De Langste Dag

Vandaag had ik afgesproken met onze vrienden uit Rotselaar en hun drie jongens. Alweer eeuwen geleden dat ik de jongens nog eens gezien had en amai, die waren nogal gegroeid zeg! De oudste is al bijna even groot als ik!

We troffen elkaar aan de trappen van het stadhuis, alwaar de jongste even een kleine crisis te boven moest komen, omdat hij bang was van al die bijzondere straatacts. Gelukkig konden we hem snel sussen en wandelden we vervolgens op het gemak langs de kraampjes en attracties op de Bondgenotenlaan. Tot de middelste buikpijn kreeg en opeens dringend naar het toilet moest. Gelukkig was de stadsschouwburg open. En toen was de jongste wat vermoeid en moest de papa de buggy gaan halen in de auto die geparkeerd stond in de parking onder het Ladeuze. Een excuus om met de jongens even te pauzeren in de Legowinkel. Kinderen, het is niet altijd even gemakkelijk. 😉

Na uitgebreid gesnuisterd te hebben in de bakken met tweedehandsstrips, belandden we op het terras van La Royale alwaar we ons vloeistofniveau opnieuw op peil brachten, want amai, het was echt snikheet.

Vervolgens wandelden we terug langs de Diestsestraat naar het Hooverplein waar de twee jongsten zich uitleefden in de fontein. Mijn vriendin en ik hielden een oogje in het zeil, terwijl de papa met de oudste zoon even naar de Fnac ging. Om 17.30u sloten de middelste jongen en ik aan bij de Kinderparade. Zo’n lief manneke, hij kende mij amper, maar gaf me tien minuten na onze hernieuwde kennismaking meteen een hand en babbelde honderduit. Al is hij ook een spring in ‘t veld die ik goed in het oog moest houden of hij was ongetwijfeld met de bende muzikanten mee op stap gegaan!

Voor het avondmaal had mijn vriendin een tafel bij La Dolce Vita in de Wandelingenstraat gereserveerd. Spijtig genoeg bleek die tafel binnen te staan en niet buiten op het terras, maar hey, we zaten vlakbij een ventilator! Waarvan onze vriendin dan hoofdpijn kreeg. Een kleine stoelendans later was het probleem gelukkig onder controle.

We startten de maaltijd met antipasti: un tagliere misto met mozzarella, mortadella, parmaham, salami calabrese, parmacoppa en bresaola. Vijf minuten later was de schotel al op. Zo’n drie jongens in de groei eten veel, he. 😉 Gelukkig hadden de volwassenen bruschette besteld! 😉 Als hoofdgerecht ging ik voor de spaghetti met zeevruchten.

En natuurlijk sloten we de avond af met een ijsje van ‘t Galetje! En óf er gesmikkeld werd!

Orchideeënpracht

Zo blij dat deze schoonheden ons appartement opfleuren!

Oats Day Long op zondag

Omdat we zin hadden in comfort food na een feestje met wellicht iets te veel drank. Alleen jammer dat ongeveer de helft van de menukaart niet beschikbaar was en op de koop toe de blender ook nog eens stuk was, zodat we geen smoothie konden bestellen. Gelukkig werkte de juicer wel nog!

Nirvana Kitchen

Deze voormiddag naar Antwerpen gespoord voor een vergadering van ocharme anderhalf uur en deze namiddag op mijn appartement in Leuven maar liefst zes opeenvolgende Teams vergaderingen overleefd. Dus vond ik dat ik wel iets lekkers verdiend had om het weekend goed in te zetten. En zo belandden mijn vriend en ik op het terras van Nirvana Kitchen alwaar ik genoot van hun veganistische stavik thali vergezeld van een lekker glaasje schuimwijn. Laat dat weekend maar komen!

papadum:

Voorgerechten:

Cornetto tofu:

Sambar dal, gobi manchurian, kathal taco, pao bhaji met erwten pulao rijst en raita:

Businesslunch bij de Klimop

Yep, ik heb de Klimop helemaal herontdekt! Echt genoten van deze businesslunch. Nuja, een maaltijd die start met inktvis kan natuurlijk al moeilijk misgaan. En ook mijn hoofdgerecht, eend met sinaasappelsaus, was een schot in de roos. Alleen jammer dat het net iets te frisjes en wisselvallig was om buiten op het terras te zitten.

Avondlijke schoonheid

Yep, ik doe nog steeds dapper verder met mijn 10.000 stappen per dag!

Terrasjesweer op een vrijdagavond

In combinatie met ongelooflijk veel zin in asperges zorgde ervoor dat de keuze snel gemaakt was: genoten op het terras van de Klimop van heerlijke asperges met gepocheerd ei, grijze garnalen en botersaus en het uitstekende gezelschap van mijn vriend. Een goed begin van het weekend!

Heropening STUK en opening Artefact

Deze namiddag was ik te gast op de heropening van het STUK. Na een verbouwing die niet echt van een leien dakje gelopen is, was de STUK-ploeg duidelijk opgelucht om de heropening van hun duurzamer, toegankelijker en inclusiever gebouw met het nodige feestgedruis te kunnen vieren. En dat in aanwezigheid van hoogwaardigheidsbekleders zoals Vlaams minister-president Jambon, Leuvens burgemeester Mohamed Ridouani en KU Leuven-rector Luc Sels. Mijn Gentse collega en ik sloten aan bij de VIP-rondleiding en konden zo, naast het resultaat van de verbouwingen, tegelijkertijd een glimp opvangen van de Artefacttentoonstelling, die ook vanavond opende. Toegegeven, niet elk kunstwerk sprak me even hard aan, maar het blijft een feit dat Artefact altijd aanzet tot nadenken over onze positie als mens in de wereld. Een ondertitel als ‘The Ecstatic Being. Between knowing and understanding‘ nodigt natuurlijk uit tot reflectie.

Het resultaat van de verbouwingen is subtiel. De meeste ingrepen zijn dan ook niet zichtbaar voor de bezoekers, zoals de vervanging van de raampartijen, de isolatie van de daken, de overschakeling naar LED-verlichting, de verbetering van het verwarmingssysteem en de installatie van infiltratiekratten om regenwater op te vangen dat voor het sanitair gebruikt wordt. De toegankelijkheid van het gebouw is er stevig op vooruit gegaan en de nieuwe fietsenstalling aan de Schapenstraat zal wel snel vollopen.

Alleen jammer dat de hapjes op de receptie wat tegen vielen. Begrijp me niet verkeerd, grote fan van de keuze om voor vegan hapjes te gaan om aan te sluiten bij het thema duurzaamheid, maar serieus, vegan hoeft echt niet synoniem te zijn met flets en smakeloos. Traiteurs die vegan of veggie koken zouden beter eens op stage gaan in India. Kruiden die handel! Zo moeilijk is dat niet! Gelukkig smaakte de schuimwijn!

Genieten bij Alfalfa

Deze avond afgesproken met onze vrienden uit de Spaanse les. Ondertussen alweer een eeuwigheid geleden dat we samen avondlessen aan het CLT volgden. Gelukkig slagen we er nog steeds in de traditie in ere te houden om op regelmatige tijdstippen samen te eten. Deze avond brachten we met ons drieën door op het terras van Alfalfa, genietend van de heerlijke gerechtjes die de chefkok op ons bord toverde. Na onze hoofdgerechtjes vonden we het echter te koud worden op het terras en verkasten we voor het dessert naar binnen om in iets warmere omstandigheden om gesprek verder te zetten. Een fijn weerzien!

Tempura van groenten met kruidendip:

Dumplings met kastanjechampignons, zwarte look en chili:

Asperges met espuma van ei, peterselie en cured dooiers:

Bijzonder flesje Hongaarse wijn:

Escabeche van makreel op de bbq, tomaten bouillon en basilicum:

Geroosterde aubergine met aïoli, bieslook en dille:

Tartaar van rode biet met Granny Smith en gebrande pistache:

Taartje met witte chocolademousse, rabarer en espuma van kersen:

Teamdag met alpaca’s!

Nog een beetje aan het nagenieten van een geweldige teamdag, die tot mijn grote vreugde plaatsvond in Leuven, waardoor mij een potentieel lange treinrit bespaard werd.

We startten de dag bij Alpaka, alwaar we in teams van twee werden opgedeeld en we eerst wat mochten oefenen voordat we onze alpaca’s door een hindernissenparcours moesten leiden. We sloten de voormiddag af met een heuse alpacagility competitie, waarbij punten uitgedeeld werden voor snelheid en het correct afleggen van het parcours. Echt leuk, dat werken met die alpaca’s, en fijn om te zien hoe iedereen elkaar aanmoedigde tijdens het competitiemomentje. Mijn ploegmaat en ik legden het parcours af met alpaca Stan en waren best wel tevreden met onze prestatie. Al onthoud ik vooral dat die alpaca’s toch een eigen willetje hebben. 😉

Een busrit en een fijne wandeling door het zonnige Leuven later, schoven we aan tafel bij De Hoorn. We startten met wat fingerfood (charcuterie, zoete aardappelfrietjes en gefrituurde wijting) en een glaasje bubbels. Ik had als hoofgerecht de sliptongetjes gekozen en die waren zeker lekker, maar de collega’s die de ossobucco hadden waren minder enthousiast over hun gerecht. Jammer, want zoiets blijft hangen, natuurlijk.

Gefrituurde wijtingreepjes met remouladesaus:

Zoete aardappelfrietjes met yoghurt, granaatappel, za’atar:

Assortiment fijne vleeswaren: mortadella, salami, parmaham, coppa:

Thaise curry met tofu, lotuswortel, paksoi, rijst:

Ossobucco van kalkoen met dragonsaus, pappardelle, erwten, asperges, snijbiet:

Sliptong met geroosterde groenten, kalamansi en kruidenpuree:

Na de middag volgde een rondleiding in de universiteitsbibliotheek en natuurlijk mocht daarbij een beklimming van de toren niet ontbreken. Hoe vaak ik die beklimming ook doe, het uitzicht blijft me altijd bekoren.