The Red Rabbit in Kilt

Deze avond op stap geweest met de collega’s van de personeelsdienst. Na mijn laatste overleg van de dag in Schaarbeek keerde ik met de bus terug naar centrum Brussel en begaf ik mij rechtstreeks naar À La Mort Subite, waar mijn collega’s al aan hun eerste drankjes zaten. Ik ben eerlijk gezegd niet echt een fan van À La Mort Subite. Ik vind het er te druk, de tafels staan te dicht bij elkaar, de bediening is niet vriendelijk en de wijn trekt op niks. Maar goed, het is dicht bij ons kantoor en als je op tijd komt, lukt het altijd wel om nog ergens een plek te bemachtigen. Ik bestelde een witte porto, na vorige slechte ervaringen met de wijn, maar ook de witte porto viel tegen. Mierzoet.

Gelukkig stelden mijn collega’s zelf voor om andere, gezelligere oorden op te zoeken. Ik zocht op googlemaps een leuke plek in de buurt, want één van onze collega’s had een scheur in haar gewrichtsbanden, waardoor ze niet echt mobiel was. Ik herinnerde mij dat ik in de buurt van de Sint-Maria-Magdalenakerk al een paar keer een bar had opgemerkt die er gezellig uit zag. Googlemaps gaf goeie reviews en de bar was open. Dus hop, allen daarheen.

En amai, what a lucky find. The Red Rabbit in Kilt bleek op de eerste verdieping een gezellige ruimte te hebben met een grote tafel waaraan ons gezelschap van acht personen perfect paste. We hadden de hele ruimte voor onszelf! Ideaal om op het gemak bij te praten. Bovendien was de drankenkaart een pak aantrekkelijker dan bij À La Mort Subite. Met lekkere cocktails, goeie wijnen en heerlijke cremant d’Alsace. En ook de tapas mochten er zijn.

Een fijne avond om de banden aan te halen met collega’s die ik minder vaak zie op de werkvloer. Voor herhaling vatbaar.

Terug naar de Franse les

Mijn werkgever organiseert dit jaar een reeks Franse lessen en alhoewel ik eigenlijk besef dat ik geen tijd heb om mij hiervoor drie uur per week te engageren, heb ik mij tijdens een moment van verstandsverbijstering toch ingeschreven. Vanavond vond de kick-off van de lessenreeks plaats om 18u met een test van onze mondelinge vaardigheden. Ik merkte dat mijn Frans roestiger was dan ik gehoopt had (ik krijg amper de tijd om het te oefenen), maar ga ervan uit dat dit wel snel zal beteren door het hoge niveau van de lessen en de nadruk die er ligt op het verbeteren van de spreekvaardigheid van de deelnemers.

Niveau B2.3 here I come!

Yet another business lunch at Comptoir des Galeries

Beetje een slechte planning van mijn kant om twee keer vlak na mekaar bij Comptoir des Galeries te lunchen, maar gelukkig verandert de lunch daar elke dag en waren de gerechten naar goede gewoonte weer uitstekend.

Mijn collega en ik hadden deze plek uitgekozen om te lunchen met een partner waarmee de samenwerking de laatste tijd nogal stroef verloopt. Terwijl we samen genoten van een lekkere maaltijd, kaartten mijn collega en ik voorzichtig de pijnpunten aan, probeerden we de plooien weer glad te strijken en op zoek te gaan naar manieren om de samenwerking te verbeteren. Ik ben niet helemaal zeker dat we daarin geslaagd zijn. Vooralsnog ga ik ervan uit dat er nog wat opvolggesprekken zullen nodig zijn. Hopelijk onder culinair even hoogstaande omstandigheden als vandaag.

Tartaar van vis:

Tongrolletjes met mosselen en garnalen:

Panna cotta met rode vruchten:

Toekomstcongres

Misschien een iet of wat pompeuze titel om aan een congres te geven, maar in deze tijdens is het meer dan ook noodzakelijk om de blik vooruit te werpen en samen na te denken over hoe het in de toekomst beter kan. En dat er ons talloze uitdagingen te wachten staan, dat is pijnlijk duidelijk.

Het congres vond plaats in het stijlvolle Flageygebouw. Ik kon alleen aanwezig zijn voor het namiddaggedeelte, maar dat was niet zo erg, want er waren voldoende van mijn collega’s die zich de ganse dag hadden kunnen vrijmaken. Het namiddaggedeelte bestond uit een keynote en twee panelgesprekken over de thema’s duurzaamheid en digitalisering, die op een visuele manier door een tekenaar werden samengevat.

Zoals gewoonlijk bij dit soort congressen was de afsluitende netwerkreceptie het interessantste moment van de dag. Uiteindelijk haal ik persoonlijk altijd het meeste uit persoonlijke gesprekken. Zeer verrijkend om de gelegenheid te hebben om met zoveel interessante mensen van gedachte te wisselen. Laat die toekomst maar komen!

Lunch bij Comptoir des Galeries

Na onze vorige gezamenlijke lunch moesten we noodgedwongen even de pauzeknop indrukken wegens gezondheidsproblemen van mijn collega. Gelukkig zijn de problemen ondertussen min of meer onder controle en konden we deze fijne traditie verder zetten in het nieuwe jaar. Omdat ik een drukke dag met veel vergaderingen had, koos ik voor een locatie vlakbij ons kantoor. En ondertussen weet ik dat ik erop kan vertrouwen dat de lunch bij Comptoir des Galeries altijd lekker en verzorgd is. En dat was ditmaal niet anders. We genoten van het eten en wisselden onderling ideeën uit over het werk. De service ging vlot, zodat ik ruimschoots op tijd was voor mijn belangrijke vergadering om 14u met The Big Boss. Geen stress!

Tomatensoepje als appetizer:

Witloofsalade met gerookte zalm:

Variatie op een klassieke cordon bleu met vis:

Chocomousse

Uitreiking Henry van de Velde Awards en dubbele receptie

Genoten van deze feestelijke dinsdagavond! De feestelijkheden startten rond een uur of half vijf met de eerste receptie van de dag. Deze receptie was bedoeld als dankjewel voor al onze medewerkers die samen zeer succesvol de schouders onder een aantal zeer ambitieuze projecten gezet hebben.

Samen met nog drie andere collega’s sloot ik de receptie af (hadden jullie iets anders verwacht?). Omdat de hoofdingang van het gebouw waar de feestelijkheden plaatsvonden al om 18u werd afgesloten, moesten we via de keldergarage naar buiten. Gelukkig kregen we assistentie of anders dwaalden we ongetwijfeld nog rond in die garage. 😉 We besloten met ons vieren nog een theetje te gaan drinken in het Muntpunt Café om de tijd tot 19u te overbruggen. Mijn collega en ik werden immers om 19u in Bozar verwacht voor de uitreiking van de Henry van de Velde Awards.

In Bozar aangekomen bleek mijn naam niet op de lijst te staan. Heel vreemd, want ik was honderd procent zeker dat ik mijn collega en mezelf had ingeschreven. Misschien een bevestigingsmail niet beantwoord of zo? Enfin, gelukkig waren er nog plaatsen beschikbaar en mochten we alsnog binnen. Jas en rugzak in de vestiaire gedropt en op zoek naar een plaats in de prachtige Henry Le Bœufzaal. We vonden een plek met uitstekend zicht op het podium en applaudisseerden voor de vele winnaars die elkaar vlot opvolgden. De strak geregisseerde show zette de winnaars met een kort interview in de bloemetjes zonder saai te worden. Knap! En verrassing: één van de projecten van ons bedrijf slaagde er zowaar in een prijs binnen te halen! Super trots!

Daar moest natuurlijk op geklonken worden tijdens de receptie. Al moet ik eerlijk zijn: de catering was een pak minder dan bij de vorige editie die ik bijwoonde. We kregen één glaasje schuimwijn aangeboden en op tafel stond een klein potje groentjes met hummus. En als je nog een glas wilde, moest je gaan aanschuiven aan de toog die duidelijk onderbemand was. ‘t Is overal crisis, he…

Lunch in Taverne du Passage

Er gaat toch weinig boven de echter klassiekers: een lekkere huis bereide filet Americain bij Taverne du Passage. Dat en goed gezelschap, meer is er niet nodig om mij gelukkig te maken!

Missie studiedag: succesvol afgerond!

De laatste werkdag van de week had ik het genoegen om een studiedag bij te wonen in de Koninklijke Bibliotheek georganiseerd door mijn collega’s. Interessante keynote sprekers werden afgewisseld met boeiende paneldiscussies. Zoals ik al eerder aangaf, zijn paneldiscussies naar mijn mening niet altijd een succesvolle format. Vaak heeft elke spreker een eigen insteek voorbereid die mooi wordt afgelezen en komt het niet tot een echte uitwisseling. Mijn collega’s hadden deze studiedag echter supergoed voorbereid en de verschillende panelleden al op voorhand digitaal met elkaar in contact gebracht. Daardoor voelde de discussie heel natuurlijk aan en kwam het tot een fijne interactie tussen de leden van het panel en het publiek. Echt zelden een publiek gezien dat zich zo geëngageerd mengde in de discussie. Pluim op de hoed van mijn collega’s. De volledig vegetarische catering mocht er trouwens ook zijn, maar daar heb ik helaas geen foto’s van genomen. Feit is dat ik de week afgesloten heb met nog maar eens een receptie. Dat wordt precies een gewoonte. 😉

Lunch in Gare Maritime

Deze middag had ik afgesproken met een collega om samen te lunchen in de food court van Gare Maritime, omdat we in de namiddag allebei een afspraak hadden in die buurt. Mijn oog viel natuurlijk meteen op de stand met Koreaans eten. Zo vaak heb ik immers niet de gelegenheid om te genieten van Koreaanse gerechten. Voor mijn collega was dit een eerste kennismaking met de Koreaanse keuken en gelukkig bleek mijn suggestie in de smaak te vallen. Ik bestelde een smoked eel bao als voorgerechtje en een bibimbap als hoofdgerecht. Beide gerechten waren super met als uitschieter de smoked eel bao.

Al staat volgens mij het concept van de food court nog niet helemaal op punt. Super dat je via een app kan bestellen en betalen bij alle standen, maar om de één of andere manier kan dat dan weer niet aan de bar en moet je je drankjes dus ter plekke bestellen en ophalen betalen. En in de winter is het, ondanks de warmtestralers, toch een plek waar je je jas beter aanhoudt. Maar da’s een detail.

10 jaar Mediawijs!

En we feesten vrolijk verder deze eerste maand van het jaar 2023. Deze avond was ik te gast in Plein Publiek om samen met talrijke andere genodigden te toasten op tien jaar Mediawijs. Ik denk trouwens dat het met al die dickpics die de aangevraagd ronde doen, tiktok trends waaraan onze kinderen en jongeren blootgesteld worden en al dat fake news waarover heroïsche discussies rond de feestdis gehouden worden, nu meer dan ooit essentieel is om in te zetten op de mediawijsheid van iedereen, van jong tot oud. Dus knap dat Mediawijs al tien jaar lang hierin de leiding neemt.

We startten met een drankje en werden vervolgens naar een ruimte met een 360 graden projectie gebracht voor enkele interessante paneldiscussies, in goede banen geleid door Riadh Bahri, wiens stijl ik toch net iets té informeel vond voor dit evenement. Niet dat ik een grapje zo nu en dan niet kan smaken, maar hij ging soms wat over de schreef door zijn tussenkomsten te veel op zichzelf te betrekken. Een presentator moet ten dienste staan van de geïnterviewden. En die gimmick om aan alle sprekers hun schoenmaat te vragen, werd al snel afgezaagd. Sorry, Riadh! Denk dat hij met zijn hoofd nog iets te veel in Thaise vakantiesferen vertoefde. 😉

Na de panelgesprekken en de mooie nieuwjaarsbrief van Mediawijs was het tijd om de inwendige mens te versterken. Ik genoot van de fijne gesprekken (tof ook om een oud-collega tegen het lijf te lopen die ik sinds de coronacrisis niet meer gezien had) en de lekkere, op Libanees streetfood geïnspireerde, gerechtjes. Falafel for the win!

Daarna was het tijd voor de uitreiking van de Mediawijs Awards. Een mooie gelegenheid om wat mediawijze initiatieven in de bloemetjes te zetten. Dat applaus voor de winnaars was welverdiend!

Vervolgens dacht ik het bij één afsluitend drankje te houden en daarna naar huis te trekken, maar de oud-collega had net haar trein, die maar één keer per uur reed, gemist en de DJ was zo’n leuke muziek aan het spelen. Dus dacht ik: screw it! En gooiden we samen de beentjes los op de dansvloer. Ten slotte wordt Mediawijs maar één keer tien jaar, he!

Yet Another Blog

Life on my side

werk