Niet echt geweldig geslapen, het bed is te hard en het kussen te plat. Enfin, we zullen het wel overleven. Stipt op 8.30u zitten we aan het ontbijt met de ouders van mijn vriend. De gastvrouw is een paar dagen op vakantie, dus het buffet wordt aangevuld door een meisje dat voor de B&B werkt.
Naar Italiaanse normen valt het ontbijt goed mee. Er is zelfs een mooi aanbod aan hartige opties: mortadella, kazen, polenta, yoghurt en zelfs een gekookt eitje. Helaas wel in combinatie met wit toastbrood, maar hey, een mens kan niet alles willen. En natuurlijk zijn er ook cake en koekjes voor de zoetebekken. We startten de dag alvast met een goed gevulde maag.
We trekken richting het universiteitskwartier in Via Zamboni, op zoek naar één van de geheimen van Bologna: de inscripties ‘Panum Resis’ die zich ergens op een bureaublad in een aula zou bevinden. Panum Resis betekent dat kennis de basis is van elke keuze. Helaas, we hebben geen flauw idee waar we zouden moeten beginnen met zoeken naar deze inscriptie en dwalen een beetje doelloos rond in de gangen van de eeuwenoude gebouwen. Tot we een bord zien waarop staat dat het mogelijk is een geleid bezoek aan de universiteitsbibliotheek te brengen. We reserveren meteen een plaatsje om 11.30 voor een rondleiding in het Italiaans. Ik zal mijn beste vertaalkunsten wel boven halen.
Totdat het zover is, gaan we verder op verkenning in Bologna. We komen langs het plein met de twee beroemende torens Garisenda en Asinelli. De Garisenda toren helt echter vervaarlijk over en is instabiel geworden, waardoor gans het plein nu omringd is door containers die als doel hebben de brokstukken op te vangen mocht de toren instorten. Niet echt een plezant vooruitzicht als je je zaak hebt op dat plein.
Uiteraard kunnen we het niet laten nog een paar kerken binnen te lopen. En op de terugweg naar Via Zamboni komen we een plein tegen dat ingenomen is door tentjes van studenten als protest tegen de genocide in Gaza.
