#40dagenbloggen

Het woonvraagstuk

De knoop is doorgehakt. Mijn vriend zal ingaan op de hem aangeboden contractverlenging en bijgevolg nog minstens tot eind dit jaar in Genève blijven wonen. Dat maakt dat ik zo stilletjesaan zelf moet beginnen nadenken waar ik vanaf oktober zal gaan wonen. Mijn huurcontract voor de studio in Borgerhout loopt eind september af, terwijl het huurcontract met de huurders van ons appartement in Leuven half september afloopt.

De meest voor de hand liggende optie is dat ik terug naar ons appartement in Leuven verhuis. De studio in Borgerhout heeft immers wel wat nadelen en hoewel ik heel goed opschiet met mijn gastgezin, blijft het een feit dat ik altijd rekening met hen moet houden. Vrienden uitnodigen of feestjes geven zit er niet in, de was doen wanneer ik daar zin in heb ook niet.

Maar ik ben niet honderd procent zeker dat ik naar Leuven wil terugkeren. Hoewel ik me altijd heel goed in Leuven gevoeld heb, merkte ik dat ik wat uitgekeken ben geraakt op dit provinciestadje. Doordat ik nu in Antwerpen woon, heb ik de gelegenheid om een gans nieuwe stad te verkennen en dat bevalt me wel. Dus misschien is dit een opportuniteit om de terugkeer naar Leuven nog wat uit te stellen en mij in een nieuwe Belgische stad te vestigen?

Enfin ja, ik heb gelukkig nog wat tijd om eruit te geraken.

Mijn ochtendroutine

Hoe ziet je ochtendroutine er uit?

Even een binnenkoppertje om het mezelf niet te moeilijk te maken. Mijn ochtendroutine laat zich makkelijk samenvatten als volgt:
De wekker gaat af. Ik druk op de snooze-knop. De wekker gaat opnieuw af. Ik kreun en sta op. Ik douche, kleed me aan, kam mijn haren, eet snel iets, poets mijn tanden en vertrek naar het station.

Een routine die ongeveer een half uur in beslag neemt. Simple as that.

Hoe ga ik om met stress

Hoe ga je om met stress? Heeft stress een grote impact op je leven of kan je er goed mee om?

Ik denk van mezelf dat ik niet zo stressgevoelig ben. In tegendeel, voor mij is wat stress vaak een motivator om een tandje bij te steken en een versnelling hoger te schakelen. Dit maakt wel dat ik nogal deadline driven ben. Ik moet bij wijze van spreke de hete adem van de deadline in mijn nek voelen om écht goed in gang te schieten. En vaak is het zo dat hoe meer ballen ik tegelijkertijd in de lucht moet houden, hoe meer ik het gevoel heb dat ik leef. Ik slaag er meestal ook goed in de knop om te draaien en stress veroorzakende factoren ‘s avonds van me af te zetten, zodat ik alsnog een goede nachtrust tegemoet ga.

Ik ben bijgevolg allergisch voor verveling en kan onmogelijk stilzitten en niets doen (het idee alleen al!). Ik ben dan ook erg blij met de uitvinding van de smartphone zodat ik altijd iets heb om mij mee bezig te houden als ik ergens moet wachten.

Mensen naar wie ik opkijk

Naar welke mensen kijk je op en waarom?

Persoonlijk vind ik dat in onze maatschappij de prioriteiten wat verkeerd liggen. Ik snap niet waarom bepaalde sporters (kuch, voetballers, kuch) zo dik betaald worden voor hun hobby en waarom iemand die toevallig goed tegen een balletje kan trappen/tegen een bal kan meppen/hard kan fietsen als ‘held’ beschouwd moet worden.

Niet dat ik de fysieke inspanning en het doorzettingsvermogen dat een sporter moet hebben om op het hoogste niveau door te breken niet kan appreciëren. Ik vind het gewoon niet serieus dat de échte helden in onze samenleving, mensen die een zorgend beroep uitoefenen of in het onderwijs staan, totaal niet gewaardeerd worden en voor een laag loon elke dag het beste van zichzelf geven.

De verpleegsters die elke morgen op palliatieve zorgen de mensen gaan wassen, dat zijn voor mij mensen naar wie ik ontzettend opkijk. Het zou fijn zijn mocht onze samenleving hun inspanningen wat meer waarderen.

Een onbekende die een indruk naliet

Aan welke compleet onbekende die je ooit in je leven bent tegengekomen denk je nog af en toe een keer?

Natuurlijk ben ik in mijn leven al talloze onbekenden tegen het lijf gelopen en meestal vervagen de herinneringen aan deze mensen vrij snel. Er zijn echter twee dames aan wie ik nog graag eens terugdenk en waarvan ik me afvraag hoe het momenteel met hen gaat. Die dames zijn de lieve Avalon die mijn vriend en mij een lift aanbood en de lifster met de schilderdoeken die we ooit oppikten in de buurt van de grens met Schotland.

Blogdoelstellingen

Wat zijn je blogdoelstellingen voor dit jaar?

Wel, ik heb mezelf eigenlijk één grote blogdoelstelling opgelegd en dat is een gloednieuwe reisblog opstarten. Of dit zal lukken valt nog te bezien, want ik merk dat ik eigenlijk zelfs te weinig tijd heb voor deze blog. Mijn reisverslagen hinken steeds verder achterop en het lukt zelden om op voorhand berichten in te plannen, waardoor ik het gevoel heb steeds achter te feiten aan te hollen.

Maar met de verhuis naar Zwitserland komt er wellicht op korte termijn wat tijd vrij. Dus dat schept mogelijkheden.

Mijn stedenlijstje

Maak een lijstje met landen en steden die je ooit een keer wil bezoeken.

Omdat de lijst anders ongetwijfeld te lang zou worden, beperk ik me hier tot Europese steden in Europa die ik graag zou willen bezoeken. Omdat je het niet altijd ver hoeft te zoeken om onvergetelijke ervaringen mee te maken.

Bosnië en Herzegovina:

  1. Mostar

Bulgarije:

  1. Plovdiv

Duitsland:

  1. Hamburg
  2. Heidelberg
  3. Freiburg
  4. Leipzig
  5. Meersburg
  6. München
  7. Rothenberg
  8. Wiesbaden

Estland:

  1. Tartu

Frankrijk:

  1. Carcassonne
  2. Collioure
  3. Colmar
  4. Straatsburg

Ierland:

  1. Dublin

Italië:

  1. Firenze
  2. Venetië

Kroatië:

  1. Dubrovnik
  2. Pucisca

Malta:

  1. Valetta

Oostenrijk:

  1. Salzburg

Polen:

  1. Torun

Portugal:

  1. Guimarães
  2. Porto

Rusland:

  1. Barentsburg
  2. Moskou
  3. Sint-Petersburg

Slovenië:

  1. Bled
  2. Ljubjana

Spanje:

  1. Bilbao
  2. Cádiz
  3. Córdoba
  4. Ronda
  5. Segovia
  6. Toledo
  7. Valencia

Tsjechië:

  1. Cesky Krumlov

UK:

  1. Bath
  2. Cambridge
  3. Glasgow
  4. Oxford

Zweden:

  1. Göteborg

Zwitserland:

  1. Lugano
  2. Zürich

Sinds kort van het lijstje gevallen: Istanboel, wegens volstrekt geen sympathie voor het huidige regime van Erdogan.

Hmm, tijd voor een nieuwe Europareis, me dunkt!

Het meest vreemde voedsel dat ik ooit at

Een variante op onderstaande vraag:

Eet iets dat je nooit eerder at en schrijf op je blog wat je er van vond (sushi, quinoa, walvis,…)

Trouwe lezers van dit blog weten ongetwijfeld dat ik op culinair vlak het avontuur niet uit de weg gaat. Ik denk dat er weinig culinaire uitdagingen zijn die ik niet zou durven aangaan. Zo at ik al meermaals insecten (best wel lekker, dus ik snap de weerstand van de meeste mensen hiertegen niet echt). Waagde ik mij aan rijstpap met durian (een vrucht die zo hart stinkt dat het op verschillende plaatsen verboden is met deze vrucht rond te lopen). Proefde ik van de fameuze Japanse nattō (gefermenteerde sojabonen). En ben ik vast van plan ooit in mijn leven Surströmming te eten.

Het meest bijzondere voedsel dat ik tot nu toe at, moet echter toch wel hákarl (gefermenteerde Groenlandse haai) zijn. Verse Groenlandse haai is voor de mens giftig omdat het blubberachtige vlees zeer hoge concentraties van afvalstoffen bevat. Om eetbaar te zijn moet het vlees eerst op een speciale manier behandeld worden, en wel door het onder de grond te laten besterven. Daardoor worden de opgeslagen afvalstoffen afgebroken, en voor een groot gedeelte in ammonia omgezet. Vandaar ook de doordringende ammoniageur die deze delicatesse verspreid. Hákarl wordt traditioneel klaargemaakt door een Groenlandse haai te onthoofden en van de ingewanden te ontdoen. In de grond, dat uit redelijk grof materiaal zoals kiezels en zand moet bestaan, wordt een niet te diep gat gegraven. Het schoongemaakte lichaam wordt op een klein heuveltje in het gat gelegd, en vervolgens wordt de haai weer met het grind en zand bedekt. Vervolgens worden er een aantal zware stenen op gelegd, en de druk zorgt ervoor dat lichaamssappen uit de haai worden geperst. De haai moet zo enige tijd onder de grond liggen, en afhankelijk van de buitentemperatuur wordt de haai na 6 weken tot 3 maanden weer opgegraven. Na deze periode van rijping wordt het vlees in brokken gesneden en vervolgens in droogschuren gedurende enkele maanden in de wind te drogen gehangen. Tijdens deze droogperiode ontstaat er een bruine korst die voor het definitief opsnijden van het spek eerst moet worden verwijderd. De haai is nu geschikt om gegeten te worden. (met dank aan wikipedia voor deze schitterende uitleg)

Wat is het meest bijzondere voedsel dat jullie ooit aten?