Twee uur rechtsfilosofie

Ik hoef jullie zeker niet te vertellen wat dat met het hoofd van een koortsig mens doet, zeker? Jammer dat ik mij zo mottig voelde, want het was alweer een zeer boeiende les. De eerste les ooit in mijn lange, lange studentencarrière waarbij ik studenten heb weten klappen op het einde van een lessenreeks. En terecht. Volgens mij. Nu ga ik wat Dafalgan nemen.

38.8°C

Da’s lang geleden dat ik nog zo’n hoge koortstoppen gescheerd heb. Laat ik maar eens in bed kruipen en zien hoe ik me morgen voel. En er staat natuurlijk weer een superdruk weekend op het programma. :-( Ik ga eens op zoek naar lapmiddeltjes.

Brussels Girl Geek Dinner #5

Een klein verslagje van het vijfde Brussels Girl Geek Dinner. Eindelijk nog eens een Girl Geek Dinner dat plaatsvond in de stad waaraan het event zijn naam ontleent! Ik pleit voor meer Girl Geek Dinners in onze charmante multilinguale en multiculturele hoofdstad. Het is plezant als je te voet naar zo’n event kan (al was dit ook wel uit noodzaak door al de treinproblemen).

Door mijn drukke agenda was dit nog maar de tweede Girl Geek Dinner die ik kon bijwonen. Ik vond deze editie de beste van de twee. Je had natuurlijk het mooie kantoorgebouw van Duval Guillaume en de onvermijdelijke gadgets (een Flair! en een pot speculoospasta: nu zal ik eindelijk weten waar iedereen zo de mond van vol heeft), maar ik heb vooral enkele heel interessante gesprekken gehad. En zelfs een interessante connectie kunnen leggen voor mijn werk. Verder verdient Lamazone, die zich aan het ontpoppen is tot een ware Lamagoeroe, een speciale vermelding. Bedankt voor het toffe gesprek. Enne, ik weet je te vinden met mijn Garagetv-problemen. 😉

Natuurlijk waren onze eigenste Leuvense K3 ook van de partij: Kato, Kathleen en Lucie zorgden voor de nodige giechelmomenten. Altijd even goedlachs deze jongedames. Ik sprak ook nog met toffe tantes (woeha, origineel) Tantieris en Tante Annie, Elise, Greet en Monica. En ja, eindelijk mocht ik Uw Moeder in realiteit aanschouwen. Voorwaar een sexy figuurtje! Anne van Tenderfeelings viel weer in de prijzen, maar gul als ze is, schonk ze haar Senseo meteen weg aan een gelukkige jongedame. Er waren zelfs enkele interessante heren (waaronder mijn vriendje, maar die is natuurlijk buiten categorie)!

Van de presentaties kon die van Koen over artificiële intelligentie mij het meest bekoren. Een mooi overzicht en begrijpbaar voor iedereen. Isabel Peeters had het op een chaotische manier over haar chaotische leven. Ik hou niet zo van chaos, maar ze heeft wel ergens een punt dat je dag op dag moet leven en gewoon zien wat je overkomt. Just go with the flow, al is dit erg moeilijk voor een controlefreak als mezelf.

Op de één of andere manier ben ik erin geslaagd helemaal geen demonstratie van de Rolly te krijgen. Nuja, ik denk niet echt iets gemist te hebben. Ik heb het niet zo op nutteloze gadgets en het nut van een dansende audiospeler ontgaat mij volkomen. Ik vrees dat ik op dat vlak helemaal geen geek ben. 😉

Een dikke pluim voor Clo en Pietel die instonden voor de organisatie. Toch een kleine tip: geluidsversterking voor de sprekers was wenselijk geweest. Ze waren bij momenten erg moeilijk te verstaan.

PS: De spierpijn van vanmorgen is geëvolueerd naar gewrichtspijn + lichte koorts. Ik vermoed niet dat de BGGD daar voor iets tussen zit. En aan de speculoospasta kan het niet liggen, want daar heb ik nog niet van geproefd. Al een geluk dat ik een halve dag verlof heb, omdat ze hier seffens de lamellen komen installeren. Hopelijk raak ik er met wat pijnstillers en een goede nachtrust weer bovenop.

Treinproblemen

Wat lees ik in de Standaard? Morgen zullen er blijkbaar minder treinen rijden:

Ook donderdagochtend zou het spoorverkeer nog hinder ondervinden. Zo rijden wel alle IC- en IR-treinen maar zal Infrabel een aantal piekuurtreinen afschaffen. ‘We proberen dat te compenseren door extra veel capaciteit te voorzien op de treinen die wel rijden’, gaat de woordvoerder verder. ‘Welke treinen precies afgeschaft zullen worden, zal de reiziger via de media en in de betrokken stations vernemen.’

En hoe moeten wij vernemen welke treinen er al dan niet rijden? Via de media en in de betrokken stations. Blinkt uit door afwezigheid: de site van de NMBS zelf. Is dat niet de állereerste plaats waar een reiziger naartoe trekt als hij op zoek is naar informatie? Gebruik die site waarvoor hij dient: om de reiziger te informeren. Alstublieft. Dankuwel.

Contrast

‘s Middags op een terrasje in de zon genieten van een lekkere Italiaanse pasta met een fris wit wijntje in het gezelschap van collega’s. In de namiddag een lange en saaie vergadering waarbij ik alle moeite van de wereld had om mijn ogen open te houden (volgens mij zat dat wijntje daar voor iets tussen).

Blogmeet wordt blogbarbecue

De kogel is door de kerk. Op zaterdag 24 mei vanaf 18.00u organiseren Dries, Karel, Goya, Bruno en ikzelf een heuse blogbarbecue. Wij hopen natuurlijk dat de zon van de partij zal zijn, maar zelfs als het pijpenstelen regent, zullen wij dit beslist niet aan ons hart laten komen. En er is meer goed nieuws. Dankzij onze sponsors zal de prijs voor een avondje smikkelen en smullen 10 euro bedragen. Ja, u leest het goed, 10 euro. Niet langer twijfelen, gewoon inschrijven!

Liftincidentje

Vorige week was ik voor de tweede keer op een maand tijd getuige van een klein liftincident op mijn werk. Iemand had per ongeluk op het alarm in de lift geduwd en blijkbaar wordt er dan ergens een alarm in werking gesteld en belt een mevrouw terug om te informeren wat het probleem is. Grappig is dat alle aanwezigen in de lift als van de hand Gods geslagen staan op het moment dat de stem van de mevrouw uit de luidspreker klinkt. Raar, want mijn eerste reactie is dadelijk te melden dat er geen probleem is en dat iemand per ongeluk op het alarm gedrukt heeft. Wat ik dus ook tweemaal gedaan heb.

En dan vraag ik mij af: wacht iedereen af tot iemand anders het initiatief neemt om de mevrouw aan de andere kant van de lijn te antwoorden of zijn ze gewoon te verbouwereerd om actie te ondernemen?

Stress in mijn lijf

En dat vertaalt zich momenteel vooral in erg korte nachten. ‘s Ochtens veel te vroeg wakker worden met het gevoel totaal niet uitgeslapen te zijn. Na twee of drie pogingen om de slaap te vatten, het opgeven en opstaan. Het voordeel van een korte nachtrust is dat er meer uren in een dag zitten om alles gedaan te krijgen wat ik nog moet doen. Het nadeel is dat ik continu met een versuft gevoel en een lichte hoofdpijn rondloop. Nog even doorbijten en dan is het… Och wacht, juist ja.