Lancering Architectuurboek Vlaanderen in Heilig Hartkerk Gent

Voor al uw speeches één adres: yab.be! Neen, alle gekheid op een stokje, door één of ander ongelooflijk toeval moest ik deze week twee keer speechen op zeer uiteenlopende evenementen. Al werd de tweede keer helaas niet voorafgegaan door verwennerij in een fantastische privé-wellness. Neen, ik spoorde na een dag goed gevuld met selectiegesprekken, last minute voorbereidingen voor een belangrijk netwerkmoment, vlak daarna gevolgd door het netwerkmoment zelf (really, als er iets is wat mij oncomfortabel maakt, is het wel dit soort last minute voorbereidingen) naar Gent-Dampoort. De allereerste keer in mijn leven dat ik uitstapte in dit station, kunnen jullie dat geloven?

Vanaf het station van Gent-Dampoort was het nog een eindje stappen naar de Heilig Hartkerk, die momenteel een ingrijpende renovatie ondergaat om Hartetroef te worden, een ontmoetingsplek voor de buurt. Een ideale plek om het nieuwe Architectuurboek Vlaanderen van het VAi te lanceren. Voor deze bijzondere gelegenheid had ik afgesproken met mijn collega uit Gent, die mij graag vergezelde.

Na drie uitstekende (kuch, kuch) speeches mocht een volledig vrouwelijk panel zich buigen over het thema van het Architectuurboek: de zorgzaamheid van zowel ontwerpers als opdrachtgevers bij het aangaan van de uitdagingen waarvoor regelgeving, ecologisch engagement, bouwconventies en economische beperkingen hen plaatsen. Zeer boeiend.

Na het debat volgde een kleine receptie. Lang kon ik helaas niet blijven, want mij wachtte nog een stevige wandeling naar Gent-Dampoort en een overstap op weg naar Leuven. Alweer een bijzondere ervaring rijker.

IMG_7889

IMG_7899

IMG_7903

IMG_7906

De doorstart van de Belga Queen

Heel blij dat dit Brusselse monument onlangs de deuren heeft heropend. Niet dat ik er voor de sluiting de deuren plat liep, maar zo’n fantastische historisch plek verdient een invulling op niveau. Dé ideale plek dus voor een afspraak met mijn oud-collega, net als ik liefhebber van het goeie leven.

En ja, het interieur was nog even indrukwekkend als ik mij herinnerde en de ober, pas gearriveerd vanuit het buitenland, deed zijn uiterste best om ons in de watten te leggen. Zij het dat zijn Frans en Nederlands iet of wat onbestaande waren, maar dat maakte hij dubbel en dik goed met zijn vriendelijkheid en hulpvaardigheid.

De hertenfilet was zonder overdrijven de beste die ik ooit gegeten heb. Zo mals! Al mocht de garnituur wat mij betreft wel wat meer zijn voor de toch wel stevige prijs van 42 euro. Ook de klassieke dame blanche was heerlijk. Op de foto lijkt de bol niet zo groot, maar in werkelijkheid was dit de grootste bol ijs die ik ooit in mijn leven gezien heb. Maar dé hoofdvogel van de avond werd afgeschoten door de uitstekende fles Barbera d’Alba Raimonda die we bij het hoofdgerecht dronken. Zalig lekker wijntje!

Ondanks de ietwat hoge prijzen had ik zeker het gevoel dat we waar voor ons geld kregen. Dus ik keer zeker nog eens terug. Al is het maar om opnieuw te genieten van zo’n uitstekend flesje wijn.

IMG_7870

IMG_7874

IMG_7876

IMG_7881

Van Pico naar Faial – 5 augustus 2023

Genoten van ons laatste ontbijt op Pico met zicht op de vulkaan. Na het ontbijt pakken we onze valiezen, checken we uit en nemen we afscheid van dit aangename resort, met als enige minpuntje de aanwezigheid van wat kakkerlakken in onze bungalow. Moeilijk te bestrijden in een vochtige en bosrijke omgeving, neem ik aan.

IMG_8131

We rijden naar de ferry terminal en leveren onze huurauto in bij het Autatlantis filiaal. Ook deze inlevering verloopt zonder problemen. We zijn te vroeg voor de ferry, dus maken we gebruik van onze wachttijd om wat foto’s op instagram te delen met het thuisfront.

Wanneer we eindelijk aan boord kunnen, blijkt de ferry bijzonder vol te zitten. Het kan ons weinig deren. De zon is ons nog steeds goed gezind en we genieten van de aangename boottocht naar het mooie Faial. Naar ondertussen goede gewoonte halen we onze huurwagen op bij het verhuurkantoor van Autatlantis aan de ferry terminal. Van daaruit rijden we rechtstreeks naar onze verblijfplaats Quinta do Torcaz, een heel mooi oud rustiek gebouw met verschillende appartementen, een prachtig verhoogd terras met uitzicht op Pico en een mooie tuin met palmbomen. We hebben een ruim appartement met grote leefruimte en kitchenette voor ons alleen. De accommodaties worden groter naarmate de reis vordert. Niet dat we klagen. 😉

IMG_0597

IMG_0601

IMG_0616

IMG_0619

IMG_0621

IMG_0622

IMG_0627

IMG_0628

IMG_8160

IMG_8162

IMG_8167

IMG_8168

IMG_8170

We laten onze valiezen achter en eten snel een broodje en een pastéis de nata in een buurtcafé dat op punt stond te sluiten. Niet echt een culinaire topervaring, maar dat mag je voor die prijs ook niet verwachten. We kiezen er bewust voor onze middagpauze zeer beperkt te houden, want we willen optimaal profiteren van het mooie weer. De voorspellingen voor de komende dagen zien er immers wat minder uit. We rijden dus zo snel mogelijk naar de Caldeira van de Cabeço Gordo. De Cabeço Gordo vulkaan is met zijn 1043 meter de hoogste berg van Faial. Wat deze vulkaan zo bijzonder maakt, is dat er een prachtige wandeling lang de kraterrand loopt met uitzicht op een twee kilometer brede caldera.

IMG_8171

De wandeling is werkelijk adembenemend. Op een korte, steile klim aan het begin en wat moeilijk begaanbare stukken onderweg na, is dit een heel makkelijke wandeling die bij elke stap een nieuw indrukwekkend vergezicht te bieden heeft op de krater en de omgeving. En kijk eens aan wie daar tussen het wolkendek door komt piepen, net op het juiste moment voor een foto? Jawel, onze vriend Pico. Ik neem uiteraard veel te veel foto’s en zal me dit ongetwijfeld beklagen bij het verwerken achteraf.

IMG_8174

IMG_8175

IMG_8179

IMG_8193 Continue reading

Speechen in het Roger Raveel Museum

Na een goede nachtrust is onze geweldige kamer in Hoeve La Cascina genieten mijn vriend en ik samen van een heerlijk ontbijt in de mooie ontbijtruimte met zicht op de landelijke omgeving. Alleen jammer dat de zon niet van de partij is.

IMG_7725

IMG_7728

IMG_7730

Na het ontbijt pakken we onze spullen bijeen, nemen we afscheid van onze sympathieke gastheer en gastvrouw en fietsen we op het gemak naar het Roger Raveel Museum, waar ik mag speechen ter gelegenheid van de opening van maar liefst drie tentoonstellingen. Een hele eer, want het zijn de laatste tentoonstellingen voordat het museum voor een tijdje de deuren zal sluiten om een grondige renovatie te ondergaan.

Ik heb op voorhand de speech wat naar mijn hand gezet en ‘s ochtends nog een laatste keer geoefend. De speech verloopt vlot en ik ben blij dat dit spannende moment achter de rug is. Nu is het genieten van de tentoonstellingen, het lekkere eten (waarvan ik helaas vergeten ben een foto te nemen) en de fijne babbels op de vernissage.

IMG_7795

IMG_7798

IMG_7800

IMG_7802

IMG_7803

IMG_7804

IMG_7805

IMG_7809

IMG_7817

IMG_7821

IMG_7823

We sluiten de namiddag af met een stukje taart. De taart zorgt voor hét slapstickmoment van de dag: een oudere dame met wie ik aan de praat was geraakt, doet haar best een stuk van de taart (met zeer harde bodem) af te breken met het plastic bestek. Helaas mislukt haar moedige poging en belandt gans het stuk taart op de grond. Er valt toch iets te zeggen voor een zachte biscuit voor zulke gelegenheden. 😉 Gelukkig zijn de medewerkers van de museum er als de kippen bij om de boel op te ruimen en kan iedereen lachen met het incident.

Mijn vriend en ik nemen vervolgens afscheid, want er wacht ons nog een lange treinreis van het station van Deinze terug naar Leuven. De fietstocht naar het station is iets minder leuk omdat we een groot gedeelte van de tijd langs een steenweg moeten fietsen, maar we arriveren mooi op tijd om onze trein te halen.

We sluiten het weekend af met een lekkere lamskolet en mezze bij Syrisch restaurant Fatayer in Leuven. Fijne plek met lekkere gerechten aan zeer schappelijk prijzen. En toevallig belandt een collega aan het tafeltje naast ons net op het moment dat wij onze bestelling hebben doorgegeven. Leuven is soms echt een dorp. 😉

IMG_7827

IMG_7836

IMG_7839

Verjaardagsverwennerij bij Hoeve La Cascina

Na de lunch spoorden mijn vriend en ik naar Deinze om een namiddag/avond te genieten van de wellnessfaciliteiten van onze prachtige kamer in Hoeve La Cascina in Zulte. Een late verjaardagsverwennerij omdat ik de dag nadien om 11u moest speechen in het Roger Raveel Museum. Vanaf het station van Deinze was het een dik kwartier fietsen naar La Cascina met onze blue-bikes. Om optimaal van onze kamer met hammam, sauna en jacuzzi te kunnen genieten, hadden we poké bowls, champagne en een flesje witte wijn uit Leuven meegenomen. De drank meesleuren bleek alvast overbodig te zijn, want de kamer zelf beschikte over een bijzonder goed gestockeerde koelkast. Zij het natuurlijk dat onze eigen drank net iets goedkoper was dan die op de prijslijst van La Cascina. 😉

Na ons geïnstalleerd te hebben in onze bijzonder sfeervolle kamer, kwamen we de rest van de avond niet meer buiten.

IMG_7674

IMG_7680

IMG_7683

IMG_7685

IMG_7689

IMG_7696

IMG_7698

IMG_7700

IMG_7701

IMG_7712