feest

En hoe was nu die blogmeet?

 In één woord: fantastisch. Het was ver na middernacht zonder dat ik er erg in had (al hangt dat ongetwijfeld  samen met iets te enthousiast geconsumeerde cava). Er was te veel chips (stel je voor) en er waren juist genoeg fijne mensen. Goya was zelfs helemaal uit Spanje gekomen voor onze blogmeet. Applaus voor Goya!

Ik bewonderde het souvenir van Lime. (Helemaal goedgekeurd!) Annelies leefde zich uit met ons fototoestel en ontsloeg ons zo van de taak van huisfotograaf. Waarvoor dank! Ik leerde weer wat nieuwe mensen kennen en zorgde hoogstpersoonlijk voor een portie geluk voor iedereen door mijn glas in honderdduizend stukken op de grond te laten vallen. Oeps, zeggen ze dan.

In het holst van de nacht hebben we en petit comité (Pelle, werkmens en boskabout, mijn vriend en mezelfve) nog een mojito op een terrasje op de oude markt gedronken. Waar ik trouwens in eigen persoon de versiertips van Antoon en Bunker op Pelle uitgeprobeerd heb. Ik was helaas niet echt succesvol. 😉 Antoon en Bunker, jullie tips werken niet!

En voor wie niet genoeg krijgt van het blogmeeten, eind mei is het in Antwerpen te doen: http://blogborrel.pbworks.com/. Ikzelf kan er helaas niet bij zijn, maar laat jullie dat beslist niet tegenhouden.

Dr T!

Sinds gisterenavond is mijn vriendenkring alweer een doctor rijker. T gaf een boeiende en vlotte uiteenzetting over het werk dat hij de voorbije zes jaar verzet heeft: 3D-reconstructie van dynamische beelden aan de hand van multi-camera opnames. Een hele mondvol. Ondanks het niet zo eenvoudige onderwerp slaagde hij erin zijn onderzoek op een begrijpelijke manier uiteen te zetten door gebruik te maken van heldere grafische voorstellingen. Toegegeven het onderwerp leent zich daar bijzonder goed toe. 😉

Traditiegetrouw wordt het behalen van een doctoraatstitel gevierd met een receptie achteraf. De vriendin verloofde van T had al de hapjes zelf gemaakt. Indrukwekkend en een pak goedkoper dan catering inhuren. Vrienden en vriendinnen droegen de hapjes en de drank rond en zorgden ervoor dat iedereen aan zijn trekken kwam. Ik had me strategisch opgesteld bij de rauwe bloemkool. Al een geluk dat er nog nooit iemand aan een overdosis rauwe bloemkool gestorven is. 😉

Na té veel bloemkool zakten we met een iets beperktere groep af naar het Chesscafé voor een feestelijk avondmaal. Het duurde even voordat de kersverse doctor arriveerde, blijkbaar was door een communicatiefoutje zijn vriendin verloofde achtergebleven op de plaats van de receptie (zonder gsm), terwijl hij al met de wagen vertrokken was. Gelukkig vond ze een goeie ziel van de bewaking in het bijna uitgestorven gebouw bereid om haar uit de nood te helpen en de verstrooide professor terug te laten keren. Hilarisch. :-)

Ik moet vaker naar doctoraatsfeestjes gaan, want ik zat met zeer boeiende mensen aan tafel: een jonge ondernemer wiens bedrijf opereerde in een nichemarkt, een jonge vrouwelijke professor (zo zijn er veel te weinig), een sinoloog die nu als consultant werkte, een muzikante en natuurlijk mijn eigenste vriendje en de doctor en zijn vriendin verloofde. Bijzonder boeiende gesprekken gehad over de zin en onzin van het Europese streven om de meest competitieve kennismaatschappij tet wereld te worden, de crisis, banken, het loskoppelen van kennis en productie, imec en nog veel meer. Al een geluk dat ik na de receptie braaf op watertjes overgeschakeld was. 😉

Paasbarbecue

Pasen vieren we al enkele jaren traditiegetrouw bij vrienden in Limburg. Dit jaar was het een Pasen in mineur, omdat de man in het gezin er niet bij was. Toch heb ik ervan genoten: op het gemak de barbecue aansteken, spelen met de kindjes op de reuzetrampoline, puzzelen, schaken en buiten eten met een glaasje wijn in de hand.

Veel serieuze gesprekken gevoerd met de gastvrouw. Opnieuw maakte ik me de bedenking dat een ogenschijnlijk gelukkig uiterlijk veel miserie kan verbergen. Al die mensen die je dagelijks op straat, op de trein, in de winkel, op je werk,… tegenkomt, welke zorgen en verdriet verbergen zij achter hun glimlach? Misschien vang je even een glimp op van wat er zich binnenin afspeelt. Maar weten zal je het nooit.

Flitsend

Nagenieten van een gezellig etentje in goed gezelschap. Een goed glas wijn in de hand. Met de lamellen volledig geopend, keken we naar de donkere nacht en genoten we van het lichtspel van moeder natuur. Een hemel die om de paar seconden opgelicht werd door zich snel vertakkende bliksemschichten. Ontzagwekkend.

Plaats voor een dessert was er niet meer, maar een glaasje wodka kan er altijd wel in. Toen de druppels niet meer vielen, stapten we naar de Oude Markt waar we verwacht werden op een feestje. We dronken mojito’s in bekend en minder bekend gezelschap. En gingen met een tevreden gevoel naar huis.

Een flitsende avond, voorwaar.

For the record: We aten pikante soep met kip en paddenstoelen en mijn favoriete ovenschotel met kabeljauw en gamba’s.

Merendree

Nog niet zo lang geleden wist ik niet eens dat dit gehucht bestond. Maar dat heeft ons niet tegengehouden om er vannacht een fantastisch feestje te bouwen! Bedankt Joke en Vincent, jullie zijn een prachtig paar. Geniet van jullie huwelijksreis naar Mexico!

PS: De situatie met de oudere heer die mij herhaaldelijk kwam verzekeren dat ik “toch zo’n mooie vrouw was”, was eerst charmant, daarna een beetje genant.

Blogmeet Leuven 2009

Het regent tegenwoordig blogbijeenkomsten allerhande, maar deze klassieker mag zeker niet op jullie palmares ontbreken. Voor het derde jaar op rij hebben Bruno, Dries, Goya, Karel en ikzelf de handen in mekaar geslagen om het Vlaamse blogwereldje een fijne avond te bezorgen. Dit keer kozen we voor een supersimpel concept: iedereen is van harte welkom om op vrijdag 1 mei te toasten op het verlengde weekend in de Esperança op de Oude Markt in Leuven. Geen gedoe met overschrijvingen en zo. Iedereen betaalt voor zijn eigen consumpties. Waar wachten jullie nog op? Surf als de bliksem naar blogmeet.be en schrijf je in!