Sushi with a friend

Deze avond afgesproken met mijn meest sportieve vriendin om onder het genot van een sushiboot op het terras van Wabi Sabi bij te praten. Mijn vriendin gaat momenteel door een moeilijke periode en ondanks alle digitale hulpmiddelen van tegenwoordig gaat er niets boven een echt gesprek. Liefst nog vergezeld van iets lekkers om te eten en een glaasje bubbels.

Ondanks de moeilijke onderwerpen die we aansneden, werd het toch een gezellige avond. Eén ding is zeker, mijn vriendin is een ongelooflijke bad-ass, want binnenkort zal ze alweer een unieke sportieve ervaring aan haar lijstje mogen toevoegen: de Half Marathon des Sables in Cappadocia. Jawadde, straffe madam!

IMG_0164

Torre dell’Orologio, Santuario di Santa Maria della Vita en chaos op de luchthaven – 13 mei 2024

Na alweer een redelijke slechte nacht ontbijten we voor de laatste keer op het binnenkoertje van onze B&B. Ik begin de polenta en het toastbrood nu echt wel beu te worden. Na het ontbijt pakken we onze valiezen en laten we deze achter in onze B&B.

We wandelen op het gemak naar de Torre dell’Orologio waarvoor ik eerder al tickets kocht. Voordat we de trappen van de toren mogen beklimmen, moeten we een formulier tekenen waarbij we aangeven dat we de risico’s aanvaarden. Dat hadden ze ons beter laten ondertekenen toen we de Torre Prendiparte beklommen, want de trappen daar waren in veel slechtere staat dan de trappen die we nu moeten beklimmen.

IMG_3066

IMG_3068

IMG_3072

IMG_3075

IMG_3076

IMG_3077

IMG_3078

IMG_3079

IMG_3080

IMG_3081

IMG_3083

IMG_3085

IMG_3087

IMG_3088

IMG_3090

IMG_3092

IMG_3093

We genieten van alweer een prachtig uitzicht op Bologna, maar wat mij betreft, is het beste uitzicht van onze trip dat vanaf Torre Prendiparte. We nemen de tijd om nog een laatste groepsfoto te nemen en wandelen vervolgens door Il Quadrilatero, een drukke wijk met kleine straatjes die uitpuilt van de winkels met levensmiddelen en restaurants. We komen een beetje per ongeluk langs het Santuario di Santa Maria della Vita en besluiten deze kerk met bijhorend klooster een bezoek te brengen.

IMG_9321

IMG_9323

IMG_9325 Continue reading

Al Posto Giusto

Kijk eens aan, was ik net aan het klagen dat er weinig deftige lunchplekken zijn in de buurt van ons kantoorgebouw, ontdekte ik vandaag samen met twee geweldige collega’s een heerlijk Italiaans restaurant, letterlijk op een paar stappen van ons gebouw: Al Posto Giusto. Verse pasta met eenvoudige, maar verse ingrediënten, meer moet dat echt niet zijn. Er stonden ook een paar interessante antipasti op de kaart, maar daarvoor was onze honger niet groot genoeg. Misschien iets voor een volgende keer!

IMG_0143

Casunziei alle rape rosse:

IMG_0147

Spaghetti agli scampi e rucola:

IMG_0148

Mini-afterwork

Soms zijn de zotste ideeën de beste. En zo belandde ik dus op een dinsdagavond na het werk samen met twee collega’s op het terras van Taverne La Nostalgie voor een mini-afterwork. Zelfs de nukkige zon liet zich voor de gelegenheid van haar beste kant zien. Ik moest zelfs mijn zonnebril boven halen! Aangezien het terras vlak langs de bijzonder drukke Antwerpsesteenweg lag, besloten we na één drankje te verkassen naar een iets rustigere plek met minder uitlaatgassen.

En zo belandden we op het terras van de Flamingo, waar het voor een dinsdagavond behoorlijk druk was. We dronken nog een glas en informeerden naar elkaars vakantieplannen (voorlopig nog geen flauw idee waar wij naartoe zullen trekken deze zomer). En zo vernam ik dat mijn collega voor zijn huwelijksreis naar Zuid-Korea gaat. Toevallig één van mijn favoriete reisbestemmingen! Ik kan niet ontkennen dat ik een beetje jaloers was, maar beloofde hem tegelijkertijd wat tips te bezorgen. Erg benieuwd naar zijn ervaringen!

Laat maakten we het niet, want we hadden alle drie nog een drukke week voor de boeg. Maar supertof om mijn collega’s wat beter te leren kennen.

Feestelijk ontbijt en kunst

Deze ochtend waren mijn collega’s en ik uitgenodigd op een feestelijk ontbijt om het succesvol afronden van een zeer groot project te vieren. Altijd leuk om appreciatie te krijgen voor het harde werk van de collega’s. Het ontbijt vormde ook de afsluiter van een soms moeizame samenwerking die ongetwijfeld langs beide kanten voor frustraties gezorgd heeft. Maar eind goed, al goed, zullen we maar zeggen.

IMG_0124

Na het ontbijt en de aansluitende vergadering was ik nog net op tijd om aan te sluiten bij een teamlunch en de daaropvolgende rondleiding, waarbij een collega ons meer uitleg gaf over de kunstwerken op onze nieuwe werkplek. De bronzen afgietsels van paddenstoelen vind je op verschillende plaatsen terug en zijn afgietsels die de kunstenares maakte van oesterzwammen die ze zelf kweekte.

IMG_0125

En dit kunstwerk (deel van een reeks) leek mij initieel een soort abstracte Rorschachtest, maar kijk eens wat er gebeurt als je je hoofd negentig graden naar rechts draait…

IMG_0126

Fijn om weer iets bijgeleerd te hebben over ons fantastische gebouw.

Giardini Margherita, San Michele in Bosco en Torre Prendiparte – 12 mei 2024

Vandaag is de eigenares van onze B&B terug van haar korte vakantie. Voor de gelegenheid heeft ze de ontbijttafels buiten gezet op het gezellige binnenkoertje. Wat mij betreft had ze wel wat langer mogen wegblijven. Wat een spraakwaterval! Die blijft maar doorratelen. Iets waar ik na een paar nachten slecht slapen echt geen behoefte aan heb. En ik heb ‘s ochtends sowieso al weinig goesting in uitgebreide conversaties. Bovendien zitten er overal piepkleine rode spinnetjes op onze tafels. Enfin, ik blijf vriendelijk knikken terwijl onze gastvrouw tips afratelt en mijn gedacht afdwalen.

Op aanraden van de eigenares wandelen we naar de Giardini Margherita, waar zich een gigantische markt uitstrekt over de mooie wandelpaden. De marktkramen puilen uit van de bloemen en geschenken voor moederdag. We slenteren wat rond en de ouders van mijn vriend kopen een geschenk voor de buurvrouw en sleutelhangers voor de kleinkinderen.

IMG_2928

IMG_2932

IMG_2933

IMG_2936

IMG_2938

IMG_2939

IMG_2941

IMG_2942

IMG_2944

IMG_2945

We belanden (alweer op aanraden van de eigenares van onze B&B) op een terras bij le Serre dei Giaridini Margherita, waar we iets drinken in de schaduw van enkele prachtige bomen. Het is behoorlijk warm vandaag en rondom ons zijn vele zitplaatsen ingenomen door blokkende studenten. Die serres blijken trouwens een heel boeiend project te zijn, waar nog maar een gedeelte van gerealiseerd is. We lezen de informatieborden en ik ga er naar het toilet in een container.

IMG_9153

IMG_9154 Continue reading

Klinken op de vriendschap bij Taste

Eigenlijk hadden we deze zaterdagavond gepland om te gaan barbecuen bij onze vrienden in Wijgmaal. Helaas strooiden de nukkige weergoden, zoals wel vaker tegenwoordig, roet in het eten. Dus ging ik last minute op zoek naar een tafel voor vier in een Leuvens restaurant. Tot mijn grote vreugde (en ongeloof) was er nog een tafel vrij bij Taste. Eén van mijn favoriete resto’s! Ik denk dat ik nog nooit zo snel mijn gegevens heb ingevuld. 😉

En amai, we werden echt in de watten gelegd. Elke gang was een feest voor de zintuigen, vergezeld van heerlijke aangepaste wijnen. Wat ik bijzonder apprecieer, is het feit dat de chefkok er zoveel belang aan hecht om met lokale producten te werken. Op de wijnkaart vind je trouwens ook een mooi aanbod aan Belgische wijnen. Natuurlijk konden we het niet laten de maaltijd te beëindigen met een kaasbordje, want het kaasassortiment van Taste is werkelijk onovertroffen. Dat we daar een glaasje ratafia én een glaasje cider bij geserveerd kregen, maakte het feest compleet.

Wat een genot!

Amuses:

  • Pain soufflé, platte kaas van de Melkerhei, radijs
  • Krokante aubergine, miso
  • Gerookte Noordzeevis tartellette
  • Kipkap-macaron, piccally

IMG_0083

Sardine, venkel, burrata, saffraan:

IMG_0086

Zeetong, groene asperge, Lente Lambiek van Hof Ten Dormaal:

IMG_0090

Zonnevis, cannelloni van spitskool en kokkels, schelpdierencoulis met potelein:

IMG_0092

Langoest, aardbei, tuinboon, Thaise basilicum, violette artisjok:

IMG_0098

Kalfsfilet pur, beenmerg, jonge bloemkool, crispy creamy Clemence van de Melkerhei:

IMG_0101

Ratafia, Poley en Kystin:

IMG_0104

Say cheese!

IMG_0107

IMG_0114

Mignardises voor bij de thee:

IMG_0117

En we slaagden er zelfs in zowel op de heen- als de terugwandeling droog te blijven. Zeker omdat we onze paraplu’s hadden meegenomen!

Santuario della Madonna di San Luca en heel veel kerken – 11 mei 2024

Net als gisteren zitten we stipt om 8.30u aan de ontbijttafel voor exact hetzelfde ontbijt.

IMG_8951

Vandaag staan een bezoek aan het Santuario della Madonna di San Luca op het programma. In theorie zouden we te voet kunnen gaan, maar dat is een flinke klim die we liever overlaten aan échte bedevaarders. Dus nemen we in de plaats van de benenwagen een taxi. Lekker makkelijk.

De taxi zet ons vlak bij de ingang van het heiligdom af en we bezoeken eerst de mooie kerk (waar net een misdienst in het Chinees aan de gang is) om vervolgens de smalle wenteltrappen naar de Sky Experience te beklimmen vanwaar we een prachtig uitzicht hebben op de omgeving. Het is vandaag zalig warm. De zon op ons gezicht doet deugd. Grappig detail: het dak ligt bezaaid met verloren voorwerpen van toeristen: (zonne)brillen, een handtas en zelfs een eenzame knuffel.

IMG_2810

IMG_2811

IMG_2812

IMG_2819

IMG_2821

IMG_2826

IMG_2828

IMG_2830

IMG_2831

IMG_2834

IMG_2838

IMG_2839

IMG_2840

IMG_2841

IMG_2842

IMG_2844

Er zou zich op de site van het heiligdom ook ergens een crypte moeten bevinden, maar de pijlen leiden naar nergens en uiteindelijk staken we de zoektocht.

Om terug te keren naar het centrum van Bologna wandelen we langs de portico’s naar beneden. Da’s alvast makkelijker dan naar boven klimmen. 😉 We passeren de verschillende misterio’s (taferelen uit het leven van Christus en Maria) in omgekeerde volgorde. Alleen jammer dat er aan de portico’s gewerkt wordt, waardoor sommige stukken onderbroken zijn en er overal rommel ligt.

IMG_8994

IMG_8999

IMG_2848

IMG_2852 Continue reading

Het Groot Onderhoud

Deze ochtend spoorde ik naar Hasselt voor de jaarlijkse editie van het Groot Onderhoud in de PXL Hogeschool. Aan het station stonden pendelbussen op ons te wachten die ons naar PXL brachten. Het thema van dit jaar was: ‘De toekomst is nu’. Super boeiend om van gedachten te kunnen wisselen over de toekomst van erfgoed. Met de zich steeds sneller ontwikkelende AI-toepassingen liggen er alvast veel mogelijkheden, maar tegelijkertijd blijft digitaal erfgoed bewaren voor de toekomsteen uitdaging. Een ander onderwerp was hoe we erfgoed kunnen ontdoen van haar oudbollige imago en jongeren en mensen met een migratieachtergrond kunnen warm maken voor erfgoed.

De artistieke interventie vond ik dit jaar wat minder dan vorig jaar, maar goed, dat kan gebeuren.

‘s Middags genoten we van heerlijke veggie broodjes en we sloten de dag af met een veggie receptie met sushi, kroketjes en verse aardbeien met chocolade. Not bad, not bad at all!

IMG_0012

IMG_0016

IMG_0026

IMG_0027

IMG_0028

IMG_0036

IMG_0047

Zomeropera in Alden Biesen

Deze avond reed ik samen met een collega naar het mooie Alden Biesen. We waren immers uitgenodigd op een voorstellen van de zomeropera La Traviata. Ik had voor de zekerheid toch maar een regenjas aangedaan, want alhoewel de binnenplaats waar de opvoering plaatsvindt overdekt is, is de overkapping niet volledig gesloten. We startten de avond met een glaasje schuimwijn en klonken samen met onze collega’s op het feit dat het niet regende. 😉

IMG_0002

De voorstelling zelf was goed, maar persoonlijk vond ik dat er geen chemie was tussen beide hoofdrolspelers. Wat natuurlijk jammer is als je een hartstochtelijk verliefd, tragisch koppel moet uitbeelden. Dé ster van de avond was voor mij de hoofdrolspeelster Morgane Heyse. Wat een stem! Wat een présence! Buiten het bekende drinklied herkende ik geen enkele aria uit La Traviata, maar dat deerde niet.

Spijtig genoeg werd in de helft van de voorstelling een man in het publiek onwel en moest de opera even stilgelegd worden, zodat hij de nodige zorgen kon krijgen. Achteraf hoorde ik dat hij vastgeraakt was tussen de stoelen waardoor het niet evident was om hem te verplaatsen. Kwam het door het verschieten of eerder door de twee glazen schuimwijn voordat de voorstelling begon: toen de opera hervatte, moest ik opeens verschrikkelijk dringend naar het toilet. Ik probeerde op mijn tanden te bijten, maar op een gegeven moment besefte ik dat ik echt de zaal moest verlaten om geen accidenten te riskeren. Ik maakte me uit de voeten en kwam gelukkig iemand tegen die mij de weg naar het toilet kon wijzen. Amai, wat een opluchting! Maar wel jammer dat ik daardoor een stukje van de voorstelling miste.

IMG_0005

IMG_0007

Na de voorstelling dronken we buiten nog iets, niet beseffend dat in de grote schuur vlakbij allerlei hapjes werden rondgedragen. Het personeel deed echter niet de moeite om deze naar buiten te brengen. Dus moest ik ‘s avonds thuis nog iets eten om mijn hongerige maag het zwijgen op te leggen. Ik was immers rechtstreeks na het werk naar Bilzen vertrokken en had dus gans de avond niets gegeten. Dat zal me volgend jaar niet meer overkomen! Twee lessen geleerd: niets drinken vóór de voorstelling en binnen gaan staan om eten vast te krijgen!