Altijd fijn om een avondwandeling te maken in de Leuvense straten als het jaarmarkt is. En op de ambiance af te gaan in de buurt van de traditionele volkscafés, denk ik alvast dat dit jaar de geschiedenis zal ingaan als een topeditie. Met dank aan het schitterende nazomerweer, uiteraard. Misschien volgend jaar toch eens vrijaf nemen en zelf een kroegentocht organiseren?
Gewoon omdat ik daar zin in had deze maandagavond!
Nadat onze wasmachine gisteren de geest gaf, zat er voor mijn vriend en mezelf niets anders op dan met onze berg vuile was naar een wassalon te trekken. We trekken er immers dit weekend op uit met zijn familie en willen dus graag een beetje proper gewassen voor de dag komen. Gelukkig wonen we in Leuven waar er aan wassalons geen gebrek is! Wij kozen gewoon voor de dichtstbijzijnde: de Wasbaron op de Diestsesteenweg. Een topervaring. Heldere instructies, goeie machines, gratis wifi, propere faciliteiten en de mogelijkheid om een ommetje te doen terwijl je was ronddraait in de wasmachine. Als we ooit wasmachineloos door het leven willen gaan, is dit alvast een goed alternatief.
En ja, natuurlijk kwamen we verschillende bekenden tegen toen we met onze reusachtige koffer met vuile was aan het sleuren waren. 😉
Waar dat arbitraire streven om elke dag tienduizend stappen te halen al niet goed voor is. Te bewonderen op de speelplaats van Stroom.
Vlag #2: Semaphore (The Caterpillar) – Chantal van Rijt
Na de succesvolle editie van vorig jaar, tekenden mijn vriend en ik opnieuw present voor het jaarlijkse alumni-etentje van onze oud-studentenvereniging. Dit jaar was de plaats van afspraak restaurant Mykene in de Muntstraat.
Ook deze editie hadden we de gelegenheid om opnieuw te connecteren met een oude kameraad (eentje voor wie ik ooit nog als referentie gediend heb! hij heeft de job gekregen ;-)). De kameraad woont tot mijn grote verbazing eigenlijk gewoon bij mij om de hoek. Vreemd dat we elkaar nog nooit tegen gekomen zijn in het Leuvense. Moeten zeker binnenkort nog eens afspreken om iets te gaan drinken.
Qua tafelkeuze hadden we dit keer wel minder geluk, we zaten aan tafel bij iemand die aan één stuk door babbelt en daardoor ook alle aandacht naar zich toe zuigt. Niet dat ik daar niet tegen op kan, maar gisteren ontbrak de energie mij een beetje. En het lukte ook niet echt om contact te leggen met de jongere generatie, die duidelijk allemaal nogal schuchter van aard zijn.
Een mindere editie, wat mij betreft, gelukkig was de bloemkoolsteak wel lekker!
Bloemkoolsteak:
Ben nog even aan het nagenieten van een fijne zomeravond met mijn vriendin op het terras van SLŌ in de Naamsestraat. Ik was er al eerder iets gaan drinken met een andere vriendin, maar dit was de eerste keer dat ik er ook effectief iets ging eten. En dat bleek echt een meevaller. Het leuke aan SLŌ is dat je kan kiezen uit allerlei kleinere gerechtjes om te delen. De vriendelijke uitbaatster raadde mij bij elk gerechtje een glaasje wijn aan en zo kon ik proeven van de fijne selectie wijnen op de menukaart. En dat kaasplankje was de perfecte afsluiter van onze maaltijd.
Oprecht genoten van de fijne gesprekken en het goede gezelschap. Leuk om samen te kunnen uitkijken naar een fijne vakantie vol avontuur! Mijn vriendin trekt immers naar Zuid-Afrika en mijn vriend en ik reizen binnen een tweetal weken naar de Azoren! Dat sprintje om mijn vriendin haar trein nog tijdig te laten halen, nam ik er graag bij! Al moest ik op mijn hoge hakken de laatste meters wel forfait geven. Sneakers hebben toch soms hun voordelen. 😉
Makreelrilette met radijs, kappertjes, dille en zuurdesembrood:
Orecchiette met spinazie, peterselie, panko en parmezaan en ceviche van zeebaars met komkommer, granny smith, zure room en sesam:
Kaasplankje met mangochutney en zuurdesembrood:
Deze avond waren we te gast bij onze vrienden wijnliefhebbers in hun kleine, maar gezellige stadstuin. Voor de gelegenheid had onze kameraad de vuurkorf aangestoken en kookte hij ons zowaar een ganse maaltijd op de plancha vuurschaal. Ik had hem die vuurschaal al eerder zien gebruiken om een camembert te smelten tijdens zijn verjaardagsfeestje, maar dit was de eerste keer dat we hem er effectief een voorgerecht en een hoofdgerecht op zagen bereiden. De tomaatjes hadden voor mij nét is meer gaar mogen zijn, maar de spaghetti alle vongole was heerlijk. Eén van mijn favoriete Italiaanse gerechten trouwens, perfect in zijn eenvoud. We sloten de maaltijd af met een zalig lekker kaasplankje van Elsen Kaasambacht, de beste Leuvense kaashandelaar. Smullen!
En ja, misschien lieten we ons op het vlak van de te proeven wijntjes een beetje gaan, maar hey, een mens leeft maar één keer, he! En amai, die Bordeaux uit 2003, daar wil ik graag een paar flesjes cadeau van krijgen, zó lekker!
Gisteren organiseerden mijn vriend en ik een kleine familiereünie. We hadden mijn vader, mijn nonkel en tante en mijn broer en zijn vriendin op bezoek. (Al de neven en hun nakomelingen, krijg ik helaas niet meer in ons appartementje.)
Voor de gelegenheid hadden mijn vriend en ik wat hapjes en een heerlijke visschotel bij de Walvis besteld. We startten, uiteraard, met champagne rosé om op deze toch wel bijzondere reünie te klinken. Voor de wijn bij de visschotel hadden mijn broer en zijn vriendin een uitstekend flesje Joel Gott meegebracht. En jawel, naar goede gewoonte sloten we de maaltijd af met een glaasje whisky. Gelukkig was iedereen met het openbaar vervoer gekomen. Veiligheid voor alles!
Terwijl Dries dit weekend in Genève moest blijven voor wat afscheidsfeestjes op zijn werk, maakte ik van de gelegenheid gebruik om met extra veel vrienden af te spreken. Kwestie van me niet te vervelen. 😉
Vandaag had ik dus afgesproken om te gaan wandelen met onze vrienden uit Heverlee in het vertrouwde Heverleebos. Denk dat ik ondertussen alle paden daar al wel verkend heb, maar het blijft in alle seizoenen een mooi bos en makkelijk dat het op fietsafstand is.
De zoon van onze vrienden was alleszins in goede doen en draaide zijn hand niet om voor een wandeling van vijf kilometer. Toch straf voor zo’n klein manneke! En wat een lieverdje is dat toch! Hij weet me elke keer weer te charmeren met zijn mooie blauwe ogen en zijn ontwapenend gebabbel. Zelden een kind van die leeftijd tegen gekomen dat zich zo goed kan uitdrukken.
Na de wandeling gingen wij (uiteraard) iets eten in Brasserie 500. Echt genoten van mijn tomaat garnaal met ontvelde tomaten en heerlijk veel garnalen. Een grappig toeval: op hetzelfde terras trof ik mijn collega met haar vriendin en schattige dochter. In een ver verleden deelden de zoon van onze vrienden en de dochter van mijn collega dezelfde onthaalvader. Al betwijfel ik of ze zich daar nog iets van zullen herinneren. 😉
Beide kinderen verschillen in leeftijd een viertal maanden van elkaar en het was meteen dikke pret, samen in de speeltuin van Brasserie 500. Zo leuk om te zien hoe die twee elkaar vonden en met elkaar speelden. Hopelijk komen ze elkaar wat vaker tegen in de toekomst, want ze leken mij karakterieel heel goed bij elkaar te passen.
En natuurlijk moesten we de maaltijd afsluiten met een dessert! Al hield ik het bij een lekker koude limoncello.
Vandaag had ik afgesproken met onze vrienden uit Rotselaar en hun drie jongens. Alweer eeuwen geleden dat ik de jongens nog eens gezien had en amai, die waren nogal gegroeid zeg! De oudste is al bijna even groot als ik!
We troffen elkaar aan de trappen van het stadhuis, alwaar de jongste even een kleine crisis te boven moest komen, omdat hij bang was van al die bijzondere straatacts. Gelukkig konden we hem snel sussen en wandelden we vervolgens op het gemak langs de kraampjes en attracties op de Bondgenotenlaan. Tot de middelste buikpijn kreeg en opeens dringend naar het toilet moest. Gelukkig was de stadsschouwburg open. En toen was de jongste wat vermoeid en moest de papa de buggy gaan halen in de auto die geparkeerd stond in de parking onder het Ladeuze. Een excuus om met de jongens even te pauzeren in de Legowinkel. Kinderen, het is niet altijd even gemakkelijk. 😉
Na uitgebreid gesnuisterd te hebben in de bakken met tweedehandsstrips, belandden we op het terras van La Royale alwaar we ons vloeistofniveau opnieuw op peil brachten, want amai, het was echt snikheet.
Vervolgens wandelden we terug langs de Diestsestraat naar het Hooverplein waar de twee jongsten zich uitleefden in de fontein. Mijn vriendin en ik hielden een oogje in het zeil, terwijl de papa met de oudste zoon even naar de Fnac ging. Om 17.30u sloten de middelste jongen en ik aan bij de Kinderparade. Zo’n lief manneke, hij kende mij amper, maar gaf me tien minuten na onze hernieuwde kennismaking meteen een hand en babbelde honderduit. Al is hij ook een spring in ‘t veld die ik goed in het oog moest houden of hij was ongetwijfeld met de bende muzikanten mee op stap gegaan!
Voor het avondmaal had mijn vriendin een tafel bij La Dolce Vita in de Wandelingenstraat gereserveerd. Spijtig genoeg bleek die tafel binnen te staan en niet buiten op het terras, maar hey, we zaten vlakbij een ventilator! Waarvan onze vriendin dan hoofdpijn kreeg. Een kleine stoelendans later was het probleem gelukkig onder controle.
We startten de maaltijd met antipasti: un tagliere misto met mozzarella, mortadella, parmaham, salami calabrese, parmacoppa en bresaola. Vijf minuten later was de schotel al op. Zo’n drie jongens in de groei eten veel, he. 😉 Gelukkig hadden de volwassenen bruschette besteld! 😉 Als hoofdgerecht ging ik voor de spaghetti met zeevruchten.
En natuurlijk sloten we de avond af met een ijsje van ‘t Galetje! En óf er gesmikkeld werd!