Opruimdagje

Lang, lang geleden had ik een dag verlof ingepland voor deze vrijdag. Het laatste weekend van juni 2020 zouden we immers met onze vaste groep van een dertigtal personen naar Libin afzakken voor ons jaarlijkse weekendje in het zwembad en de jacuzzi liggen. Helaas, het coronavirus besliste daar anders over en het weekend werd geannuleerd. (Even klagen: na telefonisch contact opgenomen te hebben met de huiseigenaar, wisten we al vanaf 9 juni dat de eigenaar het huis niet zou verhuren in juni. Belvilla, waarlangs we dit jaar voor het eerst het huis gehuurd hadden, omdat de eigenaar niet meer rechtstreeks verhuurde, was wel zo sympathiek om ons de volle huurprijs aan te reken en slechts een paar dagen vóór het weekend te annuleren. Uiteraard kregen mijn vriend en ik een voucher in ruil voor de ongeveer 2700 euro aan huur die we vooraf betaald hadden. Dat geld zouden we liefst zo snel mogelijk opnieuw op onze rekening zien staan. Dat worden nog fijne discussies met Belvilla.)

Enfin ja, ik besloot de verlofdag niet te annuleren en mijn dag nuttig te besteden aan het opruimen van onze logeerkamer, waarin nog een hele hoop dozen met persoonlijke spullen en papieren stonden, afkomstig van de zolder van mijn vader, die een plek moesten krijgen in de kasten. Uiteindelijk was ik bijna de ganse dag bezig met uitsorteren van al mijn rommel, maar uiteindelijk slaagde ik erin alles weg te bergen in de kasten. Nu alleen nog die collectie steeds aangroeiend leeggoed, bierbakken en plooiboxen die nog van het vorige weekend in Libin dateren naar de Colruyt krijgen en er is opnieuw plaats in de logeerkamer om onze opblaasmatras te leggen.

Gevonden in één van mijn dozen, een vriendenboek met daarin een boodschap van één van mijn beste vriendinnen van de unief, waarmee ik nu nog steeds bevriend ben:

Werden vandaag geleverd, mijn splinternieuwe wandelschoenen! Hoog tijd, want in mijn vorige paar zaten scheuren, waardoor ik blaren kreeg.

Ons avondmaal, met dank aan Foodbag: gemarineerde kipfilet in rode curry met zoetzure appelsalade. Lekker fris!

Barbecue!

Wat doet een mens op de heetste donderdag van de week? Barbecueën in het kleine, maar gezellige stadstuintje van Goofball and friends. Ik had voor de gelegenheid een flesje champagne meegebracht om mijn bevordering te vieren en was onder de indruk van de aperitiefhapjes die Kabouter helemaal zelf had gemaakt. Mannen met culinaire talenten hebben bij mij altijd een streepje voor. 😉 Naar goede gewoonte was er veel te veel vlees, dat we doorspoelden met de lekkere huiswijn van Goofball en haar man. Echt waar, zomerse avonden met vrienden, er zijn weinig dingen die mij gelukkiger maken.

Een feestelijke avond bij Harvest

De oorspronkelijke bedoeling van deze avond was samen met ons afdelingshoofd klinken op het feit dat mijn twee collega-teamverantwoordelijken en ik alle drie succesvol de langste sollicitatieprocedure ooit (twee en en half jaar) hadden afgerond. Door het grote nieuws dat ik diezelfde middag mocht ontvangen, was er nog een extra reden om te klinken. Al had ik ook hier een beetje een dubbel gevoel. Eén van mijn collega-teamverantwoordelijken had immers net als ik gekandideerd voor de functie van afdelingshoofd en had het nét niet gehaald. Gelukkig is er tussen ons nooit van enige concurrentiestrijd sprake geweest en hadden we op voorhand allebei gezegd dat we elkaar de functie zouden gunnen. Maar toch een klein beetje akward om te klinken op mijn succes ten koste van haar. Gelukkig is ze heel blij met haar huidige functie. Belangrijk! Want we zullen in de toekomst nauw moeten samenwerken.

We startten de avond met een flesje cava op het terras van het Muntpunt Grand Café. Op mijn kosten, uiteraard! Vervolgens verkasten we naar het gezellige terras van Harvest, zo’n beetje mijn favoriete Brusselse restaurant. Heerlijk toch om weer samen met vrienden rond een tafel te kunnen genieten van lekker eten. Laten we hopen dat we gespaard blijven van die voorspelde tweede golf….

Bloemkoolsoepje:

Gebraden garnalen met Kari Goss en passievrucht vinaigrette:

Tarbot, artisjokken “en barigoule”, vitelotte aardapelen puree met tijm:

Rabarber op verschillende wijzen:

En daar hoorde uiteraard een lekker glas met aangepaste wijnen bij!

Ladies lunch bij Wagamama + groot nieuws

Deze middag had ik afgesproken om te lunchen met één van de Leuvense ladies met wie ik regelmatig op stap ga. Omdat één of andere onverlaat last minute een vergadering om half twee in mijn agenda geboekt had, was de beschikbare tijd eerder beperkt. Vandaar dat we kozen voor het fastfood concept van Wagamama, een nieuwe aanwinst in de Brusselse autovrije Anspachlaan.

Het weer was iet of wat twijfelachtig, maar warm genoeg om buiten op het terras plaats te nemen. Ik ging voor de chili prawn + kimchee ramen en een positive juice (ananas, limoen, spinazie, komkommer en appel). Van de ramen had ik eerlijk gezegd beter verwacht. Om de website staat dat Wagamama werkt met verse noedels, maar ik vond de noedels toch verdacht veel op instant noedels lijken. En de soep was niet warm genoeg. Geen onverdeeld succes, gelukkig maakte de aanwezigheid van mijn fabuleuze vriendin veel goed. Ze vertelde honderduit over haar nieuwe hobby: potten bakken en ergens besefte ik dat het hoog tijd wordt om mijn eigen verwaarloosde hobby’s weer op te pikken. Waar is de tijd dat ik drie taalcursussen tegelijkertijd volgde?

Na het afrekenen merkte ik dat ik een gemiste oproep had van de grote baas. Ik vermoedde één of andere crisis, dus repte ik mij naar kantoor om snel terug te bellen. Maar kijk, ditmaal geen crisis, maar onverwacht groot nieuws. De voorbije weken heb ik niet alleen voor mijn eigen functie gesolliciteerd, maar ook meegedaan aan een interne bevorderingsprocedure. Een drietrapsprocedure met een intake-gesprek, een assessment en vervolgens een eindgesprek waarop ik een presentatie van mijn managementvisie voor de afdeling moest geven. Na het assessment via Microsoft Teams had ik het gevoel dat ik het wel ok gedaan had, maar over mijn eindgesprek was ik veel minder tevreden. Na het gesprek flitsten allerlei betere antwoorden door mijn hoofd en ik had me er al min of meer bij neergelegd dat ik de functie niet zou krijgen. Wat op zich geen ramp zou zijn, want ik doe mijn huidige functie supergraag.

Maar kijk, het kan verkeren. Mijn grote baas belde me om te melden dat ik geslaagd was voor de procedure en dat de bevordering voor mij was. Vanaf 1 januari mag ik mij dus afdelingshoofd noemen in plaats van teamverantwoordelijke en schuif ik een trede op in de hiërarchie van ons bedrijf.

Heel eerlijk: het was met een dubbel gevoel dat ik de felicitaties van mijn baas in ontvangst nam, want ik vind het erg jammer mijn huidige team, dat ik volledig vanaf de grond heb opgebouwd, achter mij te moeten laten. Niet dat we niet meer zullen samenwerken, want ik blijf in dezelfde afdeling, de afstand zal alleen iets groter worden. En dat de dag nadat ik zo’n fijn cadeau in ontvangst mocht nemen.

Dinner at Barba

Bij de heropening van de restaurants waren mijn vriend en ik er als de kippen bij om een tafeltje te reserveren bij Barba. Altijd gezellig daar en grote fan van hun heerlijke cocktails! Toen mijn vriend en ik begin deze week op zoek waren naar een moment om af te spreken met vrienden om de overdracht te regelen van de paar fijne flesjes whisky die ze voor ons gekocht hadden bij de uitverkoop van hun favoriete drankenhandel, ging er bij mij een lichtje branden. Als onze vrienden een babysit konden versieren voor hun drie zonen, zou ik een poging doen om de reservatie uit te breiden van twee naar vier personen.

Op hun website stond dat Barba volzet was, maar ik wilde toch een poging wagen. Ik belde en de vriendelijke heer aan de andere kant van de lijn bekeek meteen wat mogelijk was. De weersvoorspellingen voor zaterdagavond gaven regen, maar als we het zagen zitten om op het terras te zitten, dan lukte het nog. Even informeren bij onze vrienden en gezamenlijk waren we het erover eens dat we ons niet lieten afschrikken door wat slechte weersvoorspellingen. Het lijkt de laatste tijd immers alsof elke voorspelde regenbui Leuven links laat liggen.

En we hadden geen spijt van onze beslissing. Geen spoor van de voorspelde regen. Integendeel, het was heel aangenaam toeven op het mooie terras van Barba in de Mechelsestraat. Uiteraard startten we onze maaltijd met een cocktail, want de verleiding van de sweet lime (rum, cognac, triple sec en citrus) kon ik moeilijk weerstaan. Het werd een supergezellig avond waarbij onderstaand lekkers op ons bord passeerde:

Sweet Lime:

Appetizers:

Gegrilde zwaardvis met tomaat, verbena en pompelmoes:

Groene asperge met varkenswang, zilverui en paksoi:

Eend met wortel, artisjok en gyoza:

Perzik met bavarois, sesam en bellini sorbet:

Het kaasbordje van mijn vriend:

Thee met versnaperingen:

Na de maaltijd waren onze vrienden zo vriendelijk om ons een lift naar ons appartement te geven om ons daar samen met onze nieuw ingeslagen whisky af te zetten. Ik denk dat we een volgende lockdown zonder problemen zullen overleven. 😉

Een culinaire vrijdag: pannenkoeken en veganistische noedelsoep

Vrijdag werkte ik thuis, dus kon ik tijd vrijmaken voor een lunch op een Leuvens terrasje met een Leuvenaar die ik al een tijdje volg op social media. We waren elkaar al een aantal keren tegen het lijf gelopen in het Leuvense met korte, fijne interacties tot gevolg. Uit zijn social media posts bleek dat we gelijkaardige interesses deelden én hij werkt in de zorgsector, waarvoor ik alleen maar het diepste respect kan hebben. Hoog tijd dus om af te spreken en foodie, wandel- en cultuurtips uit te wisselen!

We spraken af bij Leo Pancakes, altijd een winnaar in mijn lunchboek! Mijn tafelgenoot was hier nog niet geweest, dus ideaal om hem de geneugten van een dikke stapel pannenkoeken te leren kennen. Gelukkig kwam de zon er net op tijd uit om ons op te warmen op het terras zodat we onbezorgd konden genieten van onze lunch. De lunch vloog voorbij, zoveel onderwerpen, serieuze en minder serieuze om aan te snijden. Wat mij betreft, zeker voor herhaling vatbaar!

Na een namiddag hard werken, bestelden mijn vriend en ik ons avondmaal bij Deliveroo. Gezien mijn redelijk copieuze middagmaal, ging ik voor een gezonde veganistische maaltijd van Loving Hut: spicy aulac noedelsoep met één summer roll als voorgerecht (de tweede was voor mijn vriend). Heerlijk!

Eerste lunch op een terrasje sinds de lockdown!

Deze middag had ik mijn allereerste fysieke lunchafspraak sinds de lockdown. De eer viel te beurt aan één van de Leuvense dames met wie ik gisteren nog virtueel geklonken had. Oorspronkelijk hadden mijn vriendin en ik vorige week afgesproken om samen te lunchen in het park, maar omdat het vorige week donderdag regende, hadden we onze afspraak met een week uitgesteld. En kijk, de weergoden waren ons goed gezind. Na een ietwat twijfelende start van de dag, brak de zon door net op het moment dat ik een plekje op het terras van Bite Leuven had weten te veroveren. Een paar minuten later kwam mijn vriendin aan en konden we bestellen. En ja, de avocado toast met gerookte zalm, salsa, gepocheerd ei en spinazie was echt zo lekker als hij eruit ziet.

En amai, wat deed het deugd om weer te kunnen genieten van een terrasje in goed gezelschap!

Cocktail evening by Bar Booza!

Stond al een tijdje op mijn todo-lijstje: cocktails bestellen bij Bar Booza. Gisteren was het eindelijk zover en gaf ik ons verlanglijstje via instagram door: een Moscow Mule (om te delen), een Old Fashioned (voor mijn vriend) en een Matcharita (voor mezelf). Top dat jonge ondernemers deze crisis aangrijpen om een nieuwe zaak uit de grond te stampen. Cocktails die aan huis geleverd worden, daar kan een mens alleen maar blij van worden.

Natuurlijk is het onverstandig om cocktails op een lege maag te drinken. Gelukkig was daar Hello Fresh met een waar top-receptje: Oosters gemarineerde zalmfilet met geroosterde courgette. De vergeten zoete aardappel was meteen vergeven!

De cocktails dienden als smeermiddel voor de tweede virtuele date met mijn Leuvense vriendinnen. Omdat de vorige virtuele date zo goed was meegevallen, hadden we meteen een nieuwe datum geprikt. Helaas viel de opkomst wat tegen deze keer. We waren maar met z’n viertjes. Gelukkig is het de kwaliteit die telt en niet de kwantiteit. En had ik een lekkere cocktail in de hand. Al was het wel een beetje jammer dat mijn vriend en ik geen ijsblokjes hadden om onze cocktails te koelen. Gelukkig vormde dat enkel voor de Old Fashioned echt een probleem. Door de cocktailzakjes in de diepvries te leggen, waren ze koud genoeg en noch de Moscow Mule, noch de Matcharita hadden extra ijs nodig.

Grappig moment van de avond: één van onze vriendinnen die tijdens onze jitsi-call voor het eerst via Deliveroo eten bestelde en meteen voor de pikantste optie ging: de vindaloo! En geen yoghurt in huis om te blussen!

Obligate foto van mijn favoriete Leuvense werf:

Horstroute, Indian food, wodka en whisky

Volgens de planning zou dit weekend mijn vriend met ons petekindje overvliegen vanuit Zwitserland om samen een lang weekend in België door te brengen. Eén van de feestelijk activiteiten op het programma: het communiefeest van het jongste nichtje van mijn vriend. Helaas één of ander virus gooide roet in het eten. Ons petekindje bleef in Aubonne en het communiefeest werd met een jaar uitgesteld.

Maar niet getreurd, in de omgeving van Leuven valt ook veel moois te zien en te beleven. Dus haalden mijn vriend en ik onze fiets nog eens van stal. Twee krakende fietsen die hun beste tijd gehad hebben, maar die ons tijdens deze lockdown al goede diensten bewezen hebben. En dankzij wat smeerolie, is het gekraak min of meer onder controle.

Stond op het programma: de Horstroute naar het pittoreske Kasteel van Horst. In de zomer van 2019 fietste ik samen met vrienden al een deel van deze vrij heuvelachtige route, maar nu besloten we de uitdaging aan te gaan en gans de route te fietsen. Uiteraard lasten we een wandelpauze in bij het Kasteel van Horst om te genieten van de mooie omgeving. Helaas is het kasteel zelf nog altijd in renovatie en eerlijk, ik vermoed dat dat nog wel even zo zal blijven. Maar langs buiten is het kasteel ook prachtig. Ik had niet echt op voorhand een wandelroute uitgestippeld, dus knoopten mijn vriend en ik op goed geluk zelf wat knooppunten aan mekaar. Ontdekking van de dag: een oversteekplaats voor vuursalamanders.

De terugweg van het kasteel naar Leuven was zo mogelijk nog mooier dan de heenweg. De route bracht ons door het Chartreuzenbos, het Troostembergbos en het Kloosterbos. Alweer veel pittige heuvels, maar geen enkele waarvoor ik moest afstappen omdat mijn aftandse fiets niet voldoende (werkende) versnellingen heeft. Op sommige plekken waande we ons bijna in het zuiden van Frankrijk. Dikke aanrader, deze route.

Terug op ons appartement wasten we het zweet en het stof (waar blijft die regen?) van ons lijf, bestelden via Deliveroo Indische gerechten bij Masalatop, pakten een paar flessen whisky bij mekaar en vertrokken te voet naar onze kameraad die in de buurt van de Bruul woont. Blij dat we onze bubbel weer een beetje konden vergroten.

Omdat onze vriend diabetes heeft, deden we uiteraard niet te gek. We aten op veilige afstand van mekaar, buiten in zijn gezellig stadstuintje omringd door met klimplanten overwoekerde muren. Een jungle is er niks tegen! De gerechten van Masalatop waren lekker, maar ik had voor spicier gerechten moeten kiezen. En ik maakte een grote fout: ik vergat naan te bestellen. Mijn favoriete ingrediënt van een Indische maaltijd. Verdorie toch.

Gelukkig waren daar een magnum en een uitstekende Żubrówka special edition wodka fles als troost. Sinds mijn vriend en ik overgeschakeld zijn op whisky en rum, hebben we geen wodka meer in huis. Nochtans was wodka de eerste sterke drank die mijn hart wist te veroveren in het onovertroffen Polen. En amai, dat shotje wodka smaakte naar meer! Maar ik wilde niet overdrijven en hield het dus bij eentje. Er was immers ook nog whisky die geproefd moest worden. We kregen bij valavond trouwens gezelschap van maar liefst drie vleermuizen die rondjes vlogen boven het tuintje van mijn vriend. Als dat niet mooi is.

Een supergezellige avond die naar meer smaakte!

Sushi on a thursday evening

Memorabel feit van de dag: vandaag zat ik in een Microsoft Teams meeting met Marc Van Ranst en Erika Vlieghe om te discussiëren over de maatregelen voor een geleidelijke heropstart van de cultuursector. Dat was mijn eerste vergadering van de dag, waarop nog vlotjes zes andere vergaderingen volgden…

Reden genoeg om ons ‘s avonds op lekkere sushi te trakteren! Want: Kintsugi is opnieuw open om af te halen! Driewerf hoera!

Na dit uitstekend avondmaal, videochatte ik kort met mijn jeugdige vriendin L om haar een gelukkige verjaardag te wensen. Tien jaar al, niet te geloven… Mooi om te zien hoe L en haar zus uitgroeien tot zelfverzekerde jongedames. Girl power!

Yet Another Blog

Life on my side

vrienden