Parkabdij revisited

Mijn vriend en ik hebben allebei een dagje verlof op Goede Vrijdag. Het stralende weer maakt het daarom extra moeilijk om in ons kot te blijven. Dus trekken we opnieuw naar één van de meest populaire wandelplekken in Leuven: de prachtig Parkabdij. (Tja, het wordt steeds moeilijker om plekken te vinden die we de voorbije weken nog niet bezocht hebben.)

Voor de corona-annalen:

Na onze wandeling doen we een flesje cava open voor het virtuele aperitief met mijn broertje en zijn vriendin, die EINDELIJK in hun nieuwe woning getrokken zijn. Nog zonder badkamer weliswaar, maar goed, aan de wasbak in de keuken kan je je ook wassen. 😉 We klinken op hun nieuwe woonst en wensen de vriendin van mijn broertje veel beterschap, want ze heeft bij het verhuizen haar voet omgeklonken en nu zijn haar ligamenten verrekt. Na het gezellige aperitief genieten we van de heerlijke zeebaars in Mediterraanse saus van Convento Food. Echt om duimen en vingers van af te likken, zo lekker. Uiteraard met een glaasje wijn erbij. Wij zijn geen barbaren!

En als dessertje een paar heerlijke pralines van Bittersweet, opnieuw open met Pasen in het vooruitzicht. Zo blij om te merken dat al onze vaste waarden in het Leuvense culinaire landschap één voor één weer de deuren openen.

Puzzel vooruitgang:

Drie keer goed nieuws!

1. De puzzels die we bestelden bij Bol.com zijn geleverd. Amper één dag na bestelling. Op die van Dreamland die ik bij het begin van de lockdown bestelde en die normaal op 1 april geleverd zouden worden, is het nog steeds geduldig wachten.

2. Onze favoriete Leuvense traiteur Convento Food is weer open. We bestelden meteen voor drie dagen eten! De zalm met broccolisalade en wortelpuree was alvast om duimen en vingers af te likken. (Heel boeiend en lang gesprek gehad met de uitbaters van Convento Food trouwens, over de zware gevolgen die de huidige maatregelen hebben voor hun nog maar pas geopende nieuwe zaak. Lastig om als jong koppel zoveel tijd en energie in een zaak te investeren en dan door een virus bijna onderuit gehaald te worden. Dus, allen daarheen, zou ik zo zeggen!)

3. Mijn favoriete ijsjeszaak Decadenza verkoopt opnieuw gelato op het Ladeuzeplein. Lange social distancing wachtrijen gegarandeerd!

En als uitsmijter, een verborgen Leuvense schat:

Troost in tijden van Corona

Hoofddoel van onze avondwandeling vandaag was wat oude kleren in een kledingcontainer droppen. Helaas, we kwamen van een kale reis terug, want de kledingcontainers waren gesloten wegens de coronamaatregelen. Al een geluk dat alles mits wat proppen in onze rugzak paste, zodat we de rest van de wandeling vrijwel ongehinderd konden verder zetten.

We passeerden langs de Den Gulden Sadel op de Vismarkt, badend in het prachtige avondlicht.

Onderweg naar de Grote Markt, spotte ik opeens mensen met ijsjes. Wat!? IJsjes? Jawel, ‘t Galetje op de Oude Markt bleek opnieuw open. Zo ziet een rij aanschuivende mensen eruit dezer dagen:

En of het lekker was! Bonuspunten voor de heerlijke rabarber-gember sorbet!

Helaas, het ideale ijsjesweer zorgt voor heel wat extra afval op de Oude Markt:

En als uitsmijter een fotootje van Leuven in bloei:

Een zondag in Leuven

Want veel verder zullen we tegenwoordig niet geraken… En onze lijst met nog onontdekte plekjes in Leuven begint aan een alarmerend tempo te slinken. Suggesties zijn welkom!

Ditmaal trokken we naar het Mariapark vlakbij de Kartuizerij. Een lieflijk parkje dat voor de meeste Leuvenaars onbekend is. Zonde, want het is echt een bijzondere plek, waar je met je eigen ogen kan zien hoe de tand des tijds het werk van mensenhanden langzaam erodeert. Een plek vol van melancholie.

Vervolgens verkenden we de wijk rond de Voorzorgstraat, erg mooi en rustig, al weet ik natuurlijk niet of dat in gewone omstandigheden ook zo is. Een buurtmeisje vroeg ons of we ook mee wilden sporten, omdat ze me foto’s zag maken van de aankondiging in krijt geschreven op het wegdek. Helaas, ik denk niet dat de sportleraar uit hun wijk helemaal naar de andere kant van Leuven zal willen komen om ons zijn oefeningen voor te doen.

Daarna staken we de ring over en liepen voorbij Gasthuisberg (niet zonder te denken aan de mensen die daar momenteel voor hun leven vechten en de dokters en verpleegkundigen die onder immense druk staan). Vlakbij Gasthuisberg ligt immers nog een verborgen Leuvens stukje groen: het Alexianenpark, beter bekend als het Lemmenspark, omdat het gelegen is op het terrein van het Lemmensinstituut (of LUCA School of Arts, zoals de school tegenwoordig heet). In dit streepje bos ontdekten we zowaar een mountain bike parcours waar een paar jongeren aan het oefenen waren.

De terugweg bracht ons langs een paar bekende, maar daarom niet minder charmante plekjes. En we zagen de helikopter van HLN boven Leuven cirkelen.

Zó blij dat we nog mogen buiten komen!

Een fietstocht met culinair resultaat

Na onze wandeling naar de Abdij van Vlierbeek sprongen mijn vriend en ik rond een uur of half vijf op de fiets voor een tochtje naar Wakkerzeel en terug. Waarom specifiek naar Wakkerzeel, vragen jullie je ongetwijfeld af. Wel, daar ligt het onvolprezen restaurant Dumon en wat meer is: Dumon biedt een afhaalmenu aan! Hoera!

Het was heerlijk fietsen met de zon op ons gezicht, langs het kanaalen vervolgens door de Wakkerzeelse velden. Uiteraard werden we naar goede gewoonte weer supervriendelijk onthaald door de gastvrouw, die helemaal in haar eentje de bestellingen uitdeelde. Wel vreemd, zo’n leeg restaurant, terwijl het daar onze zo gezellig is. Gelukkig zagen we dat er veel bestellingen klaar stonden. Dumon heeft trouwe klanten! We deden een gezellige babbel en maakten vervolgens rechtsomkeert naar ons appartementje. Logistiek was de tocht terug een beetje een uitdaging: mijn vriend had een grote boodschappentas aan zijn stuur hangen met daarin de bakjes met eten, maar omdat de tas zelf op de bakjes duwde, vreesden we een beetje voor het resultaat op het einde van de rit.

En effectief: toen we op ons appartement aankwamen, bleek het prachtige dessert helemaal in stukken uiteen gevallen te zijn. Nuja, geen erg, het zou zeker nog lekker smaken. De rest van de bakjes hadden de tocht gelukkig wel goed overleefd. Misschien toch eens investeren in fietstassen?

Het was even puzzelen om uit te vissen welke bakjes bij mekaar hoorden, maar daarna was het easy peasy. Gewoon opwarmen in de oven en genieten. Uiteraard met een lekker flesje wijn erbij!

Hapje Noordzee vissla:

Asperge velouté met Pietermanfilet (iets te veel soep uitgeschonken, waardoor de visfilet een beetje verdronken is):

Aspergestoofpotje met noordzeegarnaal:

Zalmfilet mi cuit met asperges en safraanpuree:

En ik slaagde er zelfs in één van de twee chocolade verrassingen te reconstrueren zodat het eindresultaat er toch nog presentabel uit zag:

En de heerlijke bordeaux die we dronken:

Mijn vriend en ik zijn nogal topchefs, he? 😉

De Abdij van Vlierbeek

Zaterdagmiddag profiteerden mijn vriend en ik van het prachtige lenteweer om via het Provinciaal Domein naar de Abdij van Vlierbeek te wandelen. De Abdij van Vlierbeek is voor ons beiden de minst gekende abdij van Leuven. In mijn hoofd lag deze abdij ook heel ver van ons appartement verwijderd, maar dat bleek uiteindelijk helemaal niet zo te zijn. We waren er verrassend snel. Ofwel zijn we ondertussen goed getraind in het wandelen, dat kan ook, natuurlijk. Zó blij dat de zon schijnt, trouwens, een letterlijk lichtpunt in deze moeilijke tijden.

Nog een lichtpunt: op het grasveld bij de abdij ontmoetten we een collega met haar echtgenoot en twee kindjes. Zo fijn om een babbeltje te kunnen slaan. Ik begin zelfs helemaal te wennen aan het concept van anderhalve meter afstand. Je voelt trouwens dat iedereen oprecht blij is wanneer ze een bekende ontmoeten. Er is ook veel meer oprechte interesse in hoe het met mensen gaat, of die indruk heb ik althans. Ik vermoed dat dit komt omdat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten. Dat schept een band. En natuurlijk stof genoeg om over te babbelen. 😉

Virtueel aperitieven en Lust Daily Delicious

Mijn vriend en ik sloten de zware werkweek af met een gezellig aperitief in gezelschap van Goofball en haar gezin. Virtueel gezelschap, uiteraard, maar zoals ik al eerder zei: blij dat deze mogelijkheid er is. We deden een flesje pecorino open van Convento wines en smikkelden daarbij van wat gezonde hapjes. Ondertussen bewonderden we de puzzel die Goofball en Kabouter samen gemaakt hadden en wisselden we corona-verhalen uit. Mijn vriend en ik zijn ondertussen nog altijd in blije verwachting van onze twee weken geleden bij Dreamland bestelde puzzle…

We babbelden gezellig samen tot de bel ging en ons avondmaal voor de deur stond: Lust Daily Delicious! Simpele, maar lekkere gerechten: kip mihoen voor mij en lasagne met zalm en spinazie voor mijn vriend. En het gratis pastinaaksoepje als voorgerecht en de chocomousse als dessert kon ik zeker smaken!

Als uitsmijter, nog wat coronavirus-gerelateerde foto’s:

Zonsondergang op Keizersberg

Drukke werkdag vandaag, dus niet veel tijd voor een lange avondwandeling. Gelukkig wonen we vlakbij één van mijn favoriete Leuvense parken: het Park van de Abdij van Keizersberg. Zo dicht bij de ring en toch lijkt het alsof je een andere wereld binnen stapt van zodra je vanaf de Vaartkom de trap naar de Abdij beklimt. Zalige plek om te genieten van een fabuleus uitzicht over Leuven ook. Alleen jammer dat het niet meer toegestaan is tot aan de voet van het prachtige Mariabeeld te komen. Duimen dat de stad na heel deze crisis nog een beetje geld heeft om te investeren in de stabiliteit van deze plek.

De andere kant van het spoor

Gisterenmiddag wandelden we in Park Belle-Vue, vandaag bevonden we ons aan de andere kant van het spoor. Kwestie van een beetje afwisseling in de routine te brengen. 😉

Avondlijke ontdekkingen

Onze traditionele avondwandeling bracht ons vandaag helemaal naar het andere uiteinde van de Leuvense ring, op een plek waar ik zelden tot nooit kom. We klommen langs de Wijnpersstraat naar omhoog en genoten van het het prachtig uitzicht op avondlijk Leuven vanuit het Noormannenpark. Van daaruit liepen we verder langs de ring en ontdekten in een verstopt stukje groen de Be(e)friendly tuin. We daalden af langs het Van Waeyenberghpark en keerden via het Sint-Jacobsplein en de Brusselsestraat terug naar ons appartement.

Als die coronacrisis nog lang blijft duren zal ik elke straat van Leuven ontdekt hebben.

Yet Another Blog

Life on my side

leuven