Na een zeer lastige en bij momenten zelfs emotionele vergadering ging ik, volgens afspraak, samen lunchen met mijn collega. Omdat we niet veel tijd hadden, trokken we naar een simpele brasserie in de buurt: Mokafé in de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen. Niet meteen mijn favoriete lunchplek, maar de lunch was eerder therapeutisch van opzet dan een culinaire ervaring. Bedoeling was dat onze andere collega ook zou meegaan, maar die moest na de lastige vergadering een moeilijke boodschap brengen aan een collega en dook pas op nadat wij al aan onze koffie en thee bezig waren. En hij keek niet bepaald gelukkig… Het slaatje met garnalen en zalm stelde niet veel voor, maar denk dat deze lunch een goeie gelegenheid was om wat stoom af te laten. Het was nodig.
werk
Bentobox lunch
Afscheidslunch
Na het afscheidsontbijt, de afscheidslunch. Want een collega die zich zoveel jaren hard ingezet heeft, verdient het om met de nodige egards uitgewuifd te worden. Moet toch vreemd zijn, de deur van een bedrijf waarvoor je zoveel jaren gewerkt hebt achter je dichttrekken om er nooit meer terug te keren. Ik kan me eerlijk gezegd op dit moment niet voorstellen hoe ik daarmee zou omgaan, want je job is toch een belangrijk onderdeel van wie je bent als persoon. (Al kan ik jullie wel verklappen dat ik alvast een hele waslijst plannen heb om mijn dagen als gepensioneerde te vullen.) Ach ja, dat ligt voor mij nog in de verre toekomst. We zullen wel zien eens het zover is.
Eén ding is zeker: de kwaliteit van het eten bij Victor Bozar Café stelt nooit teleur. Echt een topplek.
Trash day met ontbijtje
Dat gezellig samen ontbijten met de collega’s wordt een trend! Al moet ik toegeven dat een stevig ontbijt helpt om voldoende energie te hebben om kasten en kelders op te ruimen ter voorbereiding van de verhuis die alsmaar dichter en dichter bij komt…
Lunch bij Wolf
Na het copieuze ontbijt van deze ochtend, hield ik het sober voor de lunch met mijn kameraad deze middag. Een bao met paddenstoelen van DIM’s kreeg ik er nog net bij geduwd. En da’s dan ook meteen het grote voordeel van afspreken bij Wolf: je bestelt zo veel of zo weinig als je wilt én de huisgemaakte limonades zijn erg lekker.
Afscheidsontbijt
Deze ochtend hadden mijn collega’s een ontbijtpotluck georganiseerd voor onze collega die morgen (yikes!) haar laatste werkdag heeft. Onze kranige collega wordt immers binnenkort 65 en heeft nog wat dagen verlof op te nemen. Aangezien onze collega niet graag in de belangstelling staat, zagen we af van bombastische speeches en hielden we het bij een sobere overhandiging van de cadeaus.
Naar goede gewoonte hadden mijn collega’s weer hun uiterste best gedaan en was er allerlei lekkers voorzien in overvloedige hoeveelheden. De bijna-gepensioneerde zelf had voor de gelegenheid maar liefst twee cakes én bokkenpootjes gebakken. Haar baktalent en werkijver zullen alvast enorm gemist worden op onze werkvloer. Ze had voor iedereen een doosje met suikerboontjes bij als bedankje voor de fijne samenwerking en om haar nieuwe leven te vieren. Ik ben er zeker van dat ze ervan zal genieten!
De lancering van de InfluencerFAQ
Deze namiddag lanceerde minister Dalle de InfluencerFAQ in restaurant albert in de Koninklijke Bibliotheek in Brussel. Voor mij was het de eerste keer dat ik de bibliotheek betrad langs de ingang via het Paleis van Karel van Lorreinen. Wat een prachtig stukje erfgoed!
Aangezien ik nog een stuk van mijn Franse les wilde meepikken, miste ik het grootste deel van de afsluitende receptie, maar gelukkig kregen we bij aankomst een glaasje schuimwijn aangekomen en waren er wat groentjes om te snacken. De locatie leende zich uitstekend voor de lancering en de volledig vegetarische catering, waarvan ik nog net drie hapjes kon meepikken voordat ik naar de trein moest rennen, was dik in orde.
Dus influencers: hier is het te doen!
Businesslunch bij Comptoir des Galeries
Ondertussen toch wel mijn favoriete restaurant op wandelafstand van mijn werk. En ja, ook vandaag werden we niet teleurgesteld. Elk menu dat afgesloten wordt met pannenkoekjes is wat mij betreft trouwens altijd een succes.
Saint Patrick’s Day met de collega’s!
Gisterenavond wat vroeger gestopt met werken dan gewoonlijk om samen met de collega’s Saint Patrick’s Day te vieren. Ondertussen een fijne jaarlijkse traditie. Naar goede gewoonte trokken we naar Irish Pub O’Reilly’s vlakbij de beurs in Brussel. We waren met een groep van meer dan twintig collega’s, wat een denderend succes is voor een vrijdagavond. We slaagden erin met wat overtuigingskracht diverse tafeltjes en stoelen op het terras te bemachtigen voor onze toch wel omvangrijke groep. Eén van mijn collega’s toverde zowaar een hele hoop groene accessoires uit zijn rugzak, waarvan de diadeem met twee klavertjes vier op steeltjes mij meteen aansprak. Dat groen vormde een mooi contrast met mijn blonde haar. Spijtig genoeg was het personeel van O’Reilly’s lichtelijk onderbemand bij onze aankomst, met een lange wachtrij tot gevolg. Uiteindelijk slaagden we er toch in de drankjes voor onze groep te bemachtigen, maar ons geduld werd op de proef gesteld. Saint Patrick’s Day vieren zonder drank, dat gaat natuurlijk niet!
Omdat ik ‘s avonds nog een afspraak in Leuven had, kon ik niet zo lang blijven, maar ik genoot alvast van het gezelschap en de toffe babbels. Volgend jaar weer!
Begrafenis in Merchtem
Deze ochtend reden mijn vriend en ik met onze cambio richting Onze-Lieve-Vrouw-ter-Noodkerk om de begrafenis bij te wonen van de vader van één van mijn favoriete collega’s, die op korte tijd zowel zijn vader als zijn moeder verloor. De tocht naar Merchtem verliep vlotjes, maar helaas hadden we er geen rekening mee gehouden dat Merchtem op zaterdagochtend overduidelijk met een parkeerplaatsentekort kampt. Uiteindelijk parkeerden we onze mini-cambio op de parkeerplaats van de Albert Heijn en moesten we nog een stukje te voet teruglopen naar de kerk, waardoor we een paar minuten te laat waren.
De dienst werd geleid door een vrouwelijke lector en stond stil bij het doodgewone, maar schone leven van de overledene, die duidelijk een graag geziene figuur was met een groot netwerk in Merchtem. Mijn collega las een mooi zelfgeschreven stuk voor en ook de kleinkinderen namen op een ontroerende manier afscheid van hun grootvader.
Na de dienst bleven ik en een paar andere collega’s nog even napraten met onze rouwende collega. Ik merkte dat hij het erg apprecieerde dat we aanwezig waren. En alhoewel het een trieste gelegenheid was, deed het tegelijkertijd deugd de zon op onze gezichten te voelen.
Omdat we onze auto geparkeerd hadden op de parking van de Albert Heijn en die eigenlijk voorbehouden is voor klanten, besloten mijn vriend en ik nog even binnen te springen voor wat boodschappen. Altijd leuk, want de Albert Heijn heeft een ietwat ander aanbod dan de supermarkten in Leuven.