Kroket National

Een krokettenfestival in Leuven! Op onze nationale feestdag! Toen ik dat zag passeren op instagram, zette ik meteen de datum in mijn agenda. Als kroketliefhebber eerste klas kon, neen, mócht ik dat niet missen. Aangezien mijn vriend en ik pas komende maandag op vakantie vertrekken, was er niets dat ons tegenhield een kroket (of twee, of zelfs drie) mee te pikken. Dat we daarbij konden genieten van het charmante gezelschap van Goofball was meteen een extra troef.

Stipt om twaalf uur (openingstijd van het festival) stonden we op de Vismarkt. Op dat moment waren er al mensen aan te schuiven en, jullie raden het al, het aantal kroketliefhebbers nam daarna alleen maar toe. Spijtig genoeg had niemand goed nagedacht over de optimale opstelling van de kraampjes, waardoor de wachtrijen zich door mekaar slingerden en het vaak niet duidelijk was waar welke wachtrij eindigde. Het was ook bijzonder moeilijk om te zien wat het aanbod van de kraampjes was.

Uiteindelijk slaagden we er toch in vier kroketten te bemachtigen. Dat bleek ruimschoots voldoende om onze honger te stillen, waarna we afzakten naar de Oude Markt om iets te drinken.

Ik duim alvast voor een volgende, logistiek iets beter voorbereide, editie van Kroket National volgend jaar. (Oja, mijn favoriete kroket was de garnaalkroket, stukken beter dan die van Madam Kroket in Oostende.)

Mosselkroketje van De Walvis:

IMG_2234

Garnaalkroketje van de Walvis:

IMG_2235

IMG_2236

Rundsvleeskroket met geconfijte citroen en een mosterdsausje van Rondou:

IMG_2239

Wachtrijen:

IMG_2241

Goofball met rendang vleeskroket van resto Wald (de veggie versie van deze kroket met shiitake viel eerlijk gezegd tegen):

IMG_2243

IMG_2245

IMG_2247

Barbecue en whisky

Eindelijk mooi weer voorspeld voor het weekend! Tijd om het barbecuestel boven te halen. Of beter gezegd: te laten bovenhalen door onze kameraad met een stadstuintje. 😉 Mijn vriend en ik zorgden voor het aperitief, de slaatjes van Convento Food en de wijn en champagne. Onze vriend zorgde voor het vlees van Rondou en de bakexpertise. Zijn Australische vrouw had Sint-Jacobsvruchten en heerlijke mangosalade voorzien.

Ontdekking van de avond: zoete aardappelen in de schil! Amai, zo heerlijk lekker! En de afsluitende whisky deed mij bijna mijn pijnlijke nederlaag bij het Risk spelen vergeten. Waarbij ik ongenadig van het speelbord gevaagd werd door mijn eigen vriend die als opdracht had mijn legers uit te moorden. Wees maar zeker dat ik op weerwraak uit ben!

IMG_2226

IMG_2227

IMG_2228

IMG_2229

IMG_2231

Reünie bij La Dolce Vita en een streepje Beleuvenissen

Toen ik een paar weken geleden bericht kreeg dat onze vrienden uit Konz naar België zouden komen, maakte mijn hart meteen een vreugdesprongetje. Het was immers van 2019 geleden dat we hen nog eens gezien hadden! Damn you, COVID19!

Toen onze vrienden ons contacteerden lagen onze vakantieplannen nog niet vast (echt, nog nooit gebeurd, maar tot een dikke week voor ons vertrek hadden we zelfs nog geen flauw idee waarheen we zouden reizen). Plan was wel om ergens op of vlak na 20 juli te vertrekken. Nu, ik wilde de kans om onze vrienden terug te zien niet laten schieten, dus stelde ik voor om vrijdag 19 juli af te spreken. Zo liet ik nog voldoende mogelijkheden over voor onze eigen vakantieplannen.

En amai, zo blij dat het die vrijdag voor onze vrienden lukte om af te spreken! We gingen samen eten bij La Dolce Vita en ik genoot enorm van de conversaties met hun dochter. Zo’n slimme en grappige meid! Haar Nederlands was trouwens erg goed, ondanks het feit dat ze enkel via haar vader aan het Nederlands wordt blootgesteld.

Het eten was spijtig genoeg minder lekker dan ik me herinnerde en door de grote drukte op het terras moesten we erg lang wachten voordat we ons eten hadden. Waaronder vooral de jongste van het gezelschap leed, want die had HONGER! Het was ook duidelijk dat er een paar nieuwe jobstudenten meedraaiden in de zaak, die hier en daar een steek lieten vallen. Gelukkig was de sabayon heel lekker!

IMG_2202

IMG_2211

Na het diner wandelden we samen naar het Hogeschoolplein om nog een streepje Beleuvenissen mee te pikken. We luisterden samen naar de laatste nummers van het optreden van Naragonia en gasten en wandelden dan samen terug richting de Airbnb van onze vrienden.

IMG_2214

Duimen dat ons volgende weerzien niet weer ettelijke jaren op zich zal laten wachten.

Oh My Kimchi!

Genoten van een avondje Koreaanse barbecue bij Oh My Kimchi! in het gezelschap van onze vrienden uit Zichem. En we hadden heel wat te vieren: de succesvol afgeronde eerste bachelor Wiskunde van hun oudste zoon en het feit dat het gelukt was een plaatsje te bemachtigen in het populaire Heilig Hartinstituut voor hun dochter (waaraan ik ook mijn steentje heb bijgedragen). Daar dronk ik graag een glaasje makgeolli op!

IMG_2097

IMG_2096

IMG_2095

Na genoten te hebben van al dat flinterdun gesneden vlees, sloten we de avond een paar huizen verder af bij de Optimist (amai, twee keer op één week bij de Optimist) voor een dessertje en een laatste drankje.

Top! (Zoals de stopwoordje van de oudste zoon luidt.)

Kaas en wijn in Leuvens stadstuintje!

Hét recept voor een fantastische avond. Eigenlijk had ik onze vrienden van om de hoek uitgenodigd om bij mij op het appartement te komen eten en drinken, maar omdat de weersvoorspellingen er deze woensdag zo veelbelovend uit zagen, stelden we onze plannen bij. Ik zorgde voor de wijn, onze vrienden voor het gezellige stadstuintje en de kaas van Elsen.

Omdat onze kameraad een wijnkenner is, had ik voor de gelegenheid een heel assortiment wijnen meegenomen. Ik pakte wat wijndozen in een rolkoffertje, zodat onze kameraad kon kiezen. Voor het aperitief had ik champagne van Louis Brochet voorzien, een fijne herinnering aan ons geslaagde champagneweekend vorig jaar.

IMG_2025

IMG_2026

IMG_2028

We babbelden tot middernacht en toen trok ik met de overschot van de wijn terug naar huis. Laat het ons erop houden dat het goed is dat ik vandaag een dagje verlof heb! 😉

Een optimistische date!

Deze avond had ik afgesproken met mijn beste vriendin van het middelbaar. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ons beider drukke agenda’s het vaak niet evident maken om af te spreken, dus ik ben altijd heel blij als het lukt. We hadden voor deze gelegenheid afgesproken om 18u bij de Optimist. Aangezien het niet mogelijk is te reserveren bij de Optimist, hoopte ik dat dit vroege uur ons een vrije tafel zou opleveren.

Na een mooie zonnige dag pakten de dikke regenwolken zich echter samen boven Leuven. Ik haastte mij om vóór 18u bij de Optimist te zijn en jawel, ik slaagde erin binnen een tafel voor twee te veroveren en was net vóór de wolkbreuk binnen. Mijn vriendin had echter minder geluk. Onderweg van de parking onder het Ladeuzeplein naar de Optimist werd ze overvallen door de stortregen. Gelukkig had ze de nodige voorzorgen genomen en verscheen ze toch min of meer droog op onze afspraak.

We startten de avond uiteraard met een lekkere cocktail en besloten vervolgens gewoon elk hapje op de menukaart te bestellen, omdat kiezen ons gewoonweg onmogelijk leek. En ja, alles was zeker lekker, maar de volgende keer ga ik toch voor bestellen in verschillende etappes? Nu kwam alles tegelijkertijd op tafel, wat zeker voor de warme gerechtjes niet ideaal was. En ik vond de diversiteit van de gerechtjes ook te groot. Niet alles paste even goed bij mekaar.

Verder geen klagen. Het was gezellig zitten bij de Optimist, zeker toen buiten de regen met bakken uit de hemel viel en we hadden stof genoeg om bij te praten. Een fijne avond!

Wat stond er op het menu?

  • chili con carne met achiote, borlottibonen & zure room
  • maatjes met doperwt, koolrabi & jalapeño
  • gekonfijte venkel met chili, zwarte olijf en pangrattato
  • nectarine met haloumi, rucola en cashew
  • canneloni met prei, taleggio & hazelnoot
  • slaatje met geitenkaas, gefermenteerde rode biet & filodeeg

 

IMG_2013

IMG_2016

Klinken op de vriendschap bij Gastrobar Hop

Wegens agendaconflicten moest ik deze afspraak maar liefst twee keer opnieuw inplannen, maar derde keer, goede keer!

We startten de avond met een flesje champagne/witte wijn op ons appartement en trokken vervolgens met ons vriendengroepje van zes naar HOP Gastrobar. Voor mij de eerste keer dat ik er kwam sinds de inrichting vernieuwd werd. Het verbaasde me wel dat door de herinrichting het aantal tafeltjes binnen flink geslonken was, en dat terwijl er eigenlijk al niet zoveel zitplaats was. Laat ons hopen dat ze na de herinrichting van de Vaartkom een prachtig nieuw terras kunnen opzetten!

Het eten was zoals we dat gewoon zijn weer uitstekend en we lieten ons met genoegen de wijntjes van Surlie smaken bij de verschillende gangen. Ik ben telkens weer onder de indruk van de originaliteit van de gerechten bij HOP Gastrobar. Echt wel een unieke plek in het Leuvense culinaire landschap.

IMG_1799

Artisjok en watermeloen als appetizer:

IMG_1803

ceviche van makreel, venkel en nectarine:

IMG_1805

jonge prei, langoustinejus, tomaat en ricotta:

IMG_1807

zeewolf, lamsoor, harissa en wortel:

IMG_1810

IMG_1812

IMG_1813

tartaar van witblauw uit Glabbeek, courgette, ansjovis dip en parmezaan:

IMG_1814

gelakte aubergine, miso, waterkers en red meat radijs:

IMG_1818

IMG_1821

roomijs van Iraanse citroen, zomerfruit, limoen, zoete chili en tahinkoekje:

IMG_1822

Geweldige avond!

Voor alles is een eerste keer

Deze namiddag fietste ik de heuvel van Heverlee op naar het Heilig Hartinstituut. Doel van deze missie: de dochter van onze vrienden uit Zichem inschrijven in het vijfde middelbaar. De richting die de dochter wil volgen, is niet beschikbaar in haar huidige school, dus moet ze van school veranderen. En onze vrienden waren net op het moment van de inschrijvingen op vakantie.

En dus fietste ik al puffend de berg op om bijna te verdwalen in de gangen van het Heilig Hartinstituut. Voor een leek als ik vond ik de aanduidingen redelijk summier, maar gelukkig vond ik de juiste gang om in te wachten. Grappig: na mij kwamen er nog ettelijke ouders informeren of dit de plek was om de leerlingen in te schrijven voor de derde graad.

Enfin, ik moest even wachten tot ik aan de beurt was, maar dan verliep het vlot. Ik gaf alle info door die ik had meegekregen van onze vrienden, maar moest toch nog even telefoneren met hen voor wat aanvullende gegevens. Gelukkig waren ze telefonisch stand by voor dit belangrijke moment.

En zo kwam het dus dat ik vandaag voor de eerste en naar alle waarschijnlijkheid ook de laatste keer een leerling heb ingeschreven in het middelbaar.

Sinatra en Zarza

Gisteren stond er een afspraak met de onvolprezen mademoiselle Julie op het programma. We startten de avond met een heerlijke cocktail bij Sinatra. Het is duidelijk dat deze cocktailbar niet langer meer een goed bewaard geheim is, want het is er tegenwoordig bijzonder druk.

IMG_1570

Na het aperitief begaven we ons naar Zarza. Mijn laatste bezoek aan Zarza was eveneens met Julie, maar nu liet het weer toe om buiten op het mooie terras te dineren. Wat toch een extra dimensie aan de ervaring gaf. De gerechten waren naar goede gewoonte uitstekend, maar het waren de wijnen die me ditmaal verrasten. Paar heel originele wijntjes mogen proeven!

IMG_1571

Appetizers:

IMG_1576

Zalm, groene asperge, lavas:

IMG_1579

IMG_1580

Langoustine & courgette:

IMG_1583

IMG_1584

Rund selectie by Carnivale, dooierzwam, pavé aardappel, gepofte ui:

IMG_1586

Ananas, citrus, pandan:

IMG_1588

En omdat we ditmaal een restaurant vlakbij het station hadden uitgekozen, kwam er ditmaal geen geloop om de trein te halen aan te pas! En wat meer was, ik was net in Leuven station toen mijn vriend arriveerde met de trein uit Zaventem. Kon ik hem meteen verwelkomen in Leuven. Een fijne bijkomstigheid.

Sushi with a friend

Deze avond afgesproken met mijn meest sportieve vriendin om onder het genot van een sushiboot op het terras van Wabi Sabi bij te praten. Mijn vriendin gaat momenteel door een moeilijke periode en ondanks alle digitale hulpmiddelen van tegenwoordig gaat er niets boven een echt gesprek. Liefst nog vergezeld van iets lekkers om te eten en een glaasje bubbels.

Ondanks de moeilijke onderwerpen die we aansneden, werd het toch een gezellige avond. Eén ding is zeker, mijn vriendin is een ongelooflijke bad-ass, want binnenkort zal ze alweer een unieke sportieve ervaring aan haar lijstje mogen toevoegen: de Half Marathon des Sables in Cappadocia. Jawadde, straffe madam!

IMG_0164