms zelfs iets té joviaal naar mijn smaak. Het blijft een business gesprek, ik ben geen goeie vriend die je bij wijze van spreken een jaar niet meer gezien hebt. Moment van de dag: mijn collega die vertelde hoeveel dagen verlof ze per jaar had en de daarop volgende reactie van de sales verantwoordelijke (!): “Trut!” Die Hollanders toch. 😉

Na zoveel uur op de trein had ik geen zin meer om ‘s avonds nog productief te zijn, dus sms’te ik ergens net buiten het station van Amsterdam of mijn vriendje geen zin had om met mij de Simpsons te gaan zien. En ik had geluk: hij zag dat wel zitten. 😉 Na mijn thuiskomst een lekker slaatje gaan eten op het terras van La Royale (dat van de Kosmopol was volzet). Genoten van de eerste echt zomerse avond en daarna naar de Kinepolis. Ik heb smakelijk gelachen met de dolle fratsen van Homer&co. Of zou dat glas cava en die werkelijk gigantische sangria die ik vlak voor de film gedronken heb, daar voor iets tussen zitten? 😉

Het was alleszins een geslaagde avond na een vermoeiende dag.

Leuven, mijn stad

Ik kreeg een stokje van de zeer taalvaardige vrouwe Zezunja. Jullie zullen ondertussen al wel weten dat ik nogal een dubbelzinnige houding aanneem ten opzichte van stokjes. De meeste stokjes laat ik gewoon links liggen. Omdat dit stokje mij vroeg naar mijn favoriete plekjes in Leuven en de liefde tussen mij en Leuven erg groot is, neem ik het echter met plezier aan.

Bij deze:

1. My favorite ‘grab-a-bite':
Ik neem aan dat met ‘grab-a-bite’ snackbar of fastfoodkeet bedoeld wordt. Wel, in dat geval kan ik kort zijn: geen enkele. Ik hou niet van hamburgers, kebab, fastfood, frieten van ‘t frituur, enzovoort. Zonder problemen laat ik zulk vettig voedsel aan mij voorbij gaan.

Voor een broodje na de taalles ga ik naar de Panaché in de Tiensestraat. Ze hebben daar heel lekkere warme broodjes met mozarella, rucola, pesto en gedroogde tomaatjes én ze zijn open op zaterdag. Je moet in Leuven een beetje zoeken naar een broodjeszaak die open is op zaterdag, omdat de meeste zaken sluiten als de studenten in het weekend naar huis zijn. Vroeger ging ik al eens een broodje halen bij de Imanus in de Naamsestraat, maar ik weet eerlijk gezegd niet meer of die zaak nog bestaat. Het snackhuisje is een goeie broodjeszaak op de hoek van de Naamsestraat en de Parkstraat, met een erg vriendelijke uitbater. Lekkere broodjes hebben ze bij ook de Delizia, maar da’s al iets verder weg van het centrum. Leuven is een studentenstad en dus vergeven van de broodjeszaken.

Als ik een snelle warme hap wil en niet te veel honger heb, ga ik naar de Soup Away in de Tiensestraat. Lekkere dagverse soep verkrijgbaar in verschillende maten en vergezeld van een krokant broodje. Als ik een grotere maaltijd wil, ga ik naar de Wok on Air voor een lekker wokgerecht. Snel klaar en helemaal niet duur. Zeer lekker Thais kan je afhalen of ter plekke eten in de Siam op de Naamsesteenweg. Ik durf ook al eens de Notre Dame binnenstappen. Ik denk dat ze daar in hun keuken gigantisch grote microgolfovens hebben, want het eten is vaak verbazend snel klaar. Of The Lodge in Heverlee, daar gaat het ook meestal goed vooruit. Of de Kansel, waar je voor weinig geld een goeie pasta of paëlla kan eten. Aanrader voor studenten, want je kan sparen voor een twaalfde pasta gratis. En een grote pasta is er echt wel GROOT. Of…

2. My favorite shop in town:
Met stip op één: het Besloten Land, charmante stripwinkel in de Parijsstraat, uitgebaat door echte stripliefhebbers. En je kan er lekker ouderwets zegeltjes sparen. I love it! Ik kan zomaar binnenstappen in het Besloten Land om er wat te grasduinen in de nieuwe strips. Enig nadeel: meestal kom ik niet met lege handen buiten.

Favoriete kleding- en schoenenwinkels in Leuven heb ik niet echt, omdat ik meestal in Brussel ga winkelen tijdens mijn middagpauze. Al verdient de Ritss Boetiek in de Mechelsestraat een speciale vermelding. Al de kleren van mijn vriendje komen uit deze winkel. De eigenares van de winkel staat zelf in haar zaak en dat merk je. Meestal stappen mijn vriend en ik de winkel binnen en zeggen iets in de aard van: “Hij heeft een broek en iets om op die broek te dragen nodig.” Waarop de mevrouw allerlei leuke broeken, t-shirts en hemden uit de rekken haalt, die allemaal als gegoten zitten en mijn vriend ook nog eens geweldig staan. Bij het naar buiten gaan met onze berg aankopen, krijgen we altijd een snoepje. Zelf heb ik ook een paar leuke ensembles van de Ritss die ik graag en vaak draag.

Geschenkmanden haal ik bij de Oil & Vinegar, bij een Italiaanse delicatessenzaak in de Vital Decosterstraat of bij Weyn’s Honing in de Diestsestraat. De beste pralines in Leuven vind je bij chocolatier Demeestere op de Naamsesteenweg. De pralines worden in de zaak zelf gemaakt en zijn ongelooflijk lekker. Hou er wel rekening mee dat dit soort vakmanschap zijn prijs heeft. Bloemen koop ik in de bloemenzaak in de Diestestraat gelegen aan het winkelcentrum van de Kinepolis. Als we op zondag een bloemetje nodig hebben, gaan we naar de bloemenzaak in de Naamsestraat tegenover het Heilig Hartziekenhuis.

Een aanrader voor de liefhebbers van streekproducten en artisanale producten: het marktje op zaterdag in de Brusselsestraat. Op het marktje staat een kraampje met overheerlijke Vietnamese loempia’s, maar pas op dat je je tong niet verbrandt. Je kan er ook vers fruit en bloemen kopen. Ik hou erg van de gezellige sfeer. De producten worden niet agressief aangeprijsd, maar je krijgt wel her en der proevertjes toegestopt: een stukje ananas, een olijfje, een stukje schapenkaas, een stukje peperkoek,… Fijn om rond te kuieren.

3. My favorite restaurant:
Goh, da’s een hele moeilijke. Leuven is vergeven van de leuke restaurantjes, echt voor elk wat wils. Ik ontdek nog dagelijks leuke nieuwe plekjes om te gaan eten. Als ik dan toch moet kiezen, ga ik voor de Earth Shake. De uitbater is een kennis van mij en het onthaal is er steeds erg hartelijk. Je krijgt er wereldkeuken op je bord. De huiswijn is voortreffelijk en de limoensorbet met chocoladestukjes is om een moord voor te begaan, zo lekker.

Als je iets héél speciaals te vieren heb, kan ik ook restaurant Trente aanbevelen. Tot in de puntjes afgewerkte gerechten en zeer goede bediening. Alleen het prijskaartje dat aan een avond in restaurant Trente vasthangt, is aan de hoge kant (je krijgt er wel waar voor je geld). Enkel voor speciale gelegenheden dus.

4. My favorite ‘take my friends when in town’:
Goh, da’s een moeilijke. Ik heb mijn vrienden al ontelbare plekken in Leuven leren kennen. Voor een etentje is een restaurantje in de Muntstraat altijd gezellig, maar blijf weg van de Troubadour. Ze slagen er daar altijd in om je bestelling fout op te nemen, foute drank te serveren of een foute rekening te presenteren. Ga ik graag naartoe met vrienden: de Earth Shake natuurlijk, de Kosmopol (food & wodka) op het Martelarenplein, de Rodins op de Oude Markt, la Cantina del Coronel in de Parijsstraat (alleen naartoe gaan als je héél veel tijd hebt), La Cucaracha, authentiek Mexicaans restaurant in de Tiensestraat (je moet er wel een ganse avond voor uittrekken), de Portugees O Fado in de Parijsstraat, Japans restaurant Samourai in de Muntstraat, de Wentelsteen op de Vismarkt, de Appel, vlakbij de universiteitsbibliotheek en dan vergeet ik er nog een hele hoop.

Cocktails drinken we in D’Entreprise, de Rodins, de Kosmopol en Café Mezzanine. Jullie zullen misschien merken dat de Professor niet in dit rijtje voorkomt. Dat is bewust. Alhoewel ik de cocktails daar best wel lekker vind, is het interieur (die vieze zeteltjes) ondertussen dringend aan vernieuwing toe. Ik vind dat er een onaangenaam geurtje hangt als je binnenkomt en daardoor ben ik er al enkele jaren niet meer geweest.

Must see voor vrienden die Leuven niet kennen: de Muntstraat, de Grote Markt en de Oude Markt.

5. Other 5 things to mention:
I. De abdij van ‘t Park
Een plekje vlakbij de stad waar de tijd is blijven stilstaan. Een heerlijk rustig park met vijvers, een middeleeuwse tuin, schapen, bijenkorven, een pittoresk kerkhofje en natuurlijk de schitterende abdijgebouwen zelf. De gebouwen en de grond eromheen zijn in erfpacht gegeven aan de stad Leuven, omdat restauratie van de vervallen gebouwen dringend nodig was. De norbertijenabdij is uniek in die zin dat er nergens in Europa een abdij bewaard is gebleven met de daarbij horende bijgebouwen en landerijen intact. Laat je zeker eens rondleiden in de gebouwen zelf. Van april tot oktober is er elke zondagmiddag om 16 u een rondleiding. Van november tot maart enkel op de eerste zondag van de maand, om 16 uur. Je zal verbaasd staan van het prachtige stucwerk tegen de plafonds en de schitterende bibliotheek met kostbare oude boeken. Let ook op de glasramen in de kloostergang.

II. De beiaard in de toren van de universiteitsbibliotheek
Niet voor mensen met een zwakke conditie, want je moet maar liefst 296 trappen beklimmen om in de kamer van de beiaardier te geraken. Maar het loont de moeite. Je krijgt een persoonlijke uitleg van de beiaardier en hoort de klokken vlak boven je hoofd beieren. Het schitterende uitzicht over Leuven krijg je er gratis en voor niks bij.

III. De Kruidtuin
Prachtig aangelegde tuin met een waardevolle plantencollectie. De Kruidtuin is de oudste botanische tuin in België. In de lente is de kleurenpracht werkelijk overweldigend. De tuin is opgedeeld in een aantal stukken. Zo is er een fruittuin, een vijver met een watervalletje, een verzonken tuin en een serre. Zalig om hier op een bankje in de zon te zitten en gewoon te genieten van al het moois wat de natuur te bieden heeft.

IV. Leuven in scène
Een tweejaarlijks evenement waar een massa volk op afkomt. Tijdens Leuven in scène wordt de stad betoverd. Je komt er allerlei rare figuren en kunstenmakers tegen, het stadspark staat in vuur en vlam, het stadhuis wordt een kleurrijk spektakel, tambours slaan hoog in de lucht op hun trommel. Blokkeer alvast 9, 10 en 11 mei 2008 in jullie agenda, want dan is het weer zover.

V. Het Groot Begijnhof
Dit begijnhof in het midden van de stad is prachtig gerestaureerd door de universiteit. Kuier op je gemak tussen de mooie huisjes door, stap eens binnen in de Begijnhofkerk, geniet van het geluid van het kabbelende water van de Dijle, maar doe vooral geen hakken aan: de kasseien roepen en platte en gemakkelijke schoenen.