Lunch bij Portogalo

Dit jaar hebben mijn vriend en ik onszelf voorgenomen om wat nieuwe restaurants in het Leuvense te ontdekken. Bij voorkeur restaurants waar je kan genieten van buitenlandse gerechten. Aangezien wij goeie herinneringen hebben aan de Portugese keuken, brachten we deze middag een bezoek aan Portogalo, één van de weinige Portugese restaurants die Leuven rijk is.

En dat bleek een echte meevaller. In een gezellig pand in een zijstraatje van de Oude Markt konden we genieten van authentieke Portugese gerechten bereid en geserveerd door Portugezen. We startten onze maaltijd met een glaasje prosecco (niet Portugees, wel lekker). Als voorgerecht deelden mijn vriend en ik een kabeljauw- en een garnaalkroket. De kabeljauwkroket was duidelijk superieur. Als het op garnaalkroketten aankomt, is onze Belgische kust toch nog altijd nummer één. Als hoofgerecht koos ik voor de arroz marisco: een heerlijk aromatisch rijstgerecht met zeevruchten. Grote honger had ik niet meer, maar als er zabaglione op het menu staat, kan ik de verleiding niet weerstaan. Mijn vriend en ik vroegen twee lepeltjes om de zabaglione te delen, want de portie was copieus, maar oh zo lekker!

Een fijne ontdekking!

Hernieuwde kennismaking met Trente

Dankzij de geweldige mademoiselle Julie genoot ik gisteren van een uitstekende maaltijd bij restaurant Trente. Ik moest het even opzoeken op deze blog, maar het was van 2017 (!) geleden dat ik de laatste keer dineerde bij Trente. Toen zat dit restaurant nog in de Muntstraat. Het was mij een tijd geleden opgevallen dat het pand in de Muntstraat leeg stond, maar ik had er eerlijk gezegd geen idee van of ze verhuisd waren of gestopt. Gelukkig bleek het dat eerste te zijn. Trente huist nu in een mooi en stijlvol pand vlakbij de Leuvense Kruidtuin.

Naar goede gewoonte wachtte ik mijn vriendin op in het station van Leuven en wandelden we samen naar het restaurant. Onderweg konden we nog wat genieten van de mooie Leuvense kerstversiering.

Het eten bij restaurant Trente was nog even verzorgd en lekker als ik mij herinnerde. Alleen mocht het tempo waarop de gangen elkaar opvolgden wel iets hoger liggen. Doordat er maar één persoon de bediening van de zaal voor zijn rekening nam, duurde het allemaal wat lang en bleef er helaas geen tijd over om nog een koffietje of een theetje te drinken, want mijn vriendin moest haar trein halen. En eerlijk: grote eters zullen hier niet met een volledig voldaan gevoel buiten stappen.

Oudjaar vieren bij Barba!

Mijn vriend en ik hebben gisteren het Oudjaar uitgewuifd en het Nieuwe Jaar verwelkomd met een culinair hoogstaand menu van Barba. Altijd lekker daar en voor deze bijzondere gelegenheid had de chefkok extra zijn best gedaan om allerlei heerlijkheden op tafel te toveren. Echt oprecht genoten van Oudjaar met ons tweetjes te vieren, ook. Kwestie van wat quality time met elkaar door te brengen alvorens het drukke nieuwe jaar uit de startblokken schiet.

Appetizers:

Oester – Groene kruiden – beurre blanc – pompelmoes:

Gebakken coquille – Ponzu – zeealgen – aardappel:

Tataki van tonijn – Mango – kokos – munt:

Soft shell crab – Courgette – structuren van ajuin:

Vol-au-vent – Zwezerik – truffel – mousseline:

Wagyu – Rosti – portobello – sucrine sla – rode wijn saus:

Rood fruit – Citrus – yoghurt:

Praliné – Pannenkoek – hazelnoot:

Thee en koffie als afsluiter:

Rond half twee nog ven gaan piepen op de Oude Markt, maar op het plein zelf viel er eerlijk gezegd niet veel te beleven en we hadden geen zin om ons in een veel te druk café binnen te wringen. Dus toch maar braaf naar huis gegaan.

Overschotjes wegwerken

Is een waar plezier als deze overschotjes van Laura Massa komen! Genoten van de heerlijke bouillabaisse!

Sushi op tweede kerstdag

Vandaag hadden we onze vrienden uit Kumtich over de vloer die het jaarlijkse relatiegeschenk kwamen overhandigen. Na de ietwat tegenvallende sushi van Tsuru Sushi vorig jaar, bestelde ik ditmaal wel bij Wabi Sabi. Dankzij de kerstvakantie waren er immers geen deadlines waarmee we rekening moesten houden. Speciaal voor onze vrienden bestelde ik zelfs wat extra gefrituurde sushi, omdat ze vorig jaar hadden gezegd dat dit hun favoriete soort sushi was (onbegrijpelijk voor mij, maar hey, zoveel mensen, zoveel smaken!).

En gelukkig was de hoeveelheid deze keer ruimschoots genoeg! Er bleef zelfs nog wat over om mijn neef en zijn twee kinderen voor te zetten die rond acht uur kwamen binnen waaien na een bezoekje aan M Leuven. Fijn om mijn achternichtje en neefje nog eens te zien, want die kinderen groeien als kool. Mijn neef wou eerst niet echt iets eten, maar ik kon die kinderen (zes en zeven jaar oud) toch niet zonder eten aan de lange rit terug naar Antwerpen laten beginnen? Gelukkig hadden we nog gezonde groentjes in de koelkast staan en de oudste dochter waagde zich zelfs aan een paar stukjes sushi. Het mooie geschenkpakket van onze vrienden uit Kumtich werd ook meteen open gedaan, zodat iedereen mee kon smullen van de lekkere chocolaatjes (die uiteraard vlotter binnen gingen dan de groentjes).

Genoten van dit flesje dat mijn broertje ons een tijdje geleden cadeau gedaan heeft:

Het weekend afsluiten op de Kerstmarkt

Om nog even in de kerstsfeer te blijven (en omdat we niks in huis hadden om te eten), zakten mijn vriend en ik deze avond af naar de kerstmarkt. Omdat het de laatste avond was, waren spijtig genoeg een aantal gerechten uitverkocht. Heel spijtig, want ik had echt zin in een pulled pork sandwich van Wiseguys. Dus gingen we noodgedwongen voor een cheese louise burger, die zeker lekker was, maar nothing beats pulled pork! Vervolgens kocht ik mij nog een paar vingerloze handschoenen, want ik ben zo iemand die om de haverklap handschoenen kwijt speelt, dus een extra paar is altijd handig. We spoelden de cheeseburger door met een shotje rakija šljivovica. Mijn vriend vond nog een plekje voor een giga bratwurst met kaas erin, die net een tikkeltje warmer had mogen zijn. We sloten ons bezoekje af met garnaalkroketjes en keerden met goed gevulde magen terug naar huis.

Van mij mocht die kerstmarkt gerust nog een weekje langer blijven staan.

Wijn proeven bij Cuore Italiano

Na de uitspattingen van gisteren bleef ik op zondag lekker lang in bed liggen. Kwestie van weer helemaal in goeie doen te zijn voor de wijnproeverij om zeven uur ‘s avonds bij Cuore Italiano met onze vrienden uit Leuven. Aangezien onze vrienden letterlijk om de hoek wonen, stond ik om kwart voor zeven aan hun deur om samen naar ginder te wandelen. Ze waren nog niet helemaal vertrekkensklaar, dus kwamen we iets te laat aan bij Cuore Italiano, dat al goed vol zat met wijnliefhebbers. Gelukkig was er nog een hoge tafel met drie barkrukken voor ons beschikbaar.

De avond stond in het teken van de wijnen van Conte d’Attimis Maniago uit Friuli, een voor mij minder bekende wijnregio in het noorden van Italië. De wijnmaker was zelf aanwezig om uitleg te geven, iets wat ik altijd kan appreciëren. Ik weet niet juist aan wat het lag, maar voor mij persoonlijk was er niet meteen een wijn die er echt uit sprong. En we moesten ook redelijk lang wachten tussen de proevertjes door. Grappig: de vrienden met wie ik gisteren in het Spaans Dak dineerde, hadden het tijdsslot vóór ons een tafel gereserveerd om wijn te proeven. Toen wij aankwamen rond tien na zeven, waren zij nog bezig aan hun laatste glazen en dat terwijl ze om zeven uur een reservatie hadden in een restaurant. Tja, Italianen zijn niet al te klokvast, dat is een feit. 😉

En ja, ook bij ons liep de proeverij stevig uit. Uiteindelijk stonden we rond negen uur, een half uur later dan gepland, weer buiten. Onze vrienden hadden mij uitgenodigd om na de proeverij samen pizza te eten en aangezien de hapjes bij Cuore Italiano eerder beperkt waren, had ik een stevig hongertje opgedaan. Onze vrienden serveerden flinterdunne pizza met zelfgemaakt deeg, vers uit de oven. Vergezeld van een frisse groene salade was dit helemaal wat ik nodig had. En dat flesje Barolo paste er perfect bij! Beter dan wat we bij Cuore Italiano geproefd hadden, naar mijn bescheiden mening!

Een ongepland bezoekje aan de Leuvense kerstmarkt

Mijn avondlijke wandelingen leidden mij gedachteloos naar het Ladeuzeplein waar de kerstmarktkraampjes het plein sinds een paar dagen ingepalmd hebben. Vorig jaar vond ik de Leuvense kerstmarkt ietwat tegen vallen, maar dit jaar heeft de organisatie duidelijk voor de vlucht vooruit gekozen. De nieuwe attracties vormden een echte visuele meerwaarde en ja, de meeste kraampjes verkopen elk jaar hetzelfde, maar het geheel had dit jaar een veel gezelligere uitstraling dan vorig jaar. En ook het eetaanbod leek me aantrekkelijker.

Natuurlijk heb ik een kaarsje gebrand voor het goede doel, tradities zijn er om in ere te houden. En een streepje muziek zorgde voor de nodige ambiance!

Sips met een vriendin

De vorige keer dat ik met mijn vriendin uit Tongeren had afgesproken was al geleden van september 2023! Ik sta er telkens weer van verbaasd hoe snel de tijd vliegt. Voor deze gelegenheid had ik een tafeltje voor twee gereserveerd bij Sips, omdat dat ene glas wijn dat we daar een tijdje geleden dronken, beslist naar meer smaakte.

Mijn vriendin en ik startten onze maaltijd met een werkelijk uitstekende portie wagyu. De dun gesneden plakjes smolten haast letterlijk op onze tong. Een waar feest voor de smaakpapillen. Vervolgens deelden we de dorade met orzo en shiitake, een perfect bereid stukje vis, en eindigden we de maaltijd met een heerlijk dessert. Ik koos voor de appel met kaneel en rum. Terwijl we genoten van de maaltijd namen we uitgebreid de tijd om bij te praten. Ik was alleszins blij om horen dat mijn vriendin op relationeel vlak in kalmer vaarwater terecht is gekomen, alleen spijtig dat er nu wat spanningen zijn met haar zoon, die volgens mij gewoon op zoek is naar zichzelf. Ik duim alvast dat ze eruit geraken.

Bij elk gerechtje dat we aten, liet ik me een wijn aanraden door de vriendelijke sommelier. Ik was persoonlijk bijzonder gecharmeerd door de Stein Schaden uit Oostenrijk, een fantastische Grüner Veltliner, waarmee we de maaltijd waren gestart. Aangezien ik nog een cadeautje zocht voor het diner bij onze vrienden komende zaterdag, nam ik zo’n flesje mee naar huis. Ben er zeker van dat dit flesje in de smaak zal vallen!

Kleine traktatie voor mezelf

Na een dag vol vergaderingen genoten van de heerlijke Palestijnse mezze van Habibi in de Diestsestraat. Topadresje voor een date met jezelf!

Yet Another Blog

Life on my side

leuven